Mijn man en zwager zouden in juni naar een evenement gaan. Met z'n 2e ivm hun gezamelijke hobby. Dit deden ze vroeger ook samen en het is echt jaren geleden dat ze dat hadden gedaan. Omdat het een dag rijden is naar buitenland was afgesproken dat ze van vrijdag tot maandag zouden gaan. Ze zouden dit gister bespreken ivm reizen overnachten enz. Zegt mijn man opeens tegen me dat schoonzus heeft besloten om ook maar mee te gaan. Ze heeft er niks aan want kan niks bij dat evenement. Het is een sport evenement waaraan zij niks doet. Hun zouden dan zich 1 dag voorbereiden en de andere dag aan het evenemeent meedoen. Dus ik zeg tegen mijn man dat hij had moeten zeggen dat het niet de afspraak was en dat het iets was voor broers onderling net als vroeger. Maar hij was overdonderd en had er niks van gezegd. Mijn man heeft er nu niet zoveel zin meer in. Waar ik best pissig om ben want hij was er reuze enthousiast over om dat met hun 2e te doen. Zegt mijn man dat ik anders ook maar mee moest gaan. Maar het was niet de afspraak. Ik wil en ga dus ook niet mee want het was echt voor hun 2e. En niet dat de vrouwen erbij hoeven zijn. Dus ik wildr gister mijn schoonzus gaan bellen maat mocht van mijn man niet. Later de avond appte ze mij toevallig om wat anders dus ik zei dat ik had gehoord dat ze mee wilde. Zegt ze ja ze wilde ze aanmoedigen. Wat betekend dat ze een hele dag staat te wachten tot ze 1x voorbij komen. Dus ik zei dat ik dacht dat het alleen voor h7n samen was waarop ze antwoord dat ze niet wist wat ze erop moest zeggen. Dus ik vraag hoezo weet je dat niet. Zegt ze omdat het lijkt alsof het een stom idee is wat ze wilde. Dus ik zeg ja het is niet echt leuk voor mijn man dat als ze mee zal gaan terwijl hij zich erop verheugde dit weer een keer alleen met z'n broer te doen. Daarop antwoorde ze niet meer en heb ook niks meer gehoord. Nu vraag ik me af zat ik nou verkeerd dan? Mijn schoonzus vind dat ik vaak te hard overkom. Maar ze is ook niks gewend want iedereen hield altijd rekening mee hoe zij zich eronder voelde. Maar ik kan en ga geen relening met iedereen houden. Dit is wie ik ben en zeg gewoon wat ik vind. Wat vinden jullie
Ik vind dat je gewoon duidelijk geweest bent, dat zij daar niet tegen kan is haar 'probleem'. Ik vind het ook raar dat ze mee wilt, en daar mag best wat van gezegd worden. Hopelijk bedenkt ze zich nog. Overigens hoop ik dat jij daar niets meer over hoeft te zeggen en dat haar man het oplost.
Ik vraag me alleen af waarom jij je geroepen voelde dit haar mee te delen? Je man had het toch gewoon met zn broer kunnen bespreken en dat ze het dan onderling oplossen?
Ik zou je er verder niet te druk over maken. Als je man het niet leuk vind dan kan hij dat beter bespreken met zijn broer. Ik snap je wel hoor ik zou het ook raar vinden van mn schoonzus mee zou gaan met iets wat de broers gepland hebben om samen te doen.
Ik snap dat je man dat niet leuk vind, als het zo afgesproken is dat het iets voor hem en zijn broer is dan zou ik dat ook niet leuk vinden. Maar ik vind wel dat hij dat beter zelf aan had kunnen kaarten, blijkbaar zit hij er enorm mee. Hij had dit zelf moeten bespreken vind ik, met zijn schoonzus of zijn broer. Ik begrijp overigens wel dat jij dat nu hebt gedaan omdat je het jammer vind dat je man er geen zin meer in heeft. Dus nee, ik denk niet dat je verkeerd zit in het feit dat je erover begonnen bent of hoe je het gebracht heb. Wel denk ik dat je verkeerd zit in de zin dat je beter (vind ik) had kunnen zeggen tegen je man dat hij dat met jullie schoonzus/zijn broer had moeten bespreken.
Het probeleem met haar is dat als je er wat van zegt ze gaat huilen en iedereen haar zielig vind. Mijn zwager is daar heel gevoelig voor en vind haar ook altijd zielig enzo. Als haar een scheet dwars zit is mij zwager al bezorgt zeg maar. Ik wil gewoonniet dat ze het voor hun verpest. Misschien dat ik wat feller reageer door de hormonen. Meeatal bemoei ik me er niet mee maar dit is zo'n mooie kaans voor ze die komt niet snel meer.
Dit dus ...ik vind eigenlijk dat je je een beetje erg aanstelt. Als je man daar een probleem mee heeft, moet hij dat met zijn broer overleggen ... Niet jij!
Dat had jouw man op moeten lossen. Het is zijn broer, hun tripje en hij vind het zelf stom dat schoonzus meegaat. Waarom zegt hij dat dan niet? Hij is wel oud genoeg om zelf dit soort dingen op te lossen lijkt me.
Vind het raar dat jij gaat bepalen wie er wel of niet mee mag. Ze heeft jouw toestemming toch niet nodig als ze met haar man mee wil? Als jouw man dit niet wil dan had hij dit zelf kenbaar moeten maken.
Op zich heeft ze mijn toestemming niet nodig maar ze gaan wel met onze auto. Mijn man had het natuurlijk ook kunnen regelen maar ik weet dat zij mijn zeager dan inpakt met een zielig praatje en dat ze dan een heel weekend alleen is en dat hij mijn man overhaald dat het zielig is dat ze dan alleen zit. Mijn man is nog al snel over te halen. En dat wilde ik dus voor komen.
Blijkbaar vind je zwager het leuk dat ze mee gaat. Het is niet aan jou om te bepalen of het een uitje voor hun 2en is. Is je man het er niet mee eens dan moet hij dat bij zijn broer aangeven. Als zwager graag wilt dat ze meegaat dan ga jij toch ook gezellig mee? Dat maar weigeren omdat jij vind dat zij niet mag gaan omdat het voor hun 2en is in jouw ogen is ook niet echt een heel volwassen houding. Je man moet met zijn broer gaan praten. En hopen dat ze een oplossing vinden. Maar daar sta jij eigenlijk buiten.
Serieus? Klinkt wel erg kinderachtig zeg. Volgens mij gaat dit helemaal niet om het feit dat schoonzus ongevraagd meegaat, jij hebt gewoon een hekel aan die schoonzus an sich.
Ik weet zeker dat mijn zwager ook het liefst alleen wikt gaan met mijn man maar ze kunnen er niet tegen als zij zielig gaat zitten doen. En nee ik wil niet mee omdat ze met z'n 2e zouden gaan hadden ze ook afgesproken. Ze had ook kunnen overleggen of het goed was of niet ipv te zeggen dat ze dat besloten heeft. Want ze heeft in haar eentje besloten om mee te gaan zonder overleg met wie dan ook. Is ook niet erg netjes.
Ik heb geen hekel aan haar maar kan niet zo goed tegen hat zielige gedrag van haar dat ze alles en iedereen om haar vinger weet te binden anders zet ze het op het janken. En dit is niet de eerste keer dat het gebeurd.
Zeg dat dan tegen haar als jij er blijkbaar zo'n last van hebt. Maar vecht dit niet uit over de ruggen van je man en broer.
Ik vecht het over niemands rug uit heb alleen mijn mening gegeven over haar besluit. Mijn man mag het nu verder regelen. Maar kan niet tegen onrecht en ik vind het echt niet kunnen dat zij zomaar een besluit kan maken buiten andere om. Dan mag ik me er toch zeker wel mee bemoeien.
je man zegt dat je haar niet moet bellen maar als ze dan vervolgens whatsappt ga je er toch over beginnen? wat zei jou man daarvan dan? als jou man er geen zin meer in heeft is ie volwassen genoeg om er zelf iets van te zeggen toch misschien niet gelijk maar wie weet had hij het nog willen doen nu heb jij je er al mee bemoeit
Als mijn man zou flikken wat jij flikte zou ik echt pisnijdig zijn, gewoon achter de rug om van je man toch lekker even stoken via de app.