Wel of geen geboortekaartje?

Hier echt precies hetzelfde, alleen andere oorzaak. Wij verwachten nu pas ons eerste kindje. Als ik mijn schoonouders alleen al zie of aan ze denk, reageer ik daar met heel veel stress op. Hartkloppingen, buikpijn. Te veel gebeurd, dus nu is het klaar. Mijn man mag er gerust heen gaan, maar hij is er nog meer klaar mee dan ik . Via via moeten ze wel gehoord hebben dat ik zwanger ben. Wij gaan ze ook echt geen kaart sturen als het moment daar is. Als ze op de stoep staan, komen ze niet binnen. Eerlijk gezegd voel ik me daar ook niet bezwaard meer over.
Mijn man heeft er ook totaal geen moeite mee. Er is daar voordat ik hem leerde kennen ook al veel gebeurd. Ik vind het nog steeds heel raar allemaal. Ik ben gek op mijn ouders en moet er niet aan denken dat ik ze ooit kwijt raak.

 

Ja wij hebben geen contact met schoonouders (ouders van mijn man) en ik zou dus echt geen kaart sturen. Helemaal hoe ze jou gebruikt hebben en hoe ze tegenje doen. Je partner heeft groot gelijk en gelukkig staat hij volledig achter jou. Ik zou de energie er echt niet meer insteken

 

Wat een nare situatie en nog vreemder dat de oorzaak onduidelijk is bij jullie. Heb je hier weleens navraag over gedaan, waarom het zo gaat??
Persoonlijk zou ik geen kaartje sturen, het moet wel van twee kanten komen anders hoeft het niet. (en daarbij als mijn kinderen uitgescholden worden dan was het sowieso over en uit)
Sterkte met deze vervelende situatie.

 

Hier beetje zelfde situatie, wij hebben besloten geen kaart te sturen.

 

ik heb besloten mijn vader niet meer te willen zien. Nu ruim 14 mnd geleden.
Als de kleine straks geboren wordt krijgt hij geen kaart.
Ik wil het niet eens over hem hebben, Ik krijg er spontaan harde buiken van, hyperventilatie etc.
Mn broer en zus hebben wel contact en mn moeder ook en die vroeg vd week of ik hem een kaart zou sturen en dat hij wil weten hoe het gaat blablabla... Ben die onzin beu. Hij kiest voor de fles, ik kies voor mijn gezin.

 

+1!!!

 

Ik zie mijn biologische vader en zijn vrouw al jaren niet meer. Hij heeft geen idee dat wij een dochter hebben denk ik. Zeker weten doe ik het niet.
Hij krijgt al jaren niets meer. Geen verhuisbericht, geen kerstkaarten, geen verjaardagskaarten en dus ook geen geboortekaartjes. Dus als ik jullie was zou ik ook echt geen kaartje sturen.
Iemand die mij zo behandeld heeft, die hoeft van mij echt niet te weten wat er gaande is in mijn gezin

 

Hier ook al jaren geen contact meer met smoeder krijgt ook geen kaart... niet in me leven dan ook geen kaartje van een nieuw leven! Heel simpel... geniet en focus je op je gezin! Negatieve dingen heb je niks aan hoe vervelend ruzie ook kan zijn... kies voor je eigen geluk!

 

Tjee, wat verdrietig voor jou en je gezin dat die relatie zo moeizaam is. Ik kan je niet zeggen wat jij moet doen, wel wat ik zou doen. Ik zou ze wél een kaartje sturen. Ook al willen ze er niks mee, het zijn wel de opa&oma. Ik zou niet verwachten dat er een reactie op komt, niet verwachten dat ze dan ook echt een opa&oma voor hun kleinkinderen zullen zijn, maar jullie hebben dan in elk geval (in mijn ogen) het juiste gedaan. Als zij verkiezen om daar niks mee te doen, is dat aan hen (vandaar dat ik er geen verwachtingen aan zou verbinden), maar het is fijn als je de deur op een kier kan laten voor ooit. Zeker ook voor je kinderen, die hun opa&oma missen, begrijp ik. Misschien afgezaagd, maar ondanks alle teleurstelling kun je volgens mij niet meer dan hen behandelen zoals je zelf graag behandeld zou worden. Sterkte ermee. En gefeliciteerd met je zwangerschap! ☺

 

Wat lastig zeg. Ik zou het af laten hangen van je partner. Het is immers zijn familie. Als hij eventueel open zou staan voor contact in de toekomst dan is het misschien goed om kaartje te sturen. Jullie kan dan achteraf niets verweten worden en jullie houden de deur op een kier. Maar als je partner gewoon echt helemaal zeker is dat hij geen contact meer wil dan zou ik geen kaartje sturen en (hoe moeilijk ook) het proberen los te laten.

Wij hebben ook iemand in de familie geen kaart gestuurd maar daar willen we ook perse nooit meer contact mee. In een andere situatie zou ik zelf snel geneigd zijn om toch kaartje te sturen en zo de deur op een kier te laten staan...

 

Hier ook geen contact meer met schoonmoeder. Alleen door ons beëindigd door haar asociale gedrag. We hebben ze bijna 2,5 jaar geleden voor het laatst gezien, paar dagen na de geboorte van ons dochtertje. We hebben ze een kans gegeven door een gesprek aan te willen gaan wat ze hebben afgewezen. Daarna hebben ze geen enkele poging meer gedaan om het contact te herstellen. Wij missen hun niet, hun wel hun kleinkinderen(tenminste zou je denken) en daar kan ik met mijn hoofd niet bij. Nu krijgen wij in de zomer ook ons derde kindje maar ben niet van plan een kaartje te sturen. We hebben het er nog niet over gehad maar mijn man is ook helemaal klaar met ze dus hij zal er hetzelfde over denken. Waarom zouden we na iemand die totaal geen liefde en interesse toont in onze kinderen een kaartje sturen, hun 'oma' notabene! Nee mijn kinderen verdienen meer als dat! Ze weten niet wat ze missen en beseffen blijkbaar niet dat ze die tijd nooit meer over kunnen doen.

 

Jeetje, wat verschrikkelijk voor jullie en dan vooral de kindjes die hier de dupe van zijn, deze mensen verdienen zeker geen geboortekaartje! Zal er nog geen cent voor uitgeven aan dit soort mensen, verschrikkelijk!

Wij hebben overigens geen contact met opa en oma van mijn moeders kant en mijn zus heft bij hun eerste nog een kaart gestuurd en er is geen boe of bah vanaf gekomen, dat wij er niet eens aan begonnen zijn, vind het zo naar iets dat mensen hun kinderen en kleinkinderen laten stikken en vooral zwart maken!

 

Bah wat naar allemaal zeg, en ze hebben geen reden waarom ze zo doen?
Ik denk dat jullie beter af zijn zonder hun, dus ook geen kaartje meer sturen het is voor jullie een heel belangrijk kindje maar voor hun zal dat nooit zo worden dus kies voor jezelf en je gezin!
Hebben jullie wel goed contact met jou familie?

 

Wat ontzettend vervelend!!! Zo hebben mijn ouders ook zonder reden ineens het contact verbroken 12 Mei 2013 en mijn broer / schoonzus ook met ons.

Met de rest van mijn familie (oma, ooms, tantes, nichten en neven) heb ik wel gewoon nog contact.

Mijn ouders hebben via via gehoord dat we zwanger zijn van de eerste maar hebben nog steeds geen contact opgenomen, niet dat ik daar echt veel behoefte aan heb maar IK heb die deur nooit dicht gegooid.

Wij hebben dan ook besloten iedereen van de familie BEHALVE mijn ouders, broer/ schoonzus een kaartje te sturen.
Als we zo niet goed genoeg zijn en onze zwangerschap blijkbaar ook niet, dan hoeven we hun ook niet in het leven van ons zoontje te hebben strakjes.

Met schoonfamilie (familie man) hebben we een prima contact.

Ik zou dus, als ik jullie was, je schoonfamilie zeker geen kaartje sturen, zij hebben hun keuze duidelijk gemaakt!

 

Zoals je het nu zegt zou ik zeker geen kaartje sturen, zij stellen zich zo op...

Wel vind ik iedereen hier in een beetje kinderachtig, ook jullie. Je bent volwassen, dan kruip je toch niet 'simpel' in de slachtofferrol om niet verder te komen dan ' zij doen het en we weten niet waarom'. Ga gewoon een fatsoenlijk gesprek aan, praat met elkaar. Of die mensen zijn knettergek , of er is iets waar zij wel degelijk mee zitten, maar wat jullie zelf niet doorhebben bijvoorbeeld. Ik zou dus in gesprek gaan als laatste kans, kijken wat er van beide kanten te zeggen is, zien ze ook meteen dat je zwanger bent.

 

Als ik het verhaal van TS goed begrijp dan valt er niet echt met die mensen te praten of zou jij graag met mensen praten die je voor alles uitmaken en zelfs je kinderen mongolen noemen?
Ik geloof dat TS en haar gezin genoeg de hand uitgereikt heeft naar schoonfamilie maar ze krijgen continu de deksel op de neus.
Ik zou er dan op een gegeven moment ook klaar mee zijn.

 

Eens met Drieka.