(On)terecht gepikeerd?

Dit zou mijn zus nooit doen! Rare actie van haar. Ik snap dat je erg boos bent geworden ik vind dat ook terecht. Kijk als ze het nou na een tijd op Marktplaats zet omdat ze er niks meer mee kan oké, (maar dit vind ik zelf) te ver gaan. Succes! Hoop dat je het nog uitgepraat krijgt. Ze had dit ook tegen je kunnen zeggen i.p.v achter je rug om.

 

Als je het niet breed hebt, betekend dit vaak dat je gaten moet vullen met alle extra's die je binnenkrijgt. Kinderbijslag verdwijnt dan vaak naar de rekeningen die er nog liggen. Ik vind het behoorlijk naïef om te denken dat iemand die elke maand elk dubbeltje om moet draaien, kinderbijslag puur kan gebruiken voor kleding. Kinderen kosten elke dag geld, niet enkel 1x in de 3 maanden..

Ts, ik zou ook zeggen dat gegeven gegeven is. Had je het in bruikleen willen geven, dan had je dat erbij moeten zeggen. Ergens snap ik jou verontwaardiging, maar bedenk ook dat jou zus dit zeer waarschijnlijk in alle onschuld doet en voor het geld wat ze eraan overhoud misschien weer nieuwe kleding wil kopen..

Pesoonlijk zou ik het zo laten en mocht je nog eens kleding over hebben, zeg haar dan duidelijk dat ze de kleding mag gebruiken. Dat het niet erg is als er eens iets stuk gaat, maar dat je de kleding die voor haar kindje te klein wordt weer graag terug wil voor je eigen jongste...

 

Ik kan het niet zo waarderen dat jij mijn uitspraken raar noemt. Misschien heb je wat moeite met mijn perspectief, ik zal het nog eens uitleggen.

Als je iets leent, dan ga je er voorzichtig mee om, dan is het van een ander. Gaat iets kapot, dan vervang je heten geef je een vervangend product terug. Iets lenen en niet meer teruggeven is immers niet zo netjes, zelfs al kun je niet precies hetzelfde teruggeven.

Als je iets krijgt, dan is het van jou en kun je er als zodanig mee omgaan. Gaat iets stuk, dan vervang je het alleen als je het nog nodig hebt.

De TS verwacht niet dat de dingen waar een gat of een vlek in zitten vervangen worden. In die zin is het dus geen lenen, dan zou ze dat immers wel verwachten. Wel verwacht ze dat haar zus haar dezelfde gunst verleent als zij een poos terug omgekeerd heeft gedaan: dat wat er al is kosteloos overgenomen kan worden.
In andere woorden: het gaat hier om geven. Maar het gaat ook om wat we in dure taal wederkerig altruïsme noemen. Eigenlijk is dat een heel logisch concept: je bent bereid om iets voor een ander te doen, maar alleen als diegene datzelfde ook voor jou zou doen als de mogelijkheid zich voordoet. Dat zit in mensen, en je kunt het met alle macht veroordelen, maar jij blijft ook niet doneren aan iemand die alleen maar aanneemt en nooit iets terug wil doen. Daar gaat het hier om: de bereidheid om een ander dezelfde gunst te verlenen. Niet om eigenaarschap van spullen.

 

Absurd!! Jij moet je rot hebben gevoeld zeg.

 

Ik zie lenen en geven voorbij komen. Het lijkt me niet gaan over lenen of geven maar op de manier hoe het is gegaan. Vind haar boosheid daarom alsnog terecht.

 

Als ik iets geef, dan geef ik het gewoon. Maar als ik nog kinderen verwacht oid en het terug wil, dan laat ik dat ook weten. Moet zeggen dat ik niet zo van het uitlenen ben.

Maar goed, als de gever het niet vermeld, dan zou ik het als ontvanger altijd checken!

Dus ik zou rustig met haar bespreken dat als ze nog wat gekregen kleertjes van jullie heeft, dat je die voor je jongste wel terug wilt als ze eruit gegroeid zijn.

 

ook al heeft ze het gegeven....

je kan toch nadenken dat je zus weer zwanger is en misschien de kleertjes nodig zou kunnen hebben
tenminste zo zou ik denken en niet de boel gaan verkopen terwijl mijn zus ze zelf ook weer kan gebruiken.

 

De definities van lenen en geven lijken me vanzelfsprekend. Daar gaat het niet om. Het gaat om omgangsvormen en het invullen van de relatie die je met elkaar hebt.
Je bent haar zus en zij vraagt geld voor spullen die ze van jou gekregen heeft. Niet netjes van haar vind ik.
En dat jij ondertussen alweer een zoontje hebt die die kleding zou kunnen dragen, maakt het een egoïstische actie volgens mij. Tenzij ze het echt vergeten is, dat kan natuurlijk

Ik zou haar vragen naar haar redenen. Zodoende geef je haar nog de kans zich te realiseren wat de gevolgen van haar actie zijn, hoe dit op jou overkomt en wat dit betekent.
Mocht het haar bedoeling zijn geld te vangnet voor kleding die jij gegeven hebt, en dat jij ondertussen opnieuw kleding voor je kleinste zoontje moet kopen, dan kan ik me je boosheid heel goed voorstellen.
En dan zal dat zeker gevolgen hebben voor jullie relatie, want zij ziet die dan blijkbaar anders voor zich dan jij

 

Ik heb nu een "regeling" met een vriendin. Haar dochter valt qua kledingmaten precies tussen mijn dochters in. Wat mijn oudste te klein is, schuift naar mn vriendin.... daarna komt hetgeen nog goed/mooi/etc is weer terug naar mij voor onze jongste. Verder krijgt ze ook nog veel van een zus/schoonzus/nicht weet ik veel ook dat komt dan naar mij toe.

Mocht ik kleding hebben die ik écht specifiek wil bewaren voor mijn jongste, dan geef ik dat dus niet aan mn vriendin, maar verdwijnt het op zolder in een kledingbak. En komt het weer tevoorschijn zodra de jongste er aan toe is.

Mijn neutrale babyspullen heb ik allemaal aan mn zusje gegeven, die heeft een zoontje. Wanneer zij "klaar" is, dan zien we wel hoe het uitkomt. Het meeste hoef ik toch niet meer terug en mag ze het wat mij betreft fijn doorschuiven naar iemand anders.

 

Ik denk dat het er vanaf hangt wat je tegen je zus gezegd hebt toen je die kleertjes gaf. Als je er niet bij verteld hebt dat je ze weer terug verwacht zijn ze dus gegeven.

Als het mijn zus zou zijn, die het financieel minder heeft en ze zet ze op marktplaats om nog iets extra's te krijgen zou ik daar totaal geen problemen mee hebben. Eens gegeven blijft gegeven. Al steekt ze ze in de fik en maakt ze er een vreugdedansje om heen, zal mij een rotzorg zijn.

 

Hmm... lastig!
Opzich begrijp ik het enigszins, ze heeft het niet breed en hoopt zo nog wat centjes te verdienen via MP omdat het merkkleding is.
Jouw reactie begrijp ik ook heel goed! En hormonen? Nee, misschien deels, maar het is ook gewoon zo, je zus weet heus dat ze die kleertjes van jou heeft, en dat jij inmiddels een zoontje hebt die jonger is dan die van haar, dus ze had op zijn minst kunnen vragen of je ze terug wou voor jouw zoontje.
kan me niet voorstellen dat je zoiets vergeet.

 

Ik heb niet alles gelezen en moet ook zo weer weg.

Ik zit met eenzelfde soort probleem maar dan van de andere kant. Ik heb zo ontzettend veel gekregen waar mijn kleine onderhand weer uitgegroeid is en ik vroeg me dus af of ik het terug moet geven of wat ik er anders mee moet doen. Wat ik heb tweedehands heb gekregen (van verschillende mensen), als kraamcadeau heb gekregen en zelf heb gekocht zit alleen allemaal in een grote doos. Op zich kende mijn vader wel iemand die het kan gebruiken, maar als ik het even vluchtig lees wordt dus wel op prijs gesteld als ik dat nog eens aan de oorspronkelijke eigenaar wordt navraag. Als die het terug willen zal dat nog een uitzoek werk worden.

 

Ik krijg ook altijd veel kleren van mijn zus. Ondanks dat mijn zus geen kleine meer heeft geef ik al de kleding en schoenen netjes terug. Wat zij er dan mee wil doen moet ze helemaal zelf weten maar ik ga geen kleren van mijn zus verkopen. Vind het ontzettend fijn en lief dat ze het aan mij geeft voor de kleine maar ik vind het niet meer dan normaal om het terug te geven....en nee daar is nooit iets over afgesproken dus de regel eens gegeven altijd gegeven gaat bij mij niet op.

 

Ik snap dat je gepikeerd bent en dat heeft echt niks met hormonen te maken!

Als ons zoontje dadelijk uit kleding gegroeid is dan wordt het toch echt een tijdje bewaard, misschien willen we zelf nog een tweede en kunnen we het weer gebruiken of we geven het aan iemand anders want ik weet nog minstens 2 mensen in de familie die graag nog een kindje zouden willen alleen de termijn is niet bekend.

Ook ik heb bijvoorbeeld de kruiken gekregen van mijn schoonzus maar ik weet dat zij ooit een 2de kindje willen dus dat krijgt ze dan ook weer netjes terug ook al is het gegeven en niet geleend.
Dat is in mijn ogen gewoon fatsoen.

Ruzie maken zou ik niet doen maar denk wel dat je gewoon rechtuit moet zeggen dat je het wel netjes had gevonden als ze jou die spullen weer aangeboden had, heeft ze misschien helemaal niet aan gedacht en als ze er echt alleen maar geld aan wil verdienen dan schaamt ze zich misschien terecht

 

Persoonlijk: Als je de dingen, die je van mij hebt gekregen weggeeft, vind ik dat hartstikke goed. Pay it forward. Maar als je het zou verkopen, zou ik het niet leuk vinden.

Hahahaha!

 

Ik zou even appen en zeggen, heb je de kleren van m'n oudste nog, die wil ik graag weer terug voor de jongste als het er nog een beetje goed uit ziet. Groetjes!

Zoiets

 

Het spul zou naar het buitenland gaan, maar ik zal het even met de gulle gevers overleggen, wordt volgen mij toch wel geapprecieerd als ik het zo nalees.

On topic: ik kan me voorstellen dat de zus, net als ik, er gewoon niet over nagedacht heeft. Even bij haar aangeven dat je de kleding wel weer terug wil hebben.