Wat een slechte reden vind ik dat zeg! Ben je bang dat je kids de controle krijgen over de iPad? Het is toch van jou en/of je man, geen discussie mogelijk toch? Ik zou mijzelf een hoop ontzeggen als ik geen iPad zou hebben om de reden dat ik bang zou zijn dat de kids er de hele dag op zouden zitten.
Eehh... ik zou het nogmaals lezen. We hadden het over de lichaamshouding van het kind als het met de tablet bezig is (verschrikkelijk!), en dat gaf Tuc als een reden.
Mijn jongens zitten aan de tafel met het iPad-scherm verticaal. 'Verschrikkelijk' kan je wat aan doen.
Hier is de tablet ook erg populair, beide kinds willen er het liefst de hele dag op. Maar hier zijn er toch wat regeltjes hoor. In het weekend een uur per dag, door de week kunnen ze het verdienen door goed op te ruimen, netjes te eten, luisteren etc. Dan mogen ze na het eten een half uurtje, als broer of zus onder de douche staat. Zijn ze ziek bijvoorbeeld, dan wijken we er wel eens van af... Maar ik blijf degene die de controle heeft over hun tijd op dat ding.
Klopt, maar dan nog staat het ding schuin, en moet je dus omlaag kijken. Maar daar los van, het is een gadget, niet iets dat je nodig hebt
Maar dat doe je met een puzzel of spelletje op tafel toch ook? Of denk ik nu te simpel? Nee, het gaat hier niet het hoofdspeelgoed worden (zeer zeker niet), maar voor de afwisseling is het wel erg leuk. Of bijvoorbeeld met dus Squla voor de oudste, vindt ze echt erg leuk.
Wij hebben al helemaal geen behoefte aan een ipad....en verder lees je idd niet want adi en ik hadden het over de houding van een kind.
Wij hebben een paar vaste momenten van 'beelschermtijd'. Hij kan dan kiezen: tv, tablet of laptop. Ik was het gezeur erom namelijk ook goed zat. Zodra onze oudste een beeldscherm ziet dat aan staat, verandert hij in een soort zombie en kan hij niks anders meer dan ernaar staren. Hij krijgt werkelijk niks meer mee uit zijn omgeving. Erg irritant, maar... Ook wel eens handig. Dus hij heeft beeldschermtijd als wij koken. Tot die tijd is hij heerlijk aan het spelen en dan zeurt hij er (inmiddels) ook niet meer om. Hij weet toch wat het antwoord is. Dat hebben we natuurlijk in het begin heel consequent volgehouden. En ik deel ook gerust straf uit als hij doorzeurt over iets waar hij het antwoord al op weet. Ik zou dus niet alleen zeggen hoe lang hij mag, maar ook precies wanneer. Dan hoeft hij er de rest van de dag niet meer meer bezig te zijn.
Het probleem bij ons is dus, dat ook al weet hij dat hij er maar een uur op mag en na school, dus vaste tijd, hij toch er continu in zijn hoofd mee bezig is. Hij blijft maar zeuren, ook al gelden deze regels al weken. Dat zeuren is ook echt zijn karakter, wat we maar niet uit hem kunnen krijg. DAt heeft hij bijv. ook met eten. DAar is hij ook de hele dag mee bezig. Bijv. dat hij 's ochtends al zeurt om pizza bij het avondeten. Het is dus de hele dag door strijd met hem. En het zijn echt bepaalde spelletjes waar hij als een zombie mee aan het spelen is. Van die verslavende, eentonige nutteloze spellen zoals zoveel mogelijk munten verzamelen, autorace of hayday. Dat soort spellen gaan er sowieso uit en eigenlijk wil ik er helemaal geen spellen meer op. Mijn vader was hier ook zo streng in. Zo kregen wij geen Nintendo super mario, terwijl iedereen dat toen had. Wij zijn er niet minder op geworden, integendeel. Wij hebben er met hem over gehad vandaag, dat wij alle spellen eruit gaan gooien en hem ook uitgelegd waarom. Eerst was hij er niet mee eens, maar uiteindelijk vond hij het toch zelf ook verstandig. We gaan er alleen educatieve apps op zetten en filmpjes kijken op YouTube mag ook gewoon. Ik hoop zo dat we onze gezellige zoon weer terugkrijgen, want dat hebben we aardig moeten missen door die stomme IPad. Hij komt van school en gelijk rennen naar de tablet. Niet meer praten over school of vragen of hij buiten mag steppen of voetballen. Zijn speelafspraakjes precies hetzelfde. En idd zijn lichaamshouding wanneer hij bezig is met dat ding
Je hebt hem zelf de beschikking gegeven over die iPad en de apps die jij erop hebt gezet. Niet alles is dus te wijten aan je kind. Hoe oud is hij eigenlijk? En er zijn heel veel mooie educatieve apps en denkspellen. Ik wil je er wel wat aanreiken als je wilt. Onderuit gezakt zitten is ook een drogreden om het te verbieden, want je kan er dus gewoon mee aan tafel zitten met het scherm in een hoek van ongeveer 110 graden (net als een laptop). Een kind zit er bovendien lager voor (want is kleiner) en kijkt dus met het hoofd rechtop naar het scherm.
Tja een fiets is ook niet nodig We leven nou eenmaal in een tijd waar men de beschikking heeft over allerlei apparatuur. En gelukkig heb je als ouder een heleboel zeggenschap in OF je kind er uberhaupt eentje krijgt.. En zo ja, hoe die gebruikt word Onze dochter heeft ook een eigen tab. Maar geen spellen erop dus. Ook geen educatieve spellen. Ze heeft wel muziek en netflix. (en die laatste moet ze even vragen.. Muziek mag altijd) Als ze spelletjes wil spelen moet ze de mijne vragen.. En soms mag dat. Soms ook niet
Wat doet ze dan met dr eigen tablet, Saskia? Emailen, skypen, facetimen, whatsappen? Er zijn nu eenmaal tablets. Op veel middelbare scholen is het al de enige tool die wordt meegenomen naar school. Daag schrift en lesboek. Wen er maar aan. Als ouder begrens je. Je geeft ook geen rol koekjes en ook geen onbeperkte tablettijd. En net als dat jij bepaalt welke koekjes er worden gegeven, bepaal jij ook welke apps erop komen te staan.
Dappertje: vooral veel muziek luisteren en fotos maken. We hebben nog gezocht naar een goede app om te messagen van haar naar ons.. Maar we willen dan wel iets dat afgesloten is voor onbekenden EN waar je geen telefoonnummer voor nodig hebt. (dat laatste omdat ze dat tenslotte niet heeft) En dan moet het ook nog werken tussen android en apple.. Die hebbenwe dus nog niet gevonden Oh en soms skypet ze via mijn tablet met dr vriendinnetje. (die dan op papas tablet zit... Dus dat vereist altijd enige planning ) En ze appt weleens met jongetje uit de klas. Van mijn telefoon naar die van zijn moeder. Tja.. Je kunt het toch niet tegen houden. Maar je kunt het wel in de gaten houden en grenzen stellen dus. Toen ik 7 was vond ik het megastoer om mn vriendinnetje te bellen.. Mijn dochter appt.. Welkom in 2015
In mijn jeugd waren er nog geen tablets, maar wilde ik zoveel mogelijk op de nintendo spelcomputer of TV kijken. En daarbij was het ook geen optie om ze dan maar het huis uit te doen. Met andere woorden: regels en grenzen stellen en handhaven. En vooral niet zwichten, want dan kun je opnieuw beginnen. Straks zit hij op de middelbare en moet hij voor z'n schoolwerk op de laptop werken. Wat als hij zich dan niet heeft leren beheersen en niet met de verleiding om kan gaan? Of als hij een telefoon krijgt?
Absoluut! Dit is gewoon de nieuwe tijd. In mijn vroege jeugd alleen een bekabelde draaischijftelefoon en z/w tv met twee netten en alleen wo en za.middag kindertelevisie. Tsja... We kaatsenbalden, skippybalden, liepen stelt en sprongen touwtje. Ik ben best nostalgisch, maar ook realistisch en heb dus het besef dat dit de nieuwe tijd is. Onze kinderen hoeven zeer wsl niet meer leren schakelen en wellicht rijden ze in een zelfrijdende auto. Als ze thuiskomen is hun huis warm en zijn de lichten aan. Tsja...
Inderdaad, zo hebben wij het ook gedaan. Tablet aanleren is een kwestie van een uur, afleren is de andere koek. Hier hebben ze ook max schermtijd per dag en dan is het klaar. En vooral als het mooi weer is buiten, ze kunnen hoog of laag springen, maar dan gaat geen enkel scherm aan in huis. Dan maar ouderwets
En hoe cynisch het feit dat de mama's die zelf veel achter een scherm zitten, de grootste moeite hebben met die tablet!
Pot verwijt de ketel... Nouja maken wij ons ook wel een beetje schuldig aan. Then again.. Ik ben toch 30 jaar ouder en degene die mijn 7-jarige moet opvoeden. Niet andersom. Maar wij zijn allebei it-er en dus redelijk wijs wat betreft tablets. En we hebben het ook gewoon in huis.. Comes with the job. Dus onze dochter gebruikt het ook als het zo uitkomt. En wij bepalen de regels. Net zoals met alle andere dingen in huis