Woningnood (te kort aan betaalbare huurwoningen) was er ook al in 1980. Er waren toen rellen bij de kroning van Bea.
Eigenlijk zou iedereen eens een dagje mee moeten lopen op een AZC. Want natuurlijk is het ene verhaal meer of minder schrijnend dan een ander... Maar in de 12 jaar dat ik op AZC's werk heb ik nog nooit iemand ontmoet die hier voor de lol is. Op dit moment zeker niet, 70% van onze bewoners komen uit Syrie. Ik herinner mij de gasaanvallen in 2011 op een basisschool in Damascus nog heel goed. Allemaal lijken van kinderen verspreid door de school. Vandaag had ik een intakegesprek met een heel vriendelijk echtpaar uit Syrie. Toen ik naar kinderen vroeg, een hele pijnlijke situatie. Ze hadden drie kinderen die destijds bij die gifaanvallen waren omgekomen. Probeer dan nog maar met droge ogen je werk verder te doen. In mijn hoofd de gedachten dat ik de lichaampjes van hun kinderen misschien wel op tv heb gezien terwijl ik met een zak chips en cola voor de buis naar het journaal zat te kijken. Dit soort verhalen hoor ik dagelijks!!
Wat verschrikkelijk Katja.. Lijkt mij een zware baan. Je moet volgens mij erg mentaal sterk zijn om dit soort (verschrikkelijke) levensverhalen aan te horen. Hoe is het met de ouders? Hebben ze hulp of de juiste begeleiding gehad bij het rouwen? Jeetje wat erg!.. Ik kan zo meehuilen
Ik vind ook altijd zo grappig om te lezen dat men denkt dat vluchtelingen ook maar alles krijgen, marmeren vloeren enz. (klinkt erg als jaloezie) Wanneer vluchtelingen een huis toegewezen krijgen, ontvangen ze een geld bedrag waarmee ze het huis mogen inrichten. Echter is dit geldbedrag niet een gift maar een lening die ze gewoon weer aan de gemeente terug moeten betalen.
Geen woning geen kroning In die tijd was er ook een financiële crisis. Mijn vader kon maar net nog aan een redelijke baan komen. Ook toen was het de schuld van buitenlanders...Marokkanen, Turken en Italianen ( volgens mij ook nog wel wat andere nationaliteiten) die toen banen en huizen inpikten. Hoe durven ze Maar goed...10 a 12 jaar later was het walhalla...en konden we als student van de studiefinanciering elke week wel uit eten. Dus tot 2018 nog even bikkelen en daarna komen er vast weer goede tijden.
in Syrie ligt natuurlijks alles op zijn gat. Daar zijn geen voorzieningen en instanties meer waar je aan kunt kloppen. Ze hebben lange tijd illegaal in Griekenland doorgebracht voordat ze hier terecht zijn gekomen. Dus geen efficiënte hulp. De ouders zijn natuurlijk erg getraumatiseerd al zullen ze je dat niet vertellen. Door de jaren heen heb ik geleerd op welke signalen ik moet letten. Bijna alle Syriërs komen binnen met een post traumatisch stresssyndroom. De ergste gevallen worden aangemeld bij specialisten. Er zijn twee Syrische kinderen bij hun in huis geplaatst (met een oom) die hun ouders verloren zijn bij schipbreuk tijdens hun vlucht naar het vaste land van Europa. Het echtpaar heeft zich nu over de kinderen ontfermd. De vrouw was de hele dag in de weer met de kinderen en ik had de indruk dat ze daar heel blij mee was.
Tuurlijk zijn we niet jaloers op een asielzoeker.. Maar ik kan me wel voorstellen dat het frustrerend is, als je op zoek bent naar een betaalbare woning. Deze regelmatig aan je neus voorbij gaat naar een asielzoeker. Er is al een tekort aan betaalbare grote woningen. Er worden minder betaalbare woningen bijgebouwd.. Degene, die evt een duurdere woning kunnen betalen, verhuizen liever niet.. Want ja, als je leuke woning hebt in een leuke beurt dan verhuis je niet. Ouderen blijven langer thuis wonen.. Of wonen langer in hun goedkope huurhuis, want ja.. Een aanleunwoning is veel duurder en ook nog eens kleiner.. En er wordt tegenwoordig meer gescheiden, dan vroeger. Dus dubbele woningen.. En dan heb je nog de uitkeringsgerechtigd waarvoor het Fin. Voordeliger is als ze officieel apart wonen.. Dus er zijn meerdere redenen waarom er zo weinig betaalbare woningen zijn..
zo.. ik ben het helemaal met je eens.. ik snap ook niet dat iemand hierom jaloers kan worden.. ongelofelijk egoïstisch !