Dames sorry was paar dagen afwezig. Ben flink beroerd geweest, moe, alles. Gewoon ziek, heerst hier nogal. Gaat nu iets beter maar blijf enorm hoesten waar ikspierpijn van heb haha en echt ongelofelijk moe. Heb wel twee halve dagen gewerkt. Durfde me echt niet ziek te melden. Ik hik ook zo op tegen de uitgerekende datum die maar dichterbij komt.. Ik lees alles terug hoor, maar sorry dus als ik ergens niet op heb gereageerd!! @Pluis, wat leuk voor jullie dat jullie gaan trouwen! Gefeliciteerd!!! Maar wat een rotnieuws dat je baarmoeder nog niet schoon is... Ook dat nog! En dan zo lang niet zwanger mogen worden..bah @Bee, super wat een opluchting zeg een goede 20 weken echo!!! Op naar een gezonde tweede helft van de zwangerschap! Wat een verschrikkelijk naast nieuws van je opa! Pas goed op jezelf hoor. Goed dat je al gauw gaat stoppen met werken. Fijn dat je er alle begrip voor krijgt! @anneke, Nee heb nog niemand durven te vertellen dat ik zwanger ben. Ben bang voor de reacties en alsof mijn verdriet dan maar minder moet zijn. Volgende week ook pas de eerste echo. Wat duurt dat toch lang... @dewendy Zo jij gaat wat stappen zetten om je beter te voelen! Goed hoor. Ik hoop dat het je lukt met de hulp die je krijgt. Goede eerste stap zo toch?!!! Gecontroleerd rouwen, het lijktmij lastig eerlijk gezegd. Ik wil ook graag een asring. Maar dan een gouden ook, wat natuurlijk weer erg prijzig zal worden. Dus hier nog steeds niks met de as gedaan. @conejita, wat fijn dat je het naar je zin hebt gehad in Nederland weer. En wat veel geld zeg die bloedtesten!!! @daisy Wat balen zeg.. Weer mis. Ik snap je teleurstelling en verdriet. Ik kreeg kippenvel van je berichtje gewoon. Had het je zo gegund. En nu moet je weer opnieuw beginnen...dikke knuffel voor jou!!
Grrr, was ik hier eindelijk weer even om op iedereen te reageren, valt m'n ipad uit en ben ik m'n hele bericht kwijt . Daarom maar even iets korter: Hoe gaat het met jullie allemaal? @pluis: gefeliciteerd!! Wat een leuk nieuws, iets moois in het vooruitzicht na alle ellende. Ben blij voor je! Trouwen is super! @Anneke, Dewendy: jullie zitten op het wachtbankje nu, wanneer zijn jullie van plan om een testje te wagen? Ga voor jullie duimen! Hoop dat het deze maand wel raak mag zijn. @Dewendy: fijn dat het bezig zijn met de zolder je goed doet, en hopelijk valt het mee bij je oma. Ik vond het ook spannend om naar mijn opa te gaan ivm mogelijke botte opmerkingen, maar is enorm meegevallen. Hopelijk bij jou ook. Werkt het gecontroleerd rouwen een beetje? Helpt het je? @Anneke: goed van je gesprek met de psych, ook al klinkt de diagnose wat zwaar, het is voor het goede doel en hopelijk heb je er veel baat bij. @Daan: worden de kwaaltjes al wat minder? Gevoelens zijn verwarrend he, loopt zo door elkaar heen. Wanneer heb je weer echo? @khloe: niets aantrekken van evt reacties van anderen, hoe lastig ook. Zij weten niet hoe het is. En waarschijnlijk zul je vooral heel veel leuke reacties krijgen! En snap je onzekerheid. Vertrouwen groeit stapje voor stapje, maar het blijft spannend. Hopelijk kun je al een beetje genieten ondanks de angsten? Wanneer weer controle? @Binalo: ben je al wat opgeknapt? Ziekmelden als het niet gaat hoor. En wanneer is je uitgerekende datum precies? Moeilijke tijd. @conejita: wat super dat je zo hebt genoten in NL en dat na je ongi de onderzoeken plaats gaan vinden, kun je eindelijk weer de blik vooruit richten! Hoop zo dat het, met de hulp en steun van God, het jullie gauw weer gegund is meid. Wel echt vreselijk voor je vriendin! Veel sterkte, ook voor jou, brengt vast veel herinneringen weer boven. @daisy: wat ontzettend verdrietig dat je toch ongi bent geworden... Dan zakt de moed je echt weer even in de schoenen... Blij te lezen dat het weer ietsje beter gaat en meegaan met je man voor de tattoe je toch goed deed. Knap van je en mooie tattoo! Heel bijzonder. Hopelijk ben ik niemand vergeten Typ morgen wel even hoe het hier gaat, ben een beetje uitgetypt haha. Trusten straks! X
Goedemiddag, @bee, goed weer van je te horen! Hoe gaat het met je? Je bent inmiddels de termijn van je vorige zwangerschap voorbij, of niet? Is dat lastig, of misschien juist wel fijn? Ben benieuwd of je inmiddels al minder bent gaan werken. @binalo, vervelend dat je je zo beroerd hebt gevoeld, maar wat je zegt, het heerst... Hier gelukkig alleen nog maar verkouden geweest, maar mijn zoontje blijft kwakkelen, komt maar niet van het hoesten af. Hoe gaat het verder met je? Niet misselijk ofzo? 9 februari komt in ieder geval nu snel dichterbij!~ @hier, wanneer testen? Ik weet het nog niet. Aanstaande zaterdag moet mijn vriend 'optreden' (drummen bij een hardrockbandje ) in een kroeg en daar ga ik naartoe. En dan is het altijd lastig, wel of niet alcohol drinken... Nu had ik op zondag al een positieve ovutest, dus zou zaterdag op zich best kunnen, maar ik wil eigenlijk wachten tot op of na mijn Nod (zondag of maandag). Kijk nog wel. Wendy, wanneer wil jij testen??? Ga hier maar even aan de poets. X
Hey meiden, ik reageer later nog even op jullie berichtjes. Gaat hier nu weer even minder. Ik ben echt helemaal op. Ben al sinds maandag alleen maar aan het huilen en huilen. Gister ook nog de foto's van de 3D echo gezien van mijn nichtje. Prachtig mooi, ben zo blij voor haar, maar ik moet natuurlijk meteen weer huilen. Ook wel tegen haar gezegd en ze is heel lief voor me, maar die emoties blijven natuurlijk. Iedereen zegt telkens dat ik zo blij mag zijn dat ik Vienna heb, maar eerlijk gezegd is dat nu alleen maar moeilijk. Dat klinkt heel stom misschien en natuurlijk hou ik van mijn kind en is het tegelijkertijd ook superfijn dat ik haar heb, maar ik kan nu niet de mama zijn die ik wil zijn voor haar. Vrolijk, energiek, lekker gek doen met haar, dingen ondernemen. En doordat ik voor haar moet blijven zorgen kom ik niet aan mezelf toe. Ik ben doodmoe van het al 3 maanden lang verdrietig zijn. Dus vanmiddag eindelijk de stap durven zetten om het zh te bellen voor die maatschappelijk werker; is diegene langdurig afwezig, vanwege persoonlijke problemen. Ze hebben momenteel nog geen vervanger, dus ik moet het nu toch via mijn huisarts proberen. Morgen dus maar even bellen. Wil gewoon wat meer rust in mn hoofd en in mn lijf. En dat zou natuurlijk ook nog eens helpen om de kansen op een nieuwe zwangerschap te vergroten, dus ik moet er nu toch echt aan gaan geloven. Maar ik vind het gewoon doodeng om hulp van buitenaf te krijgen. Bang dat ik me alleen maar nog ellendiger door ga voelen, maar tegelijkertijd ook bang dat ik mn verdriet los moet laten en daarmee ook Delilah*. Manlief en ik hebben ook afgesproken dat ik Vienna ietsjes vaker naar mn schoonzus of schoonouders moet brengen. Zodat Vienna dan toch de aandacht krijgt die ze verdient en ik de rust. Vind dat heel erg moeilijk omdat ik me dan ook weer schuldig voel tegenover mn meisje, maar ik denk wel dat hij gelijk heeft. Want nu gaat het al 3 maanden hetzelfde en ik ben gewoon op. Mn man is ook moe, dus we gaan ook maar eens kijken of we binnenkort een weekendje weg kunnen. Ook met Vienna, gewoon even 1 weekend iets leuks proberen te doen met zn drietjes, even er tussenuit. Bedankt dat ik jullie even mag gebruiken om tegen te 'klagen', zo fijn om dit forum en jullie te hebben!! Liefs!
Je klaagt absoluut niet, daisy! Knap van je dat je de stap naar toch wat Hulp hebt gezet. Ik wilde er ook echt niet aan, maar nu het allemaal in gang is gezet, geeft het me ook wel wat rust. Ik hoef het niet meer alleen te doen en vooral de gedachte dat het weer goed komt, werkt goed. Al zal dat natuurlijk ook niet binnen een maand gebeurd zijn. Ik hoop dat je goede Hulp kunt vinden en dat je inderdaad weer wat rust in je hoofd gaat krijgen (dat heb ik ook tegen mijn psycholoog gezegd, ik wil weer rust). Fijn een weekendje weg in het verschiet, even weg uit de 'sleur' en even tijd en aandacht voor elkaar. Een hele dikke knuffel! x
Daisy wat een verdriet. Het klinkt zo verschrikkelijk herkenbaar weer. Dat je je zo een slechte moeder voelt. Ik heb sinds deze week pas weer het gevoel dat het allemaal weer een beetje loopt qua moeder zijn. Dus voor jou zal het helaas nog even duren. Hoop heel erg dat je snel een goede mw vindt. Het is zo fijn om even een uur alleen maar voor jezelf en je verdriet te hebben. En wat je man zegt is waar. Vienne wat vaker bij anderen brengen is echt niet erg. Daardoor wordt je wel een leukere moeder. Sterkte weer . Anneke, wat is het spannend he. Ben hier ook mezelf weer gek aan het maken. Nou ja, het is eigenlijk anders. Deze maand (ik durf het bijna niet op te schrijven en vertel het ook tegen niemand) heb ik iets meer hoop. Laten we het zo maar zeggen. Gek gevoel, maar zie wel een beetje op tegen de komende dagen weer elke keer met spanning naar de toilet. Dus ik ga morgen een test wagen. Heb een vroege test gehaald en ben morgen 28 dgn. Dus dat zou dan moeten kunnen. Al testte ik bij Eva op dag 28 nog negatief. Nou ja, we zien het wel. Hoop dat we tegelijk positief testen!!!! Zou toch leuk zijn. Bee, ben je al voorbij de termijn van je 1e zoontje?? Spannende tijden hoor. Doet de rust je verder wel goed? Of wordt je al gek thuis? Binalo hoop dat je snel opknapt!! Ziek zijn is niet leuk . Het gecontroleerd rouwen werkt nog niet. Want ik heb er de tijd nog niet voor genomen. Echt heel slim. Maar ik merk omdat ik mag rouwen dat het al veel minder hard nodig is om echt ervoor te gaan zitten. De momenten komen vanzelf. Van de week wel de vrouw gesproken die 12-02 uitgerekend is. Was heel fijn haar even te spreken. Zij wilden eigenlijjk ook hun kindje Eva noemen. Maar daar zien ze nu gelukkig vanaf. Dat had ik ook echt serieus niet getrokken. Dan had ik me denk ik een jaar in een bunker opgesloten. Gatver moet er echt niet aan denken. Eva is mijn meisje. De datum mag ze hebben, mooie datum gun ik haar wel!! Nu echt naar bed, want begin volgens mij strontverkouden te worden. En last van maagzuur (hoophoophoop). Voor allemaal, zwaaizwaai
Ben in shock.... positieve test..... Was trouwens een early test. En gelijk een knuffel voor de wachtenden. Weet inmiddels hoe irritant zon bericht toch kan zijn.
Wauw dewendy! Wat super meid!! Ben echt heel erg blij voor je! En idd, voor de andere dames een hele dikke knuffel, de wens is zo ontzettend groot. Jullie volgen allemaal hopelijk snel xx
Zou nog even laten weten hoe het hier gaat . Ik geniet heel erg van het kleine wondertje in mijn buik, meer dan ik had gedacht. Ondanks dat het soms superspannend is had ik gedacht dat deze tijd nog vele malen zwaarder zou zijn. Het is echt met ups en downs, maar dus gelukkig genoeg genietmomentjes en hoop dat jullie dat ook allemaal zo mogen ervaren. Soms slaat een genietmomentje ineens om in grote angst om dit kleintje ook weer kwijt te raken. Vooral van 19-20 weken had ik dat heel veel. Heb enorm veel afgehuild die week, gewoon uit angst dat ik misschien nog maar een paar dagen zwanger zou zijn. Net als de vorige keer. Veel bezig geweest met ons kleine mannetje* en ondanks de EMDR, toch best veel flashbacks. Ben op 19+5 nog naar het ziekenhuis gegaan omdat ik opeens een heel zwaar gevoel in mn buik had, net als de vorige keer. Ik was zo bang, maar we werden gelukkig gerustgesteld. Nog niets veranderd, alles zag er super uit. Toen ik afgelopen maandagochtend wakker werd was ik officieel langer zwanger dan van ons mannetje*. Heb even flink gehuild, van verdriet en waarom hij toen niet? maar ook van opluchting dat ik nog zwanger was. Heel gek zo'n datum, deed me zoveel meer dan ik had gedacht. Nu deze week gaat het veel beter. Ben rustiger. Al zal het soms spannend blijven. Zware gevoel is er nog steeds maar hoort denk ik bij termijn. Ik had op mijn werk de afspraak gemaakt dat ik vr 13 feb voor het laatst ben (en als het een dag niet gaat zou ik thuis blijven of alsnog eerder stoppen). Nou dat is het geval: gisteren bij controle voor het eerst een verandering te zien in de bmm, minimaal gelukkig, maar er was beginnende funneling te zien. Dat houdt in dat aan de binnenkant van de baarmoeder er een driehoekje komt doordat het van binnenuit begint open te gaan. Dus ga nu per direct nog rustiger aan doen, werk nu thuis en rondt dingetjes af. En dan volgende week 1 keertje heen voor gedag zeggen en overdrachtje. Ga geen risico nemen nu. Bedrust is niet nodig, en in zkh zeiden ze ook dat ik me echt geen zorgen moet maken omdat er nog voldoende bmm over is. Dus daar vertrouw ik op, maar ik ga het lot niet tarten. Mogelijk moet de cerclage dan straks echt zn werk gaan doen, maar daar is ie natuurlijk ook voor. Dus vanaf nu thuis en kijken wat ik allemaal ga doen. Heel gek, maar heb er alles voor over om dit kleintje over uiterlijk 19/20 weken levend op de wereld te zetten. Ga denk ik beginnen met haken, een vloerkleedje voor in de babykamer. Verder helaas slecht nieuws over mijn opa: kanker is te agressief, hij komt vandaag thuis en zal daar zn laatste dagen hebben... Gelukkig ben ik afgelopen zondag bij hem geweest om afscheid te nemen, was wel superzwaar. Sorry voor mn lange verhaal, maar dan zijn jullie weer even bij
@Anneke Kan me voorstellen dat jij het ergens moeilijk vindt dat Wendy een positieve test heeft. Hoe gaat het met je? ik hoop zo dat jij deze keer ook positief test. Ik vind het wel ongelofelijk knap dat je kan wachten tot je nod! 　 @Bee Wat heftig van je opa!! Gaat het een beetje? Dikke knuffel voor je! En dan je zwangerschap. Wat fijn dat je zo kan genieten!! Ik hoop echt dat ik dat ook ga ervaren nog. En emotioneel het besef dat je langer zwanger bent dan de vorige keer. Heel goed dat je rust gaat pakken! Ik heb er geen verstand van ,maar is het al een risico nu die verandering in bmm? @Daisy Ook voor jou een knuffel!! Wat is jouw verdriet toch akelig herkenbaar! Snap best dat je een andere moeder voor Vienna wilt zijn dan dat je nu bent. Het lijkt me goed wat jullie besloten hebben. Vienna krijgt dan even wat extra aandacht van anderen. En jij kan dan even beter je rust pakken! Is echt niet erg en je wordt er echt geen mindere moeder door hoor!! Zet dat alsjeblieft uit je hoofd! Enne klagen mag hier hoor!! Doe ik ook haha Eigenlijk is het ook geen klagen!! Heb je je huisarts al gesproken voor de maatschappelijk werker? Konden ze in het ziekenhuis geen andere noemen dan en verwijzen? ik hoop dat je gauw iemand vindt om mee te praten!! @wendy Jeetje dat die andere moeder hun dochter ook Eva wilden noemen. Snap dat je dat echt afschuwelijk had gevonden! Gelukkig zien ze ervan af! Ik ben zelf al wel weer wat opgeknapt. Mijn uitgerekende datum is vrijdag de 13e. Zag gisteren iemand die 2 weken na mij is uitgerekend. Dat vond ik toch wel heel confronterend... En verder, mijn eigen zwangerschap .Tja ik merk het lichamelijk nu wel. Ben misselijk, raar gevoel in mijn buik. We hebben het nog niemand verteld, ik ben bang voor de reacties. En ik wil ook eerst een goede echo maar de 9e. En ik durf er verder ook nog niks mee. Het blije gevoel na die eerste test heb ik niet meer. Gek he eigenlijk. Vorige keer zat ik ook bij de verloskundige, had ik rond deze periode al 2 echo's gehad, informatie gekregen, een leuk cadeaukoffertje enzo. Ik vraag me af of het in het ziekenhuis allemaal niet veel zakelijker gaat. @ Khloe Hoe gaat het met jou??
@dewendy: kippenvel...wat een mooi nieuws!! Geniet ervan meid! @Bee: sterkte, wat een rotnieuws over je opa
Hoi dames, Anneke en Bee hebben me in Vlindertjes van 17 t/m 24 weken de tip gegeven om eens in de Vlinderclub te kijken. Na het verlies van ons dochtertje willen wij ook graag weer zwanger worden. Afgelopen dinsdag was het 2 maanden geleden dat we met 18,5 weken afscheid van haar hebben moeten nemen. De drang om weer zwanger te worden is heel groot, ook al is het verdriet ook nog steeds heel groot. Maar ik lees dat dat toch normaal is. Alleen gaat zwanger worden bij ons niet geheel vanzelf, maar gelukkig hebben we gisteren groen licht van het ziekenhuis gekregen om er weer voor te gaan!
Welkom hier, alleen zo verdrietig dat het nodig is om je hier te melden he? Lucht je hart hier zo vaak als je wil en hopelijk lukt het om snel weer zwanger te raken.
Heey meiden Wendy, wauw gefeliciteerd, ongelofelijk he. Bee sterkte met je opa. Binalo, hiero gaat het goed, volgende week donderdag termijn echo. Ik weet niet of je dat ook bij ziekenhuis krijgt, k vond persoonlijk bij verloskundepraktijk meer persoonlijker dan in ziekenhuis. Maar mischien komt het dat k nu minder uit bundig blij ben dan bij elise. Begrijp me niet verkeerd ben blij dat k zwanger ben maar is nog zo dubbel. Bang voor reacties kan ik wel begrijpen heb ik ook. Van de week zei een collega het is wat he 4zwangere nu, k vet georiënteerd hadt liever met een krijsend baby gezeten hoor. Ze bedoelde het niet zo maar het was voor my de druppel. Op moment zijn totaal nu 4zwanger bij my op werk, denk niet dat k het hadt getrekt als k zelf niet zwanger was. Hun zijn zo hysterisch blij, dat heb k totaal niet. Mammmabs welkom hier, ik hoop dat je hiero lekker alles van je af kunt schrijven en ervaringen delen. Xxx
Fijn dat ik zwangerschapspagina heb gevonden. Ik zit er nog niet zo lang op, maar voel me wel heel welkom en begrepen! Soms denk je dat je alleen staat, maar hier merk ik al snel dat dit zeker niet zo is!
Daar ben ik alweer. Ik wil even iets kwijt. Mochten we weer zwanger raken en het zou een meisje worden, hadden we al een naam in gedachten die perfect bij de naam van ons overleden dochtertje zou passen. We zijn allebei vol van deze naam. Wat blijkt nu, is het nichtje van mijn vriend net bevallen en heet haar dochtertje zo... Ik vind het heel erg eigenlijk. Schaam me ook wel een beetje, maar het voelt een beetje als onze naam en heeft natuurlijk een emotionele lading. Is dit misschien herkenbaar voor iemand?
Ik heb het zelf nog niet meegemaakt, maar wij hebben ook al een naam in gedachten voor als het evt weer een meisje zou worden. Mijn nicht en vriendin zijn ook zwanger, dus ik was wel even bang dat ze misschien die naam zouden doen (je weet immers maar nooit natuurlijk). Gelukkig krijgt mijn vriendin een jongetje, maar bij mijn nicht vind ik het nog wel even spannend. Ze heeft aan mij gevraagd toen ik nog zwanger van Delilah* was of we een naam met een J of A gingen doen voor een meisje, dus ik ga er eigenlijk vanuit dat ze zelf een naam met die letters nemen (wat dus niet de naam zou zijn die wij in gedachten hebben). Maar...zou je evt die naam niet als tweede naam kunnen geven mochten jullie weer een meisje krijgen? Dan leg je uit aan die nicht dat de naam veel voor jullie betekent en dat je het daarom alsnog wil gebruiken. Ik kan me voorstellen dat het als roepnaam lastig kan zijn, vooral als jullie die nicht misschien regelmatig zien?
Dat is een goed idee Daisykesie, om die naam als 2e naam te nemen! Ik kan me zo voorstellen dat je wel een beetje opgelucht was toen bleek dat je vriendin een jongetje krijgt. Zoals je het schrijft, denk ik inderdaad ook niet dat je nicht de naam heeft die jullie in gedachten hebben.