Hoi, Ik wil niet iets bereiken met dit bericht en ik wil ook geen vraag stellen. Ik wil het van me af schrijven, omdat het toch wat raar voelt en ook verdrietig. Al ongeveer 5 jaar waren we vriendinnen. We leerden elkaar kennen op school en het contact is altijd gebleven. Toen we van school af gingen bleven we app contact houden en spraken we nog regelmatig af. Vorige maand vertelde ze dat ze 3 maanden zwanger is. Ik was natuurlijk super blij en heb meteen een kaartje gestuurd. Sinds ze dit heeft verteld heb ik haar natuurlijk wel gesproken, maar gewoon nog geen tijd gevonden iets af te spreken om elkaar weer eens te zien. De laatste weken merkte ik wel wat meer afstand, kortaf of gewoon niet antwoorden. Gisteren kwam het eruit. Ze zei dat ze niks meer met me te maken wil hebben. Ik heb aangegeven dat ik niet begrijp wat er nu is gebeurd en wat de reden is. De reden is, ik heb een psychische aandoening, al zo lang als we elkaar kennen. Helaas ben ik nog steeds bezig met medicijnen en verschillende therapieën enz. Ze kon er niet meer tegen dat ik daar altijd zo negatief en depressief over deed (heb van alles terug zitten lezen en ik vind dat ik dit ook niet was, maar goed.. haar mening!) En ze is het niet eens met de keuzes die ik maak hierin. Gisteren dus abrupt een app met daarin dat ze geen contact meer wilt en ik zelf volwassen genoeg ben om eens iets te gaan doen met mn leven. Ik ben verbaasd, teleurgesteld, verdrietig en boos. Des te meer ben ik gemotiveerd om haar te laten zien dat ze ongelijk heeft. Dat ik wel degelijk de volle 120% geef en alles doe wat mogelijk is.
nou troost je maar, want dit is dus absoluut geen vriendin, echte vriendinnen staan voor elkaar klaar, in goede en slechte tijden, echte vriendinnen steunen elkaar onvoorwaardelijk, echte vriendinnen accepteren elkaar zoals ze zijn, en doen ze dit niet zijn het gewoon geen echte vriendinnen
Acceptatie is het eerste woord binnen het woord vriendschap. Ontbreekt dit, dan is er ook geen vriendschap.
Goh. Te hopen dat ze in dr verdere nooit meer mensen tegen komt met (psychische) problemen..'t zou eens te moeilijk worden! Zulke 'vriendinnen' zijn niet nodig hoor, troost je.
Zo dan zijn geen fijne mededelingen zeg. Ik weet dat je niets met je bericht wil maar toch zeg ik wat er in mij opkomt: als ze echt een goede vriendin zou zijn dan doe je dit niet. Ze is het je niet waard. Steek dus alleen energie in het 'beteren' van je leven omdat jij het wil en niet omdat zij het zegt.
Wat een b*tch! Sorry dat ik het zo zeg maar dat is toch geen echte vriendin maar ik ken het wel ja. Heb ook een vriendin gehad jaren geleden waar ik werkelijk alles voor deed, totdat ik lichamelijke beperkingen kreeg kon ik niet meer zoveel helaas, ze heeft nooit voor me klaar gestaan en het ergste van alles is dat ze gewoon een relatie met mijn toenmalige man begon het laatste jaar van ons huwelijk (kwam er pas na 1 jaar achter)! Dus 2 mensen in 1 klap kwijt maar sindsdien ook erg wantrouwig helaas Mensen die je 'gebreken' niet kunnen accepteren dat heb je gewoon niet nodig dacht ik zo.
Ik sluit me hier helemaal bij aan! Je moet het voor jezelf doen, het is haar verlies dat ze dat niet wil/kan zien. En dat voor jezelf doen gaat echt wel lukken!
Dit idd. Vrienden komen en gaan... nu zal het rottig voelen. Maar dat slijt en dan kom je erachter dat het beter is en je er zelf beter van word! (spreekt uit ervaring)
Zulke mensen wil je toch niet als vriend? Ik zou ook ontzettend gekwetst zijn hoor, maar over een tijdje besef je hopelijk dat je zo iemand liever kwijt dan rijk bent.
Zo iemand ben je liever kwijt dan rijk hoor! Is idd even moeilijk maar moet wel van twee kanten komen
Tijd om je energie in een leuke (nieuwe) vriendin te stoppen. Wat een vriendin zeg, not, onwijs egoïstisch is ze. We hebben allemaal onze mindere tijden, maar juist als vriendinnen hoor je elkaar door heen te slepen en er voor elkaar te zijn. Ook als het niet altijd positief is, ook als je er soms even doorheen zit. Het voelt misschien als een verlies, maar je bent echt veel rijker zonder haar. Stop je energie in een vriendin die er echt voor jou is en waar de vriendschap wederzijds is. Ik vind het soms maar lastig hoor, vriendschappen..
Heel lullig, maar ik kan me er iets bij voorstellen. (Lees even door, want ik nuanceer het zometeen ) Ik ken ook mensen, die heel erg negatief zijn. Zwartgallig, deprimerend. Als vriendin steek je veel energie in het aanhoren van alle ellende en het opbeuren van de ander. Tot je door krijgt, dat je zelf mee gaat in dat gevoel. Je wordt als het waren naar beneden gesleurd. Ik heb het meegemaakt en ik heb het zien gebeuren. En ook al is die ander altijd al zo geweest, dan kan het nog jaren duren voor dit doordringt bij een ander en dat ze door hebben wat voor effect het op henzelf heeft. Nu weet ik dus niet in welke mate jij zo negatief bent/was richting haar, of in het algemeen. Ik kan me wel voorstellen, dat je zoiets zelf niet zo doorhebt, wat voor effect het op een ander heeft. Maar de manier waarop, zo ineens, dat vind ik heel raar. Als je ergens mee zit, dan bespreek je dat eerst. Nog voordat het zo erg wordt, dat je er niet meer tegen kunt. Als dit de echte reden is, dan had ze al eerder signalen gegeven, al was het een keer zeggen dat je niet zo negatief moet zijn of zo. Wat ik me ook weer kan voorstellen, is dat zij zelf ergens mee zit en daardoor minder goed kan omgaan met jouw houding. En dan ga ik het toch weer op hormonen gooien, maar dat kan het ook versterken. Ze zal niet de eerste zwangere vrouw zijn, die zomaar ineens omslaat en het contact met iemand abrupt verbreekt. Ik heb geen advies of wat dan ook voor je. Alleen dat ik weet dat het ontzettend k** is. Sterkte er mee!
Oja, nog wat anders... Ik ken ook iemand, die om de zoveel jaar ineens vriendschappen verbrak. Maar die zat ook met zichzelf in de knoei. Voor zichzelf zal ze alles wel gerationaliseerd hebben, maar voor haar omgeving was het echt... uhhh... weird...
Hier ben ik het wel mee eens eigenlijk Soms zit je zelf zo in een negatieve spiraal dat je niet merkt hoe je over komt (ik weet niet of dit bij jou zo is natuurlijk), maar dat kan voor je omgeving heel vermoeiend zijn. Pas als je daaruit komt en je terug kijkt, zul je dat zelf ook zien. Verder denk ik dat je gewoon nu moet denken, beter kwijt dan rijk! Stort je lekker op jezelf en beter worden, dan komen er vanzelf andere mensen op je pad.
Wat een @!#$@!%%! 'vriendin' Ik zou haar een bedank kaartje sturen en haar vriendelijk bedanken dat je nu teminste weet wat voor ruk vriendin ze al die jaren zelf is geweest! Echte vriendschap valt overal over te praten. Je dumpt toch niet zomaar een vriendin je praat toch eerst over wat je dwars zit.
mag je ook gewoon eerlijk zeggen hoor ik heb alles terug gelezen en aan mijn vriend laten lezen, maar er staat echt niks in appjes of mail contact waarin ik vertel/zeur over mijn problemen tuurlijk weleens dat het niet goed gaat omdat ik een slechte dag had, maar verder niet.
Je pakt het sportief op En ik doe maar een gooi, want ik ken jullie helemaal niet, dus kan er ook totaal naast zitten. Misschien slaat die negativiteit op iets van langer geleden, of juist van als jullie persoonlijk contact hebben. Heb trouwens ook een keer bewust een vriendschap laten verwateren omdat zij zichzelf constant in de problemen werkte en dan uit kwam huilen, niks deed met adviezen, totaal niks van zich liet horen als het goed ging, alleen als ze weer met ludduvuddu zat en toen IK een keer in de put zat, wist ze het gesprek alsnog zo te draaien dat het om háár ging... Maar goed, dat heeft niks met jouw situatie te maken...