3 jaar en 9 maanden. O.a om de reden die Abri aangaf vond ik het erg prettig! Maar ik had sowieso weinig keuze want ik moest om medische reden minstens 2 jaar en nog liever langer wachten met zwanger worden. Heb daarom bewust 3 jaar ermee gewacht.
Tussen de oudste twee zit 2 jaar en 4 maanden. De eerste paar jaar was dat wel druk en lastig, maar inmiddels zijn ze 8 en bijna 6 en onafscheidelijk. Ze spelen altijd samen. De jongste zit bijna 4 jaar onder de middelste. Ze zijn wel gek op hem hoor en spelen ook wel veel samen, maar denk dat dat toch wel minder is dan tussen de oudste twee. Voor mij is dit leeftijdsverschil wel veel makkelijker. De oudste twee zijn al aardig zelfstandig, gaan naar school, kunnen zichzelf goed vermaken, kunnen normaal naar de wc, zelf wat drinken of eten pakken, alleen buiten spelen.... waardoor ik meer tijd heb voor de jongste alleen.
1 jaar min 5 dagen. Vind het retezwaar omdat ik voor mn gevoel te weinig tijd heb voor de jongste,maar ik denk dat alles zijn voor en nadelen heeft.
Hier zit er 14 maanden tussen, ze zijn nu 2,5 en bijna 1,5. Ik vond en vind het juist erg makkelijk. Zoals iemand al zei sliepen ze in het begin om en om, had ik steeds tijd met 1 van beide. Nu slapen ze allebei na de lunch nog een uurtje en heb ik even tijd alleen. Ze spelen veel samen en zijn echt gek op elkaar, hartstikke leuk is dat. Mijn jongste is motorisch heel sterk en liep voor hij 11 maanden was, terwijl dochter op dat gebied juist wat minder snel is. Dat maakt het leeftijdsverschil nog kleiner. Net een soort tweeling maar toch niet.
Ik vond het verschrikkelijk zwaar in het begin. Er zit hier 21 maanden tussen maar geestelijk minder omdat mijn oudste te vroeg geboren is. Ze liep ook pas met 2 jaar dus heb ze de eerste tijd ook nog beide moeten tillen etc. Nu de tweede 1.5 jaar is vind ik het een stuk leuker worden. De interactie die ze hebben met elkaar. Hopelijk kunnen ze later leuk samen spelen.
Een vriendin van me had er net geen jaar tussen, bij haar eerste en tweede. Inderdaad heel zwaar vond ze het, vooral in het begin maar zodra de jongste ongeveer een jaar was, konden ze zó leuk samen spelen en er werd zelfs wel eens gevraagd aan haar of het een tweeling was. Nu ze wat groter zijn heeft het veel voordelen, nadelen met name in het begin.
Hier zit er 2 jaar en 1 maand tussen. Af en toe even drukke momenten maar die hou je denk ik met 2 kinderen. Ik vind het wel fijn zo. Mijn dochter is ook heel makkelijk en erg zorgzaam voor haar broertje. Die kunnen straks vast heel lief samen spelen.
Hier 2 jaar en 3 maanden verschil. Ik vind het ideaal zo, al had er ook wel minder tussen mogen zitten van mij, 1,5 jaar ofzo. Maar goed, dat heb je niet voor het zeggen. Eva is heel makkelijk (altijd al geweest) dus wat dat betreft maakte het niet uit. Ze spelen heel vaak en heel leuk met elkaar, hebben ook wel dezelfde interesses. Maar denk dat dat vooral ook met karakter te maken heeft.
Dank jullie voor de reacties! Leuk om al die ervaringen te lezen. Ik heb besloten om nog even te wachten. Denk tot hij 1,5 is ofzo. Mocht het natuurlijk toch gebeuren is dat ook prima!
Tussen de eerste en tweede ongeveer 20 maanden, tweede & derde ongeveer 21 maanden en tussen de derde en vierde straks ongeveer 2 jaar. Ik vond 20 maanden bij nr 1 en 2 prima, goed te doen. De derde had wel iets meer tijd tussen gemogen, maar zou het zo weer overdoen.
Wij hebben er 21 maanden tussen zitten en ik vind het soms wel pittig. Voordeel Is dat onze dochter nog slaapt smiddags maar groot nadeel Is dat ze zich niet nog niet zo goed kan uiten als een driejarige bv. Ik vind het wel heel leuk voor later ook dat ze zo dicht bij elkaar zitten. Mijn zusje Is drie jaar en drie maanden jonger maar vier schooljaren en dat was in sommige fases wel wat veel Maar blijft persoonlijk!
Tussen de eerste 2 zit 15 maanden en tussen nummer 2 en 3 zit 20 maanden verschil. Als de kleine straks geboren wordt zijn ze dus 0, 1 en 2 jaar. Het is pittig maar ik vind het erg fijn. De oudste kan helaas nog niet of nauwelijks praten maar ze spelen nu wel echt heel veel samen. Maar je hebt weinig tijd voor andere dingen dan je kids
Ik heb zelf een theorie erover. Als je voor jezelf kiest, dan hou je er zo'n 3-4 jaar tussen. Dan heb je het niet zo druk en heb je meer tijd voor jezelf. Als de oudste naar de basisschool gaat, komt ongeveer nr. 2. Tot die tijd krijg nr 1 alle aandacht, daarna nr 2. Ik hoor van meerdere mensen die broers & zussen hebben met zo'n verschil, dat ze niet veel aan ze hebben gehad. Het leeftijdsverschil is dan best groot. Als ouder zijnde is het makkelijker. Als je voor de kinderen kiest, hou je niet teveel leeftijdsverschil tussen de kinderen. De eerste jaren zijn wel druk en pittig voor jezelf, maar daarna hebben je kinderen altijd elkaar om mee te spelen. Ze worden samen groot en beleven dingen bijna op dezelfde manier. Uiteindelijk loont het ook voor jezelf, je bent sneller uit de luiers en hebt sneller je handen vrij omdat ze met elkaar aan het spelen zijn. Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen (broers en zussen die niet met elkaar overweg kunnen), maar als ik zie hoeveel mijn broertje en ik met elkaar gespeeld hebben (scheelden 16 maanden) en onze twee meiden nu (schelen 20 maanden), zou ik het nooit anders gedaan willen hebben (en gelukkig is het ons 'gegeven')!
Je hebt het helaas wel niet altijd voor te kiezen natuurlijk... plus vind ik het nogal cru gesteld dat als er 3-4 jaar tussenzit je voor jezelf zou gekozen hebben. Je kan het ook net zien dat je kiest voor genoeg tijd voor je baby als de oudste naar school gaat en je dus meer 1 op 1 aandacht kan geven. Maar ik begrijp wel wat je wil zeggen alleen ben ik het er dus niet echt mee eens en is het gewoon toch niet te plannen. Het enige wat je een beetje in de hand hebt (mits goede ac) is hoeveel tijd er minimum tussenzit, er van uit gaande dat je direct zwanger geraakt.
Bij ons zat er uiteindelijk 4,5 jaar tussen de oudste en de jongste. Helaas hadden wij dat zelf niet voor het kiezen, omdat het niet eerder lukte om zwanger te raken. Het grote leeftijdverschil heeft voor- en nadelen. Voordelen zijn dat de oudste zichzelf goed kan redden, je kan helpen, het bewust meemaakt (wat erg leuk is), naar school gaat, zodat je de handen vrij hebt met je kleintje. En de oudste ervaart geen jaloezie met speelgoed, omdat het speelgoed voor de jongste voor hem te kinderachtig is. Nadeel is dat het ritme van hun erg verschillend is. Dus dat is soms lastig met het halen en brengen van school, als de kleine dan net of nog slaapt. Maar dat zal ook met minder leeftijdsverschil nog wel eens lastig zijn.
Een voordeel voor jezelf als je voor niet teveel leeftijdsverschil kiest: je zit niet zo lang in de luiers. Ik heb nog wel eens gedacht aan een kindje als onze kinderen allebei naar school zouden gaan, maar dan ben je net uit de luiers/slaapjes en kan je weer opnieuw! Moest er echt niet meer aan denken (en mijn man al helemaal niet). Eva zou het trouwens wel leuk vinden Nog een voordeel voor jezelf is dat je kinderen waarschijnlijk veel met elkaar spelen als er niet teveel leeftijd tussen zit. Daardoor heb ik het (zeker nu ze wat ouder zijn) vaak echt relaxed! Daarbij vind ik het heen en weer naar school met een baby helemaal niet ideaal, ik vond het juist fijn als ik eens een dagje nergens heen hoefde met de baby. Toen Eva naar school ging was Lisa al bijna 2, vond ik een stuk beter te doen dan met een baby!