Wij wilden graag tussen de 2 en 3 jaar ertussen, dus gestopt met de pil ongeveer 9 mnd voordat de oudste 2 werd. Voor mijn gevoel was het nog wel vroeg hoor, maar wilde ook een beetje vooruit kijken. Was na 4 mnd zwanger dus nu hebben we er 2,5 jaar tussen, perfect! Oke qua drukte is het niet ideaal en de oudste zit echt wel in een lastige fase maar toch ben ik heel blij dat nr 2 er is! Toen ik net zwanger was van de tweede had ik nog wel een beetje het gevoel van oeh ben ik hier al aan toe? Maar dat gevoel verdween gedurende de zwangerschap en nu ben ik alleen maar blij hoe het gegaan is!
Mijn vriend wil geen tweede. Ik wil wel een tweede, maar wel pas als onze zoon een jaar 5 is. Als het dan nog mogelijk is qua mijn leeftijd, ik ben dan 37. Mijn zus en ik schelen 11 jaar met niemand er tussen en ik heb dat nooit als een nadeel ervaren. Maar dat kan bij ons niet, dan ben ik ruim 43. Mijn vriend zei 2jr geleden nog dat hij helemaal geen kinderen wilde, en inmiddels tijgert hier een 7mnd oud mannetje rond dat zeer gewenst en gepland was
In de eerste instantie, drie weken na de bevalling. Ik had echt de baby kriebels en toen ik na vijf weken weer een eisprong kreeg hebben we het serieus geprobeerd . Godzijdank is het toen niet gelukt, want al snel kwamen we erachter dat we er echt nog lang niet klaar voor waren... Vanaf 1,5jr begonnen we er weer serieus over te praten. Vrij snel daarna was ik zwanger, maar dit werd helaas een bbz. Toen na een paar maanden weer geprobeerd en weer zwanger en nu zit er net geen 3 jaar tussen. Ik ben nu super blij met dit leeftijdsverschil. Ik vind de babytijd best pittig en het helpt als je dan al een iets ouder en redelijker kindje hebt met wie je gewoon een gesprekje kunt voeren in plaats van een irrationele dreumes, die nog niet luistert.
Hier idem. En met een heel pittig zoontje die dag en nacht veel aandacht vraagt ben ik héél blij met het leeftijdsverschil. En ondanks dat, zijn ze gek op elkaar en kunnen 'samen' heerlijk spelen.
wij hadden graag willen stoppen met de pil toen ons zoontje 1 jaar was. Door omstandigheden toch nog even gewacht en onze situatie aan gekeken. Toch uiteindelijk ervoor gegaan en in september/oktbert gestopt, eerste rond raak dus er zit straks 2 jaar en 2 maanden tussen Wij zijn er heel blij mee!
schuldig voelen moet je helemaal niet doen. Mijn overweging (of onze natuurlijk) was dat we zo genoten van de babytijd van onze dochter...alles gaat zo hard. Bij anderen zag ik als er met 1,5 2 jaar weer een baby kwam, dat het oudste kindje plotsklaps groot was...klopt ergens ook want er is weer een baby. Ik kijk zo blij terug op die 4 jaar dat we haar alleen hebben gehad..vooral het laatste jaar voordat ze naar school ging. Maar ook tov mijn zoontje. Hij heeft ons nooit voor " zichzelf" gehad, zijn grote zus is er altijd geweest, maar doordat zij al op school zat toen hij kwam is er overdag zoveel tijd voor hem. En kan ik met hem alleen ook de activiteiten doen die ik met de oudste deed: ochtendje binnenspeeltuin, elke vrijdag peutergym e.d. Even alleen aandacht. En nog een bijkomend voordeel vond ik dat de oudste heel goed begreep wat er gebeurde, dat mama een baby in haar buik had en dat zij echt uitkeek naar de komst van de baby. Zo trots trakteren op school toen het zover was en het ook echt begrijpen. Ik bedoel een peuter kan ook trakteren op het kdv om die reden, maar die snapt er zelf natuurlijk weinig van
Als meneertje 2,5 is gaan we weer naar het ziekenhuis. Het duurt 3 maanden voor je aan de beurt bent om te starten met ivf en je moet weer even wat standaard testen doen. De tijd dat we wachten proberen we het gewoon thuis. Die kans is nihil maar toch proberen he En dan hopelijk hopelijk hopelijk lukt het ons nog eens. Ook ik wil graag genoeg jaren ertussen dat ik een meer zelfstandig kind heb.
Wij wilden bewust niet te veel leeftijdsverschil. Doordat mijn dochter met een keizersnede is geboren moesten we verplicht een jaar wachten. Toen ze bijna een jaar was zijn we er weer voor gegaan en als alles goed blijft gaan zit er straks 22 maanden tussen onze kinderen.
Altijd proberen onze zoon is er ook zo 1 " de kans dat u op natuurlijke wijze samen een kindje verwekt is zo goed als 0....tadaaaa
Haha tja bij ons was het: we doen 1x ivf maar dan niet meer want je hebt zo weinig eicellen dat het weinig nut heeft... Tja eerste ivf direct zwanger. Helaas mis dankzij een hematoom boven ons 7 weken oude embryootje Dus nouja vooruit dan, je mag nog een keer. En tadaaaa! Weer zwanger van Levi dit keer! Dus nu heb ik dan genoeg resultaten dat ik toch wel nog ivf krijg van ze... Tjongejonge wat een toegeeflijkheid
hier het voordeel dat ik pas weer met 16 maanden ongesteld werd. Dus voor die tijd had nadenken of het er al tijd voor was toch geen zin En met 16 maanden voelde het goed om voor de tweede te gaan.
Hier begonnen toen onze dochter 14 maanden was. Toen waren we er allebei echt klaar voor. Had gehoopt al zwanger te zijn, maar helaas mk tussentijds gehad. Mocht ik deze ronde zwanger raken zit er precies 2,5 jaar tussen.
Bij mij begint het nu alweer te kriebelen en eerlijk gezegd voel ik me hier wel wat schuldig over. Ik ben geen makkelijke tijdens de zwangerschap en het is ook helemaal Nog niet handig nu omdat ik nog mijn studie af wil maken. We proberen het nog even uit te stellen, ondanks dat de liefde hier hoogtij viert ..
hier rammelde de eierstokken direct weer, voor mij een teken dat het allemaal nog prima werkte. Overigens ben ik degene die altijd hardop tegen iedereen vertelde; voor mij blijft het bij één kindje, als dat ons gegeven is. En vrijwel na de snelle bevalling riep ik 3 is ook prima! haha Helaas had mijn man (met goed geluk!) net een nieuwe baan gevonden en ik zat in de afronding van mijn studie en daarna nog zoveel meer wat ons tegen hield, nu is het helaas nog niet het meest ideale moment als het om financiën gaat maar we laten ons niet meer tegen houden. Wie weet hoelang het deze keer zal gaan duren, ik denk dat het nooit het juiste moment is.
Hier rammelt het weer sinds zoontje 2 jaar is. (Is nu 2,5) Helaas alleen bij mij, mijn vriend wil nog even wachten. Ik merk dat de wens minder sterk is als bij de eerste dus ik kan nog wel geduldig zijn. Nog wel....
Het rammelde direct al bij mij. En bij mijn man ook... Echter hebben we altijd gezegd dat we pas als onze dochter op school zou zitten voor een tweede zouden gaan omdat ik wist dat zwangerschap bij tweede ook weer heftig gaat worden. Ik dacht dat mijn man hier nog steeds zo over dacht. Tot dat ik van anti conceptie wilde wisselen. En ik zeker wilde weten of het loonde om spiraal te zetten. Toen bleek dat hij wel voor een tweede wilde gaan maar geen druk op mij wilde leggen. We zijn vrij snel daarna voor een tweede gegaan. Ook omdat ik pas na 2-2,5 jaar zwanger van onze dochter was en we weten dat het niet te plannen valt. We vonden voor- en nadelen aan elke leeftijd zitten en hebben het nu maar beetje aan het lot overgelaten. Deze keer was ik al na 3 maanden zwanger... Dochter is nu 18 maanden. En ik vind toch wel heel bijzonder dat ze zo dicht op elkaar straks zitten. Totaal niet verwacht of durven hopen.
Ik zei gisteren tegen mijn man dat ik pas weer aan een kindje wil denken als die van ons 2 is. Merk dat een kindje hebben toch best een aanslag is op je lichaam. Niet alleen de bevalling maar ook het constante traplopen (babykamer is boven en je verschoont best vaak of je moet wat pakken) en het tillen, dragen en bukken. Ongeveer 3 jaar ertussen lijkt me het fijnste. Ook om praktische redenen. Ik neem aan dat de oudste dan kan lopen en zichzelf ook wat kan vermaken en dat ze dan misschien al wel zindelijk is. Ach ja, we zien wel. Eerst maar eens wennen en genieten van het mooie meisje dat we nu hebben.
Na 9 maanden met de pil gestopt en direct zwanger van nummer 2. Het was een drukke tijd maar had en heb makkelijke kinderen. Nu zijn ze 5 en 6 en maken heel bewust deze zwangerschap mee, ook leuk!
Eerste twee waren niet gepland (nu bijna 10 & 9) Nummer drie was tien minuten oud toen we besloten hebben geen ac te gaan gebruiken. Was na 2,5 maand zwanger dit is mis gegaan en uiteindelijk schelen onze twee jongste kids nu een jaar en acht dagen. Nu ben ik wederom in verwachting. Onze verassing. Onze kids zijn straks 10,5 / 9,5 / 2,5 / 1,5 als de kleinste komt