Op dit moment ben ik 34 weken zwanger. De bevallingsdatum komt steeds dichter bij.Nu zit ik een beetje in een lastige situatie. Ik heb zelf geen ouders broers of zussen dus ik verwacht dat ik het hier bv na de bevalling best moeilijk mee zal hebben. Het is toch een gemis. Met mijn schoonfamilie is het contact ook niet zo denderend. Schoonouders gaat op zicht wel. Maar bv met mijn schoonzus hebben we helemaal niets. Daar hebben we nooit contact mee. Zij heeft verder ook geen aandacht besteed aan de zwangerschap. Ik vind dat eigenlijk geen probleem omdat we gewoon niets met elkaar hebben. Nu is het zo dat mijn schoonouders wel heel erg op haar gesteld zijn. Ik vermoed dus dat schoonzus toch ook bij ons langs zal komen, gewoon omdat dat zo hoort. Eerlijk gezegd zit ik daar niet zo op te wachten. Het is alleen een verplicht nummertje draaien waarbij zij tegen ons nauwelijks praat. Zo gaat dat al jaren. Ik denk ook dat zij haar kinderen gaat meenemen maar die heb ik nog nooit gezien, ik ken ze alleen van foto's. Zo slecht is het contact dus. Ik zie het wel voor me, lig ik daar in mijn kraambed, voel ik me best alleen omdat ik geen ouders heb die langskomen. Komt mijn schoonzus alleen langs om mooi weer te spelen met kinderen die ik niet ken. En schoonouders vinden schoonzus met kinderen heel belangrijk dus daar draait dan alles om. Ik zie het echt niet zitten. Wat zouden jullie nu doen in deze situatie?
Het uurtje bezoek uitzitten, kennis maken omdat dat nog niet gebeurd was en daarna weer verder zoals het altijd was? Je hoeft geen vrienden te worden omdat je nu een kind hebt, maar als ze helemaal niet zou komen zou ook raar zijn...
Heb je een geboortekaartje met daarop dat ze moeten bellen voordat ze langskomen? Dan kan je zelf aangeven dat ze de kinderen niet mee mag nemen of dat het die dag/avond/weet ik het niet uit komt voor je. Zo houd je zelf de controle over de afspraak, je kunt zelfs aangeven dat ze vanavond wel mag komen, maar dan wel maar een uurtje bijvoorbeeld. En dan ben je er binnen een uur vanaf
O, dat is lastig zeg! Ik zou er ook niet zo op zitten te wachten denk ik. Het voelt inderdaad als een verplicht nummertje zo. Toch heb je al snel dit soort kraambezoekjes. Soms komen er ook ooms en tantes die je nooit ziet, collega's van je man enz. Meestal is het fijn om die bezoekjes dan zo laat mogelijk in de kraamweek te plannen. Plan ze gerust pas na 8 dagen ofzo! Dan ben je zelf, als alles goed gaat, alweer aardig op de been. Soms is het ook fijn om ze te combineren met bijv je schoonouders. Dan heb je het wel even wat drukker maar hoef je niet constant een gesprek op gang te houden. En ach, kraambezoekje duurt hooguit half uur/uurtje en dan ben je er weer lekker vanaf! Ga je ze weigeren dan denk ik niet dat de sfeer er beter op word. Succes ermee!
Ik snap je standpunt heel erg goed maar denk niet dat je er onderuit komt De baas en bazin van mijn man komen ook op kraambezoek maar dat doen we dus ook echt pas als ik weer wat beter op de been ben want dat is ook zo'n verplicht nummertje
Dat het een verplicht nummer is weet ik. Dat is met de meeste mensen wel zo. Dat geeft niet. Maar dat wij die kinderen niet kennen is bv omdat schoonzus het niet de moeite vond om ons bij die kinderen te betrekken. Het niet zo dat het nog hele kleine kinderen zijn. Maar nu moet het andersom wel. Het is niet zo dat ze alleen geen interesse heeft, ze heeft ons niet eens gefeliciteerd met de zwangerschap. Terwijl wij andersom wel altijd gepusht zijn door schoonouders om haar wel te feliciteren met gelegenheden. Maar andersom hoeft het nu niet. Dat soort dingen. De sfeer kan eigenlijk niet slechter. Als we haar toevallig tegenkomen op straat zegt ze alleen gedag, meer niet.
Hier verwachte we ook zoiets met schoonfamilie. We zien nooit niemand maar schoonmoeder had al wel geregeld wie er de eerste dagen allemaal kwamen. Wij hebben aangegeven dat we zoiezo de eerste week en misschien ook wel de tweede week niet aan kraambezoek doen. Na die tijd kan er gebeld worden naar ons om een afspraak te maken voor kraambezoek. Ik had er ook echt geen zin in om die verplichte bezoekjes te krijgen in de kraamweek, vandaar dat we deze afspraak hebben gemaakt.
Ik heb dat met mijn eigen broer, ik heb helemaal niks met hem en hij is ook nog eens erg druk. Hij woont nog bij mn ouders en komt dus als vanzelfsprekend mee met mijn ouders. Ik heb al tegen mn moeder gezegd dat hij wel rustig moet doen en dat ie anders maar in een andere kamer moet gaan zitten. ik kan net na mn bevalling absoluut niet tegen drukte. In jou geval zou ik een afspraak maken na je kraamweek en dan savonds ofzo dankan je het wat beter sturen.
Dit dus... Zo denk ik er ook over. Gewoon uitzitten. Plan ze op een moment dat je maar max een uurtje tijd hebt en dan kan de kraamzorg ze ook zo weer buiten de deur zetten (ook daar zijn ze voor ).
Ik weet niet hoe ik me voel na de bevalling. Misschien willen we liever ook geen bezoek de 1e dagen. Dat weet ik nu niet. Ik denk alleen dat ik het prettiger vind door het gemis van mijn ouders dat er dan eerst mensen op bezoek komen die wel met ons begaan zijn en aardig zijn. En niet als 1 van de 1e mensen schoonzus die ons nooit 1 blik waardig gunt omdat dit zo hoort. De sfeer zal weer beladen zijn en ik denk niet dat ik dit trek. Ik voel me niet op mijn gemak bij haar. Als ze dan toch persee moet komen kunnen we dit later doen en dan bv gelijk ook iemand anders uitnodigen zodat die in ieder geval wel aardig is. Kunnen we dit zo aangeven dat zij pas later komen?
Deze week was mijn man bij zijn ouders. Zijn zusje was er ook. Ze heeft niets tegen hem gezegd. Praat zoals meestal gewoon niet tegen/met mijn man. Dit bedoel ik dus. Ik vind het helemaal niet fijn als zij bij ons op bezoek komt. Kunnen wij dit aangeven?
Geen kaart sturen. En een keer uitspreken wat jullie van de situatie vinden. Misschien rot maar wel duidelijk.
Natuurlijk kan je dit aangeven, jullie bevalling/kraamweek/baby/huis..... Ik begrijp nooit zo goed dat mensen hun grenzen niet durven aan te geven. Ik ben niet altijd even aardig, maar mensen weten bij mij wel heel goed waar ze staan.
Nou ik zou zo'n iemand niet eens een kaart sturen of uitnodigen. Als ze dan niet praat waarom op kraamvisite wel? Weet niet hoe digitaal die zus is. Anders stuur je tzt een appje..... Is geboren en meer niet. Komt er een gefeliciteerd terug en klaar weer.
Ik zou er ook niet op zitten te wachten. En zou haar dan ook niet langs laten komen. Hier kwam de dag na de bevalling mn schoonouders en had schoonmoeder haar broer ook mee genomen. Dat vond ik ook helemaal niet leuk om dan nieuwe mensen te ontmoeten. Later ook nooit weer wat van deze oom gehoord en nooit weer gezien. Ik ben nu dus al heel duidelijk dat ik nu in de kraamtijd geen zin heb om nieuwe mensen te ontmoeten. Alleen de mensen die hier normaal gesproken komen zijn welkom.
Ik verbaas me echt over reacties als: 'Ik denk dat je er niet onderuit komt' 'dan plan je ze aan het einde van je kraamweek'. Het is jullie leven, jullie baby, jullie huis.. jij bepaalt wat je wel en niet wilt en waar je de grens legt. Waarom zou je dingen doen tegen je zin in? Ik zou gewoon op het kaartje zetten dat mensen even moeten bellen voor ze langs komen. Als ze dan bellen, sta je ze vriendelijk te woord, maar zeg je dat je het heel aardig vindt maar dat je er geen behoefte aan hebt, gezien jullie elkaar anders ook niet zien. (dat is wel zo eerlijk toch?) Wat je schoonouders er verder van vinden is hun zaak, wie er bij jou in je huis komt die van jou.. zou moeilijk is het niet lijkt me. Wij hebben nu op het kaartje staan: Wil je graag eens komen kijken naar onze kleine meid, bel ons even, dan zoeken we samen een geschikte datum en tijd. Bij mensen waar ik niks mee heb, zeg ik gewoon vriendelijk dat de behoefte er niet is omdat we voor ons zelf besloten hebben het klein te houden, maar dat je het wel heel erg waardeert, je zult zien dat de meesten dat gewoon prima vinden. Wie dat niet vindt is erg egoïstisch en opdringerig, en die mensen kun je sowieso beter uit je lever weren. Wij plannen overigens helemaal geen bezoek de eerste 2 weken, enkel mijn meest naaste vriendinnen wil ik graag even zien in de eerste week. Overig bezoek komt maar na een week of 2-3 en de rest na een paar maanden of niet. Wat anderen er van vinden moeten ze zelf weten.
Als iemand mij of mijn man zo zou negeren, zou ik er ook echt niet op zitten te wachten. Ik vind dat je dit gewoon netjes aan kunt geven hoor. Zeker omdat je nu al aangeeft dat je het waarschijnlijk niet trekt en je jezelf dan niet op je gemak voelt.
Dit! En als het je te vroeg is dat ze langskomt, gewoon aangeven dat je nog even een paar daagjes alleen wilt zijn. Of samen natuurlijk! Ik hoop dat het je meevalt, straks. Ik had verwacht mijn moeder te missen, maar integendeel. Juist het ontstaan van je eigen gezin vond ik mijn oude gezin relatief minder belangrijk maken.