Hoi meiden.... Als ik aan mijn 1e bevalling denk dan denk ik daar met een beetje gemengde gevoelens aan terug. Het was best heftig door de weeënstorm en doordat het persen tegen viel, maar eigenlijk vond ik het nog het vervelendste dat me dingen werden opgelegd die ik eigenlijk liever niet wilde. Zo wilde ik in eerste instantie borstvoeding gaan proberen te geven. Tijdens het persen werd nogal ruw mijn hemdje omhoog getrokken zodat mijn borsten al bloot lagen zeg maar. En toen ons meisje net geboren was wilde die zuster dat ik haar gelijk aan de borst ging laten drinken. Ik lag nog behoorlijk bij te komen van de bevalling, die me tegen was gevallen en mijn hoofd stond er nog niet zo naar om gelijk mijn kindje aan de borst te leggen. Dit gaf ik ook aan en ik vroeg of ik dat wat later, na het douchen mocht doen. Dat werd me niet in dank afgenomen, werd een beetje kortaf gereageerd dat ik dat nu moest doen en ze vond het al raar dat ik dat nog niet gedaan had. Ook tijdens het aanleggen deed die vrouw niet zo vriendelijk. Ik deed het verkeerd en blablabla... nou, ik had het toen echt even gehad!:x Nu ben ik van plan om bv te geven aan ons 2e kindje, maar ik vraag me af of het echt nodig is om je kindje gelijk na de bevalling aan te leggen om te drinken? Het ligt sowieso op je buik, dus hechten doe je sowieso al wel met je kindje. Het gaf mij een naar gevoel dat ik eigenlijk werd gedwongen om dat gelijk te doen, terwijl ik nog zo suf was en mijn hoofd er helemaal nog niet naar stond. Ik denk dat als het wat vriendelijker was gegaan allemaal ik er veel positiever tegenover stond nu. Het is mijn lichaam, mijn kindje (en van mijn man natuurlijk) en ik kreeg het gevoel of ik niet zelf mocht beslissen. De lol was er voor mij toen echt even af. Gelukkig had ik wel een lieve kraamverzorgster toen ik die avond thuis kwam, die me heel rustig hielp bij het aanleggen van mijn meisje. Nu kijk ik er door dat hele gebeuren wat tegenop om straks te gaan bevallen en borstvoeding te geven. Graag hoor ik jullie mening.
Wat jammer dat het zo is gegaan. Ik denk dat je deze ervaring het beste in je geboorteplan kunt opnemen en ook duidelijk moet bespreken met degene die jouw bevalling gaan begeleiden. Als er de wens is om bv te geven, dan wordt het kindje wel zo vlot mogelijk in de gelegenheid gesteld om zichzelf aan te kunnen leggen, volgens mij, om de bv optimaal te stimuleren. Maar volgens mij kan het best op een andere manier dan dat het bij jou is gegaan.
Ja idd, ik vind dat zelf ook heel jammer. Ik snap ook best dat je niet al te lang moet wachten met aanleggen, maar ik vroeg me af of het echt uit zou maken als ik eerst even ging douchen of in ieder geval even tot mezelf kon komen. Ik ben er wel over aan het denken om het van te voren te bespreken nu.
Dat lijkt me goed om van te voren aan te geven bij je vk; jij bepaalt wanneer je voor het eerst aan gaat leggen. Ik kan me bv best voorstellen dat je dat rustig op je gemak wil doen, zonder bemoeiers erbij. En dat is je goed recht! Lekker even je kindje bekijken, beetje op adem komen en aanleggen zodra het goed voelt. Bij mijn eerste vond ik het ook heel overrompelend; een verpleegkundige ging mij ook helpen met aanleggen, duwde daarbij in mijn borsten, propte mijn tepel in mijn dochters mond, helemaal niet prettig! Bij de tweede was ik een stuk meer ervaren maar bij de eerste keer aanleggen - helaas pas 4 uur na de bevalling vanwege complicaties bij mij - stond er toch een verpleegster bij die zich er mee bemoeide. Ik had niet de energie haar echt weg te sturen, ze pakte mijn dochter vast achterin haar nekje en duwde haar tegen mijn borst. Vreselijk vond ik het! Dochter hapte niet goed aan bij die poging (zou ik ook niet doen met z'n greep in m'n nek!) en meteen ging mevrouw tepelhoedjes zoeken 'want ze hapt niet goed, je moet een tepelhoedje!'. In de tijd dat ze weg was, liet ik mijn dichter rustig zelf aanhappen en ze lag heerlijk te drinken toen mevrouw met de tepelhoedjes terug kwam. Dat had ze nog nooit gezien, een kindje dat zo goed dronk meteen. Daarna was ik een stuk directer; ik bepaal hoe mijn kind gevoed wordt, niemand anders. Ik heb nog menig verpleegkundige weg moeten sturen, ze wilden telkens helpen met aanleggen of kwamen bv vertellen dat mijn dochter te lang sabbelde/dronk. Mijn punt; jij bent de baas, het is jouw kind en jouw lichaam. Doet iemand iets dat je niet wil? Zeg het direct! Krijg je echt geen spijt van!
Ik herken wel wat in jouw verhaal idd.. de manier waarop voelde niet goed. Ik had natuurlijk nog helemaal geen ervaring, dus vond het niet heel erg dat ze er bij stond en aanwijzingen gaf, maar het was meer de toon waarmee ze dingen zei en ook idd ruw mijn borst vastpakken en zeggen dat ik mijn dochtertje niet goed vast hield. Doordat ik nog wat van slag was door de bevalling zei ik op een gegeven moment iets als 'ik probeer het straks nog wel even.' Toen zei die vrouw op een kribbige manier 'je bent wel eigenwijs hoor' Ik zie er best jong uit (word vaak wat jonger geschat) en ik kreeg het idee of ze me als een kind behandelde dat terecht gewezen moest worden. Ik heb niks meer gezegd tegen haar verder en was blij dat we snel naar huis mochten.
Klinkt wel als een chagrijnig wijf ja. Zo hoef je niet behandeld te worden. Het is wel belangrijk om je kindje snel aan de borst te leggen. Uit mijn hoofd binnen een uur? Ik zou er de voorkeur aangeven dit voor het douchen te doen. Ik bedoel je baby ligt toch al op je blote buik. De baby is gestresst van de bevalling en zoekt waarschijnlijk vanzelf naar je borst. Kan mij ook voorstellen dat het voor een baby fijner is om de eerste keer zijn moeder te ruiken (een geur die hij herkent) dan een moeder die naar zeep en of douchegel ruikt . Ik weet ook niet of vooraf douchen een nadelig effect heeft t.a.v. het uitwisselen van bacteriën tussen moeder en kind. Ik denk het niet aangezien je baby vrijwel meteen op je buik/borst ligt en dat proces ook op dat moment plaats vindt. Maar is misschien nog iets dat je wilt checken? Succes!
Mijn dochtertje zocht niet gelijk naar mijn borst toen ze op me werd gelegd. Ik was wel van plan om haar eerst lekker bij me te houden en hoefde ook niet gelijk te douchen hoor. Ze heeft nog een hele tijd op me gelegen om bij te komen. Maar ik kreeg niet het idee dat ze zelf al gelijk behoefte had om te drinken. Ze lag heel rustig in mijn armen met haar oogjes wijd open.
Oke dat kan natuurlijk. Maar snel aanleggen is wel noodzakelijk om de borstvoeding goed op gang te laten komen. Informeer anders eens bij je vk hierover
Heb gelezen dat het binnen een bepaalde tijd idd gedaan moet worden maar echt niet gelijk als ze net eruit zijn
Er wordt inderdaad geadviseerd dit binnen een uur te doen. Hier heeft mijn zoontje inderdaad gewoon op mijn buik gelegen na de bevalling en tijdens het hechten. Maar binnen een uur doen ze omdat baby's gelijk na de bevalling vaak heel helder zijn. Maar de manier waarop is natuurlijk wel van belang. Hier hebben ze zoontje gewoon rustig zelf laten zoeken, die deed af en toe zijn hoofdje wat omhoog en de kraamverzorgster stuurde soms wat bij. Mijn zoontje heeft toen niet echt gedronken maar meer gesabbeld en 1 of 2 druppels colostrum opgesabbeld Uiteindelijk bleek dat ik toch naar het ziekenhuis moest (thuis bevallen), om te hechten op de OK. Voordat ik naar de OK ging is m'n zoontje nog een keer aangelegd, met hulp uit het ziekenhuis, maar hier weet ik vrij weinig meer van. Ook de avond en nacht in het ziekenhuis is hij vast wel aangelegd, maar ook dit ben ik een beetje kwijt. Pas de volgende dag samen met de kraamzorg echt goed gaan investeren in het aanleggen. Ik zou vooral aan de verloskundige duidelijk aangeven wat jouw wensen zijn en wat je wel/ niet prettig vind rondom de borstvoeding
Binnen een uur is het advies. Als jij eerst wil bijkomen is dat gewoon prima! En jouw keuze! Wat een lomp mens.. Ik had pas uren na de keizersnede gelegenheid om haar aan te leggen, en ze haalde me ook nog eens binnen 5 minuten weer weg omdat ik zo zwak was. Nou heb toch mooi 11 maanden bv gegeven hoor. Overigens omdat ik zelf volhield. Had niet erg pro-bv mensen om me heen in het ziekenhuis. Het zou allemaal toch niet lukken. Ze flikkerde mijn gele goud zo door de goot (echt..). Heb nu groot boven mij dossier staan dat ik wil dat ze me helpen met de bv en naar mijn wensen luisteren. Misschien kan jij dit ook duidelijk van te voren overleggen?
hier heeft mijn meissie ook even rustig op mijn buik gelegen om beiden bij te komen. (arts was toch ook nog bezig om me weer te 'fixen' daar beneden... en zodra we wat 'helderder' waren heb k haar aangelegd (binnen een uur, dat wel) dat ging perfect. wat een lomp mens dat je gelijk direct aan MOET leggen. t Kindje moet toch ook even een beetje bijkomen en jij toch ook idd duidelijk van te voren zeggen. zo zal ik er ook volgende keer bijzeggen dat bij evt hechtingen er best wel een verdoving (bij) gezet mag worden en of ze dat wel even vragen, want was te suf om aan te geven dat het zo PIEP pijn deed :')
Niet om jouw ervaring in twijfel te trekken hoor, want lijkt me heel naar om het zo te ervaren. Maar was het echt hup baby eruit en aan de borst? Bij mij werd bijv ook bij het laatste stukje persen mijn shirt al omhoog gedaan zodat de baby meteen op mijn blote borst kon liggen. Had ook het idee vrijwel meteen haar aan de borst te 'moeten' hebben, maar als ik naar de foto's kijk was dat 45 minuten later. Tijdsbesef een beetje weggeweest schijnbaar Maar maak een duidelijk geboorteplan en bespreek ook goed wat je wel en vooral niet wilt in deze.
Maak het bespreekbaar. Als jij graag bv wil geven, dan is wel het advies dit binnen een uur na geboorte te proberen. Wat betreft het omhoog trekken van je shirt..... Bij mijn eerste bevalling deden ze dat ook, maar ze vroegen het wel eerst. Maar was meer om de baby huid op huid te leggen en niet om voeding te gaan geven direct. Veel succes en hopelijk dit keer een positieve ervaring!
Bij de eerste na de bevalling direct aangehapt maar heel kort en daarna pas 4 uur later weer en 14 maanden gevoed! Bij de tweede was ik zelf alerter en lag ze na een kwartier goed te drinken en vanaf toe. Regelmatig aangelegd (grote baby dus dan zeker belangrijk dat t goed op gang komt! ) en voed nu alweer 3 maanden! Hier trouwens niemand die zich met me bemoeide alleen als ik het vroeg keken ze mee. Voor mij erg prettig!
Wat vervelend zeg dat ze zo met je omgingen en dan ook nog een vrouw,, die zou toch kunnen weten hoe je je voelde net na de bevalling. Als je kindje überhaupt al op je borst ligt is dat heel goed voor de binding en het latere borstvoeden. Ze hoeft echt niet meteen aangelegd te worden, onzin. Ik kon zelf mijn zoontje pas de volgende dag voeden en hij is ook niet op mijn borst gelegd. De bevalling duurde aan t einde te lang (ik had een ruggenprik gekregen en die legde mijn bevalling totaal stil), waardoor hij bij de geboorte niet goed ademde. Hij had vruchtwater en bloed in z'n longetjes gekregen tijdens de geboorte (met vacuüm pomp). Daar ging dus mijn wens om m meteen bij me te hebben. In plaats daarvan was ie meteen weggehaald en omdat het nacht was en nog niet kon lopen, kon ik pas de volgende ochtend bij hem. Begin die middag hebben ze mij gehaald om hem aan te leggen en nu 1,5 maand later geef ik nog steeds borstvoeding en gaat prima! Bij ons zaten er dus wel ruim 10 uur tussen waarbij we ook geen eens huid op huid contact hadden. Ik zou het gewoon aangeven dat je eerst even wil bijkomen! Moet echt totaal geen probleem zijn!
Zoals gezegd is het inderdaad een advies om je kindje binnen een uur aan te leggen, maar het hoeft niet! Ik heb een horror-bevalling gehad en was totaal overstuur toen mijn zoontje geboren was. Hij heeft wel een uur op mijn buik gelegen, maar ik wilde geen borstvoeding (meer) geven doordat de heftige bevalling nog zo vers was. Een dag of drie na de bevalling kwam de stuwing op gang, en toen zei de kraamhulp: als je nog borstvoeding wil gaan geven, het kan nog steeds! Dus, inderdaad doen waar jij je goed bij voelt!
Inderdaad is het advies om het binnen een uur te doen. Ik zou het zelf ook voor het douchen willen, omdat je dan gewoon naar jezelf ruikt en dat is belangrijk voor een baby. Bovendien is het belangrijk dat zo'n babietje even de tijd krijgt om tot zichzelf te komen na zoiets indrukwekkends als een bevalling. En douchen is dan toch echt iets minder belangrijk, lijkt mij. Maar goed, onmiddellijk vers van de pers met geweld een tiet in je mond geduwd krijgen is weer het andere uiterste. Bij mij ging het eigenlijk wel relaxed elke keer. Als de baby eruit was en de placenta ook, dan mochten mijn man, baby en ik gewoon even een kwartiertje of zo lekker met z'n drieën bij elkaar zijn, zonder wie dan ook erbij. En daarna lekker aanleggen en proberen of er al wat gedronken kan worden. Bij mijn eerste ging dat aanleggen inderdaad ook vrij hardhandig, maar bij de volgende kinderen deed ik het gewoon zelf. Mijn middelste legde zich trouwens eigenhandig aan, die kon niet wachten, blijkbaar. Tegenwoordig moet je toch vaak zo'n geboorteplan maken? Dan zou ik daarin je wensen hierover zetten en ze vantevoren ook goed bespreken. Ik vond zo'n plan een beetje onzinnig, maar het helpt je wel om je eigen gedachten goed te verwoorden en de verloskundige weet zo beter wat jij wilt en hoe ze je daarbij kan helpen. En vertel het ook aan je man, zodat hij in kan grijpen als de kraamzorg over jouw grenzen gaat en je dat zelf niet kunt aangeven op dat moment.
Wat een vervelende ervaring! Hier werd ze na het hechten aangelegd door de kraamverzorgster. Maar hoe het bij jou ging is echt niet normaal. Onbeschoft gewoon!