Hier is het: man verdient bijna alles en ik zet alles op de spaarrekening die mijn man "het zwarte gat" noemt omdat ik er vanalles opzet en het er nooit meer af wil halen
Getrouwd, zijn salaris komt op zijn rekening en daar gaan alle vaste lasten af. Wat er over blijft gaat op de spaar. Mijn salaris komt op mijn rekening en daar van gaat een vast bedrag naar de spaarrekening en de rest is voor de leuke dingen, kleding, accessoires in huis etc. Mijn man zorgt dat hij altijd een minimum van 50 euro aan contanten in z'n portemonnee heeft en ik heb de pinpas. Toeslagen krijgen we niet, wel hypotheekrente aftrek en deze komt op de rekening van m'n man.
Wij zijn niet getrouwd en we hebben geen gezamelijke rekening. We doen wel "samen" met "ons geld". We hebben het zo geregeld dat mijn man alle vasten lasten van zijn rekening betaald en ik van mijn rekening de boodschappen en de dingen voor de kinderen. Dan houden we allebei ongeveer hetzelfde bedrag over voor onszelf. Als het nodig is, storten we gewoon geld op elkaars rekening.
Hahahaha, dat is wel een goeie. Als we nou een beetje van elkaar leren, geef jij iets meer uit en probeer ik wat meer te sparen. We sparen trouwens wel hoor. Maar van wat er daarna overblijft, gaat er heel wat uit naar mij, de kinderen, mijn man, kapper, sport, leuke dagjes weg, huis/tuin/keukenspullen etc. Oh, als ik er nu weer bij stil sta, ga ik weer eens een plan maken om te minderen, bedankt
Dit hebben wij ook! Ik vind het heerlijk! We zijn dan wel niet getrouwd maar we hebben 1 gezamenlijke rekening voor alle vaste lasten maar daarnaast hebben we nog ieder onze eigen rekening. Ik vind het heerlijk! Als ik achterlijk dure schoenen wil kopen, dan koop ik achterlijk dure schoenen. Als hij 4 nu playstation spellen wil kopen, dan koopt hij die. Ik heb geen zin om 'verantwoording' af te leggen over wat ik met mijn geld doe. Ik vind zijn spellen bv de grootste en duurste onzin maar vriendlief is er gek op . Nou prima en hij vindt mijn schoenentic belachelijk. Ik vind het heerlijk om er geen rekening mee te hoeven houden wie wat uitgeeft. Als mn eigen geld nu op is, dan is het op. (Dan maakt hij wel wat naar me over hoor maar bij wijze van spreken, het gebeurt zelden) Het voelt anders ook zo oneerlijk ofzo. Stel ik jaag er tig 100 euro doorheen met mijn prul dingen en hij die de hele maand geen stuiver uitgeeft. Nee ik wil me daar gewoon niet mee bezig houden. Ik vind dit ideaal!
Getrouwd en alles op 1 hoop. Wat ik verdien gaat altijd naar de spaar. Ik hoef hem echt ook geen toestemming ofzo te vragen wanneer ik wat wil uitgeven. We weten wat erin gaat en wat eruit moet elke maand en wat er over is kunnen we maar kijken wat we doen. Wat over is elke maand gaat ook naar de spaar. Nooit geen problemen gehad. Trouwen betekende voor mij, samen verder in alles. En als dat samen droog brood eten is, so be it.
Ik heb niet gestemd, want mijn optie staat er niet bij. We zijn getrouwd en we hebben zowel een gezamenlijke rekening als allebei een eigen rekening. In principe gaan onze inkomsten op een grote hoop, maar we krijgen allebei per maand 'zakgeld' waar we mee kunnen doen wat we willen.
Wij hebben ieder een eigen rekening en spaarrekening en daarnaast alles ook nog gezamenlijk. En we storten op de gezamenlijke rekening naar inkomen. Maar het is allemaal niet erg strikt. We hebben eigenlijk nooit gedoe om geld, geen van de twee doet gekke uitgaven zonder overleg.
Wij hebben ieder onze eigen rekening(en) gehouden, maar het geld op beide rekeningen is van ons samen.
Wij hebben alles apart. Moet er echt niet aan denken om alles op 1 hoop te gooien. Zeker omdat ik me dan voorstel dat ik ook verantwoording zou moeten afleggen over wat ik uitgeef en dat wil ik absoluut niet. Ik wil de bijenkorf kunnen leegkopen zonder dat mijn man zich afvraagt of ik dat allemaal wel nodig heb. Nee, natuurlijk heb ik dat niet nodig! We hebben gewoon een soort verdeling gemaakt in wie wat betaalt voor het huis en dat werkt al 7 jaar prima. Bijv. Hij betaalt de grote boodschappen op zaterdag, ik doe alle losse boodschapjes doordeweeks. Man betaalt VVE en WOZ, ik de energierekening. En de hypotheek hebben we verdeeld in 40% voor mij en 60% voor hem. Ieder zijn voorkeur toch? Dit werkt voor ons het beste!
Gezamenlijke rekening hier. Verantwoording afleggen hoeft ook niet, natuurlijk overleggen we bij dure aankopen,maar verder ook echt niet. Als ik een dag de stad in ga dan hoef ik daar niet om te vragen oid, dan koop ik gewoon dat wat ik wil. Andersom trouwens ook hoor
Wij zijn nog niet getrouwd, wel samenwonend. We houden allebei onze eigen rekening aan waar ons salaris op wordt gestort. Daarnaast hebben we nog een gezamelijke rekening waar we elke maand geld op storten voor gezamelijke rekeningen en het huishouden (inkopen). Hier wordt straks ook de kinderbijslag op gestort.
Wij hebben ook een gezamenlijke rekening. Dat is veel makkelijker dan je beide elke maand moet uitrekenen hoeveel inkomsten er bij de ene rekening bijgeschreven staan en de andere rekening.
Hier alles in 1 pot. Maar je denkt toch niet dat we elkaar toestemming vragen om kleden, spellen, boeken, etc. te kopen? Ik vind dat een bijzondere gedachtengang van je. Ik neem aan dat jij op jouw rekening kijkt en bepaalt wat je wel en niet kan uitgeven. Dat doet men met een gezamelije rekening ook gewoon hoor... Ten minste, laat ik voor mezelf spreken, hier wel....
Je leest verkeerd ...... Ik zeg ook, ik hoef er niet om te vragen. Dat als reactie op wat ik hier in een aantal berichten lees van dames die geen verantwoording willen afleggen als ze iets willen kopen. Als ik voor een paar honderd euro ga shoppen dan doe ik dat. (Als dat op de rekening staat uiteraard). Dan hoef ik niet aan mijn man te vragen of dat mag. En die vraagt ook niet of ik die jurk echt nodig had. Dus, hier gaat het precies zoals bij jullie.
Wij hebben elk onze aparte rekening met een spaarrekening aan gekoppeld. Op deze rekening komt ons loon binnen. Daarnaast hebben we een gezamelijke rekening. Hier storten we maandelijks een bedrag op voor de lening van het huis, boodschappen, vaste kosten en eventueel dingen voor de kinderen. Hoewel die soms ook gewoon van een van ons rekeningen kunnen gaan.