Jeetje wat een enorme bedragen zie ik hier voorbij komen. We sparen een 10tje per maand op een rekening die vast staat en pas vrij komt wanneer ze 17 is (en waar een klein deel van de kinderbijslag nog heen gaat). Daarnaast nog een regenboogrekening waar we per maand 25 euro op storten. Ik spaar om haar studie te bekostigen en misschien nog voor een bijdrage aan haar rijbewijs. Ik weet eigenlijk ook niet of ik meer zou willen sparen voor haar, omdat ik vind dat ze moet leren werken voor dingen die ze graag wil hebben.
Misschien hebben die zelf geen spaarrekening. Schoolgeld e.d. gaat hier gewoon van onze eigen spaarrekening. Haar eigen spaarrekening is in principe voor haarzelf. Verder ga ik er ook vanuit dat ze een bijbaantje krijgt en zelf ook eea kan bekostigen later zodat we niet alles voor haar hoeven te betalen
Wij sparen elke maand ook een bedrag voor haar (vind het niet nodig om te vermelden hoeveel precies), maar het geld wat dus oo haar eigen spaarrekening komt, krijgt ze mee als ze uit huis gaat. Rijbewijs mag ze zelf voor sparen tzt, en de studie hopen wij zelf voor gespaard te hebben.
De kinderbijslag is in België veel hoger dan in NL hè? Wij sparen niet specifiek per kind. Wij hebben een spaarrekening waar de kinderbijslag op gaat van de drie jongens samen. Va deze rekening kunnen dan dure dingen betaald worden. Niet alleen studie, maar ook een nieuwe fiets, als ze straks voor school een laptop nodig hebben of een schoolreis naar het buitenland. Voor rijbewijs mogen ze gewoon zlef gaan werken en ook aan hun studie zullen wij wel bijdragen, maar zeker niet alles gaan betalen. Ik vind het ook niet nodig dat kinderen een zak geld meekrijgen als ze het huis uit gaan of bijv 21 worden. Daarom sparen wij op een rekening op onze naam e bepalen wij waar het aan uitgegeven wordt.
Goh, bij een eerste kind is de kinderbijslag 90 euro. Bij mij een stuk hoger omdat hij juridisch gezien een weeskind is. Ik heb ook een eigen spaarrekening, maar ik vind het fijn om alles voor zijn studie en studiereizen apart te zien staan. Dat is geld waar ik niet aan kom in principe, los van het spaargeld dat ik 'zelf' heb staan. Puur mentaal hoor, want spaargeld is spaargeld, maar het geeft me gewoon een goed gevoel dat ik een potje heb dat enkel voor zijn studies voorzien is.
Wij hebben ook een spaarrekening die vaststaat tot hij 18 jaar is. Daar gaat elke maand 10 euro naartoe en zijn kinderbijslag gaat daar ook naartoe. Opa's & oma's storten ook we lees wat op die rekening. Verder sparen we op onze eigen spaarrekening ook door (schoolgeld etc)
Wow, ik val bijna van mijn stoel hoeveel er gespaard word. Wij sparen 300 per jaar, dat is alles bij elkaar van iedereen wat op haar rekening komt en waar we tot haar 16de niks vanaf kunnen halen. Dat is voor haar studie. Wil ze een rijbewijs kan ze een baantje nemen etc. Zo ben ik zelf ook groot geworden en doordat ik er zelf voor heb moeten werken weet ik goed de waarde van geld en waarvoor je werkte, een doel. Ieder zijn ding, vind het leuk om te zien hoeveel ouders er wel serieus over nadenken hoe ze het willen doen!
Wij sparen 20 euro per maand voor haar. Kinderbijslag gaat op aan kleding, luiers enz. Als het financieel nog zo is als nu, dan krijgt ze rijlessen van ons en studie ook zoveel mogelijk. Daar sparen we zelf voor. Dit geld is voor als ze het huis uitgaat of auto wil kopen.
We sparen wat we kunnen missen. Ene keer heel de kinderbijslag, andere keer gebruik ik die voor kleding. Ene maand 50 euro en de andere maand niets. Ik heb zelf alles betaald, op mijn studie na, en dat heb ik niet als iets ergs ervaren.
Ik ook, en het is ook helemaal niet erg als je niks KUNT missen en financieel gewoon net aan rond komt. Als je het niet hebt, maakt dat je niet perse een slechtere ouder ofzo. Ik heb het ook zelf betaald en het interesseert me geen hol verder dat ik het niet heb gekregen; ik ben trots op mezelf. Ik hoop dat mijn kinderen zich sowieso trots op zichzelf voelen; nonwhatsoever. --- Even in het algemeen: Ik lees hier al een aantal keer terug dat mensen het niet kunnen missen en (bijvoorbeeld) 50 euro per maand of de kinderbijslag erg veel vinden om af te staan. Ik stort zoveel geld omdat IK het kan missen. Omdat ik het nauwelijks voel op dit moment. Ik weet wel dat als ik het niet meer zou kunnen missen, dat 1 van de eerste dingen is die wegvallen als ik moet snoeien in de uitgaven. Ik vind het gewoon een fijne bijkomstigheid voor hem later dat hij het niet allemaal zelf hoeft te betalen. Ik ga hem ook de waarde van geld leren en hij gaat net zo goed leren dat hij moet werken voor zijn centjes (net als wij dat doen). Dit steuntje in de rug is gewoon een soort liefdadigheid Het heeft niks te maken met een goede of slechte ouder zijn. Helaas ben ik van huis uit ook altijd doodgebombardeerd met geld. Mijn ouders waren wat mij betreft 's werelds slechtste ouders; maar hadden geld als water (althans, dat liet hun gedrag altijd blijken). Wanneer iemand verdriet had, kreeg je met geld of dure cadeaus om je oren geslagen met als bewijs dat je geen verdriet mocht hebben omdat je het zo goed had. Ik had het liefst arm geweest als dat zou betekenen dat ik fatsoenlijke ouders had gehad die behoeftes van hun kinderen niet afkochten. Alleen omdat je een stapel flappen neerlegt, wil dat niet zeggen dat je een goede ouder bent. Dat kun je niet kopen, zeg maar. De enige reden waarom de kinderen (mijn broer, zus en ik) het geld aannamen op jonge leeftijd was omdat dat het enige was wat we konden krijgen - en daarvoor moeten we hen eeuwig dankbaar zijn en zulks, dat we al het gezeik erbij op de koop toe namen. "Wie betaald bepaalt", blugh. Geld betekent niks wanneer het gaat om het wel of niet zijn van een goede ouder. En ja, ik ben heel erg getraumatiseerd door geld Ik wil niks van niemand en ook geen cadeautjes. Zelfstandigheid FTW!
Nu ben ik wel heeeeeeeeel benieuwd wel bedrag TS met haar man/vriend in gedachte heeft..... Hier ook geen cent van mijn ouders gehad nooit. Maar wij kunnen het nu missen en dit is ook bedoeld voor een studie. Nu kan het misschien straks niet meer. Dan hebben we een buffertje. Alleen erg jammer dat de rente zowat niks is!
Hier een andere kant joycey. Ik heb als kind en jongvolwassene alles zelf moeten rooien. Mijn ouders (lang verhaal. 10 jaar geen contact gehad oa) betaalden geen dubbeltje. Zelfs de pleegzorgvergoeding die zij moesten betalen (zat in pleeggezin) bleken ze achteraf van mijn spaarrekening, waar natabene niet zij, maar mijn opa en oma op spaarden, te hebben betaald. Toen ik ging studeren en op mezelf ging had ik letterlijk geen stuiver. Dit wil ik niet voor mijn kinderen. Dat ouders hun liefde betalen met geld heeft misschien kanttekeningen, dat geef ik toe. Maar ook dat is een vorm van zorg die er in mijn opinie gewoon bijhoort. Alles naar draagkracht natuurlijk. Maar bij voorbaat geld afzweren... Dat lijkt me geen goed idee. Wij sparen 50 euro per maand, per kind. Rekening staat gewoon op onze naam. Dit omdat we het willen gebruiken voor studie ed en niet voor weekendjes in de kroeg of een vakantie op Salou. Misschien zijn ze met 18 wel verantwoordelijk genoeg om er zelf over te beschikken, maar dat bekijken we tegen die tijd wel.
Wij sparen 60 euro per jaar per kind. Dit is straks echt bedoeld voor hun zelf, rijbewijs etc. We hopen hun studie te kunnen betalen, maar goed dat hangt denk ik ook af van de situatie dan. Wij kunnen nu zelf ook niet echt sparen, dus ik vind dit zo prima. Hopelijk kunnen we in de toekomst op onze eigen rekening sparen voor hun studie.
Wij sparen 100 euro per maand. De kinderbijslag sparen we in principe niet. Dit gaat altijd wel op aan spullen die we moeten kopen, buggy, nieuwe autostoel, kleding, speelgoed etc. Mochten we dit extra overhouden dan zal het wel naar haar spaarrekening gaan, maar dat is nog niet voorgekomen.
20 euro per kind per maand. Kinderbijslag gaat gewoon met de pot mee, kleding kopen we als ze het nodig hebben.
Ik vind 50 euro per maand ook best veel eerlijk gezegd. Wij sparen 25 euro per maand. De kinderbijslag sparen we ook wel eens, maar soms als we veel uitgaven hebben of iets bijzonders kopen voor mijn zoon dan gebruiken we het daarvoor. Laatst heb ik er een Ikea-keukentje met toebehoren van gekocht bijvoorbeeld. Maar wij sparen dit geld voor als wij het later nodig hebben voor bijvoorbeeld studie/rijbewijs maar ook voor onvoorziene uitgaven voor onze zoon. We sparen dus niet met als doel om mijn zoon later duizenden euro's mee te geven als hij op zichzelf gaat wonen of om een auto van te kopen. Ik ben zelf als kind nooit iets tekortgekomen, maar ik heb wel deels mijn eigen boontjes moeten doppen en dat heeft met alleen maar goed gedaan. Daar leer je van dat je moet werken voor je geld en je spullen.
Naar aanleiding van dit topic ook een spaarplan bedacht. Wij vinden het belangrijk dat we de studie of in ieder geval een deel hiervan kunnen betalen. Daarom gaan wij op onze naam 20,00 per maand sparen. Ook op eigen naam willen we een potje maken zodat we haar haar rijbewijs kunnen geven ( Hebben wij beide ook gehad van onze ouders) En dan willen we 10,00 voor haarzelf gaan sparen, + wat er eventueel over is van de Kinderbijslag. In totaal dan 40,00 per maand
Ik heb ook alles zelf moeten betalen (ondanks dat er genoeg geld was). Ik ben er niets minder van geworden. De studie die betaal ik zeker weten; ik wil mijn kinderen dat niet aandoen om net zoals ik met een grote schuld te zitten. Echter de rest kunnen ze zelf voor werken/sparen (met wellicht af en toe een bijdrage van ons)
Ik spaar voor mijn dochter 45 euro per maand, dat doe ik samen met mijn ex vriend...voor mijn zoontjes van een andere partner spaar ik nog niks, omdat we nu niks overhouden per maand, door omstandigheden. Zodra wij het financieel weer wat ruimer hebben ga ik ook zeker voor mijn zoontjes sparen..kinderbijslag gaat hier echt op aan luiers, kleding, kinderdagverblijf etc. daar hou ik niks van over.