Ben jij weleens jaloers op andere moeders met kids? Ik wel. Ik ben jaloers op moeders met kinderen die rustig zijn. Kinderen die lekker op de bank zitten en tv kijken, of bij je op schoot(blijven!)zitten om samen een boekje te lezen. Kinderen die even rustig blijven staan/liggen tot je ze hebt aangekleed. Kinderen waarvan je gewoon de schoenen aan kan trekken zonder ze eerst vast te moeten zetten in de buggy. Kinderen die in hun autostoel of buggy in slaap vallen. Je hebt vast al door dat ik dus niet zo'n kind heb En ik weet ook wel dat het gras niet groener is aan de overkant, maar toch, ik vind het soms erg moeilijk dat onze dochter zo'n tempramentje is. Ze is verder wel ontzettend lief hoor, komt regelmatig een knuffel halen of brengen, ontwikkeld zich volgens het boekje, eet en slaapt goed. Maar heb me tijdens mijn zwangerschap toch iets anders voorgesteld van het hele mama zijn.... Wie herkent dit???
Jaloers? Hmm niet echt. Mijn kinderen slapen maar heel kort (22-6, nu gelukkig 20-6). Maar als ik dan mijn nichtje zag die altijd haar kind moest wakker maken en dat hij echt strontververlend wakker werd en altijd jengelig dacht ik nee hoor dan geef mij maar weinig slaap en vrolijke kids. Wel ben ik jaloers, is dat het goede woord?, op moeders die kinderen krijgen zonder medische problemen. Die wel een leuk eerste jaar hebben en niet continu richting het ziekenhuis moeten met een van de 2. Maar of dat nou valt onder jaloers zijn?
Ik was jaloers dat mensen die uk zag een baby hadden die zacht huilde en niet ontroostbaar. Mensen die een uk hadden die blij was,mensen die een kraamtijd hadden en rust hadden. Onze uk ad verborgen reflux en schreeuwde dag en nacht.ook met medicijnen voelde hij zich niet prettig. Na 7 maanden kregen we iets meer rust. Nu9 maanden en hebben we een gelukkig mannetje waar we heel gelukkig mee zijn. Dus ja ik begrijp je heel goed.
Ja, die kraamtijd en weken erna had ik ook wel over willen doen, dochter heeft ook veel gehuild. Ik heb er heel lang mee gezeten dat het niet ging zoals ik had verwacht. Maar troost me nu met de gedachte dat ook voor mij alles nieuw was en ook uit moest vinden wat mijn dochter wel en niet prettig vond. Mochten we eens een 2e kindje krijgen, dan weet ik nu wat me te wachten staat en hoop ik minder stress te hebben. Inmiddels heb ik een hele trukendoos vol "trucjes" die ik bij een nieuwe kindje los kan trekken als het nodig is. Met dank aan mijn temperamentvolle dochter Ik probeer het op die manier positief te bekijken, alles wat ik geleerd heb van mijn dochter tot nu toe is waardevol voor de toekomst.
Jaloers, nee, jammer voor mezelf ja! Het zeker weten dat je nog een tweede of derde kunt 'maken' als je dat graag wilt.
Wij hebben een jaar gedaan over onze dochter, zonder medische hulp gelukkig. Maar er zijn wel de nodige ovulatie-testen en "klussen op commando" bij komen kijken. Niet leuk, zeker niet als je hoort dat andere vrouwen direct zwanger zijn. Ik kan soms nog een jaloerse steek voelen als andere vrouwen, die ik ken, binnen no-time zwanger zijn van hun 1e. We willen graag een 2e, ben benieuwd of het weer zo verloopt als bij onze dochter. Hoop het niet, maar moeder natuur maakt de beslissing.
Ik ben jaloers op moeders waarbij de borstvoeding gewoon direct lukte/die wel goede begeleiding kregen en waardoor het is geslaagd En moeders die een sterke rug hebben waardoor ze de hele dag een kindje kunnen dragen in een draagdoek. En moeder met een bakfiets. Die vooral Ik wil ook een bakfiets maar daar hebben we geen ruimte en geen geld voor
Nee totaal niet. Het is nu echt een peutertje maar wil niks aan hem veranderen, buiten dat nieuwe kreetje van hem Ben totaal niet jaloers op anderen. Hij is de perfectie van het multiversum maar zelfs daar kan het eens op stormen Vroeger dacht ik : knuffelde hij maar eens wat vaker, nu denk ik soms van kssss ga effe weg allee kssssss maar hij is zo lief dus neen ik ben totaal niet jaloers
Ik ben jaloers op mensen met een roze wolk. Hier nooit gehad, integendeel zelfs, ik ben bijna aan dat eerste jaar onderdoor gegaan. En als ik dan mama's zie met een heerlijk rustig kindje dat drinkt en slaapt en gelukkig is.... Ja, daar word ik toch wat weemoedig van dan. Maar dat betekent niet dat ik mijn dochter ooit zou willen ruilen, natuurlijk.
Veel moeders zijn jaloers op mijn dochters slapen-op-commando, als ze 's ochtends om half 8 wakker wordt voor pap en ik haar direct weer terugleg kan ze tot 10 uur uitslapen, heerlijk En ze luistert als een engeltje, zoet, rustig kind. Maar dan waar ik 'jaloers' op kan zijn: Mensen die met z'n 2en een kind opvoeden. Dat als je zelf even op (of ziek) bent er nog iemand anders is die naar je kind kan lopen. Of die opa/oma in de buurt hebben wonen die zo even de kinderen komt ophalen. Hier toch echt altijd elke minuut zelf 100% voor dochter zorgen. Én ik kan soms wel jaloers kijken naar kinderen die goed zelf kunnen spelen. Of die náast mama op de bank kunnen zitten (in plaats van op/af/op/af mama). Of die langer dan 1 minuut TV kunnen kijken als je zelf even uitgeteld bent. En een normale kraamtijd, al heb ik me daar inmiddels wel bij neergelegd dat dat niet zo geweest is. Al voel ik me dan wel weer gezegend met het geluk dat dochter relatief gezond is. Ik denk dat het gras bij de buren altijd groener blijft Ik zou niet willen ruilen in ieder geval! Maar soms zou je je kind even willen fine-tunen, iets minder van dat, beetje meer dat, beetje zus, zo
haha,Ik vind het altijd zo leuk hoe jij over je kindje praat Ik ben wel eens "jaloers" op de mamma's die een pasgeboren baby hebben, ik heb de eerste 7-8 mnd niet goed kunnen beleven en niet genoeg kunnen genieten, ik zou willen dat ik dat nog een keer over mocht doen. En ik had wel graag een heel knuffelig kind gehad. Mijn dochter duwt me vaak weg als ik wil knuffelen
Kimk, ja dat las ik, ik ging er even op door Jaaaaaa een bakfiets!!!!! Gi'me!!!!!!! En ja ook bolkje heeft gelijk: moeders waar de bv lukt! Lijkt wel of ik zelf niks kan verzinnen Nora, ja het blijft natuurlijk een vraag want je weet nooit hoe het gaat. Hier 4 jaar bezig geweest waarvan 2 jaar MMM, onderzoeken, tubectomie, 5x iui, 3 miskramen, en 2 IVF's. Maar oooooo zo dankbaar! En ik zou het allemaal weer doen voor nog zo'n droppie. Oke nu zielig genoeg gedaan. Back to topic
Oh ja ben ook een beetje jaloers op de topics die ik lees van kindjes die zo goed eten haha, hier een slechte eter en ik had ook heel graag bv willen geven. Maar ik heb een kindje die een enorme zuigkracht heeft en had al na de eerste bv flinke tepelkloven die alleen maar erger werden.
Net als anderen is jaloers een te groot woord, maar wat ik graag ook zou willen. Mezelf ook zou 'gunnen'; - een kraamtijd zonder huilbaby, zonder weerstand van artsen en zonder (bij beide kinderen) ziekenhuisopname in de kraamperiode. - een keer borstvoeding kunnen geven zonder problemen (1x geprobeerd, na 1,5 week moeten stoppen) - kraamtijd zonder angst voor pnd of de daadwerkelijke pnd - een zorgeloze en probleemloze zwangerschap. - soms iets rustigere kindjes, zonder gegil, geren en gevlieg door het huis Maar ik hou enorm veel van mijn jongens en ondanks de opstartproblemen en nu intolleranties/allergien doen ze het beide goed
Jaloezie is een groot woord, maar er zijn dagen bij dat ik zo zou willen ruilen met een mama met een gezond kind. Ik zou mijn eigen mannetje voor geen goud willen missen, zijn streken niet, zijn knuffels niet, zijn altijd vrolijke instelling na alles wat hem al is overkomen absoluut niet. Het is een schat van een jong en weet iedereen om zijn vingertje te winden. Mijn lieve krullenbol. Maar de medische problemen, de onzekere toekomst en alle tegenslagen.. Op mensen die dat niet hebben met hun kind, die zekerder zijn dat hun kind vrolijk, gezond en zonder kei hard te knokken voor alles op kan groeien. Ja, daar ben ik best wel eens 'jaloers' op. En dan niet eens voor mezelf, maar voor hem. Maar ik weet zeker dat mijn zoontje met zijn instelling en de juiste mensen om hem heen hartstikke gelukkig zal blijven en een fantastisch leven krijgt vol met onvergetelijke herinneringen en lessen. Dus waarom zou ik dan jaloers zijn . En ach, wat zou het leven makkelijk en saai zijn als we de tegenslagen niet zouden hebben en iedereen hetzelfde doet, denkt en leeft.
Jaloers is een groot woord hoor! Maar tuurlijk had ik ook wat dingen waarvan ik denk/dacht "Waarom doet mijn kind dat niet gewoon?! " Oudste had behoorlijke reflux en wilde gewoon heel graag bij mama zijn. Leek me soms zo heerlijk om een kindje te hebben wat gewoon door sliep als ze met maxicosi en al uit de auto gehaald werd of wat gewoon op een speelkleed lag te spelen terwijl mama een kopje thee dronk. Inmiddels is ze 3,5 en een super makkelijk kind, dus ach het komt allemaal goed . En ze zijn ook heel vaak jaloers op mij geweest als we weer konden uitslapen tot ruim na 9 uur . Jongste is ook zo'n drukte maker. Rent van hot naar her, altijd bezig en ook vol temprament. Dan denk ik ook wel eens ''wat zou zo'n kindje wat rustig bij je blijft zitten en lopen handig zijn!" maar ach, ze is ook juist zo grappig verder en slaapt super goed en is voor in veel ontwikkelingen dus ach, er is altijd iets toch!
Ik ben niet jaloers op andere moeders, maar kijk nog steeds niet fijn terug op mijn kraamtijd, kon de eerste 6 weken niet plassen en lag een week na mijn bevalling weer in het ziekenhuis met trombose en een longembolie. De rest van mijn kraamtijd waren vooral ritjes naar het ziekenhuis en de Trombosedienst. Tja, dat was gewoon pittig en dan kan ik best jaloers zijn op de rozewolkmama's.. Maar qua dochter mag ik echt niet klagen
Jaloers? Nee...... Ik vind dag wij twee hele leuke, mooie, lieve kindjes hebben waar ik ontzettend blij mee ben. En ik denk dat overal wel wat is hoor, maar niet iedereen loopt daarmee te koop. Praat maar eens wat langer met die moeder met de perfecte kindjes, vaak blijkt dat ook zij tegen dezelfde dingen aanloopt. Heel veel mensen denken ook dat onze dochter zo'n lief en rustig meisje is. Is ze ook,..meestal..... Behalve als ze moe is of boos... Dan wil ik ook even zo'n rustig volgzaam kindje die rustig alleen speelt, niet schreeuwt en gilt, netjes haar bord leeg eet en gewoon gaat slapen savonds. Maar jaloers? Nee, tevreden met wat ik heb. Buurmans gras zal altijd groener zijn, maar ook dat gras heeft af en toe water nodig.. Gezondheid en geluk is het allerbelangrijkste voor je kind, ik kan me dus goed voorstellen dat moeders met een kindje met medische problemen het liever anders hadden gezien. Maar jaloezie vind ik niet een passend woord.
Ik ben jaloers op moeders van kindjes die een fopspeen hebben, en flesjes met gekolfte melk drinken. Mijn zoontje gebruikt mij als speen, en vertikt het op melk uit een flesje te drinken tenzij ik het net vers gekolft heb haha. Dus ik kan op het moment geen kant op. En ik ben te zwak om het hem te weigeren dus zit ik bijna de hele dag met een baby op me schoot.