Voila, net gepraat met vriend. Vriend was niet op de hoogte van de reeds geboekte reis maar vind het een schitterend initiatief van zijn moeder (moet ik zelfs een voorbeeld aan nemen). Hij vind dat zijn moeder ook eens een verzetje verdiend, heb hem gezegd dat hij dan maar alleen op reis moet gaan met haar. Ik heb hem gezegd dat ik niet akkoord ben met de manier waarop alles is verlopen en geregeld. Resultaat, ik ben de ondankbare... en hij is vertrokken...
wat erg. Duidelijk verhaal of op vakantie met je moeder of met je vrouw... Tenzij er nog een studio bijgeboekt kan worden voor haar alleen.
Nou ja dan hoef jezelf in ieder geval niet meer te beslissen dat je niet mee gaat. Wat een flapdrol zeg.
Lekker laten gaan, wat moet je met zon man. Echt ongelovelijk hoe hij doet. En weglopen? Hoe oud ben je dan?
Ik denk dat er meerdere zaken aan de hand zijn. Zoals: -jouw schoonmoeder speelt een veel te grote rol in jullie leven, in ieder geval naar jouw smaak. Maar als je haar laat oppassen, en je grenzen niet duidelijk aangeeft, dan geef je de boodschap dat het allemaal wel prima is. -jouw bedoelingen van deze vakantie lijken niet overeen te komen met de bedoelingen van je vriend. Jij wil aan jullie relatie werken, hij wil op vakantie. (Dit is althans mijn indruk. En ik snap zijn oplossing dan ook, wat betreft oppas.) Maar weet hij wel wat jouw bedoeling is? Hoe meer ik erover nadenk, vraag ik me af of jij je grenzen wel goed aangeeft. Ten opzichte van je vriend, en ten opzichte van je schoonmoeder. Is het niet je frustratie over jezelf waar je boos over bent, in plaats van de acties van je schoonmoeder of je vriend?
Je zegt dat zij al 50 jaar in dezelfde situatie zit al jouw, ooit erbij nagedacht dat zij misschien ook in angst leeft? En er misschien wel te bang voor is om er iets van te zeggen? Het is haar zoon, maar nog wel altijd jullie relatie. Wat ik nu lees is dat je vooral anderen de schuld geeft van de situatie, kijk ook eens naar jezelf. Als jij het anders wil moet jij je mond open trekken. Tuurlijk is dat moeilijk, maar je zult merken wanneer je dat doet jij je ook sterker gaat voelen. Laat je mening horen, ben je bang voor de gevolgen van je mening uiten dan zou ik eens heel goed nadenken of je zo nog wel verder wil met de relatie. Het klinkt misschien hard, maar je komt gewoon niet verder door je telkens in een slachtoffer rol te gooien. Je verdient beter, onthoud dat goed. Wil je dat dan moet je voor jezelf opkomen.
Ik zou in jouw positie wat ik erover lees, maar 2 dingen doen. Zijn vakantie annuleren en er zelf 1 boeken voor jezelf en je dochter. kan je man een gezellige tijd in zijn eentje hebben wat hij wil en jij hebt je verdiende vakantie. Sterkte, dit is geen leuke situatie
dat geld zou ik eerder opzij zetten voor het geval jullie relatie op een scheiding uitdraait. Zoals alles nu klinkt lijkt me dat logischer. edit: of voor een oppas.. zodat jullie wellicht vaker naar therapie kunnen...
scheiden zullen we in elk geval niet doen want we zijn niet getrouwd. En moest ik dan toch moeten vertrekken dan ben ik daar op voorbereid...
Maar ze is wel goed genoeg om op jullie kind te passen. Sorry hoor,in een vorig bericht zeg je dat ze veel voor jullie doet en dat jij daar erg dankbaar voor bent,en nu schrijf je dit. Mijn schoonmoeder is nu 75,en zeker niet de makkelijkste in omgang...maar ze is wel al 75 en neemt de moeite om bij ons en onze zoon te willen zijn...mogen ze op deze leeftijd zo af en toen eens hun gebreken hebben. Jou man had trouwens de boekhouding of zelf moeten leren of moeten uitbesteden aan een boekhouder,persoonlijk hebben de ouders niks met jullie gegevens te maken en hoeven de financieen ook niet te weten. Over de vakantie,ga samen om tafel zitten en zeg wat jou dwars zit. Zoals het nu is geregeld kan gewoon niet,jou wensen horen daar zeer zeker bij en ik snap dat je daar boos over bent. Zeg dat je het als een romantische vakantie voor ogen had en niet zoals het nu is.
Stel voor jezelf een maand tot wanner je hier mee door wilt gaan meid. Je hebt meer Downs gehad dan ups en dit is het toppunt. Je zal nooit hoger komen te staan dan je schoonmoeder ben ik bang. Bespreek dit idd in jullie therapie en maak goede afspraken. Laat hem even afkoelen voordat hij weer agressief word en bedenk voor jezelf wat jij wel wilt als je doorgaat met de vakantie. laat je niet overrompelen maar blijf sterk in je schoenen staan.
WAUW! Wat ben ik blij dat ik niet jou partner of schoonmoeder ben :-/ Wat ben jij ondankbaar, onbeschoft, negatief, neerbuigend en ga zo maar door. JIJ hebt een kind en relatie met een agressieve man maar vooral jou schoonmoeder moet daar wat over zeggen... JIJ hebt een kind en jou schoonmoeder past op maar dit doet ze niet goed genoeg... JIJ mag wel kritiek hebben op haar opvoedwijze maar zij mag dat niet hebben over jou opvoedwijze... Hoe je over je schoonmoeder én relatie praat vind ik echt niet gezond. Ik zou eens heel diep in de spiegel kijken!
Wat let je om een maand later een romantische vakantie te boeken? Hebben jullie ieder de vakantie gehad waar je zin in hebt. Regel met je ouders dat je dochter dan daar terecht kan en zorg ervoor dat je eventueel een vriendin ipv je man kunt meenemen.
Ik kan je helemaal begrijpen. Ik vind veel reacties nogal bot over komen. Tuurlijk, waar 2 ruzie hebben, hebben 2 schuld maar wat ik hier veel lees zijn nu toch echt jou schoonmoeder en vriend degene die alles op een niet nette manier regelen. Ik zou zelf nu ook direct een reisje gaan boeken naar de zon met je dochter. Als vriendlief begint te piepen dat je die reis zomaar geboekt hebt dan zeg je hem dat je toch een voorbeeld moest nemen Wat betreft de discussie over schoonmoeder ook daar steun ik je in. Ik heb ook verschrikkelijke schoonouders. Als het aan mij ligt komt de kleine daar nooit om op te letten. Echter krijg ik dit bij mijn man niet voor elkaar. In een relatie is het geven en nemen. Ik ga mijn relatie niet opgeven alleen omdat ik wil dat de kleine daar niet komt terwijl het uiteindelijk wel de opa en oma zijn. Het is dus wel heel makkelijk voor jullie allemaal om kritiek te geven als je zelf niet in die positie zit.
Ik was mooi niet meegegaan. Heb verder geen topics gelezen over je relatie, Maar als het al niet lekker gaat en dit dan gebeurt.. En hij je dan ook nog ondankbaar noemt, dan had ik het wel geweten. --> Doeiiii
Pfff, er zit hier een vrouw met een probleem, wij kennen het hele verhaal niet, en als zij haar SM debiel vind, dan vind zij dat. iedereen heeft een andere kijk op debiel. Ze heeft uitgelegd wat zij bedoeld met debiel, mar daar zal wel overheen gelezen worden. En als ik zo'n SM zou hebben, zou ik haar een randdebiel vinden. En wat is er mis met even je gal spugen? Daarvoor is ook een forum maar hier wordt je gelijk afgeknald door een stel "volwassen" vrouwen die net zo lomp over TS praten al TS over haar SM. Dus geen haar beter, maar ohohoh, zij zijn in ieder geval hun mening kwijt, maar beseffen totaal niet dat ze lomp zijn zonder het hele verhaal te kennen. Maar even OT, Meid, je vent is nu boos weggelopen, dat is verrot, maar zegt wel genoeg. Zoals ik er naar kijk: Advies was een paar dagen lekker weg, samen om de relatie iets te kunnen op te krikken. Dus gaat SM mee??? Toen ik je OT las, dacht ik dat de kleine naar haar zou gaan voor die paar dagen, maar nee, SM gaat mee???????? Ook al heb je gezegd dat het een goed idee is, betekend nog niet gelijk dat het ook uitgevoerd moet worden. En SM wil ook nog skiën met zoon? wanneer hebben jullie dan samen tijd? in de ochtend niet vanwege les, in de middag niet vanwege SM dan wil skiën, en in de avond misschien even uit eten, maar daarna zal SM wel weer aandacht opeisen. (allemaal aannames, maar zo zie ik het). Ik zie hier geen relatieverbetering in, zeker niet omdat SM mee gaat. Jammer dat je gezegd hebt dat je het een goed idee vond, maar dat SM gelijk een hutje boekt van wel 15 m3..... pff, zo zit je enorm bij elkaar o de lip. En dat je terug bent gekrabbeld, ik geef je groot gelijk. En dat hij nu weg is, hij komt wel terug als hij is afgekoeld, hij zal (aanname) wel bij ijn moeder zitten. Je zegt dat je wat reserves hebt om weg te gaan, ik zou zeggen probeer het nog even, bespreek dit hele geval in relatietherapie, en zie wat er dan uitkomt. Al denk ik dat dit niet gaat lukken, daar hij zijn vader als voorbeeld heeft hoe hij met vrouwen moet omgaan, want zijn moeder zit er ook al 50 jaar in. Ik wens je veel wijsheid, want makkelijk is het allemaal niet.