Dag dames, Dl is nu 15 maanden en sinds een week of 2 aan het spoken met haar slaapjes. Vooral met het inslapen heeft ze veel moeite. Naar mijn idee verlatingsangst. Ik blijf bij haar tot ze slaapt en dan is het goed. Gisteren was mijn moeder oppassen en had haar verteld hoe en wat. Heeft gisteren niet geslapen omdat ze iedere keer in bed ging staan. Vannacht heeft ze redelijk oké geslapen. Sliep na 30 minuten en om 02.00 15 minuten wakker geweest. Vanmiddag was het slaapje 1 groot drama. Ben 2,5 uur bezig geweest en toen wist ik het niet meer... Ze weigert gewoon om te slapen. Zodra ik opsta zet ze het op een krijsen. Zit ik naast haar is ze aan het huilen of brabbelen. Na een uurtje zetpil gegeven (misschien pijn door tandje?)en even rustig een boekje gelezen. Daarna weer in bed en weer hetzelfde liedje. Uiteindelijk samen met haar in het grote bed gaan liggen maar ook dat was geen succes. Eenmaal beneden was ze weet lekker aan het kletsen en aan het spelen. Dl heeft altijd goed geslapen dus dit is echt wennen voor mij. Naar mijn idee heeft ze het middagslaapje echt nog wel nodig. Maar hoe laat ik haar slapen? Merkte dat ik het vanmiddag echt even lastig vond.. Iemand tips of herkenning?
Met 15 maanden is er een vreselijke fase. Ik dacht dat mijn zoontje daar ook geen last van zou hebben omdat hij nooit last heeft gehad met een sprongetje. Maar deze...? Het was echt even bikkelen. Hopelijk gaat het snel weer voorbij waardoor ze weer goed gaat slapen. Hier heeft het denk ik twee weken geduurd en toen kreeg ik mijn eigen kindje weer terug.
Hier zijn de sprongetjes ook niet zo herkenbaar. Meestal pas achteraf dat ik denk; oh ja, het zou wel eens een sprongetje kunnen zijn 2 weken zou betekenen dat het bijna over zou zijn helaas lijkt het erger te worden dus ben er bang voor...
Hahah ja dat had ik vaak ook. Dat ik achteraf dacht, oh misschien had hij daar dan een beetje last van. Maar vaak was het dan gewoon even een paar dagen mopperen. Met 15 maanden was hij veranderd in een duivel. Vervelend dat het juist erger lijkt te worden, hopelijk kunnen andere je hier goede tips geven. Heb je al geprobeerd het bedje schuin te zetten? Als ze last heeft van haar tandjes dan geeft liggen extra druk. Een schuin bedje zou dan misschien iets kunnen verlichten.
Het bedje staat al schuin. Tandjes lijkt het me ook niet echt eigenlijk. Vorige week is haar 4e hoektand doorgekomen. We moeten nu nog 4 kiezen en ik geloof dat dat nog wel even duurt. Maar met paracetamol lukte het ook niet om te slapen. Lastig dat ze nog niet kunnen praten. Kan ze even zeggen wat er is
Hier toen ook erge problemen gehad met overdag te gaan slapen! Bleef dan ook altijd naast haar bedje zitten en dan was ze rustig enz. Maar van zodra ik de kamer verliet was het net of de oorlog uitbrak! Zou had ik ze nog nooit horen krijsen. Was net of ze dood ging. Liet ze dan (met pijn in het hart) altijd 5 minuutjes doen. Als ik geluk had en ze was echt doodop, dan viel ze toch in slaap! Maar grotendeels lukte het hier ook niet en ging ik ze gewoon terug halen... Heeft toen ook meerdere dagen overdag weinig tot niets geslapen. Elke dag blijven proberen, tot het opeens vanzelf weer over was! 's Avonds had ze het ook moeilijker, maar gelukkig daar weinig last mee gehad. Toen kon ze na wat gemopper/jammeren toch altijd de slaap vatten. Succes, want het is erg vermoeiend!! Maar het gaat over... Hier heeft het ook 2 à 3 weken geduurd en toen was het gewoon ineens over. Hopelijk bij jullie ook!!
Het is inderdaad erg vermoeiend. Kan niet wachten tot deze fase over is! De 5 minuten regel pas ik normaal wel toe als ze wat onrustig of aan het huilen is. Zo overstuur als ze de laatste tijd is kan ik het gewoon niet over mijn hart verkrijgen om bij haar weg te gaan. Het voelt alsof ze me zo hard nodig heeft... Vanavond is ze in 15 minuutjes in slaap gevallen. Mede ook doordat ze al de hele dag wakker was denk ik. Pff, hoop dat het slapen morgen beter gaat
Ik zou het middagslaapje niet forceren. Wil ze niet, dan maar niet! Is ze waarschijnlijk wat minder vrolijk (zacht uitgedrukt), maar anders wordt het zo'n 'must'. Hier helpt het dan om afleiding buiten te zoeken. Lekker even wandelen, naar speeltuintje of wandelen met de wagen. 's Avonds valt ze dan vaak als een blok in slaap. Bij vermoedens van tandjes/kiesjes dan geef ik dl een paracetamol.
Inmiddels heeft dl alweer 2x middag geslapen. Ik heb haar net maar wakker gemaakt want anders slaapt ze vannacht niet ben ik bang. afgelopen nacht sliep ze pas om 22.30 uur en om 4.15 was ze weer wakker. Inderdaad het middagslaapje niet forceren maar wat is dat lastig als je ziet dat ze zo moe is. Haar humeur is nu met het middagslaapje in ieder geval wel beter. Ik hoop dat deze fase nu op zijn retour is. We zijn er namelijk wel klaar mee Respect trouwens voor alle moeders van kinderen die niet doorslapen.. vindt dit al pittig
Hier is de fase ook aangebroken vrees ik. DL slaapt sowieso al niet goed (wordt op goede nachten nog 2-3 keer wakker, op slechte nachten een veelvoud of blijft ze 1 tot 2 uur wakker), maar sinds gisteren weigert ze ook haar dutjes... *geeuw*