De reden voor dit topic zit hem in dat ik telkens als ik denk dat ik ga breken wegens wekenlang slaaptekort, toch nog steeds door lijk te kunnen gaan. Dit verbaast me enigzins, aangezien ik echt wel kapot ben en mn gemiddelde nacht/dag tegenwoordig slechts zo'n 3,5 uur slaap bevat. Een nacht van 6 uur of meer heb ik zeker in 2015, maar ook in dec 2014 helaas niet gezien. Ik vraag me daarom af hoe lang je zoiets nou echt kunt volhouden zonder al te grote ongelukken te maken of al te serieus ziek te worden? Dus hoe lang ben jij ben met heel weinig slaap doorgekomen en hoe heb je dit gedaan? Om bij zelf maar te beginnen ik slaap dus nu meestal zo'n 3 a 4 uur per nacht met ongeveer een nacht per week geheel zonder slaap of met minder dan een half uur als minimum en onegveer eens in de week een goede nacht met tussen de 5 en 6 uur slaap. Dit gaat nu al zeker 8 weken zo door. Wat bij mij helpt met voldhouden is dat mn schildklier een beetje aan het hyperen lijkt en ik me continu voel alsof ik aan de speed zit. Daarnaast is koffie uiteraard onmisbaar. Wie volgt met haar slaapdeprivatie verhaal? Hoe weinig slaap je en hoe houd je het vol? Ps dit topic staat uiteraard hier en niet in de lounge, omdat hier ongetwijfeld de meeste moeie mama's zijn
Ik slaap al een jaar of 10 zo'n 5-6 uur per nacht max. Ben er wel gewend aan geraakt en heb dus ook geen oppeppende dingen nodig haha. Met kleine kinderen was het ideaal om gewend te zijn san relatief weinig en niet aan een gesloten stukken slaap. Ok het niet uitgeruste gevoel is er ook al tijden, maar ik ben en blijf een drama-slaper: met of zonder kinderen
Mijn dochter slaapt vanaf een week of 17 a 18 6 uurtjes door. Daarvoor was het elke 3 uur en vaak haalde ze dat niet idd. En huilde ze veel door de reflux. Ben alleen dus ook op moeten staan sowiezo natuurlijk Maar toen ze meer begon te slapen kwam mijn slaaptekort ineens door. Kapotmoe was ik ineens!
Ik verbaas me hier ook wel eens over. Maar moet eerlijk zeggen dat ik nooit echt precies bijgehouden heb hoe lang zo'n periode duurt, schat max 2 maanden. Ik heb periodes dat ik heel slecht slaap (ik noem het altijd m'n insomniac nights ) en dit kan soms echt langere tijd duren. In die periodes heb ik echt t gevoel te overleven op adrenaline. Ik voel me dan erg gejaagd, en kan op die manier lang zo doorgaan. Bij mij wisselen het slechte slapen en nachten van 10-12 uit slapen elkaar af.
Hier valt het op zich mee. De jongste had twee weken een pittig weekje met doorkomende tandjes. Toen die net weer doorsliep werd de oudste ziek. Er is altijd wel iets waardoor een nacht echt doorslapen niet lukt. Maar mij. vriend en ik wisselen elkaar af en gelukkig zijn onze jongens altijd weer snel in slaap te krijgen. Twee nachten geleden betekende dat wel dat ik met beide jongens in ons bed lag en mijn vriend in het bed van de oudste... Niet echt gezellig, maar zo pakken we de meeste slaap. Ik kom toch wel op 5/6 uur per nacht. Niet optimaal, maar goed vol te houden. En ik lust geen eens koffie
dat is wel erg weinig! ik slaap zo'n 6 uur op een nacht, maar met minimaal 3 onderbrekingen (vaak 2 voedingen en 1 keer een deken goed leggen bij mn oudste) dit nu al bijna 3 jaar, sinds de eerste in mei 2012 is geboren. al best lang dus Als ik dan wakker wordt, denk ik elke ochtend, hoe ga ik opstaan en hoe kom ik mn dag door?! maar na rustig ontbijten gaat alles weer vanzelf.
Nu heb ik over het algemeen qua slaap niet veel te klagen. Faas laat 5 á 6 uur ertussen zitten s nachts. Ook overdag slaapt hij goed. Maar donderdagnacht waren beide kids ziek, vl had een hele belangrijke afspraak de volgende dag waarvoor hij om 5.15 zijn bed uit moest, dus die wilde ik zo min maar gelijk storen. De oudste heeft slecht geslapen(normaal 19-7 zonder kik), nu regelmatig wakker, brullen en hoesten. De jongste is ook flink verkouden en die hoestte zichzelf elke keer wakker. Die heeft tot 3 uur gespookt, uiteindelijk virl hij op mijn borst in slaap,om 5 uur had hij weer honger. Daarna ging hij eindelijk goed slapen. Vl stond inmiddels onder de douche, oudste werd daar weer wakker van. Brullen... Al met al 3 a 4 uur slaap. Ik heb de oudste met wat speeltjes bij me in bed genomen en heb af en toe wat gerommeld. Voelde me eigenlijk verrassend fit overdag. Maar hoe komt het dat jouw kleine zo weinig slaapt? En kun je overdag niet bijslapen?
Opvallend, ik heb sinds de 2e ook erg weinig slaap en sinds zeker 8 weken ook 3-6 uur per nacht. Moet er wel bij zegge dat ik op zondag uit mag slapen, heerlijk! Maar ik heb normaal ook een te langzaam werkende schildklier die nu goed is ingesteld, maar hoe korter de nachten des te meer ik me voel hyperen. Apart he?
Maar hoe komt het dan dat je zo slecht slaapt? Want minder dan een half uur is wel echt shocking! Ik heb in het tweede levensjaar van de oudste wel een tijdje ieder nacht alleen maar "driekwartiertjes" geslapen. Na iedere slaapcyclus (van drie kwartier) werd ze wakker en zo kon ik zelf nooit een hele slaapcyclus afmaken (die bij volwassenen anderhalf uur duurt). Dat was ook killing, maar dat lag tenminste nog aan mn kind. Ik neem niet aan dat je kinderen je 7,5 uur lang wakker houden, want dan hebben zij ook een behoorlijk probleem. Dus je ligt zelf wakker, neem ik aan? Dan zou ik daar onmiddelijk mee naar de HA gaan, want dit gaat je gegarandeerd opbreken.
En hoe ik het volhoud? Gaat echt vanzelf, je kan ook niet veel anders. Smiddags uurtje slaap pakken waar kan, meestal alleen op zondag als mijn man er ook is. En als er maar een beetje ritme in de nachten zit gaat het best. Vind het echt beroerd om 2 nachten "goed" te slapen en dan een nacht er weer om het uur uit te moeten, dan ben ik echt gebroken. Raar maar dan kan ik er beter tegen om elke nacht ieder uur er uit te moeten
Ik sliep voordat ik kinderen kreeg makkelijk 10 uur per nacht en als ik niet hoefde te werken soms wel 11 of 12 uur. Na de geboorte van ons meisje sliep ik toen ze door ging slapen 7/8uur. Nu na de geboorte van ons zoontje is het nog minder want hij slaapt niet heel goed. Laatst toen hij ziek was had ik een paar nachten 3/4 uurtjes geslapen en dan merk ik toch wel dat ik aardig chagrijnig word. Met 5/6 uur red ik het wel. Minder vind ik echt niet grappig meer. Wat ik het lastigste en vermoeiendste vind is de gebroken nachten. Ik slaap liever 5/6 uur achter elkaar dan 8 uur en er dan een keer tussendoor eruit moeten. In het weekend kan ik trouwens wel redelijk slapen want dan doet vl altijd sowieso 2 nachten.
Ik moet me aansluiten bij abri in dat ik sowieso een hele slechte slaper ben. Zelfs als ik heel moe ben heb ik meestal een uur of meer nodig om in te slapen en als ik tijdens het slapen wakker wordt lukt het zeker in de helft van de gevallen niet meer om door te slapen. Mn babydochter heeft een slechte slaappriode gehad (zit nog in het staarttje) en wordt sowieso wel twee a drie keer per nacht wakker voor een speen of aai over haar bolletje. Overdag slapen kan ik helaas als helemaal niet, zelfs niet als het pikkedonker is. Daarnaast wordt ik als ik echt heel weinig slaap krijg helaas alleen nog maar een slechtere slaper. Nu ben ik zo hyper dat ik de slaap niet echt mis ofzo. Lijkt ook wel alsof mn lijf eraan went, zoals anderen hier ook zeggen. @Rombely: dat heb ik dus ook. Normaal ben ik hypo. Ben nu volledig met thyrax gestopt en nog steeds hyper. Val ook af als een malle. Ben sinds de bevalling al 28 kilo kwijt (jongste is 4,5 mnd) en ben dunner dan ik sinds mn 18e ooit ben geweest. zonder die maffe schildkleir zou ik dit denk ik ook niet volhouden hoor. Wat heerlijk dat jij kunt uitslapen. Ik kan dus echt niet meer uitslapen. Door ons schema heb ik in theorie drie ochtenden om uit te slapen, maar het lukt me gewoon nooit. Ik ben dan hartstikke wakker en wordt gek van in bed blijven liggen, helaas. Ben voor mn gevoel net een stuiterbal.
Man en ik hebben de eerste 7 maanden 3x 1 uur geslapen per nacht, soms 3X 1,5uur. Dat waren topnachten: -) Mijn man werkte ook nog fulltime ernaast en ik rende de hele dag door als een gek rond om alles rond te krijgen. Hoe hou je dat vol? In principe heb je geen keus, accepteren, veel vitamines eten en slikken en een goedje voor extra weerstand. Veel meer kun je niet doen. Sterkte, het gaat echt over!!
Dank je. Wow, 7 mnd . Ik hoop dat ik het niet zo lang hoef vol te houden. Pet je af voor alle meerlingmama's! @fafa: als dit al te lang doorgaat zal ik ook wel naar de ha gaan hoor, maar die kan ook niet zoveel meer dan slaapmedicatie voorschrijven en die gebruik ik heel af en toe al (dat is die nacht van 5 a 6 uur ). Ik denk dat als mn schildklier zich stabiliseert wat hopelijk samenvalt met dat mn dochtertje even is uitgesprongen straks na de volgende beruchte slaap deprivatie sprong van 26 weken, het misschien vanzelf beter wordt, hoopt hoop...
Ik ga sowieso om 21:00 slapen, elke avond. (Vanavond niet, want zoon is uit logeren hihi) Maat door zo vroeg naar bed te gaan pak ik sowieso 5 uur onafgebroken slaap. Man geeft fles om 22:30. En ik om ong 2:30. En na 2:30 tukt ie vaak nog door tot 6:00. Dus ik kom ruim aan mijn uurtjes. Maar wel doordat ik zo vroeg mijn bedje in duik!
Volg je de standaard tips al? (eentje ervan in ieder geval zeker niet ) - Geen tablet/smartphone tv een uur voor het lich uitgaat? - Geen koffie (zeker niet na 14.00 uur) en geen alcohol - Pikkedonkere kamer, zonder elektronische apparaten - Minstens een uur lichaamsbeweging per dag
Hier voelde ik pas echt hoe moe ik was toen ik eindelijk weer méér slaap kreeg. En als ik nu een nacht opeens vaak eruit moet hakt dat er veel meer in de volgende dag als toen ik er elke nacht om de 2 uur uit moest. Maar ik kan me herinneren dat ik me in die periode serieus afgevraagd heb of mensen ook dood kunnen gaan aan chronisch slaaptekort of dat je op een gegeven moment gewoon omvalt en dan op de grond verder slaapt En ik merkte dat het heel slecht was voor mijn geestelijk welzijn