Jeetje, maar dit is ook wel een extreem verhaal zeg! Ik denk dat je ervan uit mag gaan dat dit niet de dagelijkse gang van zaken is. Ik heb echt een heel andere ervaring. Misschien verschilt het per ziekenhuis, maar ik ben echt heel positief over hoe er met ons kindje is omgegaan. De verpleegsters namen alle tijd voor hem en trouwens ook voor mij. Er stond een heel team klaar rondom deze opname: een fysiotherapeute, een orthopedagoge, een pedagoge en de kinderarts. Ik ben toendertijd heel goed opgevangen en iedereen ging heel liefdevol met onze zoon om. Wij zaten overigens in het MCA in Alkmaar.
Heel mooi dat je hiermee geholpen was, maar er had natuurlijk al veel eerder ingegrepen moeten worden door artsen en dan was die hele opname gewoon niet nodig geweest. Ik blijf opname volgens huilbaby-protocol dus echt een belachelijke methode vinden. Ik snap dat jullie daar voor gekozen hebben hoor, alle begrip daarvoor. Maar dat dat nodig was, laat mijns inziens echt zien dat artsen vreselijk gefaald hebben. Jeetje man: jullie kindje heeft gewoon 5 maanden last gehad van reflux, voordat er op ingegrepen werd! Dat is echt te idioot voor woorden. En waarom gebeurt dat? Omdat jij als ouder niet serieus genomen wordt en omdat er door artsen onvoldoende gevraagd wordt naar jouw observaties van je kind. Zo simpel is het
Ik had nu een fijne kinderarts moet ik zeggen, maar er wordt voornamelijk gekeken naar haar groei. Ze groeit, gelukkig, erg goed! En ze is erg bijdehand, erg alert en maakt direct contact, etc. Het feit dat ik haar in etappes voed, nachten op loop met d'r en elk slaapje een ware strijd is geworden, nemen we maar voor lief. En dan vind ik zo'n opname echt overkomen als: 'Nou mevrouw, we nemen d'r maar op, dan heeft u even rust." Dat wordt niet gezegd hoor! Maar zo voelt het voor mij! Ik wil geen rust van mijn kind, ik wil d'r niet alleen laten, ik wil gewoon dat ze 's nachts naast de voedingen, slaapt. En niet huilt. Maar hoe, dat weet ik nog niet. Het voelt onnatuurlijk voor mij, om haar in het ziekenhuis af te leveren zeg maar. Dat voelt ook als falen. Maar ik geloof meteen dat er zat voorbeelden zijn die het tegendeel bewijzen! ik heb er natuurlijk ook verder geen ervaring mee. Daarom dit topic, erg bedankt allemaal!
Ik zou voor een second opinion gaan, in een ander ziekenhuis uiteraard. Zelf zijn wij met 4 weken in het ziekenhuis geweest ivm reflux. Dl sliep bijna niet meer, als ze sliep wat het wel goed maar meerdere keren per dag was het krijsen en kwam de voeding steeds omhoog, ze had echt pijn. Als de voeding niet omhoog kwam was ze gewoon een blije baby, niks op aan te merken die goed groeide. Toch doorgestuurd naar het ziekenhuis op een ochtend nadat ze 7,5 uur heeft gehuild en gekrijst in de nacht. Ondanks het dragen, ondanks dat ze nooit plat lag. Allereerst werd gezegd dat we uit moesten gaan van opname. We hebben de kinderarts gesproken en ook alles op een rij gezet, groei goed, komt voldoende in gewicht aan. Op het zicht een blije baby. Wij zorgden er al voor dat dl niet alleen was, altijd omhoog zat, maar alsnog krijsen nadat we horen dat de voeding omhoog komt. Dit was aanleiding voor de kinderarts om haar toch medicatie voor te schrijven. Omdat ze geen gestrest kind of gestreste ouders zag hebben we nog wel de optie gekregen om haar op te laten nemen, zodat ik bij kon slapen, maar alleen als ik daar behoefte aan had. No way kind gaat lekker mee naar huis, we kruipen wel iets eerder op bed. Daarbij hadden we al ingevoerd dat in het weekend vl met dl beneden was, zodat ik bij kon slapen. Alleen voor voeding kwam dl boven, waarna we probeerden haar bij mij te laten slapen. Lukte dat niet ging vl weer met haar naar beneden. Ook ging ik vaak 's avonds even een uurtje slapen. Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen, het kan ook anders, snap niet dat ze niet kijken naar medicatie, helpt het niet dan verneem je dat ook snel. Daarnaast lijkt er een link te zijn tussen reflux en kort lipbandje (is hier naar gekeken, heeft er een lactatiekundige ook met het drinken meegekeken?) En kan je nog kijken naar je voeding, reflux lijkt in sommige gevallen ook gelinkt aan voedselallergie dus het kan lonen om ei, soja en melkvrij te eten.
+1! Hier geen sprake van allergie, maar wel lipbandje en verborgen tongriempje (helaas was de reflux hiermee alleen niet opgelost). Uiteindelijk proefbehandeling gedaan met reflux medicatie en dat hielp enorm. Hier trouwens ook alleen reflux medicatie gekregen omdat dochterlief regelmatig "aanvallen" begon te krijgen, waarbij haar mond en neus gevuld waren met taai zuur slijm en ze geen adem meer kon halen. Het feit dat ze steeds huilde na een voeding, hoorbaar steeds haar voeding aan het wegslikken was, veel kreunde en steeds slechter ging slapen was blijkbaar voor de kinderarts niet reden genoeg om in te grijpen :x Want ja, ze groeide nog zo goed... Rond de 5 maanden dus ook een kind wat niet meer wilde meewerken met slaapjes overdag en 's nachts veel ging spoken. Maar goed, met die verhalen heb ik je nu al genoeg mee verveeld Wat ik nog wilde toevoegen is dat wij, net als Autumn86, uiteindelijk maar zijn overgegaan naar wat werkt. Mijn dochter werd rond die leeftijd ook ineens heel gevoelig voor geluiden (super irritant). Dus, als zij sliep: we konden de wc niet meer doortrekken, we konden niet meer douchen, we konden niet meer afwassen (door het gekletter van het bestek en borden enzo), we konden niet eens meer tv kijken zonder er een halve meter voor te gaan zitten omdat het geluidvolume zo laag stond. Maar... het werkte wel. Dus deden we het maar (en doen nog steeds). Verder overdag slaapt mijn dochter nauwelijks meer in haar bedje. Soms wel, als ik geluk heb haar na een voeding in bed te kunnen leggen zonder dat ze wakker word. Maar meestal valt ze nu gewoon tijdens een voeding op schoot in slaap en slaapt ze daar haar slaapje (van 30min, dus dat is nog te doen). En anders slaapt ze in de draagdoek, of in de kinderwagen tijdens een wandeling. Of in de maxicosi in de auto of op de fiets. Of samen met mij in bed, terwijl manlief naar de bank verhuist (heel soms doen we dat ook 's nachts, als ze echt ontzettend ligt te spoken. Dan voed ik haar in slaap en laat haar dan gewoon naast me liggen. Of ik voed haar en probeer dan zelf te gaan slapen en haar te negeren. Vaak bestudeerd ze me dan en snapt de hint dat ze me na moet doen en zelf ook moet gaan slapen). Anyway, we doen tegenwoordig maar gewoon hetgene wat werkt. Hebben de strijd opgegeven om haar te dwingen in haar bedje te laten slapen. En sindsdien slaapt ze, als ze in haar bedje slaapt, ineens een stuk beter en zonder protest. Waarschijnlijk was het dus een kwestie van minder stress en het allemaal even loslaten. En het hielp dus ook enorm dat ze maar slaapjes van 30min ging doen. Op de een of andere manier sliep ze daardoor 's nachts ook beter. Zat nog een tijdje te denken of ik haar niet moest sturen om overdag langer te slapen. Maar de nachten zijn overleefbaar nu, dus ik ga er niet aan sleutelen. Bang dat het dan alleen maar erger wordt Sterkte CindyJessie, ik heb zo met je te doen Heel veel succes gewenst de komende tijd, met alle moeilijke beslissingen die gaan komen.
Reflux lijkt me niet, ze heeft helemaal geen symptomen meer. Ik denk echt niet dat dat het is. Ik eet koemelkvrij, al 3 maanden, heeft geen effect. Een lactatiekundige heeft met het drinken meegekeken, maar ze drinkt eigenlijk best goed. Ze heeft ook in d'r mondje gekeken.
Dank je wel, doet me goed! Het is zo lastig om te bepalen wat wel werkt, want niks lijkt te werken Eerst was de draagdoek mijn wondermiddel, maar helaas blijft ze daarin ook wakker. Alleen tijdens een wandeling buiten wil ze nog wel eens in slaap vallen. Maar met een peuter in huis erbij zijn de mogelijkheden ook niet eindeloos.