Gisteravond was ik aan het werk, belt mijn vent ineens op. Doet hij normaal nooit dus was al bang dat er wat aan de hand was..... Gelukkig niet bij ons, maar nu vertelde hij dat de vader van onze buurmeid/vrouw (jaar of 23) aan de deur stond. Hij vertelde dat zijn dochter volledig in elkaar is geslagen door haar vriend waar ze mee samenwoont en in het ziekenhuis ligt. Die jongen (ook 23) schijnt zwaar verslaafd te zijn aan de cocaine!! Ik schrok me wild, hij zou aangifte doen bij de politie. En we moesten erop rekenen dat ze ook bij ons aan de deur zouden komen? Weet niet of dat normaal is, maar we zullen zien. Lekker dan, daar woon je dan naast met je 2 jonge kinderen. Schrok wel eerlijk gezegd. Nooit een goed gevoel gehad bij die jongen maar als dit waar is klopte dat gevoel wel........ Kan hier natuurlijk niks mee, moest ff mijn eitje kwijt Nu maar hopen dat ze gauw opknapt en er een oplossing komt met die vent van haar!!
Waarom zou de politie bij jullie aan de deur komen? Jullie hebben toch niks te maken met de dochter en haar vriend van de buren? Fijn dat de buurman jullie eventjes inlicht maar vervelend is het wel allemaal. Neem aan dat die vriend van de dochter toch gewoon vast zit momenteel? Zou me er niet te druk om maken en jullie er gewoon niet mee bemoeiend. Komt de politie echt aan de deur gewoon zeggen dat jullie nooit iets met ze te maken hebben gehad en dan zal dat ook het einde van het gesprek zijn.
Volgens mij is de dochter de buurvrouw, en dan zal de politie wel vragen hebben over eventuele geluiden die uit dat huis kwamen. Denk ik?
Wat ik begrijp (kan het mis hebben) is dat ze naast de dochter en die jongen woont en dat de vader kwam vertellen wat er was gebeurt. (Bij de buren dus). Als het is zoals ik begrijp is het logisch dat de politie aan de deur komt om te vragen of jullie iets gehoord of gezien hebben. Doet de politie ook bij inbraken ed.
Klopt idd, was misschien niet helemaal duidelijk. Ben benieuwd in elk geval hoe dit verder gaat........
Weet je waar ik me altijd zo over verbaas... Hoe sommige mensen iets dat veel erger is voor een ander, toch op zichzelf weten te betrekken. Ik zou meteen denken, arme meid, zo erg geslagen dat je in het ziekenhuis ligt! Maar nee, in dit geval ts, 'daar woon je dan naast met je jonge kinderen'... Het is geen verwijt naar jou toe hoor ts, maar dit is iets wat me vaker opvalt. Beetje 'ego' denken.
Vind ik ook hoor. Ik zou even schrikken als zoiets blijkbaar naast je is gebeurd, maar dat meisje is hier het slachtoffer.
Ben ik met je eens,je weet nooit wat er kan gebeuren bij je buren,en jij als buurman/vrouw kan daar niks aan doen. (elk huisje heeft zijn kruisje) Alleen maar hopen dat het meisje in dit geval er bovenop komt.
Ook ik ben het hiermee eens On topic: Vreselijk voor je buurvrouw zeg! Je zou maar samenwonen met zo'n iemand. Lijkt mij ook niet bepaald makkelijk. Hoop dat het goed komt met je buurvrouw en dat er passende gevolgen hebben voor je buurman.
Haha en ik was bang dat ik te horen zou krijgen dat ik hard zou reageren naar ts, maar dat valt dus mee. Wat iemand al schreef boven mij, hopen dat je buurvrouw er ( snel) weer bovenop komt! ( kaartje sturen misschien?!.
TS geeft toch ook aan dat ze hoopt dat ze snel opknapt... Ik zou me ook rot schrikken en ja daar woon je dan met 2 kinderen, voelt niet echt veilig. Hier ook gedonder bij de buren en ik vind het doodeng. Heb geen zin om straks een baksteen door de ruit te hebben oid. Zover zal het waarschijnlijk (en hoop ik) niet komen, maar het zit me toch niet echt lekker. Daarbij vind ik het uiteraard ook rot voor de buren.
Maar waarom zou jij dan een baksteen door de ramen moeten krijgen dan? In onze vorige woning maakten de buren erg vaak en luid ruzie. Er sneuvelden vaak spullen en de buurvrouw gilde heel vaak. Of er sprake is van huiselijk geweld weet ik niet...maar erg lekker klonk het niet. Ik heb me nooit onveilig gevoeld. Ze waren verder vriendelijk als we ze zagen en had geen reden om te denken dat de buurman ook lelijk tegen mij zou doen.
Hebben wij hier ook,onze buren zijn de 70 gepasseerd en 4 jaar geleden heeft hij een hersenbloeding gehad en daardoor aan één kant verlamd geraakt,zijn vrouw kon daar niet mee omgaan en zo hebben we toen ook de politie hiernaast gehad,ze hebben toen een ruit moeten ingooien omdat ze dachten dat ze haarzelf aan het vergassen was dus ze haar zelf wat wilde aan doen,daar lag ik in bed,met één zoon van 2 en één van 6 weken oud en een man die nachtdienst had... heb die nacht wel angst gehad,maar verder zijn het gewoon mensen die normaal groeten,de post voor me aannemen als het moet en een normaal praatje... daarom zei ik al eerder,iedere huisje heeft zijn kruisje....
Ze hebben ruzie met anderen... dus niet onderling. Verhaal van TS is wel iets anders maar ik snap wel dat het haar niet lekker zit.
@ts Het kan zijn dat ze langskomen maar gebeurt echt niet altijd. Bij mij zijn verschillende buren getuige geweest en geen van hen is om een verklaring gevraagd. Mochten ze wel langs komen aangeven of je wel of niet wel eens wat hoort (qua geschreeuw) of ziet (ruw behandelen), oftewel gewoon eerlijk blijven ook over het contact met jullie hebben. Je mag je gevoel omtrent de buurman aangeven maar denk niet dat ze dat als doorslaggevend bewijs zien en je kunt evt vragen hoe de gang van zaken is, kan hij ieder moment weer in het huis zitten etc. Zijn legitieme vragen aangezien je er begrijpelijker wijze wel van geschrokken bent. En snap dat het voor jullie schrikken is dat het bij de buren gaande is, maar wat sallie ook al aangeeft en anderen, zij zit er midden in. En als ik je verhaal lees hebben jullie er tot haar vader langs kwam niks van meegekregen. Dus ja je woont er naast met kinderen, maar nee je hebt er dus geen 'last' van, anders had je het voor de vader langs kwam ook wel opgemerkt.
Dan is het in jouw geval anders, dan in het geval van TS. Ook hier een oude onderbuurman die met alles en iedereen ruzie had. Deze man vernielde de boel, sloeg zijn buren in het ziekenhuis en bedreigde de buren. Om deze reden zijn wij verhuisd, met een hele flinke restschuld.