Ik moet het denk ik gewoon even van me afschrijven. Ik voel me vanaf deze week zo rottig. Vanaf het begin af aan heb ik me telkens richting echo heel rot gevoeld. Daarna kon ik weer twee weken genieten omdat ik had gezien dat ons kleintje het goed doet. Ik heb totaal geen reden tot druk maken maar ik voel me gewoon niet fijn op het moment. Ik ben nu 20 weken en we hebben anderhalve week geleden de 20 weken echo gehad en die was goed. Vanaf nu begint het druk maken weer. Over van alles... Mijn buik lijkt kleiner, ben doodop. Ik kan na het werk niks meer behalve op de bank liggen en het liefst ga ik na het eten naar bed. Zelfs de hond uitlaten is me te veel. Deze week ook een keer in huilen uitgebarsten op mijn werk omdat ik het even niet meer trok. Ik werk fulltime en heb lichamelijk en soms geestelijk zwaar werk. Ik denk dan, ik ben pas 20 weken.. Ik moet nog zo lang! Ik werk in een tamelijk grote organisatie in de zorg dus het valt natuurlijk niet zo op. Hoewel de laatste week veel collega's vroegen of het wel met me ging omdat ik zo moe leek. Rond 15.00 uur voel ik me alsof ik er een hele marathon op heb zitten, zo vermoeiend! Tja, wat wil ik met dit bericht.. Geen idee? Kort samengevat trek ik mijn werk op dit moment gewoon even niet en maak ik me zo druk of alles wel goed zal blijven gaan met het kindje.. Ik weet dat sommige mensen veel meer reden hebben tot druk maken en dit voelt ook wel een beetje ego, maar zo voel ik me nou eenmaal.. Kortom Bergh! Zijn er meer mensen die dit ervaren?
Misschien kan je op je werk vragen of ze je wat tegemoet willen komen? (neem aan dat ze weten dat je zwanger bent). Dat je wat meer pauze krijgt enzo. Ik werk zelf ook veel uren en doe staand werk, altijd druk. Heb veel last van harde buiken maar af en toe ''eisen'' dat ik rustig wil gaan zitten helpt wel.
Ja dat ben ik inderdaad hard aan het overwegen.. Of in ieder geval aangeven dat het behoorlijk zwaar begint te worden.. En dan maar zien wat ze me kunnen bieden. Ik voel me dan alleen gelijk zo'n "aansteller". Van de andere kant ben ik nooit ziek dus..
Ik heb bij m'n eerste zwangerschap precies hetzelfde gehad bij dezelfde termijn. Mijn bloeddruk was ook behoorlijk laag dus daar voelde ik me toen ook best zwak door. Had er nu al rekening mee gehouden en dus werk ik al minder en mag ik nu ook thuis werken dus kan lekker om 15:00 naar huis. Als het niet gaat gaat het niet he!? Ik ben toen ook 3 weken in de ziektewet gegaan om even bij te tanken. Je kunt er ook voor kiezen dit gedeeltelijk te doen in overleg. Sterkte meid, het komt weer goed hoor!
Thanks voor je reactie shart.. Dat klopt heb je gelijk in. Ik ben vandaag vrij geweest en niet veel gedaan behalve net naar de groothandel en merk nu dat ik daardoor alweer last heb van mijn onderrug.. Denk toch dat het verstandig is morgen even met mijn leidinggevende te gaan praten. Kan het allicht vast aangeven voor als ik het echt niet meer trek. Dan komt het in ieder geval niet onverwachts.
Over de vermoeidheid zijn al goede reacties gegeven. Over het druk maken: ik had dit ook. Ik had om de drie, vier weken een afspraak met de verloskundige maar ik begon me steeds na een week of twee superdruk te maken. Voelde ik de baby wel genoeg? Leeft ie nog wel? Enz enz. Toen ik dat aangaf mocht ik om de twee weken langskomen. Daar werd het echt veel beter van. Elke keer als ik het hartje hoorde kon ik er weer even tegen. Bespreek het eens met je verloskundige.