@Muzieknootje welkom! @pannenkoek spannend morgen! Ik ben gewoon vrolijk doorgegaan met Gonal F en heb nergens last van gelukkig! De echo is verplaatst van woensdag naar morgen zodat mijn vriend ook mee kan! Ik ben vorige week maandag (12 jan) ongesteld geworden en dat wordt toch cd 1 genoemd? Betekend dat dat ik vandaag op cd 8 zit en morgen op cd 9?? Het zkh zei namelijk net dat morgen cd 8 zou zijn? En nog een vraag komen jullie aan van de hormonen? Ivm PCOS heb ik iets meer kans op overstimulatie maar tot eergisteren (zaterdag) was ik niet veel aangekomen en gisteren niet gewogen en vandaag sinds 2 dagen dus 0,5 kg erbij. Is dat normaal?
Hoi Barnel, fijn dat je geen hinder ondervindt van die hormonen. En ook fijn dat je al een dag eerder naar het zh mag voor echo. Is toch spannend traject wat je in gegaan bent en ik snap dat je graag wilt weten of het de goede kant op gaat. Succes morgen! Volgens mij is de dag dat je ongesteld wordt en dus de eerste prik zet cd1. Althans, volgens de lijst die ik had meegekregen wel...
@ Barnel, volgens mij is hoef je je qua gewichtstoename pas echt zorgen te maken als je 1kg per dag aankomt, maar als je twijfelt gewoon het ziekenhuis bellen! @ Pannenkoek, spannend morgen! Enig idee hoe laat je gebeld wordt morgen over TP? Hoeveel Gonal spuiten jullie nu? Ik ben vandaag bij zh geweest voor een startecho, alles zag er goed en rustig uit, dus mag nu beginnen met stimuleren. Vorige poging zat ik op 150 IE en nu was het voorstel om dit te verhogen naar 200 IE. Omdat ik de vorige keer 8 goede follikels had hopen ze met deze verhoging dat er nog wat meer ontstaan om de kansen mbt PGD wat te verhogen. Ik ben erg benieuwd wat het effect is... Maandag weer terug voor eerste meting.
@tabbey: ik start met 150 eenheden gonal f. Het wordt de eerste keer stimulatie, dus ik weet niet of dat genoeg is. Is 150 misschien een standaard om mee te beginnen? @pannenkoek: ik duim voor je morgen!
Tot nu toe, goed nieuws!!! Er zijn 4 eicellen gevonden, daar hebben ze er 3 van kunnen gebruiken en uit alle 3 zijn embryo's ontstaan!!! Morgenmiddag wordt er 1 teruggeplaatst.... Spannend!
super goed pannenkoek! erg spannend en vanaf morgen vasthouden he? ik sta nu bij amc en heb zo een 2de fm meting, hopelijk ben ik volgende week aan de beurt voor een terugplaatsing! ik duim voor je morgen!
Hoi Pannenkoek, Goed nieuws!! Alvast heel veel succes morgen!! Ik ben vanmorgen op FM 1 geweest en tot nu toe 6 follikels variërend van 10 tot 14 mm. En aan beide kanten ongeveer 10/12 kleintjes. Kan het zijn dat deze nog groeien tot grote follikels? Omdat ik jong ben met PCOS en er goed op reageer spuit ik dus ook minder eenheden. De komende 4 dagen zal ik dan ook nog zeker geen punctie hebben zei ze. Achja met 6 follikels en hopelijk nog een paar er bij ben ik al erg tevreden!
@ Pannenkoek, dat is supergoed nieuws! Morgen in ieder geval een mooie terugplaatsing en wie weet kan er zelfs nog wat worden ingevroren. Heel veel succes morgen en alvast voor de komende wachtweken . @ Barnel, mooie meting, grote kans dat er van die kleintjes ook nog een aantal doorgroeien. Wanneer mag je weer terug voor volgende meting? @ matildeve, hoe is jouw 2e FM geweest?
@Tabbey, donderdag meting 2 dan zit ik op mijn 10de cd want zit vandaag op cd8.. Ik ben heel benieuwd of de kleintjes dan mee zijn gegroeid en of de andere grotere ook wat zijn gegroeid!
Barnel, mooi resultaat zeg! ben wel beetje jaloers hoor! bij mij waren er niet zo veel kleintjes naast de grotere, maar hopelijk groeien er nog een paar door. bij mij waren er 5 follikels en een aantal kleintjes. punctie van vrijdag gaat niet door, vrijdag weer kijken en dan misschien maandag de punctie. ook bij mijn waren ze van rond de twaalf a dertien mm. wie weet hebben we beiden een punctie maandag! zou wel super leuk zijn
@barnel, mooi resultaat! Die kleintje komen er vast nog wel bij. @mathildeve, maak je geen zorgen, weinig follikels wil nog niets zeggen over kwaliteit. Ik had er ook maar 5 en een stuk of 2 mini's die uiteindelijk zijn aangeprikt. Nu 3 bevruchtingen... Meiden, het is nu toch wel spannend aan het worden hoor. Blijft ie plakken of niet? Ik zal morgen vragen of ze er na de tp een stop in doen
Zoals beloofd hierbij ons verhaal .... In 2004 zijn we gestopt met de pil, helaas bleek al snel dat we niet vanzelf zwanger zouden worden. Er volgde een zaadonderzoek bij mijn man via de huisarts en die gaf aan dat zwanger worden geen probleem zal zijn wat mijn man betrof. Met deze uitslag zijn we naar het ziekenhuis gegaan om mij te laten onderzoeken, daar bleek ook met mij niets aan de hand te zijn. Maar toen ze de zaaduitslag (notabene die van de huisarts bekeken) konden ze ons niet verder helpen en werden we doorgestuurd naar het LUMC in Leiden. Zaaduitslag was namelijk behoorlijk slecht. (en de dokter ook!) In het LUMC volgenden diverse onderzoeken nog een keer en ook daar kwam uit dat het zaad van manlief niet goed genoeg was om zelfstandig zwanger te worden. Ook de IVF mogelijkheid was al niet voldoende en de enige optie die wij hadden was een icsi behandeling. Maar omdat ik toen nog (veel) te zwaar was werden wij naar huis gestuurd met de boodschap eerst afvallen. Het ging hier echter niet om 10 kilo maar om 50 kilo, geloof me dit is een vreselijke strijd geweest. Zelfstandig 20 kilo afgevallen en toen vol emotie weer terug naar het ziekenhuis of we toch mochten beginnen. Het echte probleem zat immers niet in mijn lichaam? Ook toen werden we weer teruggestuurd en hielden ze zich aan de 50 kilo. Toen ik merkte dat die 50 nooit zelfstandig ging halen heb ik een maagband operatie ondergaan, deze is na 1,5 weer verwijderd omdat ik daar goed ziek van werd en eigenlijk niets meer kon eten. Vervolgens is er een gastric bypass gemaakt en daar ben ik nu inmiddels 40 kilo mee afgevallen. Ik typ dit in een paar zinnen maar in werkelijkheid speelt dit over ongeveer 8 jaren. Tot vorig jaar begin van het jaar, wij met heel veel moed en trots terug naar het LUMC, ik was voldoende afgevallen en we mochten starten met de behandeling. Mijn man mocht nog even een potje vullen en eind maart mochten we terugkomen voor de planning. 1,5 maand later kwamen we terug en hadden in de auto helemaal zitten bedenken wat er nu nog mis kon gaan, nog slechter zaad misschien? Maar dat maakt voor icsi niet zo veel uit.... Eenmaal in gesprek ging het al snel over de hormonen voor mij, wat waren wij blij, mogen we nu echt beginnen. Ja hoor mevrouw, we gaan nu echt beginnen. Ondertussen opende ze nog even dossier van manlief en toen kwam de totaal onverwachte zaaduitslag naar boven. (ze waren even vergeten hier in die 1,5 maand naar te kijken) Mijn man was inmiddels volledig onvruchtbaar! Vreselijk verdrietig en de wanhoop nabij, maar ook erg boos dat ze ons 1,5 maand hebben laten onderzoeken en laten uitkijken naar de start van de behandeling voor niets! Waar we in het begin van de behandeling nog een kaartje kregen voor eventuele psychische hulp, kregen we nu zelfs dat niet mee en konden ze niets meer voor ons doen. We kregen we nog de optie om nog 3 maanden te wachten en dan opnieuw zaadonderzoek te doen. Dat hebben we nog gedaan. Maar ook daaruit kwamen geen zaadcellen meer. LUMC kon ons niet verder helpen en stuurde ons door naar het AMC omdat ze daar ook TESE operaties doen. Wat een vreselijke periode na een toch al zware periode die we hadden gehad. Ik raakte in een zware depressie en kwam volledig thuis te zitten. Maar we zijn doorgegaan en Manlief heeft in september een TESE operatie ondergaan, zodat we konden uitsluiten dat er echt wel of geen zaad aanwezig was en we door konden voor een donor. Wat een warm bad kregen wij bij het AMC, we waren geen nummertje meer maar gewoon 2 mensen die al zo lang zwanger wilden worden. Vanaf die tijd zat het ons ineens mee, er werd zaad gevonden bij mijn man, genoeg voor een icsi behandeling! 3 buisjes zijn er gevuld en liggen nu braaf in de vriezer te wachten op mijn eitjes! Ineens zijn er weer mogelijkheden voor ons, maar ik blijf bang. Ik weet wat het met mij gedaan heeft om te horen dat er nooit kinderen gingen komen. Je hoort nu van veel mensen, meid je weet waar je het voor doet, tuurlijk weet ik dat. Maar men vergeet in dit traject vaak dat er niet morgen een baby voor de deur ligt. Je komt dichter bij een baby, maar ook dichter bij het misschien nooit krijgen van die baby die je al zo lang in je hoofd hebt.... Maar dat hoef ik jullie allemaal niet te vertellen, daarom vind ik dit ook zo fijn. Even niet horen je weet waar je het voor doet..... Dank jullie wel meiden en ik hoop dat we nog veel aan elkaar zullen hebben! x