jeetje wat een hoop reacties! helaas moeten jullie allemaal (1 van) je ouders missen... TS sorry dat ik even inbreek op jouw topic maar ik heb ff 1 vraagje.. lopen jullie ook tegen bepaalde dingen aan nu je zelf moeder bent met betrekking tot de opvoeding van jullie kind(eren)?!
Mijn vader is hier ook aan overleden afgelopen mei. Hij is 9 maanden ziek geweest uiteindelijk. Mocht je nog behoefte hebben dan mag je mij ook pb-en ts. Ik zie dat heel veel dames zich al aangeboden hebben. Mijn moeder heeft officieel ook (nog) longkanker. Na 5 jaar word ze geloof ik 'schoon' verklaard en dat is volgend jaar. Daarna alleen nog jaarlijks door een scan.
hier een schoonvader, maar niet zo de behoefte om erover te praten. ik denk wel dat ik er tip heb voor je! Je kunt ook een geheime privegroep maken he. Dan kun je iedereen uitnodigen die je wilt en alleen de leden kunnen het lezen. In de groep kan iedereen op mekaar ook reageren en is ook fijn. Anders ben je iedereen los aan het pb-en joh!
Evt mag je mij ook pben. Mijn moeder was ongeneeslijk ziek, en een half jaar na mijn moeder overlijden werd mijn vader ongeneeslijk ziek. heeft veel ups gehad.. maar ook heel veel downs
Hier ook een ongeneeslijk zieke vader, hij heeft ziekte van Huntington. Tip van spruitje is misschien wel een goede.
Pfff wat zijn er toch veel meiden hier die hetzelfde doormaken... Ben wat dat betreft "blij" dat ik niet de enige ben
Ik mag me hier helaas ook bij aansluiten... heb van de week te horen gekregen dat mijn moeder longkanker heeft...
Ik kan me hier ook bij aansluiten, mijn moeder is 16 jaar terug overleden naar een ziekbed van 5 weken. Je mag me een pb sturen als je wilt. Heel veel sterkte!
Jeetje! Ik schrik van de hoeveelheid reacties. Niet omdat ik het niet fijn vind maar ik schrik dat er zoveel ellende is bij iedereen. Ik voelde me alleen hierin maar dat is dus onnodig. Een prive groep is wel een goed idee. Wie zou daarbij willen?
Ik wil me aansluiten bij de privegroep, maar ik heb geen idee hoe ik dat moet doen. Moet ik zelf iets ondernemen of krijg ik een berichtje o.i.d.?
Mijn vader is aankomende augustus 6 jaar geleden overleden aan de gevolgen van longkanker. Hij heeft nog 5 maanden geleefd na de diagnose. Ik heb het er erg moeilijk mee gehad, vooral omdat ik er niet mee om kon gaan toentertijd en hem min of meer ontweek. Ook stond mijn moeder ons contact in de weg en zei dat het mijn schuld was dat mijn vader ziek was geworden (mijn ouders maakten zich zorgen en gingen daardoor meer roken). Als zij er bij was zei hij niks maar toen ik hem alleen zag in het ziekenhuis praatte hij honderduit. Mijn moeder is 10 maanden na mijn vader overleden aan een aneurysma. Ik weet niet of ik je kan helpen, maar je mag me altijd pb-en. Nu ik weer terugdenk aan mijn vader doet het me nog veel. Heel veel sterkte in ieder geval!
Dit wilde ik ook voorstellen. Je mag mij ook pb sturen hoor meis, ik ben jong mijn beide ouders verloren aan kanker en de meeste van mijn overige familieleden ook. Ik weet dus helaas wel het e.e.a. van rouw-en rouwverwerking. Ik kan je alleen maar heel veel kracht en sterkte wensen, ik denk dat ik wel weet hoe je je nu voelt. Probeer het een beetje dag voor dag op je af te laten komen en zoveel mogelijk (leuke) afleiding te zoeken. Virtuele knuffel!
Wat erg voor je. Niet alleen dat je je ouders moet missen (mijn vader is ook overleden aan longkanker, ik was een twintiger toen) maar ook en vooral dat jij er de schuld van kreeg. Het is NIET jouw schuld. Ook al rookten je ouders meer omdat ze zich zorgen om je maakten, het was hun keuze om te roken. Dat je vader kanker kreeg, was niemands keuze uiteraard- en ook niemands schuld. Sowieso niet die van jou. Ik vind het echt heel erg dat je daarmee zit en dat je je vader een soort hebt ontweken. Ik weet niet hoe oud je toen was maar toen mijn vader ziek was kon ik het niet bevatten, het was net alsof het een soort film was en alles na zijn dood weer bij het oude zou zijn, inclusief hijzelf. Ik had toen ook relatieproblemen en heb er niet zo goed voor hem kunnen zijn als ik gewild had. Maar ik heb gedaan wat toen in mijn macht lag, en datzelfde geldt voor jou. Val jezelf ajb niet te hard, ik wens je heel veel sterkte.