Ik heb er geen problemen mee.. Zolang ze maar weten wat ze zo ongeveer doen. Dus niet iemand die net een maand bezig is met de opleiding haha.. Tot nu toe nog niks tegen gekomen waar ik dat niet bij zou willen..
Nou, er loopt inderdaad ook een vrouwelijke gyn, die ik ooit een keer heb gehad, maar WAT een KRENG was dat zeg! Heb vervolgens ook een klacht ingediend, maar daar ga ik nooit meer naar toe!:x
Tot nu toe wel een aantal keren een arts in opleiding erbij gehad. Tijdens inwendige echo, toucheren tijdens de bevalling en tijdens het hechten.. Tot nu toe geen problemen er mee gehad. Goed dat je zelf j grenzen aan geeft.
Ik heb er geen problemen mee, maar toen ik een inwendige vlokkentest moest (via de buik konden ze er niet bij) heb ik wel gezegd dat ik het prima vond dat er een groepje bij stond, maar dat ik niet wilde dat een aio de behandeling deed. Daar deden ze helemaal niet vervelend over.
hardhandiger en harder....met mijn miskraam toen ik voor nacontrole kwam werd er niet gevraagd of het ging...gewoon stok erin en kijken en oke je bent schoon je mag als je ongesteld bent weer terug komen voor clomid....euh... mijn mannelijke gyn vroeg die keer erna wel hoe het wat gegaan en hoe het ging.... terwijl hij door anderen ook als een hork word gezien
Ik heb nog nooit nee gezegd en al heel wat genants moeten ondergaan. Maar ik zou absoluut nee zeggen als het een keer niet goed zou voelen, zelfs al was het maar omdat iemands neus me niet aan zou staan op dat moment, of iets anders stoms Zat andere patiënten waar ze wel mee kunnen kijken en leren
Ik heb zelf ook nog nooit nee gezegd maar het heeft voor mij ook nooit vervelend gevoeld. Als je je zelf niet comfortabel voelt met een AiO erbij, dan moet je dat inderdaad gewoon zeggen en hoef je je daar helemaal niet raar bij te voelen, is je goed recht. Nu ik er over nadenk, ik heb wel ooit gezegd bij een AiO dat ik er klaar mee was omdat hij mijn bloeddruk niet goed kon meten, en dat hij ofwel een volleerde gyn ofwel een dynamap op moest halen. Maar dat is meer mijn ongeduld en niet mijn ongemak
Zo en of! Mijn mannelijke gyn heeft alle drie mijn kinderen gehaald en de zwangerschap begeleid maar dat was een zachthandige en ik had een keer een invaller nou wat een secreet die ging even toucheren met haar kleine handen nou geeft mij die man maar met zijn kolensheppen Ik had ze er wel bij gelaten maar ik ben totaal niet preuts zeg maar dus mij boeit het echt niet hihi
Hier geen problemen mee, maar bloedprikken laat ik nooit doen door iemand in opleiding (aangezien zelfs de mensen die niet meer in hun opleiding zitten tig keer misprikken). Heb ook liever mannelijke gynaecologen. De vrouwelijke die ik heb gehad waren (op één na) enorm bot en erg hardhandig.
Hmm lastig om te beantwoorden, ik denk dat ik zoiets alleen op het moment zelf echt kan bepalen. Want het hangt er voor mij net vanaf waarvoor ik kom en ook wie die andere persoon is. Ik ben iemand die onmiddellijk aanvoelt of ik mij bij iemand op mijn gemak ga voelen of niet. Zo niet, zou ik dus weigeren en anders vind ik het wel prima.
Ik heb echt een angst voor de tandarts, en vertrouw alleen mijn eigen fijne tandarts . Daar loopt ook wel eens iemand in opleiding mee, en die mag echt niet in mijn mond kijken. Dan zeg ik dus echt nee. Maar toen ik beviel van de eerste kreeg ik een ruggeprik. Meerdere gynaecologen in opleiding kwamen kijken en soms ook onderzoeken doen. Geen enkel probleem mee gehad. Vond het wel gezellig en ik voelde daar onder toch niets. Raar he.
Niet helemaal hetzelfde, maar wel eens een laborante geweigerd, die ingewerkt werd en net "klaar" was om op "echte" mensen los te gaan. Ik ben, zelfs voor een zeer ervaren laborant(e), zeer moeilijk te prikken, en gemiddeld gaan er 3-5 pogingen voor één buisje tegenaan, dus nee.... dan wil ik geen proefkonijn zijn.
Mij maakt het nooit zo uit.. Tegenwoordig trek ik zonder schaamte mijn broek uit. In het ziekenhuis dan
Ik vind het ook prima als ze meekijken, als ze maar van me afblijven. Sinds mijn follikelpunctie werd uitgevoerd door iemand die ingewerkt werd (wat me overigens niet vooraf verteld werd, anders had ik toen al geweigerd..), hoef ik echt nooit, nóóit meer iemand die onderzoeken doet of handelingen verricht, als diegene daar niet al heel veel ervaring mee heeft. Tenzij het om iets gaat waarbij eigenlijk niets fout kan gaan. Co-assistenten die echo's maken, vind ik bijvoorbeeld geen probleem.
Herkenbaar.... Hier aan het infuus, liep geen bloed..(heb ik heel vaak) .tót het ineens ging lopen en ze vergeten waren het kraantje dicht te doen, spoot behoorlijk de kamer in, man wat werd ik naar zeg...brrrrrr
Als inmiddels afgestudeerd arts en na een tijdje als arts op de gyn en verloskunde gewerkt te hebben kan ik zeggen dat je juist altijd nee mag zeggen, daarom wordt het ook altijd gevraagd. En dat vinden we ook helemaal niet raar hoor! En kan mezelf ook heel goed indenken dat niet elke situatie even prettig is. Ik zou zeggen ga op je gevoel af en voel je nooit schuldig als je nee zegt. Verder er is een verschil tussen een coassistent iemand die leert om dokter te worden en een arts assistent die is al dokter. De eerste kunnen eigenlijk vaak nog heel weinig en de laatste kunnen bijna alles maar staan nog onder supervisie van de specialist.
Bij de nacontrole van de bevalling was er een aio bij. Bij het gesprek vond ik ook prima, maar bij de controle toch liever niet. Deels ook omdat de boel was gaan ontsteken, hechtingen verwijderd waren en de bevalling traumatiserend genoeg was...dus wilde even liever geen vreemde aan m'n lijf (eigenlijk gewoon liever helemaal niet meer in die buurt, maar die controle kwam ik toch echt niet onderuit )