Hoi dames. Ik dacht dat we klaar waren na 3 geweldige kinderen en 3 keizersnedes. Kinderen zijn 6-4-1,5 jaar oud. Maar op de één of andere manier kriebelt het wederom. Hoe mooi zou het zijn om nog een vierde kindje te mogen krijgen? Zwangerschappen waren voor mij niet leuk. Heftige bekkeninstabiliteit 3x over en 3 keizersnedes. Kindjes zelf hebben het zelf altijd prima gedaan tijdens de zwangerschappen. Een vierde keizersnede is mogelijk, dat heeft de arts aangegeven toen ik open lag bij nr 3. Mijn familie zou mij voor gek verklaren en omgeving misschien ook wel? En ik denk dan bij mezelf dat t nu net past in onze auto. En financieel? ? Zou dat wel gaan? Manlief vond dat t klaar was, maar wilde en wil zich ook niet laten helpen, zodat er geen kindjes meer kunnen komen. Overigens geen idee hoe hij zal reageren als ik er over begin. Maar praten is ook gelukt bij "nr 3". Zijn er hier moeders die voor hetzelfde hebben gestaan? Wat waren de overwegingen om er wel of juist niet voor te gaan? En hoe bevalt het met zo n groot gezin? Waar loop je tegenaan of juist niet? Alvast bedankt voor het meedenken..
ik ken je gevoel hihi ik heb ook ook tot ruim na een jaar van de geboorte van de laatste gedacht het is wel goed zo met 3 maar toch begon het ook hier weer te kriebelen mijn man wilde al graag een 4de. wij hebben al een 7 persoons auto en ook kwa ruimte was het simpel op te lossen. financieel mogen we niet klagen maar wij zijn ook niet veel eisend we hoeven geen luxe vakantie,s ect een weekje centerparcs is voor ons prima wat wij vooral belangrijk vonden is dat we als gezin niet hoeven in te leveren op de dingen die we normaal al doen dus neem dagjes weg een extraatje af en toe ect. of we nog tegen dingen aan gaan lopen weet ik niet dat zal de tijd moeten leren maar voor alles is een oplossing en wat betreft familie en je omgeving daar moet je je niet druk om maken het is jullie leven ! al begrijp ik het wel ik heb me er in het begin ook druk om gemaakt maar uit eindelijk om niks iedereen was blij voor ons en niet een negatieve reactie gehad en was dat wel gebeurd dan was het ook prima
Wij hebben 4 kinderen en ik ben nu zwanger van de 5e (cadeautje en overigens laatste). Mijn overwegingen: Pluspunten: - Ik heb altijd een groot gezin gewild. - Ik vind het fantastisch dat ze zo verschillend zijn, ondanks dat het bij ons allemaal dochters zijn. - Wij hebben zelf vrijwel geen familie (ouders etc) op deze manier hebben wij later toch onze eigen familie. - De kinderen hebben altijd iemand om mee te spelen, dingen mee te delen, misschien ook later. - Op latere leeftijd zijn we waarschijnlijk zeker van het krijgen van kleinkinderen, een gevulde keukentafel, familie om ons heen, en met de teruglopende zorg voor ouderen hebben we meer dan gemiddeld kans dat er voor ons gezorgd wordt (niet de insteek en misschien willen de kinderen dit niet, maar de kans is groter dan zonder kinderen of met 1/2 kinderen). - Het is gewoon hartstikke gezellig! - De kinderen leren veel van elkaar, van sociale vaardigheden, tot verschillen, rekening met elkaar te houden, bepaalde zorg te dragen etc. Nadelen: - langer in de luiers, langer in de zorg - Het is inderdaad duurder, maar het is ook net wat je belangrijk vindt en wat je graag wilt. Een auto hoeft niet heel duur te zijn, en ook andere zaken kun je zo goedkoop/duur maken als je zelf wilt. Onze kinderen zouden elkaar niet in willen leveren tegen meer luxe, duurdere vakanties etc. Dat zeggen ze wel eens, en dat vind ik heel mooi. Wel is de buitenwereld wat extremer in reacties vanaf de 4e zwangerschap zitten er ook minder leuke reacties tussen. Maar let wel: dit is projectie.. als iemand zegt van: 'goh ik moet er niet aan denken, veel te druk' zegt dat meer over diegene dan over jezelf. Probeer dat ook te zien in de reacties die volgen, mensen die zeggen dat het 'te zwaar' 'te veel' 'te duur' is etc.. het geldt vaker voor henzelf en hoeft niets over jou te zeggen Dat je zwangerschappen niet van een leien dakje gingen, is tijdelijk je krijgt er een levenslang mensenleven voor terug. Een keizersnede heb ik nooit gehad, dus geen ervaring mee, of er risico's zijn kun je beter met een arts over leggen.. Je kunt denk geen spijt krijgen van een kind dat komt, maar wel van een kind dat er niet is gekomen. Succes met jullie keuze!
@shirley Thanks voor je reactie. Wat is de leeftijd van jouw 3 kindjes nu? En. Wat voor auto rijden jullie haha Echt zo n vreemd gevoel... dacht dat t klaar was en dat t gevoel niet meer zou komen. Het is niet dat ik verlang naar het zwanger zijn en ook nog niet eens naar een baby. Ik bedoel, het is niet zo dat ik het alleen maar wil omdat baby s zo leuk zijn . Die nachten.. haha pfff En is het niet 'oneerlijk' tegenover de andere 3 kindjes?
Oneerlijk tegenover de andere 3? Dat snap ik niet.. onze dochters vinden het een verrijking dat er nog eentje bij komt. Toen wij het hen vertelden zeiden ze alle 4 dat het hun grootste wens is die uitkomt Onze 2e dochter, had het blijkbaar al jaren gewenst bij elke vallende ster en van de zomer nog bij een wensput.. maar omdat wij zeiden dat ze hun wensen niet mochten vertellen omdat ze anders niet uit zouden komen had ze het voor zich gehouden. De oudste (nu 11) was in tranen van geluk.. en onze 3e zei met sinterklaas dat ze geen pratende en huilende pop ging vragen omdat we een echte baby krijgen en die veel leuker zijn.. nee oneerlijk is wel het laatste woord waar ik aan denk.
Wij hebben overigens een renault espace 7 zitter, die zijn 2e hands niet duur, omdat niemand die de ruimte niet nodig heeft zo'n auto wil omdat ze iets duurder zijn in belasting Wij kochten die van ons 4 jaar geleden voor 2000 euro (bouwjaar 2000) en we rijden er nog steeds mee. Ze worden elk jaar goedkoper.
onze kinderen zijn nu 4 5 en 2 wij rijden een opel zafira 1ste model niet de nieuwe hoor ik zie het absoluut niet als oneerlijk tegen over de andere kinderen ze vinden het enorm leuk en spannend en ze hoeven er ook niks voor in te leveren behalve dat ze nog een broertje hebben om de aandacht mee te delen de nachten zie ik eerlijk gezegd ook wel een beetje tegen op maar we hebben het geluk dat we een paar dagen voor de zomer vakantie zijn uit gerekend dus dan hebben we nog 6 weken de tijd om weer een beetje ritme te vinden voor de oudste 2 weer naar school moeten
Oh ik bedacht nog wel wat dingetjes die bij ons normaal zijn, ook financieel gezien, maar anderen misschien als nadeel ervaren: - meer was - meer avondeten voorbereiden - minder hobbyclubjes dan de meeste andere kinderen (moet te combineren blijven). - kinderfeestjes houden wij eenvoudig met speurtochten, gratis speeltuin, filmavondjes etc. wij gaan minder snel naar 'dure workshops binnenspeeltuinen etc.' - Afspreken met andere kinderen mag elk kind 1x per week (om het overzichtelijk te houden). - zwemlessen/peuterspeelzaal om en om, niet dubbel. - kamperen ipv dure bungalowvakanties/vliegvakanties.. - 2 kinderen samen op 1 kamer. - soms meerdere dingen tegelijk moeten doen. - Wij gaan niet vaak naar pretparken, eerder naar musea enzo, maar kinderen vinden dit prima. - Wij gaan minder vaak uiteten/ nemen vaker eten mee als we een dagje weg gaan (picknicken). Allemaal dingen die bij ons horen, persoonlijk zijn en waar wij geen moeite mee hebben, maar dat is persoonlijk natuurlijk. Ik heb niet het gevoel dat we dingen moeten laten omdat we met meer zijn, we passen er ons wel op aan, maar ik vind dit niet minder/slechter en soms zelf een meerwaarde dat kinderen leren dat niet alles zomaar komt 'aangewaaid'.
Hier is dus precies hetzelfde aan de hand als bij jou ts.... En dat ik onverwachts zwanger was van nm4 wat helaas mis is gegaan maakt het er niet makkelijker op
De was... haha ja.. en kinderen met zn 2en op 1 kamer. Ik zie dat niet als een probleem. Pretparken en vakanties doen wij nu ook niet. Pretpark of dierentuin 2x per jaar als ik er zo over nadenk. Ik had het idee dat het wellicht oneerlijk zou zijn tegenover de andere kinderen, omdat ze minder aandacht zouden krijgen en dit meer verdeelt zou worden. Oudste zit nu op zwemles. Ik vind dat heel belangrijk uiteraard, maar is wel een dure bijkomstigheid. En dat x4... en wat als ze gaan studeren? Kan ik ze dat allemaal wel bieden financieel? Maar hoe meer ik ermee bezig ben, er over nadenk en jullie reacties lees... wordt mijn gevoel zooooooveel sterker.. zucht..
Weet je, al die dingen wat jij opschrijft... Dat is schijnbaar iets wat erbij hoort als je kinderen hebt. Je hoort vaker naar een pretpark te gaan want anders Je hoort elk jaar minimaal een keer naar een CP te gaan en op zomervakantie want anders Kinderen horen een kamer voor zichzelf te hebben want anders Het is toch te gek voor woorden dat als dit allemaal niet aan de orde is we schijnbaar iets fout doen. Dat gevoel heb ik altijd Als je gezinnen ziet waarvan de kinderen al ouder zijn en ze spreken over hun gezinssituatie dan zullen er zeker dingen zijn wat ze minder fijn hebben gevonden, maar dat is in ieder gezin maar de meeste gróte gezinnen zegge toch da ze het altijd reuze gezellig vonden. Altijd iemand om mee te spelen. Steun hebben aan elkaar, iemand om mee te praten enz enz... Hier keken mensen al raar toen we vertelde zwanger te zijn van nm 3...
Studeren zien we dan wel weer, we hebben een spaarpotje en zien wel wat dan nodig is.. wie dan leeft.. Tegenwoordig hoef je in Nederland niet meer rijk te zijn om te kunnen studeren en met een bijbaantje is ook niks mis. Het is maar hoe je het leven bekijkt. Ik heb onze kinderen nog nooit horen klagen.. Mijn oudste dochter zegt wel eens; ik wil ook een smartphone, ik wil graag 100 euro kleedgeld net als die en die.. Ik vind dat soort luxe totaal overbodig op deze leeftijd. Ze krijgen alles wat ze nodig hebben, en dat iets 'te kort' zou zijn is alleen maar een beeld/mening door de materialistische maatschappij waarin we leven. Gelukkig snapt ze ook heel goed waarom wij welke keuzes maken, en is ze (denk ik) in veel opzichten gelukkiger dan veel van haar leeftijdsgenoten, waarvan papa en mama nauwelijks tijd hebben, en een smartphone handig is om het schuldgevoel af te kopen en het kind bezig te houden. Over anderhalf jaar gaat ze naar de middelbare school, dan zien we wel weer wat dan nodig is.
hier ben ik het dus helemaal mee eens het is ook maar net hoe je in het leven staat en wat je belangrijk vind. ze zullen misschien niet altijd even blij zijn wanneer ze niet die duren smartphone krijgen of die broek van 100 euro maar wanneer je kinderen ouder worden gaan ze van zelf zien wat echt belangrijk is ! en dan zullen vast terug kijken op een liefde volle en gezellige jeugd zelf kom ik ook uit een gezin van 4 kinderen en wij hadden het echt niet breed maar thuis was het wel fijn en gezellig en daar naast denk ik dat ik daar door nu veel makkelijker in het leven sta en ben sneller tevreden als menig ander mens ik vind het al vermoeiend om te moeten luisteren naar anderen als ze het hebben over mooiere auto,s grotere huizen laat staan als ik me er druk om zou moeten maken pff
Ja ik ben het helemaal met jullie eens.... Helaas mijn man dus niet... En wat doe je doen. Je erbij neerleggen?
Lastig Queen, wij hebben gelukkig altijd op een lijn gezeten, lijkt me erg lastig. Geen advies, maar denk wel dat je er beiden achter moet staan. Hopelijk verandert hij nog van mening.
Ja ik kan dan erg jaloers worden als ik lees dat anderen zo heerlijk op een lijn zitten... Hier was nm 3 al een dingetje waar hij toch even over moest nadenken ... We zeiden toen dat 3 genoeg is maar ja... Nu wil ik toch nog graag. We hebben laatst gesproken en hij gaf aan het echt niet te willen, auto is te klein. Gaat het financieel ..enz enz... Maar ja we hebben nu 3 kids is die ene meer dan financieel te veel? Toen ik onverwacht zwanger raakte had hij zoiets van sh*t maar we komen er wel uit. Toen het misging hoopte ik stiekum dat hij nu wel zou willen maar helaas... Voor mij maakt dit het nog moeilijker....de vraag waarom mij een vierde kindje zo niet gegund werd. Maar ja als hij echt niet wilt zal ik daarmee om moeten zien te gaan. Maar soms denk ik of ik dit wel kan.
Lijkt me moeilijk queen. Vooral na een miskraam is het gevoel nog heftiger. Ik had na de 2e een miskraam. Ik wilde toen helemaal niets liever dan echt die 3e.. Mannen hebben sowiesi andere gevoelens da dat wij hebben. Wij voelen het.. letterlijk. En 9van de 10 keer zorgen wij toch voor t grootste gedeelte voor de kinderen. Niet financieel waarschijnlijk, maar wel door er te zijn. Fat financiële gedeelte ligt meestal bij de man.
Mannen zijn wat praktischer ingesteld, wat niet altijd wil zeggen dat het over de hele lijn genomen 'verstandiger' is. Ik kan me ook zo voorstellen dat het na een miskraam nog moeilijker te verdragen is. Misschien dat het op de lange termijn voor jou zwaarder is een kindje te missen, dan voor hem er een bij te krijgen? Meestal komt het financiele aspect wel goed. Misschien heeft hij meer tijd nodig? Zijn er manieren waarop jullie financieel meer zekerheid kunnen krijgen?
Ja hij verantwoordelijk voor het financiële gedeelte ik ben nu thuismoeder en ga in de toekomst weer werken maar nu wil ik thuisblijven tot alle kinderen naar school gaan Ik snap zijn zorgen wel maar ik ben meer van het, je leeft maar een keer..... Dat is ook niet altijd maar goed natuurlijk.. Het is gewoon moeilijk maar ik maak keuzes met mijn hart... Hij is daar niet zo makkelijk in. We zien wel, we hebben nog tijd, ik wordt 32 dus ik heb nog wel wat jaartjes. En trouwens ik gebruik geen ac en we zijn niet altijd even veilig (voor het zingen de kerk uit) dus dan denk ik weer. Als hij het echt niet zou willen gebruikte hij wel een condoom. Sorry ts ik heb het alleen maar over mezelf