Ik heb een relatie gehad met een man (1,5 jaar) en ben er daarna achter gekomen dat hij getrouwd bleek. Hij heeft ook 3 kleine kinderen (alle 3 nog onder de 6 jaar) Misschien herinneren sommige van jullie nog wel een topic hierover, ik heb het er al eens eerder over gehad. Het komt er op neer dat meneer nogal een goede leugenaar is en ik hem ten tijde van onze relatie nooit ergens op heb kunnen betrappen, door een stomme fout van hem ben ik er toch achter gekomen. Hij heeft namelijk 2 telefoons, 1 voor zijn 'echte' leven en 1 voor zijn dubbelleven. Mij vertelde hij altijd dat hij een zakelijke en een privé telefoon had, maar toen hij me uiteindelijk een keer met zijn 'zakelijke' nummer belde en vergat dat nummer af te schermen (iets wat hij altijd deed) kwam ik er achter dat hij helemaal niet was wie ik dacht dat hij was en zo was ik er ook snel achter dat hij een gezin had. Ik kan je zeggen dat je je dan aardig beduveld voelt Vanaf het moment dat ik weet dat hij getrouwd is heb ik hem niet meer gezien. Ik walg ervan dat hij zo door het leven gaat. Ik heb dus nooit bewust een relatie met een getrouwde man gehad, dat zou ik echt niet kunnen. Hij is altijd contact blijven zoeken. Maar nu, een paar dagen terug ineens een voicemail van hem en een hele rits aan gemiste oproepen. Zijn vrouw heeft de bewuste 2e telefoon gevonden en hij knijpt 'm natuurlijk. Hij heeft mij gevraagd (gesmeekt bijna ) niks te zeggen als ze contact probeert op te nemen. Hij is als de dood dat alles uitkomt nu natuurlijk. Hij heeft me zo bedrogen (om nog maar niet te spreken over wat hij zijn gezin aandoet) en nu komt hij mij om hulp vragen of ik hem alsjeblieft niet wil verraden Ik ben boos en twijfel ook enorm, een gemeen stemmetje in mij zegt: vertel haar alles. Laat hem maar boeten. Maar iets anders zegt dat ik me er niet mee moet bemoeien en ze het maar lekker uit moeten zoeken... Ik wou dat ik hem nooit tegengekomen was :x
Wat een smeerlap zeg! En persoonlijk , zou ik het wel tegen zijn vrouw zeggen. Zij heeft ook recht op de waarheid.
Pfoe lastig! Ik zou ook enorm in die twee strijd zitten hoor. Wel zou je hem kunnen zeggen dat als ze belt je niks ontkent maar ook niet bevestigd? Of iets in de trant dat zij dat maar aan hem moet vragen en niet aan jou?
Pfff wat een eikel zeg!!! Kan me voorstellen dat je twijfelt. Dit is enorm lastig. Ik zou zelf die vrouw de waarheid vertellen als ze idd contact zoekt. Dan heeft zij ook nog de kans om een kerel te zoeken die haar niet zo bedonderd. Want jij zal echt de eerste niet zijn ben ik bang... En zeker niet de laatste. Bah wat walg ik toch van dit soort figuren!
O makkelijk...absoluut wel vertellen. Die vrouw kan er niks aan doen en ik zou solidair zijn met haar.
Persoonlijk zou ik het wel vertellen. Oke, het zijn misschien jou zaken niet maar andersom had je het ook graag geweten. Ik vind dat die moeder met haar kindjes het recht heeft om de waarheid te weten.
Heel eerlijk, ik zou haar niet opzoeken maar als ze contact op nam wel al haar vragen eerlijk beantwoorden. Ik denk dat zij zich net zo bedrogen voeld als jij je nu voelt
Ik zou het haar vertellen als ze er om zou vragen. Haar man bedonderd haar al, waarom jij dan ook nog eens?
Wat een nare situatie. Zo zie je maar weer, leugens komen altijd uit! En daarom zou ik gewoon de waarheid spreken als ze contact op zou nemen. Ik zou voor hem echt niet gaan zitten liegen. Dan verlaag je je tot zijn niveau.
Ik zou het ook zeggen. Anders zal hij waarschijnlijk weer een nieuw avontuurtje beginnen met een andere vrouw. Nu kan zijn eigen vrouw tenminste een keuze maken of ze wil scheiden of niet. En weet ze met wat voor smeerlap ze getrouwd is.
Als je haar de waarheid niet verteld zal ze dubbel bedrogen worden. Ik zou dit niet over mij hart kunnen verkrijgen.
Wat heftig! Als ze contact met jou op neemt zou ik haar wel alles vertellen, zei heeft ook recht op de waarheid
Wat een eikel!!! En of dat ik alles netjes zou opbiechten als die vrouw contact met me zou opzoeken, tenslotte ben jij ook bedrogen en zijn gezin heeft hij ook bedrogen. Wie zich brandt moet op de blaren zitten, heel simpel! Misschien is hij ook wel met andere vrouwen bezig en zijn vrouw en kindjes schijnt hij dan te vergeten :x
Hij zegt dat ik een gezin kapot maak als ik het vertel, en dat wil ik toch zeker niet? Heb 'm gezegd dat als iemand zijn gezin kapot maakt hij dat toch echt zelf is... Wat een flapdrol zeg. Ik begin ook erg te neigen naar het haar eerlijk vertellen. Maar ik ben ook bang voor wat er dan gaat komen. Dat gaat hij me echt niet in dank afnemen.... Hij kon wel eens heel kwaad gaan worden. Ik weet trouwens heel zeker dat ik niet de enige ben. Een van zijn collega's is uit de school geklapt en heeft me verteld dat hij heel, heel vaak is vreemdgegaan. Alleen volgens hem had hij nog nooit echt een relatie naast zijn huwelijk gehad. Maar wel veel scharrels, adresjes voor seks enzo
Wauw, wat een verhaal! Natuurlijk voel je je bedrogen en vernederd. En hij heeft wel lef om je zo te benaderen... ik kan je niet helpen in je situatie, maar wil je wel een tip geven. Laat je niet leiden door je eigen boosheid. Zijn vrouw 'uit wraak' alles vertellen lijkt me niet een goede motivatie en misschien zelfs wel eentje waar je later spijt van krijgt. Tegelijkertijd zou ik ook niet meer in zijn spelletjes trappen. Ik zou zijn verzoek negeren. Het enige wat telt als zijn vrouw je zou bellen is dat je haar behandelt zoals je zelf graag behandeld wil worden. Vind je de waarheid gepast en wil je haar eerlijk antwoord geven op haar vragen? Helemaal goed. Vind je het niet jouw plek om hem te 'verraden', is het iets waar je liever buiten wil blijven? Ook prima. Maar dan handel je vanuit jezelf en je eigen motivatie, los van de relatie die jullie ooit hadden (de liefde die je voor hem voelde of de boosheid na het bedrog). Ik wens je succes!
Ik zou haar zeker de waarheid zeggen. Hij heeft het over zichzelf afgeroepen, dit moest ooit eens uitkomen. Maar zij zit al jaren gevangen in een leugen waar ze geen idee van heeft.
Ik zou haar niet bewust opzoeken, maar als ze belt zou ik niet ontkennen wat hij gedaan heeft. Dat is voor hem gewoon een consequentie van zijn handelen, actie reactie.
Zo die heeft lef!! Ik zou het ook eerlijk tegen zijn vrouw vertellen als zij er naar vraagt. Juist omdat ze nog kleine kinderen hebben! Ze verdienen een vader die er voor hun is, en niet die veel te druk is met andere dingen.
Zo die durft zeg! En dat hij het je niet in dank zou afnemen als jij eerlijk bent tegen zijn vrouw ja, nogal wiedes, maar werkelijk? Wat boeit het jou nog wat hij daar wel of niet van vindt? Zijn vrouw haar eigen geluk laten kiezen (bij hem blijven of weggaan bijvoorbeeld) is net iets belangrijker dan zijn "geluk" lijkt me zo...