Oudste: reflux en eczeem Middelste: eczeem en veel huilen Jongste: eczeem, veel huilen, diarree en reflux? En heel veel allergieën in de familie aan de kant van mijn man, kom ik nu bij navraag achter. Appel, steenvruchten, noten, bomen, pollen, kat, hond, huisstof, sommige rauwe groenten, kleurstoffen... En ook veel 'huilbaby's'. Koemelkeiwit kan niemand me vertellen. Is in ieder geval niet aangetoond. Ei en soja ook niet.
Zou in dit geval, ivm de voorgeschiedenis in jouw mans familie, niet een bloedtest kunnen worden afgenomen?! Dan weet je het direct met zekerheid waar jullie kereltje last van heeft
Vanaf welke leeftijd heeft het dan wél waarde? Want ons zoontje heeft het net gehad en daar kwam toch wel uit dat hij allergisch is voor koemelk- en kippeneiwit. Maar hij is ook bijna 15 maanden
Tegen ons werdt ook gezegd dat een bloedtest niet altijd aangeeft dat een kindje koemelkallergie heeft en dat een provocatietest dan het beste is. Weet ook niet vanaf welke leeftijd het wel kan eigenlijk.
Ik dacht minstens drie jaar. Bloedtest kúnnen wel, maar je hebt heel vaak valse negatieven. Mijn dochter was er zo eentje: zware koemelkallergie, maar niets aan de hand volgens de bloedtest. Geen idee of valse positieven ook kunnen.
Bloedtesten zijn idd pas betrouwbaar vanaf 3/4 jaar. Dit is oa m'n vak, dus dat weet ik dan net weer wel 😉 En nee, vals positief is bijna onmogelijk.
Ik had een heel verhaal getypt, weg... Typ ik straks nog eens. Vals positief is helaas wel mogelijk, werd mij nadrukkelijk verteld in de testperiode van mijn zoontje. Daarom worden ze vrijwel niet meer uitgevoerd om een allergie vast te stellen. Vroeger wel, ik ben als baby en kind helemaal lekgeprikt. Het probleem is dat baby's/kindjes antistoffen kunnen aanmaken, zonder dat ze echt allergisch zijn. Het kan wel zijn dat ze intolerant zijn, maar zélfs dat hoeft niet. Dat betekent dat veel kindjes te onrechte als allergisch worden bestempeld, aan de hand van een bloedtest. De enige betrouwbare test voor voedselallergieen op deze leeftijd is een dubbelblinde provocatietest, omdat dan feitelijk gekeken wordt of er klachten optreden na toedienen van de voedsel. Meer info: Onderzoek naar voedselallergie - Patiëntenfolders - 5994 - Isala Allergietest in bloed of huid In het verleden werd vaak gedacht dat een voedselallergie kon worden vastgesteld met een allergietest. Daarmee werd dan bloedonderzoek bedoeld of een huidpriktest. Helaas zijn deze tests onbetrouwbaar bij het onderzoek naar voedselallergie. Een positieve uitslag in de allergietest in het bloed of op de huidpriktest (voor een bepaald voedingsmiddel) zegt alleen dat het kind IgE-antistoffen in zijn bloed heeft (in medische termen: het toont een sensibilisatie aan). De meeste kinderen met een sensibilisatie voor een bepaald voedingsmiddel hebben echter geen klachten als ze het voedingsmiddel eten. Deze kinderen met sensibilisatie maar zonder klachten noemen we tolerant. Van alle kinderen tussen de zes en twaalf maanden oud met een positieve bloedtest op koemelk is slechts dertig tot vijftig procent ook echt allergisch; de anderen zijn tolerant. Dit geldt in vergelijkbare mate voor andere allergenen, zoals pinda of kippenei. De bloedtest en de huidpriktest geven vergelijkbare resultaten. Geen van deze beide tests is dus nuttig bij het onderzoek naar voedselallergie. Op de Amalia kinderafdeling worden deze tests dus niet of nauwelijks toegepast.
Dan nu de rest van het verhaal, meer achtergrond over een dubbelblinde test: https://www.nvkc.nl/publicaties/documents/2008-1-p17-21.pdf Dit is een studie over de meest betrouwbare testen voor voedselallergieen. Hieruit blijkt dat bij een open provocatietest (waarbij iedereen weet wat het kindje krijgt) zelfs 27 tot 70% vals positief test. Dat maakt het meteen zo lastig om zelf uit te zoeken of je kindje allergisch is. Daarom wordt inmiddels gekozen voor de dubbelblinde provocatietest, ook al kost deze het meeste tijd en is de belasting relatief groot. Ik ben zelf wel blij geweest met de provocatietest. Dat maakt mijn dieet eenvoudiger vol te houden, ik weet zeker dat het nodig is. De kans dat je kindje allergisch is, is inderdaad niet zo groot (werd vooraf ook tegen mij gezegd). En met borstvoeding is die nog kleiner. Maar... er zijn wél kindjes die echt allergisch zijn. Ook al is de kans klein Als je merkt dat jouw kindje echt veel klachten heeft, dan zou ik zeker testen. Dat geeft je uitsluitsel, zowel positief als negatief. Zo'n test is overigens wel pittig, zowel voor de ouder als het kindje. Als je borstvoeding geeft moet je meerdere weken koemelk (ei en soja) vrij hebben gegeten. Afhankelijk waar ze testen vragen ze tussen de 4 en 6 weken. Daarna moet je 2x een halve dag op het ziekenhuis verblijven. Je kindje krijgt heel vaak kleine beetjes te drinken. 1dag met een placebo, 1dag met de echte stof er in (melk in dit geval). Niemand weet welke dat hij wat krijgt, ook de artsen niet. Dat zit veilig in een enveloppe opgeborgen, en pas achteraf wordt deze open gemaakt. Zo kan niemand zich laten beïnvloeden. Een kindje kan ter plekke reageren (en dan kunnen ze medicijnen geven), of in de 48 uur na afloop. Je moet een klachtendagboek bijhouden, en een of twee weken later is de tweede testdag. Als je googled op dubbelblinde provocatietest vind je heel veel patientenfolders, daarin kan je meer lezen over de testen.
Ah, je bedoelt zo. Ja je kunt idd antistoffen hebben zonder klinisch allergisch te zijn. Dat kan bv ook bij kat en hond: wel antistoffen, maar geen enkel probleem om deze dieren in huis te hebben. Immuunsysteem zit raar in elkaar.
Ja, klopt. Vroeger was dat ook een andere richtlijn. Antistoffen in bloed = allergisch = niet meer eten. Daar zijn ze nu van teruggekomen. Het is beter om alleen (voedings)stoffen te mijden als er ook echt allergisch gereageerd wordt.
Dochter van vriendin heeft die provocatietest gedaan (schijnt tegenwoordig ook verplicht te zijn als je de voeding vergoed wilt blijven krijgen). Ze vond het vreselijk, want wist 200% dat haar dochter allergisch was. Kind heeft het echt vreselijk zwaar gehad, want idd, zij was echt allergisch.
Mijn allergie-kennis op bloed-niveau is idd van de oude stempel, haha. Werk nog wel op de afdeling, maar ben richting onderzoek bij leukemieen en lymfomen gegaan.
Is niet verplicht. Sommige artsen zullen die richtlijn hanteren of misschien is het de zorgverzekering, maar niet verplicht. Ik ben zelf naar de ha gegaan met de mededeling dat onze zoon zowel allergisch of intollerant is voor zowel soja als koemelk. Op hand daarvan doorgestuurd naar dietist. Voor het eerste gesprek kreeg ik al pepti thuis, direct vergoed. Dit bleek niet voldoende, dus nu nutramigen. Ik word nu op alleen mijn verhaal geloofd en krijg het vergoed. 7 november 2014 voeding voor het eerst gekregen. Ik vind het heel vreemd dat ik nu op mijn verhaal geloofd word, waarschijnlijk omdat ik het woord 'intollerantie' gebruikte. Ik ben eerder al veel langer bezig geweest, maar artsen vonden het te ongeloofwaardig om het uit te proberen. Zijn klachten vallen niet onder wat 'normaal' is kwa reactie op koemelk.
Klopt, ik lees hier ook negatieve verhalen van moeders die het er niet mee eens zijn. Mij ging het niet om een vergoeding, ik heb de afgegeven machtiging voor dieetkunstvoeding niet gebruikt ivm borstvoeding. Voor mij ging het om de zekerheid dat mijn zoontje inderdaad allergisch is, en dat ik daarom zelf maanden op een strikt dieet zou gaan. Ik had zeer sterke vermoedens vanwege de heftigheid in klachten, maar 200% zeker weten? Dat vond ik een hele lastige. Overigens lieten de testresultaten dat ook zien. De overgrote meerderheid van de kindjes die de provocatietest ondergaat, blijkt (gelukkig) geen allergie te hebben. Bij onze testlocatie bleek ongeveer driekwart geen voedselallergie te hebben, maar wel serieuze klachten die reden waren om zo'n pittige de test de toen. Het "vervelende" is namelijk dat baby's zonder allergie maar met klachten, toch heel goed reageren op dieetvoeding wanneer zij kunstvoeding krijgen. Dat komt omdat dieetvoeding zonder koemelkeiwitten lichter verteerbaar is. Hierdoor hebben die baby's inderdaad minder klachten, maar hoeven zij niet allergisch te zijn. Of ze zijn intolerant dat kan ook nog.
Maar intollerant of allergisch maakt voor de vervolgstappen niet uit. Voor beide geldt dat je het product moet vermijden. Daarnaast is het van buitenaf niet te zien of het om een intollerantie of allergie gaat omdat deze dezelfde klachten kunnen geven.
In geval van m'n vriendin was het idd een eis van de zorgverzekering. Ergens kan ik me er ook wel wat bij voorstellen, want die dieet-melk is super-duur. Maar toch...
in het geval van koemelk maakt het wel uit. Allergisch ben je voor koemelkeiwitten, intolerant over het algemeen voor lactose. Dat is een suiker in melk, geen eiwit. Met een lactose intolerantie mag je veel meer wel eten dan met een koemelkallergie. Zo kan je lactosevrije producten eten, maar die zijn vaak niet koemelkeiwit vrij. Er is lactosevrije koemelk, en de standaard Nederlandse goude kaas is bijvoorbeeld ook lactosevrij. Het maakt in de praktijk dus een vrij groot verschil in de mate van beperking.