Ben nu 5 weken zwanger. En bijna iedereen in mijn omgeving weet dat ik zwanger ben van t derde kindje. Dat is dus niet wat de standaard etiquette is bij een prille zwangerschap. We hebben daar onze redenen voor om het gewoon te vertellen. Ook als wij het geslacht weten vertellen wij het gelijk en ze krijgen gelijk een naam erbij. We laten zo weinig verrassing over, daar verbazen mensen zich weleens over. ( mijn schoonouders vinden dit echt niet fijn alles van te voren te weten) Maar zie ik t nou zo vreemd; ik ben toch geen surprise ei? Als wij zelf weten wat het is etc. Waarom zou je het dan voor een ander een verassing houden?! T is toch onze zwangerschap? (Mensen die het wel geheim houden, respect, ik kan echt mijn mond niet houden) Zijn er meer dames die gewoon alles open en bloot op tafel gooien?
Hier alles behalve de naam.... Mijn zusje wist de naam wel en die heeft op een gegeven moment wel haar mond voorbij gepraat
Het is inderdaad jullie kind dus als jullie alles willen delen met de rest dan doe je dat toch lekker. Bij ons weet de omgeving het geslacht wel, maar de naam houden we nog even voor ons zelf.
Wij hebben ook aan iedereen het geslacht verteld (wel pas bij 12 weken wereldkundig gemaakt dat we in verwachting zijn) aan onze ouders en zussen hebben we wel verteld welke namen wij op het oog hebben. Mijn Spaanse familie vraagt al weken wat d'r naam zal worden, daar is het gebruikelijk om meteen als je het zelf weet aan iedereen te vertellen (wereldkundig!)
Volgens mij in veel culturen wel gebruikelijk om het gelijk te delen. Alleen in Nederland niet echt. 😊 ik ben ook niet goed in geheimen te bewaren. Wat iemand mij in vertrouwen vertelt wel natuurlijk. Maar wat mij aangaat flap ik er gewoon uit. Ben echt een open boek, ik kan niet liegen! Haha
Dat ik zwanger was kon ik niet voor mij houden, was zo blij! En daarbij zijn de eerste 12 weken niet de leukste, dus heb nooit gesnapt waarom vrouwen dat alleen willen doen.. En het geslacht hebben we ook bekend gemaakt, kon ik ook niet voor mij houden, en inderdaad snap de lol niet van 9 maanden voor je houden. Maar de naam houden we wel voor ons, anders vinden mensen het misschien niet mooi, ga je twijfelen, krijg je al dat bemoei. Want een naam staat niet vast voordat je het kindje bij de gemeente aangeeft zoals het feit dat je zwanger bent of het geslacht wel vast staat.. Vandaar dus
dat ik zwanger was wist iedereen meteen en het geslacht vertel ik ook meteen. Naam hou ik denk ik voor me, als dat lukt wat dat betreft kan ik het gewoon niet goed voor me houden en om mezelf niet gek te maken zeg ik het gewoon
Ja hoor, hier bij 4 weken aan iedereen verteld, bij 17 weken wist iedereen het geslacht en de naam. Nooit commentaar op gehad overigens.
Nou ja, iedereen zijn eigen ding toch? Wij hebben pas iedereen ingelicht met 12 weken en alleen mijn schoonmoeder weet het geslacht, verder niemand, die moeten wachten tot na de geboorte en de naam vertellen we al helemaal aan niemand. Wij vinden het wel leuk om een verrassing te hebben
Bij ons wist iedereen van het ivf traject en ook wanneer het embryootje werd teruggeplaatst dus toen hij lekker bleef plakken hebben we het ook gewoon verteld. Ik heb dat als heel fijn ervaren, dat ze wisten van de behandelingen en ook dat het daarna goed zat, lekker de blijdschap delen! Het geslacht hebben wij ook gelijk gedeeld. De namen hadden mijn vriend en ik al jaren klaar haha dus die wisten familie en vrienden ook gelijk, omdat dat al zo vaak ter sprake was gekomen in de afgelopen jaren.
Hoewel ik zeer zeker ook geen suprise ei ben (niemand mag mij uitpakken ) vind ik het juist heel fijn om het geslacht NIET met anderen te delen. Je moet snel genoeg je kind met iedereen delen zodra het geboren is. Ik vind het juist fijn dat anderen nu nog niet dingen over onze kinderen weten.
Wij hebben alles geheim gehouden. Zelfs toen DL geboren was hadden we onze ouders en broer en zus een sms gestuurd en daarin stond nog niet eens vermeld wat het geslacht en naam was. Ze kwamen vol spanning naar het ziekenhuis. Beide ouders willen het ook absoluut niet weten. Nu houden we ook weer alles geheim.
Precies wat maartje84 ook zegt, je moet snel genoeg je kind met iedereen delen als het geboren is. Wij vinden het fijn om het geslacht en de naam geheim te houden. Alleen ouders en schoonouders hebben we het geslacht vertelt. De naam vertellen we aan niemand, schoonmoeder zit wel steeds te vissen en wil het vantevoren weten zodat ze zich voor kan bereiden 😒 En aangezien schoonmoeders niet eens het respect voor ons heeft om het geslacht geheim te houden zoals gevraagd krijgt ze de naam helemaal al niet te horen.
tja geslacht is voor ons ook een verrassing en de naam dat is heilig, dat mag echt pas na de bevalling bekend gemaakt worden ook al hebben we al de namen voor jongen én meisje bekend maken hebben we met 10 weken gedaan toen we wisten dat de zwangerschap in tact is en de kleine leeft
Gelukkig meer dames die al veel prijs geven. Haha Begrijp me niet verkeerd, mensen die t liever allemaal later willen delen snap ik ook wel. Ieder zijn mening hé?
Als jullie het allemaal graag willen delen moeten jullie dat lekker zelf weten. Hier bij beide zwangerschappen eigenlijk direct na de positieve testen vertelt. Was zo blij en enthousiast, dat konden we echt niet voor ons houden. Het geslacht hebben we ook beide keren gewoon vertelt. De naam blijft wel geheim tot de geboorte.
ik vind de titel van die topic alleen al prachtig!! hahahaha hoe verzin je het! maar lekker doen wat je zelf leuk vind toch! jou buik jou baby jou keuze!! en voorderest lekker genieten!
Zodra wij een goede echo hadden gehad (10 weken) hebben we het de oma's en opa's verteld. Met 16 weken hadden we een geslachtsecho, waaruit kwam dat het hoogstwaarschijnlijk een jongen zou worden, ook dit hebben we gewoon zo verteld ("Er komt zeer waarschijnlijk een kleinzoon bij", waarbij ik de echo foto's naar mijn moeder heb gestuurd, zodat zij en mijn schoonzus ernaar konden kijken). Met de 20 weken echo is dit toen bevestigd. De naam is alleen nog een (beetje) een 'issue'. Nog voor we wisten dat de baby een definitief jongetje zou worden, noemde ik een naam (bij mijn schoonouders), wat mijn vriend toen niet zo mooi vond. En sinds mijn schoonmoeder deze naam kent (of hij nu uiteindelijk wel of niet gebruikt gaat worden) gebruikt ze hem ook om de uk "een" naam te geven. Nu echter is mijn vriend wat bijgedraaid, en vind hij de naam wel mooi. Endus weet ik niet zeker of de uk deze naam ook daadwerkelijk gaat dragen. We zullen het zien... (m'n vriend heeft nog zo'n 8 tot 10 weken om met iets anders te komen).
Hier nog iemand die alles eruit gooit hoor Wij vertelden m'n ouders (pas) met 6 weken omdat het niet eerder persoonlijk kon, en 'de rest' met 9 weken, na de eerste echo. Het geslacht en de naam vertellen we ook gewoon iedereen die ernaar vraagt. Als mensen de naam niet mooi zouden vinden, so what? Dat vinden ze dan na de geboorte ook niet ineens toch? Sommigen vinden het raar dat we een meisje Dominiek noemen ipv Dominique ('dat staat toch niet mooi voor een meisje?'). Nouja vinden wij wel, en het past bij ons. Ik snap op zich wel als mensen verrassinkjes hebben qua naam of geslacht, maar ik beleef er zelf niet meer plezier aan om dat verborgen te houden, vind het des te leuker om het te delen en reacties te zien van mensen als we het vertellen. En daarbij komt dat we de naam al roepen sinds we net samen waren, dus iedereen had het sowieso al kunnen raden haha
Ja hoor, hier weet ook iedereen het, geslacht, naam de hele boel, lukt me echt niet om voor me te houden. Bij mij geen gekke reacties, ze zijn het ondertussen van me gewend