Ik klets ook graag met jou verder hoor! Wat spannend joh! Die MOAT en intake in Gent komen nu eindelijk dichtbij! Wel heel fijn dat jullie die onderzoeken ook gelijk kunnen starten daar. Heb je eigenlijk een officiële doorverwijzing vanuit Nederland gekregen? Want anders doen ze neem ik aan niet meteen die MOAT? Hier hebben we in december even geprobeerd alles van ons af te zetten en te relativeren. Ik sta er nu weer ietsje positiever in, nu ik lichamelijk ook weer hersteld ben (had ook nog overstimulatie, dus bijna een maand bedrust gehad..) We hebben nu eerst begin februari nog een gesprek bij onze arts in Nederland. Dat kon helaas niet eerder, vind ik wel jammer. Ik wil graag bespreken wat de mogelijkheden zijn om bijvoorbeeld de echo's en medicatie wel te krijgen via ons eigen ziekenhuis, en dus alleen voor de onderzoeken, punctie en bevruchting naar Gent te hoeven.
Hoi Kaila, Wij hebben hetzelfde gehad. Eerst IVF, geen bevruchtingen, toen door naar ICSI, terwijl we wel goed zaad en een goed aantal eicellen hadden. Met ICSI een matige embryo. Geen zwangerschap. Voor de laatst poging door naar Stichting Geertgen vanwege de optie eiceldonatie die daar is. Daar nog een keer ICSI gedaan, nul bevruchtingen. Ze konden heel weinig zeggen over de oorzaak, ze gooiden het toch op een eicelfactor, omdat het zaad er goed uitzag. Maar echt onderzoeken hiernaar zijn niet gedaan. Die gyn daar adviseerde ons terug te gaan naar IUI...omdat IVF/ICSI toch een onnatuurlijk proces is waarbij aardig gemanipuleerd wordt. Soms werkt dat een bevruchting tegen. Klonk ons niet zo prettig in de oren, we hadden geen vertrouwen, maar toch wel gedaan. Geen resultaat. Wij waren er al klaar mee, hoefden ook geen verder onderzoeken meer. Zijn toen overgestapt naar eiceldonatie. Met het idee, als dit ook niet lukt, dan ligt het waarschijnlijk niet aan de eicellen. Maar we hadden meteen prachtige embryo's (2010) en over ca 6 weken hebben we drie prachtige dochters dmv eiceldonatie. Maar echt zeker weten we nog steeds niet waarom die bevruchting niet tot stand kwam. Ik denk weleens; als we verder waren gaan zoeken, dokteren etc was het misschien wel gelukt met ondersteunende technieken, medicatie etc, maar dat wilden we niet meer. Geen energie meer voor en wij vonden eiceldonatie een prachtig alternatief. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze keuze. Hopelijk vinden jullie samen de goede weg. Lfs!
Mariek, dank je voor je uitgebreide reactie! Wat een traject hebben jullie ook doorlopen zeg, heftig. Ik vind het heel moedig dat jullie uiteindelijk over zijn gestapt op eiceldonatie. Maar dat bleek dus voor jullie wel een goede uitkomt. Ik begrijp dat je zwanger bent van de 3e? Gefeliciteerd, fijn joh! Hier zijn we natuurlijk in ons achterhoofd ook over donoren aan het nadenken, maar op dit moment kan ik écht nog niet accepteren dat die eventueel nodig gaan zijn straks. Ik wil zo ontzettend graag een kindje van 'onszelf'. Daarom vind ik het ook echt knap dat jij die keus wel hebt kunnen maken.
Hoi, Helaas kan ik er ook over mee praten. Wij hebben in oktober onze eerste ICSI behandeling gehad in Dusseldorf. Mijn man heeft een TESE behandeling gehad in Mulheim. Alles verliep gunstig: er waren bij de punctie 11 follikels weggehaald waarvan 10 bevrucht. Daarna werd mijn mans zaad toegevoegd en bleven er 5 embryo's over die de embryoscoop in gingen. Op zaterdag zouden we een terugplaatsing hebben, maar werden we gebeld dat er niets over was gebleven. Als was al in een vroeg stadium gestopt met delen. Nu zijn we begonnen met poging 2.Ik vind het erg spannend en hoop echt dat er nu wel iets overblijft. Succes meiden!
Oh, bah, jij ook zo'n slecht nieuws na je ICSI in oktober... Jij gaat dus wel nog een keer zo'n zelfde ICSI in Nederland proberen, in de hoop dat het beter resultaat oplevert? En was er bij jullie trouwens wel sprake van een paar celdelingen, of ook geen bevruchting? In ieder geval héél veel succes met poging 2, ik hoop dat deze wel lukt!!!
@ Kaila Het is bij ons op een best wel bijzondere manier verlopen Maar in het kort de gyn wilde ons graag verder helpen en wist alleen niet hoe omdat ze deze situatie nog nooit eerder had meegemaakt. De embryoloog van het umc heeft uiteindelijk contact gelegd met dr Heindryckx uit Gent (die kennen elkaar geloof ik). Hij heeft ons dossier bekeken en het moat onderzoek voor gesteld en consult bij dr prof de Sutter. Dit is weer naar de gyn gegaan en die heeft een uitgebreide brief geschreven voor de second opinion. Het enige wat bij hoefden te doen was een telefoontje naar dr Heindryckx. Gent belt of mailt zelf als ze nog extra info nodig hebben. Afgelopen dinsdag zijn we geweest. Eerst wat zaken moeten regelen bij de onthaalkassa. Daarna een anamnese gesprek, toen een echo laten maken, het intake gesprek gehad met dr prof de Sutter. Ml moest nog even bloed laten prikken en kon daarna een zaadstaal inleveren. Hierdoor heel wat uurtjes door gebracht in het zkh. De gyn heeft naar het verloop van de 2 icsi behandelingen gekeken met de gegevens die ze nu heeft vermoed ze dat het aan de zaadcellen ligt in dat geval kunnen ze goed helpen. Mocht er uit het moat onderzoek naar voren komen dat de zaadcellen wel eicelactiverend zijn gaan ze ervan uit dat het aan de eicel ligt. In dat geval kunnen ze wel helpen maar de kans van slagen ligt dan vele malen lager. De uitslag van het moat onderzoek krijgen we pas halverwege mei. Dat was een flinke tegenvaller, had niet verwacht dat het zo lang zou duren.. Als ik de reacties hier zo lees vind ik het nog steeds onbegrijpelijk dat de gyn in het umc nog nooit eerder zo'n situatie als die van ons heeft meegemaakt. En dat ze nog nooit van het moat onderzoek heeft gehoord. In Gent vertelden ze dat het moat onderzoek al zo'n 15 jr bestaat.
Madeline, fijn dat jullie arts connecties had! Dat scheelt denk ik wel. Ik hoop dat het bij ons ook zo gaat, hoewel het wel een heel gedoe was bij jou... wat een geregel. Ik sta ervan te kijken dat ze op grond van de gegevens uit je vorige ICSI's al voorzichtig concluderen dat het waarschijnlijk aan de zaadjes ligt. Waarom kunnen ze dat dan in Nederland niet, vraag ik me af?!! Wel fijn, want ik hoop inderdaad voor je dat je dan dus iets meer kans hebt dat het nog allemaal gaat lukken. Hebben ze ook verteld waarom de kans van slagen groter is als het aan de zaadcellen ligt? Zijn die gemakkelijker te manipuleren dan een eitje? Of ga je dan in de richting van PICSI of IMCI in combinatie met het calciumbadje? Die mogelijkheden zag ik namelijk niet op de site van Gent staan, wel in Düsseldorf. Maar wat jij ook zegt: onbegrijpelijk dat onze artsen in Nederland zo slecht op de hoogte zijn. De mijne kon me ook alleen maar vertellen wat ze net van de embryoloog had gehoord. En jij moet nu dus 4 maanden wachten? Dat is wel echt een tijd zeg... Daar zie ik wel een beetje tegenop. Dat zou betekenen dat als het bij mij ook zo gaat dat ik pas in het najaar weer een nieuwe poging heb... Naja, voor nu maar even afwachten nog tot het gesprek begin februari. Ik hoop zó dat we snel die doorverwijzing geregeld krijgen!
Hoi, Had ons verhaal al eerder in het wel of niet naar Gent-topic van Madeline geschreven en ben een tijdje niet zo veel op het forum geweest. Begin december waren we voor intake in Gent en de arts leek toen niet heel positief over de moat, omdat ze zich afvroeg of ze met dit 'materiaal' (en dat was echt maar een handjevol zaadcellen) überhaupt wel icsi zouden doen in het UZ. Daarnaast vroeg ze zich af of een moat wel de oplossing zou bieden, omdat de kans heel groot is dat de kwaliteit sowieso vrij slecht is als er maar zo weinig zaadcellen zijn. Na overleg met de professor konden we echter toch een afspraak maken voor de moat. We zijn daarop net voor kerst terug geweest naar Gent, zodat mijn vriend met wat tussenpozen drie potjes kon inleveren. De zaadcellen die over zouden blijven na de moat zouden dan worden ingevroren voor een eventuele icsi-poging. Toen mijn lief echter voor de derde keer bij het lab kwam, keek de dame daar hem bevreemd aan en vroeg of de arts nog niet had gebeld. Eh, nee... Toen bleek dat er in de eerste twee stalen niet voldoende was gevonden voor de test, dus die ging niet door en een derde potje was zinloos. We zouden zeker nog door de arts worden gebeld. En daar sta je dan.... Wij zijn toen naar huis gegaan. Een stilzwijgende reis. Eenmaal thuis heel veel gehuild. Met familie afgesproken dat we er tijdens de kerst niet echt over wilden praten, om het nog een beetje leuk te houden. Maar vond het emotionele dagen. In het nieuwe jaar zijn we uiteindelijk door de arts gebeld. Er was amper iets gevonden. (Lees: één levende zaadcel) Dus wat nu? Heb gevraagd of er soms toch calcium toegevoegd ondanks dat er geen moat is uitgevoerd. Dat wordt wel eens gedaan. Maar dat moesten we maar met de prof bespreken. Ik vroeg me af of dat nog wel zinvol is, een afspraak, maar die hebben we voorlopig maar laten staan. Afzeggen kan altijd nog. En ondertussen wilde ze ons toch aanraden om over een donor na te denken. Heftig, want in principe betekent dat dat het voor ons ophoudt, omdat we dat niet willen. Hoewel mijn lief nu zoiets heeft dat we daar misschien toch nog serieus over na moeten denken. Wat ik me vooral afvraag, is wat we dan in NL hebben gedaan het afgelopen jaar. We waren in een academisch zh en daar zijn toch in totaal 18 eicellen voor icsi geïnjecteerd. Dat betekent dat daarvoor toch zaadcellen beschikbaar waren. Overal wordt geschreven dat als ze het echt niet zien zitten, er wordt afgeraden nog een nieuwe poging te starten en ik wil er graag vanuit gaan dat dat ook gebeurt. Ik bedoel, je wilt dat liever niet horen, maar beter dat dan onnodige hoop, spanning, teleurstelling en verdriet. Dus nu hebben we een gesprek aangevraagd in het zh in NL en dan hopen we op meer details mbt onze vorige twee pogingen. Die gegevens kunnen we dan meenemen naar Gent en dan kunnen we bepalen of we nog een derde poging gaan doen en zo ja, waar we die dan willen doen. Pffff, is een enorm verhaal geworden, zeg en niet heel positief....sorry meiden. Maar is wel prettig om even kwijt te kunnen. En dat nu ook te kunnen doen zonder dat de sluizen open gaan.....
Kaila, Wat de arts ons vertelde mbt het calciumbadje is dat het in vrijwel alle gevallen voor een verbetering zorgt. Of die verbetering dan vervolgens groot genoeg is om tot een positief resultaat te leiden, hangt af van of de eicelactivatie het enige probleem is natuurlijk. En wat het geregel betreft: ik vond dat heel erg meevallen. Je schrijft dat je hoopt dat je snel een verwijzing krijgt. Ik heb daar bij de zorgverzekering nagevraagd en daar gaven ze aan dat dat niet nodig is. Alleen op het moment dat je echt met icsi start, moet je wel de toestemming van de zorgverzekeraar binnen hebben. Toen ik Gent belde voor een afspraak, vertelde die dame ook dat een verwijzing niet nodig is. Tijdens het eerste gesprek gebeurt er niet echt iets (misschien bloedprikken of een potje inleveren), het is een intake, dus 100 euro betalen en die kun je naderhand zelf bij de zorgverzekering declareren. Bij de onthaal worden je gegevens in het systeem gezet en als ze een contract hebben met jouw verzekeraar, stuurt het UZ de aanvraag door naar je verzekeraar. Ik kreeg daarop een toestemmingsformulier toegestuurd. Had ik overigens vooraf al van hun site gehaald, geprint, in Gent laten ondertekenen en teruggestuurd. En met twee weken kreeg ik een toestemmingsbevestiging toegestuurd. Dus praktisch: * bellen voor een afspraak in Gent * bellen met verzekeraar over toestemming * dossier van vorige behandelingen opvragen bij zh, zodat je die kunt meenemen. (Deden ze overigens absoluut niet moeilijk over, dat zal wel verschillen per zh.) Dus waarom zou je niet alvast een afspraak maken?
Spookje, jij ook weer hier! Schrijf mee als je wilt, fijn om een beetje gelijke ervaringen te kunnen delen, aangezien die helaas (of gelukkig...) schaars zijn. Wat een heftige tijd is het ook voor jullie geweest, zeg. Ik snap wel dat je even andere dingen aan je hoofd had. Maar wat ontzettend slordig dat jullie niet gecontacteerd zijn door de arts over de resultaten van de potjes... echt belachelijk. Sta je dan... Ik kan me voorstellen dat dat heel emotioneel is geweest voor jullie. En ook dat je nu niet zo goed weet welke kant jullie traject op gaat. Is er niet ook gesproken over MESA/PESE/TESE? Misschien heb ik dat gemist over jou traject, maar dat lijkt me ook een optie? Toch vind ik het gek dat er in Nederland veel meer zaadjes gevonden waren bij jullie. Zouden ze daar dan de kwaliteitseisen minder hoog leggen ofzo? Of is het toeval? Is je man ziek geweest de laatste tijd? Misschien moet ik het allemaal niet in gaan vullen, maar ik kan me zo goed je twijfel en frustratie voorstellen. Bah. Veel sterkte met het maken van een keus.
Nou, ik had allemaal redenen voor mezelf die ik je nu zal besparen, maar toen dacht ik: je hebt ook gelijk ook. Niet zeuren, maar doen! Vandaag reactie: 27 april. Dus dat is inderdaad 3 maanden wachten, maar goed. Gesprek is met dr. Schoonenberg. Een andere arts dan die ik bij de meesten voorbij zie komen. De Sutter, geloof ik? Maar dat zal vast goed komen. We moeten ook gelijk die dag een potje met zaad inleveren. Dus ik hoop dat het meteen gebruikt kan worden voor de MOAT, dat zou mooi zijn. Ik ga daar morgen denk ik even over bellen. Als dat niet het plan is kan dat misschien alsnog. De intake valt dus precies op Koningsdag. Wel jammer dat we dat dan nu moeten missen, maar we gaan er gewoon een lekker weekendje België van maken. Ik ga eens zoeken naar leuke hotelletjes in de buurt denk ik, dan rijden we er gewoon al 2 dagen eerder naar toe. (Is 2,5u rijden vanaf hier, dus niet zo'n feest als je daar 8.30u al moet zijn) Goeie tip trouwens, Spookje, om het toestemmingsformulier uit te printen en meteen te ondertekenen! Verder eerst nog over 1,5 week het vervolggesprek in Nederland. Eigenlijk zou dat de intake voor ICSI 2 zijn, dus ik ben benieuwd wat ze zeggen. In ieder geval willen we proberen te vragen of we straks de medicatie en echo's in Nederland kunnen doen, zodat we alleen voor de punctie en bevruchting naar Gent hoeven. Ook de behandelingen opvragen (nogmaals thanks, Spookje ) zodat we die meteen hebben voor Gent. Nog meer goeie tips voor dingen die ik niet moet vergeten te vragen?
Wij zijn in eerste instantie door de fertiliteitsarts doorgestuurd met indicatie voor tese, dat zou onze enige mogelijkheid zijn. Er is in totaal tot drie keer toe geen enkele zaadcel gevonden. De uroloog/androloog was nogal terughoudend, omdat de tese een behoorlijke invloed zou kunnen hebben op het testosteronlevel, met allerlei zeer vervelende neveneffecten tot gevolg. Daarom is er toen nog een extra semenanalyse gedaan, waarin wel enkele bruikbare zaadcellen zijn gevonden. Daarmee was de tese niet meer nodig. De arts in Gent dacht dat de professor alsnog een tese zou willen doen en ze heeft tijdens ons gesprek met hem overlegd. Hij gaf echter aan dat als er via de natuurlijke weg ooit zaadcellen waren gevonden er nooit meer een tese wordt gedaan. De kwaliteit daarvan zou nl. nooit beter zijn dan wat er in de potjes werd/wordt gevonden. Dus dat is geen optie.
Dat vinden wij ook gek. Daarom heben we ook een gesprek aangevraagd bij het zh in NL. Mijn vriend herinnerde zich dat de arts hier weleens gezegd heeft dat omdat ze hier in NL beperkt zijn in de onderzoeksmogelijkheden ze wel heel goed zijn geworden in het zoeken naar en vinden van bruikbaar materiaal. Dat zou een reden kunnen zijn. Het was niet veel, maar voldoende voor de icsi. Maar waarschijnlijk niet van topkwaliteit. Hij is niet ziek geweest, maar het werkt allemaal niet zoals het hoort. Nu maar afwachten wat er uit die gesprekken komt. Als er nog een kans is, ook al is die klein, gaan we nog een poging doen. Maar het zou kunnen dat het ons wordt afgeraden, daar probeer ik wel rekening mee te houden...
Goed van je dat je een afspraak hebt gemaakt! Die arts hebben wij ook gehad, is een Nederlandse vrouw. De Sutter is het opperhoofd daar en bij haar is er een nog langere wachtlijst, kan wel tot 6 maanden oplopen heb ik begrepen. Maar alles wordt in het team besproken, dus dat zou geen probleem moeten zijn. Wij moesten ook een potje inleveren, maar had het idee dat dat vooral was om te kijken hoe het er voor stond. Wie weet kunnen ze het echter meteen invriezen voor de moat, dus daar zou ik idd even over bellen als ik jou was. Het toestemmingsformulier moet door een arts worden ondertekend, dus dat kan de arts dan meteen doen. Heeft ze ook gedaan, dus mochten we daar willen/kunnen/gaan starten, hoeven we daar iig niet meer over na te denken. De medicatie kun je niet in het zh in NL doen. Sinds vorig jaar is het zo dat de medicatie moet worden opgehaald bij het zh waar de behandeling plaatsvindt, dus dat kan bv. ook niet in je eigen apotheek. Vwb de echo's zou je wel in je "eigen" zh terecht kunnen. Hier gaven ze aan dat als je daar als patiënt staat ingeschreven, ze je daarmee willen helpen. Maar dat verschilt per zh. Ik had daarnaast ook nog een chronologisch overzicht gemaakt van ons traject tot nu toe. We hadden wel de dossiers meegenomen, maar daarin stonden vooral alle details mbt de folikelmetingen en icsi-behandelingen, wat ik persoonlijk niet zo overzichtelijk vond. Meer tips heb ik niet
Dat geregel viel wel mee. 1 Telefoontje naar Gent en zij regelen de rest verder. We kregen een uitgebreide mail waar alle info duidelijk instond. Het vermoeden dat het aan het zaad ligt komt omdat er wel iets van activiteit is gezien direct na de icsi. De eicel reageert wel op de zaadcel maar daarna gebeurd er niks meer. Ook is er 1 keer een embryo ontstaan. Dat de kans van slagen groter is als het aan de zaadcel ligt heeft ze uitgelegd maar kan het niet goed herhalen.. Ze vergeleek het met iemand die voor de deur staat (de zaadcel) maar de deurbel is stuk, dan gaat de deur nooit open. Tijdens de icsi helpen ze de deur openen. Als het aan de eicel ligt dan kunnen ze de deur wel openen maar is het huisje van binnen stuk. Grote kans dat het dan onbewoonbaar is. Dus geen embryo. Wij moeten idd 4 maanden wachten op de uitslag. Het MOAT onderzoek moet binnen 3 maanden gebeuren maar omdat de Sutter een wachtlijst heeft moeten we nog een maand extra wachten.. Daarna kan wel direct gestart worden met de icsi behandeling, daar zijn geen wachtlijsten voor. Alleen zitten wij met het probleem dat mijn man van de zomer voor zijn werk 2-3 maanden naar het buitenland moet. Grote kans dat we geen behandeling meer redden voor die tijd.. Het is 4 jaar niet voor gekomen dat hij naar het buitenland hoefde. Nu moet hij maar komt het zo ongelegen @ Spookje jeetje wat een teleurstelling moet dat zijn voor jullie. Wat gek dat er zo'n verschil in uitslag zit tussen NL en Gent. Ontzettend slordig dat jullie niet gebeld zijn. Ik krijg af en toe het idee dat mensen totaal geen besef hebben hoe heftig deze weg is. Zulke "foutjes" kun je er echt niet bij hebben. Na mijn eerste punctie was ik door de teamleider ziek gemeld bij het uwv met zwangerschapsklachten Ik kan er nog boos om worden..
@ Spookje Eigenlijk bizar hè? Dat alle klinieken zo gescheiden werken. Als je in theorie nou het sperma hier kan laten filteren, en de eitjes in Gent kan laten bevruchten, klinkt het voor mij alsof je in theorie veel meer kans van slagen hebt... Echt een rotsituatie voor jullie. Heel oneerlijk ook dat TESE nu geen optie meer is.... Ik ben heel benieuwd wat ze gaan zeggen straks, echt spannend. Wel fijn dat je de gesprekken vrij dicht op elkaar hebt zitten, dan hoef je in ieder geval niet zo belachelijk lang te wachten voor je een beetje meer zekerheid hebt. @Madeline Bizar dat er bij jou ook van die slordige foutjes zijn gemaakt! Dat kan écht niet! Het ligt allemaal al zo gevoelig, ik kan me heel goed voorstellen dat je daar nog boos om bent.... En wat een timing van het werk van je man! Dat is wel zuur, dat alles daardoor precies nu weer een beetje opschuift. Wel een 'fijn' lichtpuntje dat de kans dan hopelijk voor jullie ietsje groter is als het inderdaad blijkt dat het aan hem ligt. Hebben ze jullie ook verteld welke behandelingsmogelijkheden er dan zijn? Of gaan ze dat pas bespreken naar aanleiding van de uitslag van de MOAT? Hier heb ik bij de aanmelding voor de intake in Gent zelf inderdaad ook een chronologisch lijstje gemaakt van ons hele traject. Dus die hebben ze in Gent nu ook officieus al liggen. Geen idee of ze daar ook echt iets mee doen ter voorbereiding, maar kwaad kan het vast niet. Ik heb helaas nog niet gebeld naar Gent of het mogelijk is meteen de MOAT te starten, ben onder werktijd echt non stop met m'n werk bezig geweest tot nu toe, gekkenhuis! Maar daarom nu wel even genoeg afleiding van dit alles.... Stiekem hoop ik nu ook heel erg dat het (ondanks dat ik 'm niet gun) aan mijn vriend ligt, waardoor we geen bevruchtingen hebben. Hij heeft, blijkt nu, 20 jaar lang een spatader in zijn balzak gehad, waardoor er altijd veel te veel bloed doorheen heeft gestroomd en de temperatuur dus permanent te hoog was. Daardoor is zijn zaad slecht van kwaliteit. De kans dat het nog verbetert, is klein, zeker omdat hij het al zo lang heeft. Afgelopen maand is hij onder het mes geweest. De spatader is succesvol weggehaald, en nu hopen we op de kans dat de kwaliteit toch ietsje verbetert. Geluk bij een ongeluk duurt het verversen van zaad 3 maanden, en dat is precies de tijd dat we moeten wachten op de intake in Gent...
Denk toch dat je voordeel hebt dat jouw arts connecties met Gent heeft, Madeline! Ik heb nog even gebeld, maar het is voor mij echt geen optie de MOAT meteen te starten. Ze willen ons eerst zien voor de intake en ons dossier opstarten. De zaadstaal wordt echt alleen gebruikt voor een semenanalyse, verder niks. Een officiële doorverwijzing van mijn arts maakt daarin geen verschil, vertelde ze. Jammer...
@ Kaila wat vervelend dat ze de MOAT niet gelijk uit willen voeren.. Scheelt voor hun toch ook weer werk als alles in 1x gebeurd zou je denken toch?! Of denken ze dat het overbodig is ivm de spatader? Zoals ik het heb begrepen is het activatie probleem een gen defect dat kan dus niet veroorzaakt worden door een spatader. Wel fijn dat die succesvol is verwijderd. Ik zou er toch een beetje zenuwachtig van worden denk ik.. Hopelijk verbeterd hierdoor toch de kwaliteit nog! Er is alleen over MOAT en AOA gesproken. Dit is wat dr Heindryckx daarover schreef in de mail: Eens we deze uitslag hebben, kunnen we vervolgens overgaan tot geassisteerde eicelactivatie tijdens ICSI (assisted oocyte activation, AOA) waarbij we artificieel calcium stijgingen produceren in de eicel, die in staat zijn om de activatie (= bevruchting) op gang te brengen en dus de bevruchting kunnen normaliseren. Deze techniek werkt vrij goed in het algemeen, en zeker wanneer de zaadcellen een verminderd activatievermogen vertonen in de MOAT. Ja slordig "foutje" van de teamleider en dan zegt die uwv medewerker ook nog dat zwangerschapsklachten en een eicelpunctie toch hetzelfde is. Kreeg maandag ook zo'n opmerking naar mijn hoofd geslingerd die me echt pijn deed. Kan die persoon het ook niet kwalijk nemen omdat ze onze situatie niet kent, maar die opmerking blijft dan wel door mijn hoofd spoken. Heb jij dat niet dan?
Mja, suf hè? Ik heb geen arts gesproken, slechts een receptioniste denk ik. Ze moest het ook ter plekke even navragen, dus ze hebben denk ik helemaal niet verder naar onze situatie gekeken. Dit zijn gewoon algemene regels waar ze niet zomaar een uitzondering voor maken. Ze zullen wel vaker van dit soort vragen krijgen.. Ik heb begrepen vanuit ons ziekenhuis dat door die spatader misschien de stamcellen aangetast zijn, omdat hij er zo lang gezeten heeft. Gelukkig hier ook nog niet veel pijnlijke opmerkingen gekregen. Hooguit verkeerd ingeschatte opmerkingen van mensen uit onze omgeving, zoals mensen die lief bedoeld zeggen dat we anders gewoon een kind adopteren of via pleegzorg in huis nemen. Of dan gaan vertellen dat ze ook iemand kennen die 'een ziekenhuistraject' heeft gehad die uiteindelijk wél zwanger is geworden, dus dat we maar gewoon hoop moeten houden. Die hebben gewoon geen idee dat zulke dingen vaak niet te vergelijken zijn en daarom alleen maar pijnlijk zijn.
@Spookje Morgen is je gesprek! Ik wil jullie even heel veel succes wensen en ik hoop dat de uitslag 'positief' is, dat er toch nog antwoorden en oplossingen gegeven kunnen worden. Hier heb ik afgelopen week met mijn eigen arts in Nederland gesproken over het vervolgtraject bij ons. Ze willen ons de doorverwijzing niet meteen geven... Volgens haar kan dat alleen wanneer je écht uitbehandeld bent in het ziekenhuis, en ze hebben ons eerst aangeboden nog een keer ICSI uit te voeren om zeker te weten dat het geen toeval was... Wel vertelde ze dat wanneer ze in dezelfde situatie als ons had gezeten, dat ze waarschijnlijk het zelfde gedaan had, dus ze snapte het wel heel goed. Ze vertelde dat in het rapport stond dat van wat ze hier zagen is dat de kans het grootst is dat het aan mijn eitjes ligt, maar misschien ook aan het zaad. Ze gaan in ieder geval alle documenten in orde maken (dat duurt blijkbaar lang?) en die krijgen we opgestuurd. Ik heb nu een afspraak staan bij mijn huisarts, want blijkbaar kan de doorverwijzing ook via haar. Dat vertelde mijn fertiliteitsarts in ieder geval. Het mannetje aan de telefoon van de verzekering zei dat het alleen via een specialistisch arts kan? Nou ja, afwachten. Ik moet het in ieder geval wel allemaal zelf aanvragen bij de verzekering, fijn dat jullie dat niet hoefden! Hier moet ik blijkbaar ook alle behandelingen eerst voorschieten, en dan de factuur indienen bij mijn verzekering... Nou ja, het maakt niet uit. Ik ben allang blij dat er weer een soort van 'schot' in zit.