Hej! Zullen we wel.. Of zullen we niet.. Sinds vorig jaar is er ineens weer de bekende babykriebel. Maar dit keer speelt mijn leeftijd (39) best wel een rol, plus het feit dat ik al vier kinderen uit een vorige relatie heb.. Mijn vriend heeft nog geen kinderen, en samen zijn we aan het twijfelen geslagen.. Zijn er hier vrouwen (of mannen) die in een soort gelijke situatie zitten, of hebben gezeten? Of misschien ken je iemand in zo'n situatie? Ik zou wel graag eens ervaring uitwisselen.. Warme groet!
Ik zou het gewoon doen! Laat die leeftijd maar zitten. Beter spijt van iets wat je wel hebt gedaan (al is dat bijna onmogelijk bij een wonder!) dan dat je het niet hebt gedaan... Mijn moeder was zelf 40 toen ze een vijfde kind erbij kreeg(onverwachts)... Dus het is echt wel mogelijk!
Doen doen doen! Nu kan het nog! Ik hoop dat het lukt... geen ervaring, maar gewoon een enthousiaste meelezer
Ik zeg ervoor gaan!! Ik ben 38, haast 39 en heb pas twee en half jaar geleden de man van mijn dromen gevonden dus ook hier pas laat kunnen beginnen maar nu zijn we toch in hele blijde verwachting! Succes!!! Overigens hebben we een topic lopen met oudjes die zwanger willen worden of zijn: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/545321-meer-35-jaar-ouder-op-forum.html
Mijn zusje is geboren toen mijn moeder 38 was en broertje toen ze 40 was. Ze heeft het wel als zwaarder ervaren dan toen ze mij en mijn broer kreeg. Het kan dus zeker nog! Je leeft maar 1 keer, dus haal er uit wat er uit te halen valt!
Ik zeg altijd bij twijfel niet doen maar in dit geval ben ik daar niet van overtuigd. Het is wel een beetje nu of nooit. Ik zou samen met je vriend een lijst maken met waarom wel en waarom niet. En dan bespreken. Ik denk dat jullie dan wel weten hoe jullie er voor staan. Heel veel succes!
Dank je wel voor de lieve reacties! Mijn gevoel zegt steeds van ja.. Ik lijk een geboren moeder zeg maar. Vier kinderen vond iedereen al wat veel, maar van mij had er nog wel 1 bij gemogen. Door omstandigheden is de relatie helaas beëindigd. Ik dacht echt dat ik het onderwerp "zwangerschap" had afgesloten. Maar ineens was daar dat zekere gevoel, dat tegen mij zei.. Ga ervoor! Zoiets beslis je natuurlijk niet alleen. Dus heb ik mijn gevoel met mijn vriend besproken. Natuurlijk hoopte ik dat hij zei:"we gaan er meteen voor!" Maar dat bleef uit. Hij twijfelt, omdat het zo'n grote beslissing is. En niet omdat hij het niet zou willen. Zo'n lijstje maken heb ik ook al voorgesteld, en dat moet er nu maar eens van komen, aangezien ik niet echt meer jaren kan wachten.. Beide hebben we moeite met het doorhakken van knopen denk ik Warme groet!
Het is inderdaad een wonder, elke keer weer. Het lijkt me geweldig om het nog een keer mee te mogen maken. Iedereen hier in huis zou het ook wel willen, al weten ze niet dat ik er echt over nadenk
Geweldig! Gefeliciteerd.. Ik had niet verwacht dat ik ooit nog de kriebels zou krijgen eigenlijk. Maar samen met mijn nieuwe vriend zou ik het wel willen.. En dan is het nog maar de vraag of het lukt natuurlijk.. Ik zal me eens verdiepen in de link die je gegeven hebt! Dank je wel
Dank je wel voor je reactie! Ik let nu ook ineens op leeftijden van zwangeren. Zo van.. als zij het kan, kan ik het ook wel.. Ook al weet ik dat het in elk geval wel mijn eigen keuze is natuurlijk. En toch is het fijn om te zien dat ik hierin niet de enige ben
ik zeg altijd boven de 40 is wat aan de late kant maar niet raar! als je 45 bent zou ik zeggen hmmnn... vooral omdat je vriend nog geen kindje heeft zou ik zeggen JA! het zou zonde zijn als hij ouder is en hij zoiets heeft van .. had ik nou toch maar papa kunnen zijn! eigenlijk is het ook heel bijzonder dat je nog de mogelijkheid hebt tot een kindje met je huidige vriend ook iets wat van jullie saampjes kan zijn. waarschijnlijk voelt hij zich al een beetje papa van je andere kids maar het is toch net ietsje anders als een eigen kindje. natuurlijk is het een grote stap. maar maakt het jullie leven slechter? ik denk dat het jullie zal verijken.de eerste 2 jaar zijn even pittig en druk, slapeloze nachten . maar je hebt zelf kinderen die mischien een handje kunnen helpen wat vinden je kinderen ervan? zien hun een broertje of zusje zitten? ( dit kan wel belangrijk zijn ) miin gevoel zegt ga ervoor. ook omdat het zo kriebelt bij je. en nu kan het nog! dat wil niet zeggen dat je gelijk boven op elkaar moet duiken. het moet wel een weloverwogen beslissing zijn natuurlijk. heel veel succes . en praat er goed over met je man. zowel de voor als de nadelen. hoor graag over een tijdje van je wat jullie hebben besloten
Whhaa.. gisteren besloten om het spiraaltje er maar uit te laten halen ... We hebben nog een weekend om er goed over na te denken, en vast nog heel wat verder te twijfelen.. Maar de afspraak staat al (na het weekend), want dat was eigenlijk het moeilijkste gedeelte voor mij (Die stap nemen..) En natuurlijk hoeven we dan nog niet over te gaan tot "echte" actie, maar ik heb zo'n idee dat we de natuur zijn gang laten gaan.. Spannend dus!
ik ben 37 jaar en heb al eentje van 6 jaar .. en gaan ook voor 2de.. nu kan het nog.. het is hoe jij je voelt en sta in het leven..