Heb je al een campingbedje op jullie kamer geprobeerd? Toen onze oudste een hele lastige slaapfase had namen we hem ook bij ons in bed, maar vervolgens lagen wij de hele nacht wakker, omdat hij in zijn slaap het hele bed door draaide. Terugleggen in zijn eigen bed leverde inderdaad alleen maar meer verdriet en slaapgebrek op. Toen hebben we een campingbedje neergezet op onze slaapkamer en hem structureel steeds daarin gelegd zodra hij weer sliep. Hij werd dan nog steeds wakker, maar dan waren we er iig gelijk bij en sliep hij zo weer in. Aangezien zijn slaapkamer een verdieping hoger ligt scheelde dat een hoop gedoe 's nachts.
Ja heeeeeel in begin daarna niet meer uitgezonderd ziek zijn. Wij zijn er heel consequent in slapen in je eigen bed op je eigen kamer. Dit is jou bed en dit van papa en mama. Ze heeft wel tot ze 8 maanden was bij ons op de kamer geslapen in wieg maar niet in bed ook zoals afgelopen week ze midden in de nacht wakker wordt houden we net zolang vol tot ze weer slaapt in haar eigen bedje ze komt niet bij ons, wel als ze ziek is anders nooit. ik ben er de hele dag voor haar 27/7 hele week en mijn nachtrust is mij heilig.
Onze dochter is de eerste paar maanden, nadat ze uit het ziekenhuis kwam, een echte huilbaby geweest (soms dus echt 24 uur achter elkaar) en heeft daarom sommige nachten echt tussen ons in gelegen (1 van ons bleef dan wel wakker). Verder de eerste 6 maanden bij ons op de kamer in haar eigen wiegje (na de huilperiode) en vanaf 6 maanden op haar eigen kamertje in een ledikantje. Net voordat ze twee werd is ze overgegaan naar een 1 persoonsbed en ook dit ging prima. Wij zijn eigenlijk nooit voorstanders geweest om bij ons in bed te laten slapen (je moet het ze ook ooit weer afleren) en zijn (behalve in de eerste maanden) ook consequent in geweest.
Hier hebben ze vanaf de geboorte in een wiegje naa ons geslapen. Overdag dan vaak in eigen bedje. En snachts als ze onrustig waren of soms na een nachtvoeding, gewoon lekker op mijn buik of in mn armen. Zoontje ging met ongeveer 12 weken helemaal naar zijn eigen kamertje en sliep prima verder. Met ziekte kwam hij eens bij ons of wij bij hem. Dochter sliep slecht, had vanalles, dat liep helemaal niet lekker. Dus naast ons in de wieg maar ook tussen ons in. Ik denk wel tot een maand of 134/14 ofzo. Niet standaard, maar als het slapen niet meer ging en we uren moesten lopen..... Daarna vaak als ze in de vroege ochtend al wakker was en niet keer ging slapen. In ons bed, in mijn armen dan vaak wel. Uiteindelijk heet ze toen ze net 2 was een paar maand bij ons op de kamer geslapen op een matrasje (separatie angst volgens de psycholoog). Nu wordt ze nog steeds snachts wakker, maar bij ons in bed zouden we alleen bij ziekte of anders fases doen. Ook omdat zij makkelijk de grens daarin weer opzoekt. Tuc, ik denk dat je man zich niet druk moeten maken nu dit een fase is. De meeste kinderen pakken het snel weer op hoor als ze juist in zo'n fase hun geborgenheid hebben gekregen. En daarbij, je leeft nu... Over 10 jaar zie je wel weer verder..! Maar ik zou ook eens lezen over nachtangst. Klinkt ook wel een beetje zo. En ik denk altijd maar zo: beter verwend dan verwaarloosd....!
Hier kruipt hij wel eens vaker snachts tussenin. Hij is nu 3 jaar oud. Toevallig is het nu een periode elke nacht, maar hij heeft ook periodes dat het heel sporadisch is en nauwelijks gebeurd. Ik maak er geen punt van. We slapen dan toch al, dus sexy-time zit er niet in en we hebben geen last van hem. Sterker nog: Ik vind het wel gezellig en een luxe, met twee mannen in bed . Ergens zie ik het een beetje zoals met eten: Hoe meer je ertegen vecht, hoe meer mijn zoon zich er tegen zal verzetten. Dus we maken er geen probleem van.
Mijn dochter slaapt wel bij ons op de kamer, maar in haar eigen bed. Wanneer we naar bed gaan blijft 1 van ons even bij haar liggen, en als ze snachts wakker wordt gaat mijn man er bij liggen, dan slaapt ze binnen 5 minuten weer. Wanneer ze na 6en wakker wordt mag ze bij ons, maar meestal is ze dan ook gewoon wakker,
dan mag ze meteen bij ons in bed. Onze dochter heeft het eerste half jaar bij ons op de kamer gelegen. daarna half jaar goed gegaan op eigen kamer. Door verhuizing en tijdelijk ergens anders wonen, moest ze weer bij ons op de kamer. Meestal liet ze zich dan uit haar ledikantje zo op ons bed vallen en kroop ze tussen ons in.... Als ik haar dan terug probeerde te leggen was het krijsen en mijn nachtrust is me heel wat waard (ik was na een week een wrak) dus sindsdien mag ze als ze wakker wordt gewoon naar ons bed lopen en tussen ons in liggen. 3-4 x in de week doet ze dat tussen 1-4 snachts. Ze gaat wel altijd eerst slapen in haar eigen bedje en dan blijf ik even bij haar tot ze slaapt.
Wij hebben een peuter en kleuter die regelmatig tussenin slapen. - Hoelang; dochter 1,5 jaar en nu slaapt ze nog regelmatig in de cosleeper. Ze zag bv erg op tegen naar school gaan, is net zonder fopspeen gaan slapen, is ziek geweest, allemaal redenen dat ze anders huilend in slaap zou vallen of 's nachts vaak wakker is en huilt. Zoon slaapt nu 2.5 jaar tussenin. - Ik heb bij dochter wel bewust afgebouwd met 1,5 omdat ik hoogzwanger was. Zoon slaapt nog meestal tussenin. Ik zie het echt niet gebeuren dat ik elke nacht er 4x uit moet waarna hij om 5 uur alsnog tussenin beland. Soms is er een unieke nacht waarin hij zomaar heel de nacht doorslaapt in zn eigen kamer. Dat is dan mooi. - Behoefte is er vanuit het kind en vanuit mijn behoefte aan een nachtrust. - Ze slapen nu allebei bij ons. Beiden in hun eigen bed/cosleeper, maar wel de veiligheid dat als ze wakker worden, ze ons zien, even onze hand pakken of tegen me aan kruipen en dan doorslapen. Zo kan ik doorslapen ipv er steeds uit 's nachts.
Oudste als baby zonodig. Daarna soms als ik in slaap viel tijdens een nachtvoeding of s morgens lekker samen verder slapen. Rond 2 jaar halverwege de nacht bij ons. Rond 2,5 is mijn man bij haar gaan liggen op een matras als ze wakker werd. Rond 3,5 denk ik dat ze de cosleeper in gebruik neemt als ze s nachts wakker wordt. Meeste nachten slaapt ze door. Alleen bij ziek zijn mag ze vanaf s avonds bij ons slapen. Jongste tot maand of 10 bij ons. Die wil nu alleen nog in haar eigen bedje slapen. Laatst 1x dat ze een paar uurtjes bij ons heeft geslapen. Ze bleek bang te zijn in het donker. Nu met nachtlampje gaat t prima.
Ik kies hier vooral voor mijn gemak en slaap Bij mijn oudste merk ik dat ze sterk reageert op nieuwe dingen. Dat vindt ze spannend en wordt dan s nachts huilend wakker. Laatst had ze eng gedroomd en komt dat met haar knuffel vertellen om vervolgens in de cosleeper te kruipen en te gaan slapen.
Hier laat ik mn peuter wel eens bij me slapen als mn man op zakenreis is. Ik vind het stiekem altijd wel gezellig en zeker als mn man een langere tijd weg is, mist ze haar papa en kan ze wel wat extra knuffels gebruiken. S ochtends is het dan altijd ontzettend gezellig wakker worden met zo'n slaperig en giegelend peuterhoofd naast me . Sinds mn jongste dochter er is, is het nog niet voorgekomen, maar over twee maanden moet mn man weer een maand weg en zouden we best wel eens met zn drieen in bed kunnen eindigen (de jongste slaapt sowieso vaak vanaf een uurtje of 4.00 bij mama). De oudste snapt wel heel goed dat de regel is dat dit enkel gebeurt als papa er niet is.
Maar waarom die sterke grens, is er iets dat jullie bed verboden terrein maakt? Juist als je schrijft ik ben er de hele dag voor haar en mijn nachtrust is heilig, waarom ga je dan 's nachts op zo'n vermoeiende en afschermende manier?
Wij slapen samen. Meestal mijn man en een van de kinderen en ik met een van de kinderen. Ze beginnen de nacht altijd samen in hun eigen (tweepersoons)bed.
N. Heeft tot 1 jaar bij ons geslapen omdat de kinder kamer beneden was en onze slaapkamer boven dit bond ik persoonlijk niet fijn. Toen we eenmaal verhuisd waren is ze op haar eigen kamer gaan slapen. Wanneer ze ziek is slaapt ze ALTIJD bij ons i.v.m. stuipen ookal heeft ze 38 ik durf het dan niet meer aan. Gelukkig pakt ze het daarna weer goed op en gaat na +- 5 dagen weer rustig in haar eigen bedje liggen soms word ze wel eens overstuur wakker Door dromen oid. ik ga dan 2 of 3 keer kijken en lukt het niet dan mag ze bij ons. we zijn er heel makkelijk in en zij gelukkig ook
Hier nu 2 nachten dat ze doorgeslapen heeft en vannacht weer onrustig. Heb haar na een uur terug gelegd en ze slaapt nog op dot moment! Oudste kwam deze keer toevallig om 5.45 en kroop bij ons en heeft nog geslapen tot 7.15. Heerlijk zo!
Beide kinderen slapen lekker in hun eigen bed. Gelukkig, haha. Alleen de eerste 6 tot 10 maanden hebben ze in een cosleeper geslapen. Ze komen alleen 's ochtends eens bij ons liggen maar verder moet ik er niet aan denken hoor. Wij hebben een groot bed, en het past ook echt wel, maar ik slaap heerlijk zo en met 2 van die lummels er bij wordt het niet makkelijker. Het is ook eigenlijk nooit voorgekomen dat ze midden in de nacht bij ons kwamen liggen.
We hebben nu een uitgebreid avondritueel en we lezen nu boekjes voor het slapen. Of dit er mee te maken heeft geen idee. Ze geniet er in ieder geval enorm van!
S heeft de eerste drie maanden bij ons op de kamer geslapen in haar eigen wiegje. Bij 3 maanden is ze een week opgenomen in het zh en daarna heeft ze nog een week bij ons op de kamer geslapen en daarna in haar eigen ledikantje op haar eigen kamer. Ze heeft denk ik 2 keer bij ons in bed geslapen, 1x met ziek zijn en afgelopen oudjaarsnacht en ze wakker was geworden van het vuurwerk. Bij elke klap moest ze huilen dus hebben we haar tussen ons in gelegd. Ik slaap dan op een of andere manier een stuk minder dus vind het prettig als ze in haar eigen bedje slaapt. Ik ben er niet fel op tegen maar ben er ook geen voorstander van