Helemaal mee eens. Welke opties zijn er? Als de man van TS altijd al zo is geweest en nog steeds zo is, dan gaat hij niet meer veranderen. En daar kunnen wij met zijn allen wel van alles van vinden, maar feit is dat TS met deze man een gezin heeft gevormd terwijl ze dit wist. Dus ik zou denk ik kiezen voor mijn verwachtingen bijstellen. Anders is het de energie, boosheid en verdriet niet waard en maak je alleen maar meer kapot. Want als hij toch niet verandert of rekening met haar houdt, waarom dan aangeven wat het met je doet?
Hier helpt het heel erg goed om over dit soort dingen juist geen afspraken te maken. Ik ben getrouwd met een grote boef. Als ik hem zo kort zou houden was ie al 3 x gaan rennen. Daarbij laat mijn man zich absoluut niet vertellen wat hij moet doen. Net een klein kind soms haha! Geen afspraken = geen verwachting Gelukkig liggen we op andere vlakken wel op 1 lijn en kan ik prima afspraken maken. Maar als het gaat om stappen, kroeg, voetbal en dat soort dingen? En eigenlijk komt hij de laatste jaren best vaak wat vroeger thuis in plaats van midden in de nacht. Daarbij staat hij de volgende dag ook wel weer klaar zonder gemopper voor z'n kind. Dat scheelt ook.
Maar ts als hij het niet aan kan , waarom eis je dan niet dat hij aan zijn probleem gaat werken? Dit is voor jullie beiden geen doen zo lijkt me. Want waarschijnlijk wist je gisteravond na een uur dat hij te laat was wat er zou gebeuren.
Vaak zo makkelijk praten als je er niet zelf zo in gezeten hebt. Wat ik er uit begrijp is er meer gebeurt hier vooral en het vertrouwen groeit wel maar het vertrouwen woord elke keer geschonden. Ook al maak je met deze mannen afspraken toch blijven ze het doen. Weet je hoe frustreren dat is. Sommige kennen mijn verhalen wel van mijn lat. En kan je zeggen het gaat er niet om dat ze weg gaan dat is de reden helemaal niet. Het gaat er om dat je ze niet kan vertrouwen. En vertrouw je ze dan doen ze het weer. Ik lied lat ook los heel los en toch bleven de problemen. Het gaat niet om het eten het gaat niet om de tijd. Het is een bepaald gevoel wat ook haast niet uit gelegd kan worden. Van waarom kunnen dit soort dingen nu nooit eens normaal aflopen. Als je op vakantie gaat is het toch ook fijn als familie je kan bereiken in geval van nood.. Hier was het als er nood was hij niet te bereiken was en dan maar wachten tot meneer weer eens kwam op dagen. Hier gokte hij dan. Zit je te wachten om samen de slingers op te hangen voor zoonlief zijn 3 de verjaardag komt hij heel de nacht niet op dagen je haalt je letterlijk alles in je hoofd en dan om 6 uur in de ochtend komen aan zetten schuld bewust.... Beide niet geslapen want je ligt toch te wachten en te wachten. Van wat is er gebeurt. Een telefoontje van ik kom later ga maar slapen maakt al een wereld van verschil... Sommige mannen zijn net kleine kinderen. De mijne is gelukkig wel iets veranderd en toch kan het zo maar zijn dat hij in eens weg blijft en de telefoon niet op neemt. En dan zit je aan de andere kant van wat is er aan de hand is er iets gebeurt heb je een ongeluk gehad. Kinderen die hun vader willen bellen...
Dat is ook naar Penseel, maar niet te vergelijken vind ik met een paar uur in de kroeg zitten en dan om 22.30 thuis komen. Voor zover we hier kunnen lezen was hij niet aan het gokken of andere duistere dingen aan het doen, hij liet van zich horen en TO kon hem volgens mij wel gewoon bereiken. Je kunt hier alleen reageren op het verhaal hoe het hier is neergezet. Wij kennen de geschiedenis niet. Dus ja, het is makkelijk praten. Maar dat is het altijd op een forum toch? Je mening wordt gevraagd op basis van een fragment.
Leuk dat het zo wordt ingevuld, maar zo zit het in mijn relatie totaal niet. Ik heb wel degelijk de broek aan thuis en ben ook heus niet bang om het conflict aan te gaan, maar dan wel alleen voor iets wat de moeite waard is. Ik vertrouw mijn vriend juist 100%. Als ik hem bel en hij neemt niet op, dan weet ik gewoon zeker dat het op dat moment niet mogelijk is en dat hij me z.s.m. terugbelt. En hetzelfde geldt voor op de hoogte houden van gewijzigde plannen. Onder normale omstandigheden zal hij dat altijd doen, dus als het niet gebeurt, dan weet ik dat hij hier een geldige reden voor heeft. Dat kan iets onbenulligs zijn (batterij op, telefoon vergeten), of er is iets ernstigers aan de hand (vergadering uitgelopen, ongeluk). En dan kan ik daar hooguit bezorgd door raken, niet boos. Overigens is mijn vriend veel verantwoordelijker en netter dan dat ik ben. Ik vergeet veel vaker mijn telefoon of ren de deur uit met een telefoon die niet opgeladen is. Of als ik het gezellig heb met vriendinnen, vergeet ik ook vaak zat de tijd. Ik mis ook heel vaak oproepen/berichtjes, omdat als ik het gezellig heb, ik niet constant op mijn telefoon zit te kijken. En ik heb echt een bloedhekel aan mensen die wel standaard hun telefoon op tafel leggen en daar elke 30 minuten op kijken. (Waarschijnlijk verandert dat nog als ik eenmaal kinderen heb, want dan vind ik het wel belangrijk om goed bereikbaar te zijn.) En ja, zo'n man die zich niet aan zijn afspraken kan houden en blijkbaar dus ook niet te vertrouwen is... Allemaal heel vervelend, maar ja: een vos verliest wel z'n haren, maar niet z'n streken. Als je er zo slecht mee om kunt gaan, dan snap ik niet wat je bij zo'n soort man doet. Je gaat hem toch nooit 100% kunnen veranderen, dus of je zal een manier moeten vinden om één en ander te accepteren (dus dat wil niet zeggen dat je alles zal moeten accepteren, maar je zult een gulden middenweg moeten vinden waarin beide partijen zich kunnen vinden), of je zult er een punt achter moeten zetten. Zo zijn er ook van die vrouwen die bewust een relatie beginnen met een notoire vreemdganger en dan verwachten dat ze hem kunnen veranderen. En vervolgens steen en been klagen omdat hij er mee door blijft gaan...
Meestal zelfs meerdere fragmenten, maar omdat de helft niet, of niet goed wordt gelezen, komen er soms reactie, die als een tang op een varken slaan
Ja, en ook nog je eigen referentiekader. Ik kan me voorstellen dat wanneer je zelf een vreemdgaande, zuipende, wegblijvende laml*l thuis hebt zitten je anders zult reageren dan wanneer je een verantwoordelijke volwassen vent hebt die zich aan afspraken houdt.
Zo'n opmerking slaat natuurlijk nergens op! Ze heeft problemen met dit gedrag, maar dit is geen dagelijkse kost en daarnaast zal hij ook heel veel goede eigenschappen hebben. In elk geval genoeg redenen om wél van hem te houden en bij hem te blijven. Niemand is perfect. En dit is toch geen reden om bij iemand weg te gaan? Sjonge zeg. Daar ben ik het helemaal mee eens. Ook als er sprake is van agressie of een drugsprobleem. Of iemand die van nature lui is of er van overtuigd is dat vrouwen alles in huis moeten doen en mannen niks. Maar er zijn ook heel veel zaken, waarvan het helemaal niet vreemd is om te verwachten dat iemand verandert. Helemaal niet als de relatie 'jong' begint. Wijsheid komt met de jaren. Als iemand met 22 nog graag elk weekend de bloemetjes buiten zet, wil dat niet zeggen dat 10 jaar later diens prioriteiten niet totaal veranderd zijn. Iedereen verandert in de loop van de jaren. Het is alleen een kwestie van 'pick your battle'. Daarnaast zijn er ook een hoop slechte eigenschappen, die pas na jaren gaan irriteren. Misschien doordat de persoon, die er last van heeft zelf veranderd is.
Idd. Alsof alleen moeders anderen mogen houden aan hun afspraken. Als een volwassen vent afspraken maakt en die niet nakomt, heeft hij het aan zichzelf te danken dat een ander daar verhaal over komt halen. Dan ben je z'n moeder niet ineens TS: vind dus dat je gelijk hebt. Hij kan gewoon even bellen dan en overleggen of het OK is als hij toch langer blijft, omdat hij het gezellig heeft. Dan gaat ie als een volwassene met je om. Gewoon wegblijven is ontzettend onvolwassen.
Natuurlijk kun je ook geen verwachtingen hebben, dan word je ook nooit teleurgesteld. En als je dat prima vindt van de vader van je kinderen en je partner, mooi. Voor mij zou dat een absoluut onacceptabele basis zijn en het is ook op geen enkele manier wat ik mijn kinderen wil leren... "oh, iemand houdt zich niet aan afspraken? Ja, dan moet je maar geen verwachtingen hebben.." "oh jij houdt je niet aan afspraken? Ja, dan moeten mensen dat ook maar niet van je verwachten..." Ik vind dat werkelijk onleefbaar. Als je niets van elkaar verwacht, dan is er ook geen echte relatie of betrokkenheid. Dan ben je twee individuen die volledig los van elkaar leven en af en toe in eenzelfde ruimte voorbij komen. Overigens.. Ik accepteer het ook niet van vrienden of familie als zij zich niet aan afspraken houden. Mijn jongste zusje heeft er nogal een handje van om bijvoorbeeld een tijd te noemen en dan een uur of twee later pas aan te komen. Volstrekt onacceptabel. Echt. En dat vertel ik haar ook.
Op zich ben ik het helemaal met je eens Hilly. Tuurlijk moet je je aan gemaakte afspraken houden en helemáál geen afspraken, nergens over, is natuurlijk absurd. Maar daar gaat het in dit geval toch ook helemaal niet over, ik lees ook niemand die daarvoor pleit. Maar als je uitgaat. Waarom zou je dan een afgebakende eindtijd moeten afspreken?? Ik zou het persoonlijk enorm benauwend vinden als ik voor een betaalde tijd thuis MOEST zijn omdat ik dat nou eenmaal heb afgesproken. Daarover maak ik dus ook geen afspraken. Tuurlijk laat ik even weten of ik wel of niet thuis ben voor het eten enzo, maar dat is ook normaal denk ik.
Mijn ervaring is dat het als het vaak gebeurd, je woede en frustratie gaat opstapelen. En iedere keer als hij het dan weer "doet" je niet meer begripvol en aardig kan zijn. Mijn man beloofd ook altijd van alles, maar komt ook altijd zijn afspraken niet na. En nee, ik ben zijn moeder niet, en kan niet voor hem bepalen hoe laat hij thuis komt, maar beloof dan niets?! De carnaval komt er weer aan, en ik kan me nu al irriteren als ik hem met vrienden hoor afspreken. Ik weet dat ik niets met hem kan afspreken, want hij houd zich er toch niet aan. 1 Uur is automatisch minimaal 3 uur in de nacht, mobiel neemt hij niet op, en als er dus wat met mij of de kinderen is, is meneer compleet van de aardbodem verdwenen? Dat moet ik mijn ogen niet kunnen.
Mijn internet valt steeds weg ofzo elke keer als ik een reactie typ dan loopt die vast en kan ik op nieuw beginnen grrrr:x Maar even de korte versie heb geen zin om weer alles te type net had ik echt heel uitgebreid op bijna iedereen een reactie maar nu even zo. Ik las dat iemand zei wat doe je dan nog met hem wil je zo leven etc. Kan ik heel simpel in zijn : ja ik wil met hem leven. Wij hebben zoveel overwonnen samen , alles wat we hebben , hebben we samen opgebouwd dit gooi ik niet weg voor zoiets. Al vind ik het niet leuk dat hij zich gewoon niet aan zijn afspraken kan houden. Voor de rest is het een top vent hij is er altijd voor zijn kinderen doet er ook alles voor helpt met alles , is voor mij veder heel goed. Daar ligt het niet aan. Hij heeft al zo veel overwonnen. Alleen dit stukje blijft steeds fout gaan. En of hij nou 1x per week of 1x per jaar uitgaat , steeds gebeurd dat. Ik probeer hem ook uit te leggen zeg dan niet dat je thuis bent met eten. Maar goed zoals ik al zei we hebben gepraat , heb geen ruzie gemaakt wel gezegd dat ik het niet leuk vind. Ik was gister gewoon pissig en wilden mijn hart even luchten. Iedereen bedankt voor de reacties in iedergeval was fijn even mijn hart te luchten.
Dat moet ook zo idd niet. Ik snap je frustratie hier in. Zoon net ontslagen uit ziekenhuis had het rota virus. NERGENS te bekennen die ( vent) van mij ja achter de gokkast kan nog boos worden als ik daar aan terug denk. OP dat soort momenten eis ik van vader dat hij gewoon te bereiken is.
In het voorbeeld van TS geeft haar man ZELF aan dat hij om tijdstip X thuis gaat zijn. Dus jouw voorbeeld van 'benauwend' etc gaat in haar geval al niet op. Persoonlijk heb ik absoluut geen moeite met het aangeven van een verwachte tijd waarop ik denk thuis te zijn. Of af te spreken dat ik manlief op de hoogte hou.
Ik vind dat absoluut onacceptabel. En ik zou dat op geen enkele manier pikken. Het is respectloos en uiterst onvolwassen.
Ik denk ook altijd op tijd terug te zijn uit de kroeg. Lukt nooit... Wij spreken daar maar niks meer over af als hij of ik maar thuis is voordat de nieuwe dag weer is begonnen