Ik wordt gek van mijn ouders

Haha meid ik moest stiekem wel beetje lachen.
Je ouders zijn inderdaad wat (over) enthousiast. Maar weetje laat hun lekker Waarom zouden ze geen kamertjes mogen kopen? Als ze het geld hebben en het leuk vinden is het toch niet erg?

Over het opvoeden moet je zelf duidelijk zijn. Het is jou kindje en jij gaat de opvoeding doen. Tips zijn welkom maar uiteindelijk bepaal jij hoe het gaat.
Hou er we rekening mee dat als het hun oppasdag is dat het dan hun thuis is en daar misschien andere regels geleden.
Zolang dat op latere leeftijd maar duidelijk is voor je kleintje

 

Mijn zusje slaat ook zo door. Ze doet de hele dag niks anders dan babyspullen via marktplaats zoeken. Gaat bij alle babywinkels langs en heeft zich al bedacht hoe onze babykamer gaat worden. Ze zegt dat ook tegen mij, "dan doen WE zo'n kleur muur Lot.." Ik zal er verder niet zo mee zitten. Ze is goed in het vinden van koopjes, maar zodra ze iets wil wat ik niet wil dan komt het er niet. Mijn partner en ik beslissen, het is ons huis en ons kind.

Je kan misschien het beste met de ouders bespreken dat je het een beetje overdreven vindt en dat een bedje van ikea ook prima is. En natuurlijk zijn jouw regels wbt opvoeding straks het belangrijkst. Dat zou ik ook goed bespreken voordat je aan het oppassen gaat beginnen. Maar dat hoeft nog niet nu, straks als het kindje er is dan zeg je gewoon hoe je dingen wil hebben.

 

Qua uitzet, ach laat ze een beetje Qua opvoeding: jouw kind, jouw regels. Zij passen op jouw kind en dan horen ze jouw regels te volgen. Tuurlijk dingen kunnen iets anders gaan bij hen, maar in hoofdlijnen moeten ze jou gewoon volgen vind ik. Ik zou daarover nu al in gesprek gaan, dan weten jullie ook allebei wat je te wachten staat.

 

Joh, proberen ervan te genieten! Ik zou blij zijn dat mijn kind daar lekker in een bedje slaapt in plaats van in de wandelwagenbak of in zo'n onmogelijk campingbedje. Liever dit, dan dat ze helemaal geen interesse hebben, toch?

 

Mij zou het niet zoveel interesseren eerlijk gezegd. Als ze graag een kamertje willen dan lekker laten gaan, zo lang ze maar niet de kamer voor mij thuis kopen dat wil ik dan weer wel zelf doen. Lekker los laten gaan zou ik denken, als ze daar gelukkig van worden en lekker bezig kunnen zijn.
Qua opvoeding is het wat lastiger. Je wilt natuurlijk dat je kleine op een bepaalde manier wordt opgevoed maar je houd het toch niet tegen als je er niet bij bent. Mijn moeder was ook finaal anders met mijn neefje dan mijn zus. Bij hun ging het bijvoorbeeld vaak om snoepen voor het eten. Mijn zus wilde dat niet en mijn moeder zei op ten duur tegen mijn neefje: "niet tegen mama zeggen." Bij mijn moeder mochten ze dan weer niet met de schoenen op de bank en bij mijn zus wel.. op ten duur hadden ze de schoenen al uit voordat ze binnen stonden

Dat hou je toch niet tegen, dan moet je je kleine daar niet brengen om op te passen. Het zijn oma en opa om hun kleinkind te verwennen.. dat zullen ze ook zeker gaan doen. Mijn moeder gaat ook een dag oppassen en ik heb me er al bij neergelegd dat er daar andere regels zullen gelden. Ik heb dan ook liever dat ze het eerlijk tegen mij zegt als de kleine bijvoorbeeld heeft gesnoept want dan kan ik daar thuis weer rekening mee houden. Kinderen leren ook snel genoeg begrijpen dat niet overal dezelfde regels zijn. Dat zal ook hun hele leven lang blijven.

Voor hele grote opvoedingszaken (bepaalde tijden/plekken slapen o.i.d.) zou het natuurlijk wel handig zijn om samen een beslissing te maken (en dan geld vooral jullie regel want jullie zijn de opvoeders). Maar dat gaat ook meer om de veiligheid, rust, ritme, etc. van de kleine. De kleine dingen kan ik me persoonlijk echt niet druk om maken. Het blijven opa en oma om te verwennen, ze hebben al een keer een kind opgevoed, dat hoeven ze niet in mijn optiek niet nog een keer te doen.

 

Qua opvoeding ga ik het volgende doen met de oma's: ik ga een lijstje maken met een paar punten en ik verwacht dan dat ze zich daar aan houden.

Bijv: mijn moeder vind dat mijn dochter nog geen honger heeft als ze nog niet huilt, terwijl ze duidelijke signalen afgeeft dat ze wel honger heeft. Regel 1 wordt; op tijd flesje geven, niet pas wanneer ze huilt
Regel 2: Zo min mogelijk laten huilen (okay, is wel een breed begrip, maar zo ligt de focus hier hopelijk wel op)

Voor de kleintjes zijn maar een paar regels nodig, als ze wat ouder zijn zullen het er meer worden, zo kan je de kleine dingen los laten, maar worden wel overal de zelfde prioriteiten gesteld.

 

Wat opvoeden betreft, dat is aan jou en je vriend, natuurlijk, jullie zijn de ouders...
Maar het kopen van een babykamer enzovoorts, tja, ze zijn gewoon enthousiast, hartstikke leuk toch. Laat ze lekker kopen wat ze leuk vinden. Misschien is het té, maar hun vinden het nu eenmaal leuk.

 

Om eerlijk te zijn denk ik dat je hormonen een beetje met je op de hobbel gaan.

Ik zou ze lekker hun gang laten gaan. Wat maakt het nu uit dat ze een kamertje kopen voor bij hun thuis (ookal is het duurder dan het kamertje van jullie). Ze zijn gewoon dolenthousiast en draven een beetje door; superlief.

Mbt de opvoeding. Natuurlijk zijn het jullie regels. Komt helemaal goed, lijkt me alleen niet handig om nu zo direct op je strepen te gaan staan. Wacht even tot de kleine er is dan heb jij wat minder last van je hormonen, kan het even settelen en doe je dingen niet in emotie.

 

Niet gaan discuteren over wat ze wel en niet mogen/moeten kopen en over de prijs.

Wel gaan discuteren over het opvoeden en duidelijk maken dat het voor jou heel belangrijk is dat ze jullie hierin volgen zodat er duidelijkheid bestaat voor de kleine.

 

Ik zou me over het kopen van een uitzet niet zo druk maken. Ik zou een keer iets zeggen als: slaan jullie niet een beetje door? Maar als er eventueel meer kleinkinderen komen zullen die ook van die spulletjes gebruik maken dus dan is het wel fijn dat het een beetje goede kwaliteit is. Over de opvoeding kan ik duidelijk zijn: jullie kind, jullie regels. Ik vind zelfs dat het bij opa en oma niet echt anders moet zijn dan thuis. Als ze maar af en toe oppassen maakt dat natuurlijk niks uit maar als ze structurele oppasdagen hebben moeten ze de opvoeding op jullie manier doen. Dat is één van de redenen waarom ik niet voor opa en oma-opvang heb gekozen. Die zouden teveel van mijn opvoeding afwijken omdat het nou eenmaal hun kleinkind is en ze dat willen verwennen. En verwennen hoort in mijn ogen geen vaste prik te zijn.

 

Nouja ik snap wel dat je t irritant vindt, maar heel veel doe je er niet aan denk ik. En dat ze een bedje en commode (dat is eigenlijk al een hele kinderkamer) aanschaffen voor de oppasdag snap ik ook wel. En dat het duurder is.. Tja ze hebben misschien meer te besteden.?
Maar wat je met 'complete babyuitzet' bedoeld snap ik niet helemaal. Bedoel je dan ook kleren, badje etc? Kinderstoel en autostoeltje zou ik namelijk ook nog wel snappen.
Dus eigenlijk snap ik t allemaal wel vAn je ouders. Maar ik snap ook dat het je irriteert. Zelf irriteer ik me aan mijn schoonmoeder die altijd speelgoed en kleding meeneemt, terwijl ik daar niet teveel van in huis wil hebben.

 

Oh man dat zei mijn moeder ook. Haar oplossing bij alles is: laten huilen. En als ze groter zijn: negeren. Daar word ik dus echt giftig van. Ze past 1x per maand op (ze woont op 2 uur reizen) en ik ben dus echt helemaal los gegaan hierop, dat ik dat echt niet wil hebben. Als ik zou merken dat ze t toch zou doen zou t dus klaar zijn met oppassen! (Dat laatste had ik er niet bijgezegd, maar bleek gelukkig niet nodig)

 

Laat ze toch. Misschien komen er wel veel meer kleinkinderen, en dan kunnen ze er nog lang gebruik van maken. Waarom zouden ze niet mogen doen wat ze willen met hun geld?

 

waren mijn ouders maar over enthousiast! Zij hebben bij deze zwangerschap alleen 1 paar sokjes gekocht..... Bij de 2e een dom knuffeltje. Alleen bij de 1e hadden ze kleding etc gekocht.

En inderdaad over de opvoeding zou ik nog wel duidelijk maken dat het volgens jullie regels moet gaan.

 

Jullie 'regels' zijn van belang in de opvoeding, maar niet in het kamertje dat je ouders uitzoeken. Dat is echt hun keuze. En dat het kamertje duurder is dan wat jullue zelf hebben is al helemaal geen argument. Het klinkt eerlijk gezegd een beetje jaloersig..

 

Joh lekker laten gaan.
Mijn moeder riep altijd, nou het huis is nu lekker voor mezelf en jullie brengen de spullen dan maar mee hoor. Tot het eerste kleinkind op komst was er is nu een complete babykamer ingericht haha. En wel heel fijn, want in 5 jaar tijd kwamen daar nog 5 kleinkinderen bij. En nu is nummer 7 op komst. Kamertje wordt dus intensief gebruikt.
Ik vind het ideaal dat ik niet met spullen hoef te zeulen naar m'n ouders.
Ik denk dat als je het even laat bezinken dat je gaat zien dat ze het gewoon helemaal geweldig vinden dat ze opa en oma worden en dat het misschien juist leuk is om te zien dat ze zo enthousiast zijn.
Dat is beter dan dat het ze koud laat toch?

 

Mijn ouders hebben alles thuis voor de kleinkinderen, niet lux dat gaat daar niet. Maar heerlijk dat het zo comfortabel voor de kinderen en dat ze zo welkom zijn allemaal. Geniet ervan! Dat heeft echt niet iedereen.

 

Ergens snap ik wel dat je het niet leuk vindt dat de babykamer van je ouders nog duurder dan die van jullie is en dat ze hun hele huis ingericht hebben voor de baby op komst maar aan de andere kant is het wel lief dat ze zo meedoen.

Mijn schoonmoeder die haalt niks voor de baby in huis dus als we daar naartoe gaan of als de ze eens doet oppassen op de kleine dan moeten we alles meezeulen