Ik heb in begin september en eind december een miskraam gehad. Ik merk dat er veel onbegrip op mijn werk is. Sterker nog, ik heb constant het idee me te moeten verantwoorden. Mijn baas voorziet dat ik in de toekomst nog vaker een miskraam ga krijgen (waar basseert hij dit op???) en dat ik hierdoor uitval. Nu heb ik binnenkort een gesprek met P&O over mijn verzuim vanwege de miskramen. De eerste keer ben ik met spoed opgenomen 's nachts bij de SEH en de 2e keer ben ik enkele dagen thuis geweest vanwege het gebruik van cytotec en veel pijn en bloed verlies. Hoe zijn jullie ervaringen met werk en de miskraam? Lopen jullie hier ook tegenaan? Ik vind het erg moeilijk. In zo'n situatie is het al verdrietig genoeg.
Ik schrik hiervan! Wat voor werk doe je? Ik heb ook twee miskramen gehad. Bij de eerste ben ik 1 dag thuis geweest en heb een week later nog 3 dagen vrijgenomen om even wat tijd aan mezelf te besteden. Bij de tweede miskraam ben ik vanaf de slechte echo tot een paar dagen na de curettage thuis gebleven. Werk heeft zelfs bloemen gestuurd en ik mocht zo lang thuis blijven als ik zelf wilde. Ze hadden liever dat ik op dat moment langer thuis bleef dan wanneer ik weer terug aan het werk ging en op een later moment weer uit zou vallen doordat ik het fysiek of emotioneel toch nog niet aan toe was. Maar ik neem aan dat P&O dit toch wel serieus neemt?
Ook io schrik hier van! Je werkgever zou verzekerd moeten zijn bij complicaties/ziekte nav zwangerschap. ik heb in nov. een miskraam gehad en een week thuis gezeten in de ziektewet! Kostte mijn werkgever niks en die zei dat ik alle tijd moest nemen die ik nodig dacht te hebben zowel fysiek als mentaal. Succes met je gesprek en sta vooral in je recht! Je hebt toch niet met opzet een miskraam, laat staan 2!
De situatie is bij mij iets anders geweest. Ik kreeg eind augustus te horen dat het hartje niet meer klopte en dat dit zou eindigen in een miskraam. Begin september ben ik met spoed naar de SEH gegaan omdat ik ontzettend veel pijn had, maar er gebeurde verder niets. We hebben toen in de nacht een echo gemaakt en het zat er nog steeds. Ik ben toen opgenomen en de volgende dag zou ik te horen krijgen hoe nu verder. Mijn familie heeft mij toen ziek gemeld op werk en de reden uitgelegd. De volgende dag kwam de arts en zei dat het een heftige operatie zou worden en dat ik er met spoed tussen geplaatst zou worden. Ze konden de embryo niet goed zien op de echo en moesten ook een zwaardere kijkoperatie uitvoeren. Hierdoor zou ik heel veel bloed kunnen verliezen en zou ik het niet redden/overleven. Om deze reden zouden ze dan mijn baarmoeder moeten verwijderen. Dit was echt een enorme klap. Ook dit is terug gekoppeld aan mijn werkgever. Gelukkig heb ik een beschermengel en is de operatie goed gegaan. Ik heb mijn baarmoeder kunnen houden, maar het herstel was niet geheel makkelijk. Ik kon slecht lopen/opstaan/zitten en had een blauwe buik. Moest nog een paar weken met pijnstillers doen en langzaamaan opbouwen met werk. Dit is ook overlegd met de bedrijfsarts. Ik ben toen ongeveer 3 weken volledig thuis geweest en toen weer opbouwend gaan werken. In oktober werd ik er op aangesproken vanwege mijn verzuim. Dit was al erg vervelend natuurlijk, want ze krijgen inderdaad gewoon geld vanuit het UWV. Ik heb overigens wel een kaartje en een bos bloemen gehad. Verder kreeg ik de dag na de operatie al een whatsappje wanneer ik dacht te komen werken . Twee dagen voor kerst kreeg ik weer een miskraam. Ik had in de ochtend bloed verloren en verder nergens last van. Maar moest naar het ziekenhuis voor een echo en onderzoeken dus ben die dag niet gaan werken. Daarna was ik vrij met kerst en het weekend erachteraan ook. Die week erna heb ik gewoon gewerkt en op 1 januari moest ik van de gynaecoloog met cytotec starten. Dit heb ik gedaan en ben ik flink beroerd van geweest. Ik had zoveel pijn en bloedverlies dat ik me geen houding wist te geven. Heb nog contact met het ziekenhuis gehad en toen extra pijnstillers gekregen: codeïne en ibuprofen. Ik heb er een paar dagen last van gehad en echt veel bloed verloren. Het was zo heftig dat als ik ging douchen gewoon in een plasje bloed stond. Het liep er gewoon uit. Ik was helemaal duf en suf ervan. Bij deze miskraam heb ik geen kaartje of bloemen gekregen. Geen vraag hoe het met me gaat, alleen wanneer ik weer kwam werken. Nu heb ik vorige week mijn eerste menstruatie weer gehad en deze was ook ontzettend heftig (normaal verlies ik amper bloed). Het liep er uit en hiervoor moest ik terug naar het ziekenhuis omdat ik een paar dagen ervoor nog HCG gemeten had. Ze twijfelden of alles weg was. Dus die maandag ben ik afwezig geweest ivm ziekenhuis. Gelukkig is alles weg en was het menstruatie. De bloeding heeft in totaal 6 dagen geduurd. Ik hoor nu in de wandelgangen op werk (ik zit op kantoor) dat ik misschien beter even niet zwanger kan gaan worden om zo mijn baas een plezier te doen en de boel te sussen. Hij heeft een gesprek met Personeelszaken aangevraagd ivm het verzuim hierdoor. Vind het heel vervelend en ik voel me haast bezwaard om weer zwanger te worden. Daarbij heb ik toch niet om de miskraam gevraagd. Soms heb ik echt het idee dat men denkt dat het appeltje eitje is en dat het niets voorstelt.
Lekkere werkgever zeg! Echt belachelijk.. Hoe kun je als mens zo reageren.. Jij krijgt idd niet voor je lol een miskraam en het is lichamelijk en geestelijk al moeilijk genoeg! Zou me niet schuldig voelen als ik jou was en al zeker niet je kinderwens uit gaan stellen! Wie denken ze wel dat ze zijn.. Snap dat de situatie heel moeilijk voor je is maar het is jouw leven en daar hebben zij niks mee te maken, laat staan iets over te zeggen! Sterkte, je hebt genoeg meegemaakt
Ik sluit me aan bij hopelijksnel. Wat een hufter zeg. Begrijp niet dat mensen zo zijn. Je hebt inderdaad genoeg meegemaakt. ik heb zelf 1 miskraam gehad en ben zelf zo stom geweest om niet in de ziektewet te gaan. Heb steeds vrij genomen of thuis gewerkt. Baas heeft nooit gevraagd hoe het met me ging, ook niet toen ik weer op kantoor was. ik zou proberen zwanger te worden wanneer jij er aan toe bent en zeker geen rekening houden met je baas. dikke knuffel voor jou.
Ik denk dat als je dit aan personeelszaken laat lezen dat je zo het gesprek weer uit wandelt. Aan dit soort verzuim kun je toch niets doen? Ik vind dat je zelfs erg netjes bent geweest naar je werkgever... Heel veel sterkte!
Pff, wat vervelend hoe ze daar met je omgaan! Een miskraam krijgen is al een heftige gebeurtenis van zichzelf... dan kan en wil je dit er toch helemaal niet bij hebben. Ik ben zelf 2x een week thuis geweest. De eerste keer na de slechte echo, er was toen verder nog 'niks' aan de hand maar ik had echt even wat tijd en rust nodig. De tweede keer is deze week, heb dinsdag een curretage gehad. Ik werkte amper anderhalve week bij mijn huidige werkgever (was wel op de hoogte van mijn zwangerschap) toen dit allemaal gebeurde, maar ik krijg steeds te horen dat ik me vooral niet druk moet maken over wanneer ik weer kom en de tijd moet nemen die ik nodig heb. Dat scheelt zoveel! Zo rot dat jij dat niet zo ervaart. Wat Rosao ook al zegt, als je dit verhaal voorlegt aan personeelszaken sta je vast zo weer buiten! Je kunt hier toch helemaal niets aan doen? En voorlopig niet meer zwanger mogen raken vind ik echt onzin.. Helemaal omdat het vooral te hopen is dat je dit geen derde keer mee hoeft te maken!
Ik heb komende week een gesprek met mijn baas en personeelszaken erbij. Vind het al erg dat dit gesprek plaats moet vinden. Misschien was het gepaster geweest om me toen te vragen hoe het ging en nu niet 7 weken later. Ik vind ook niet dat ik in details hoef te gaan vertellen hoe ik me voel(de) en wat er allemaal gebeurd is. Ik werk hier al 4 jaar. Ben echt verbaast dat mijn teamleider zo reageert hierop. Bedankt voor jullie lieve reacties!
Ik heb bij de eerste miskraam ook telkens vrij genomen toen ik het al wel wist maar nog niet doorzette. Ik was toen niet op de hoogte van dat je kon ziekmelden wegens zwangerschap. Dus ik dacht ik offer mijn dagen maar op voordat ik hier problemen krijg.
Wat vervelend dat ze zo weinig begrip voor je hebben, zeker na wat je allemaal hebt meegemaakt. Ik denk overigens niet dat je bang hoeft te zijn voor dat gesprek en vermoed zelfs dat je, na het doen van je verhaal daar, mogelijk nog meer begrip kunt verwachten. Ik heb me bij mijn laatste miskraam ook ziek gemeld. Na de slechte echo ben ik twee weken thuis geweest om af te wachten of het vanzelf op gang zou komen. Nadat de miskraam achter de rug was ben ik weer gaan werken, maar mijn leidinggevende was heel begripvol.
Mijn ervaring is dat wanneer personeelsadviseur erbij gehaald wordt, het niet t leukste gesprek wordt. Ik raad je aan om rustig te blijven, hun duidelijk voor het gesprek te vragen wat het doel en inhoud van t gesprek is. Evt t gesprek opnemen mocht je t niet vertrouwen. Ik wens je veel sterkte met je verlies en natuurlijk gaan zij niet voor jou bepalen of jij jouw kinderwens nu doorzet of niet!! Een vrouw notabene heeft ook hun rotkoppen gedragen en op de wereld gezet!! Kan daar echt kwaad om worden!
Ik spreek schande van deze werkgever en zeker dat deze het lef heeft om te zeggen dat je nog wel meer miskramen zal krijgen. Gadveredamme Nou meis je staat helemaal in je recht om hier tegenin te gaan en ik denk zelfs dat je de bond ook nog achter je hebt staan in dit geval.
Nee, ik heb het gesprek binnenkort. Ik heb zelf al met P&O om de tafel gezeten want die waren niet eens op de hoogte van de inhoud van het gesprek. Ze waren er gewoon bij uitgenodigd. Gelukkig snappen ze mijn situatie. Nu het gesprek zelf nog afwachten. Ik weet niet eens wat ik moet zijn.. ben niet eens boos maar vooral heel teleurgesteld in mijn werkgever. Dit is het laatste wat je verwacht in zo'n situatie.
Ik heb inmiddels een gesprek op mijn werk gehad met mijn teamleider en afdelingshoofd (die er een probleem van maakten). P&O was hier ook bij aanwezig. Gelukkig heeft het voor mij goed uitgepakt want ze kunnen hier niets mee. Een miskraam vraag je inderdaad niet om en het UWV is een goed vangnet in dit geval om het probleem qua financiën en personeel op te lossen. Ik voelde me wel opgelucht. Vind alleen wel dat de sfeer/band hierdoor verpest is. Kijk ineens heel anders tegen mijn teamleider en baas aan...
Ach meid wat een vervelende situatie zeg!!! Gelukkig is het gesprek goed gegaan voor je, maar kan me voorstellen dat de sfeer er niet leuker op wordt. Maar je moet je zeker niet tegen laten houden bij jullie wens!
Ow wat een zakkenwasser van een baas zeg. Gelukkig heb je wel een goed gesprek gehad maar begrijpelijk dat de sfeer er niet beter op is geworden. Ik dacht dat mijn bazin al een hork was maar dat is niks vergeleken met die van jou. Ik durfde na m'n 2e miskraam, die ik moest opwekken met cytotec niet eens meer thuis te blijven, dus ben gewoon gaan werken terwijl de miskraam aan de gang was. Ik hoop nu, na 3 miskramen, nooit geen miskraam meer mee te hoeven maken maar dat doe ik nooit meer. Achteraf gezien gewoon gekke werk. Maar m'n bazin heeft sowieso niet echt begrip voor me. Ik zit in de mmm en probeer alles buiten werktijd te plannen. Werk 3 dagen dus meestal lukt dat wel. Maar een enkele keer niet en dan doet ze moeilijk. Tegenwoordig vraag ik niet meer of ik later mag komen, ik zeg gewoon dat ik later ben. Het zal me benieuwen als we IUI gaan doen. Dan moeten we naar het ziekenhuis wanneer het gezegd wordt. Moet nog eens uitzoeken hoe dat zit, want om daar telkens vrij voor te moeten vragen..
Jeetje wat onwijs naar zeg dat je werkgever er zo mee omgaat. Echt schandalig. Ik heb afgelopen woensdag een curettage gehad en heb dinsdag pas verteld aan mijn werkgever wat er allemaal speelde met miskramen bij mij. Heb vrijdag bloemen gekregen van ze echt superlief. Ik weet nog niet of ik morgen ga werken ik voel me nog niet 100% maar vind het wel moeilijk om langer ziek te blijven.
Jeetje jouw situatie is ook erg hoor. Met Cytotec gewoon gaan werken. Ik moet er niet aan denken dat ik dat had moeten doen, ik verging van de pijn en verlies zoveel bloed. Inderdaad gekkenwerk zeg. Zo vervelend als er geen begrip is. Ik zou het inderdaad goed navragen hoe het zit met vrij vragen voor de IUI. Succes