Succesverhalen 'andere moeders aanspreken'

Tja, manlief heeft zijn eigen zus wel eens aangesproken... Haar jongste begon continu te huilen als ze opgetild wilde worden en zus en zwager gaven daar eigenlijk altijd aan toe. Dit leidde er toe dat ze de halve dag stond te blèren, zodat ze maar opgetild werd (let wel; ze is 2 en die kun je dus echt niet meer de hele dag tillen).

Manlief heeft toen wel eens gevraagd/gezegd of ze dit zelf ook zo zagen omdat je als ouder ook in een soort 'tunnelvisie' kan komen te zitten. Dit was precies wat er gebeurd was. Ze zagen zelf niet meer dat ze dit gedrag stimuleerden. Uiteraard wordt ze nog steeds getroost, maar niet automatisch door op te tillen. Ze krijgt bijvoorbeeld een aai over hoofdje of een knuffel.

Nu zijn we een paar maanden verder en ze huilt echt stukken minder. Wat ons betreft in ieder geval een verbetering

 

1 keer eens en ik was er blij mee omdat ik mezelf dat ook al een halfuur afvroeg. Ben wel zelf aangesproken geweest dus ik niet iemand anders.
Was dacht ik april en best wel mooi weer. Hele koude winter geweest dus zoontje altijd goed ingepakt. Was ongeveer 17 graden en wist niet hoe warm ik hem moest inpakken en de zon brandde eigenlijk ondanks dat het toch maar 17 graden was. Hij had een lange broek aan, romper lange mouwen, longsleeve, jasje en een dik deken.
Langs de ene kant dacht ik dat het te warm was, langs de andere kant dacht ik kindjes moeten warmer aangekleed worden als ons dus ik wist het niet meer
Toen een vrouwtje over de wandelwagen hing zei ze dat hij toch wel te wam ingeduffeld was en heb ik het dekentje er af gehaald tot die alleen over de voetjes lag.

Zelf nog nooit iemand aangesproken.

Was er toch blij mee omdat ik al aan het twijfelen was

Laatst zag ik wel een kindje van dezelfde leeftijd als mijn zoontje alleen bij het speelgedeelte in de albert heijn. Vond ik wel raar want er was niemand bij. Heb het toen een beetje in de gaten gehouden maar het kindje bleef daar netjes zitten en 2min later zag ik de moeder.

 

1 keer ben ik zelf aangesproken.
Onze zoon is tijdens de hittegolf van 2013 geboren. Wij hadden hem alleen in een romper in de kinderwagen liggen, maar de kap stond wel omhoog. Ik dacht dat de kap hem zou beschermen tegen de zon en dat ik juist goed bezig was. Een moeder sprak mij aan en vroeg of ik wist dat het zo warm kon worden onder die kap omdat de warmte daar bleef hangen. Ik wist dat niet en was blij dat ze het zei. Ik vroeg mij ook al af waarom het toch zo warm was, maar als ik zijn romper uitdeed koelde hij weer te snel af. Ik zag wel dat ze zich een beetje schaamde, ze was niet op haar gemak.

1 keer hebben man en ik zelf iemand aangesproken op het bedrag naar haar kind toe. Ze ontkende alles en zei dat onze tips nooit zouden helpen. Toen wij later weer langskwamen bleek ze met een professional gesproken te hebben die hetzelfde aanraadde. Toen kon het blijkbaar wel. Ze was wel boos dat wij ons met haar kind hebben bemoeid. Maar het belang van het kind was ons deze discussie wel waard.

 

Ik had het zelf laatst bij de Albert Heijn een soort gelijk verhaal, daar staat een tv met touche screen voor de kinderen en ik kreeg dochterlief er niet van weg. Dus ik hurk bij haar neer en zeg dat ze hier moet blijven zitten en niet met vreemde mee mag en alleen maar met mama.

Er zat een oudere Surinaamse dame die zei vervolgens dat ik groot gelijk had en dat zij wel een oogje in het zeil hield terwijl se haar koffie op dronk. Dus ik ben toen snel het andere pad ingedoken en mijn spullen gepakt en snel weer terug. Dochter zat er nog en was blij dat die mevrouw even had opgelet. Ik heb toen even met die vrouw staan praten en ze vertelde zelf dat ze het ook altijd tegen haar kleinzoon zei, die bleef ook altijd aan die tv geplakt of zijn leven er vanaf hing.

Dus niet zozeer negatief aangesproken, maar waardeerde het wel dat die mevrouw vond dat ik het goed deed en begrip had dat ik het zo op die manier oploste.

 

Ik heb weleens een vriendin van mij aangesproken die toen haar kleine 2 a 3 maanden was appelmoes gaf en zich afvroeg waarom ze na een aantal keer proberen nog niet echt at.

Ja ieder voor zich, maar dit was erg jong, appelmoes (veel suikers) en het heeft altijd even tijd nodig voor kinderen aan ander voedsel wennen.

Gelukkig heeft ze het toen even laten rusten en is later weer begonnen.

Edit: Ik ben geen bemoeial, en mijn manier is absoluut niet de beste, maar omdat ze me vroeg waarom het zolang duurde zag ik een mooie opening.

 

Ja, ik ben wel eens aangesproken geweest. Een hond viel mijn dochter aan en zij vond dat heel eng (logisch), toen ik vroeg of de hond aangelijnd mocht worden (eigenlijk moest dat in dat gebied, maar ik dacht, laat ik het maar netjes vragen) aan de baas kreeg ik te horen dat ik mijn (toen nog geen 3-jarige) kind maar moest leren om niet bang te zijn voor honden.

Heb er uiteindelijk niks mee gedaan :').

 

Als ik een bekende aan zou willen spreken op een structureel iets in zijn/haar opvoeding, dan zou ik wel even goed nadenken hoe, zodat het ook goed binnenkomt. Maar in een splitseconde, zeg bijvoorbeeld dat kindje iets wil pakken van mij wat niet mag (kop koffie ofzo), dan zeg ik rustig dat dat niet mag. Dan ga ik niet afwachten of de ouders dat gaan doen.

Bij een wildvreemde, waarbij ik last heb van het kind of iets gevaarlijk vind, zeg ik het meteen. Ik heb er geen enkele moeite mee om kinderen van een ander te corrigeren als ze (bijv) lopen te krijsen of met hun winkelwagentje tegen je aan lopen te duwen. En het interesseert me geen sikkepit of de ouder in kwestie dat waardeert of niet.

 

Ik heb op vakantie in het buitenland wel heeeel vaak gehoord dat mijn dochter in de buggy het te koud had, het liefst kleden ze daar kinderen met 30 graden nog aan met winterjas. Ik negeerde dat gewoon maar irritant werd het na een keer of 15 wel.

 

Dit herken ik wel, is echt cultuur, in de lente liefst nog een maillot onder de broek aan.

 

Haha inderdaad. Ik vind het dus ook heel irritant om niet in de zomer met mijn kinderen op vakantie te gaan, geen zin in dat gezeur iedere keer.
Vind het best zielig, kinderen met een muts op, maillot onder een dikke broek en de zweetdruppels rollen van het gezicht... Maar nee, met alleen 1 broek hebben ze het zooo ontzettend koud. En als je daar wat van zegt kijken ze natuurlijk alsof ze water zien branden, dus daar begin ik al helemaal niet aan.

 

Ik heb mijn vriendin wel eens aangesproken over kinderfeestjes.
Zij was er, samen met haar dochter, enorm mee bezig als die niet uitgenodigd werd.
Ik heb tegen haar gezegd dat zij haar dochter er meer mee hielp om om te gaan met teleurstellingen als er een enirm punt van te maken. Ze gaf me toen wel gelijk.

Ik heb ook wel eens mijn schoonzus aangesproken over de manier waarop zij over de leerkrachten en de school deed. Altijd negatief en de schuld bij hen leggen. Ik heb toen tegen haar gezegd dat het verhaal altijd twee kanten heeft. En dat het ook zo kan zijn dat de manier van onderwijs niet bij haar zoontje pastte ipv dat het onderwijs zich aan haar zoontje aan moest passen.
Wat ze er van vond weet ik niet, maar hij zit nu op het SBO, dus ik had in ieder geval wel gelijk.

 

Nee, absoluut niet. En een ander hoeft mij ook niet aan te spreken wat dat betreft. Een vreemde kent mijn kind niet, ziet maar een momentopname, dus als je verstandig bent, houdt je mond, want ik ben absoluut niet gediend van andermans "advies".

De enige keren wanneer ik advies geef, is wanneer iemand dat mij vraagt. Komt geregeld voor trouwens en dan wil ik ook best meedenken, maar uit mezelf zal ik nooit iets zeggen.

 

Ja een wildvreemde in de super toen haar kleintje al voor 3/4 uit het zitje van het winkelwagentje hing en bijna met zn hoofd op de grond zou knallen. Was niet echt aanspreken maar meer een schrikreactie: "ooo kijk uit" en toen pakte ik dat jongetje vast.

Moeder was heel blij

 

Zoiets zou ik ook wel doen, ten eerste doe je dat uit reactie, ten tweede uit pure bescherming. Ik heb onlangs de peuter van mijn vriendin haar zus ook zo vastgegrepen, omdat hij de straat oprende. Ik stond dichterbij dan moeder
En mocht een van mijn kinderen in een gevaarlijke situatie terechtkomen en een ander grijpt in, doordat ie sneller is dan ik, graag!!

Maar ik vind dat dus géén bemoeien.

 

Ja, ook in geval van gevaar, een meisje wat bij zo'n recreatieplas haar zwembandjes had afgedaan en voorbij de lijn wou zwemmen, terwijl we haar vader duidelijk hadden horen zeggen dat dat niet mocht. Ze was al wel een jaar of zes, maar had nog geen diploma, dus heeft mijn man de vader aangesproken die een stuk verderop op het strand lag en ik ben naar het meisje gegaan. Vader was ook blij dat we er wat van zeiden.

 

Nee, ik durf anderen niet zo snel aan te spreken..

Zelf ben ik weleens aangesproken dat het echt niet goed was voor mijn meisje dat ze niet meer in de reiswieg lag, maar in de buggy inzet (heet dit eigenlijk zo?). Maar ze was al bijna 1,5 jaar haha. Die vrouw dacht dat ze 6 maanden ofzo was....

 

Krijg een beetje de kriebels van je topic titel, sorry.

Ik spreek helemaal niemand aan. Hou niet zo van bemoeien, tenzij er gevaar is.

De verhalen van Jo79 en bijvoorbeeld Tuc vind ik anders.

 

hier zelf een keer aangesproken, had de kinderwagen met iemand samen de trap afgedragen. had hem beter om kunnen draaien dat ze niet zo naar voren hangt maar beter andersom dat ze wat naar achteren ligt. is veiliger. heeft ze natuurlijk helemaal gelijk in, al lette ik er natuurlijk wel op dat ze recht zat. maar heb het wel gelijk vanaf toen beter gedaan.

 

Hier heb ik al heeeeeel veel mensen op aangesproken. Neem ik de kids mee naar de binnenspeeltuin, hebben ze leggings onder hun broek, twee hemden, longsleeve en een trui hahaha. "Ja ik wil niet dat hij het koud heeft". Of mijn schoonmoeder die mijn neefje 8 plakken brood meegaf naat school "ik wil niet dat hij honger krijgt"