Heb ik ook al gedacht haha! Gedaan met de onzin! T'S ik had ook dat ding uitgezet. En o wee als ie dan boos werd. Weet je gelijk waar zijn prioriteiten liggen...
Ik denk dat ik op dat moment, uitgaande van de situatie van TS, te druk zou zijn met mijn kind, om naar beneden te lopen en de stekker er uit te trekken. Maar waar ik benieuwd naar ben: Zou je wat je zei ook doen in de situatie van TS? Dus als je kind overgegeven heeft en jij je kind aan het wassen bent? Dat je van je man eist om stante pede te stoppen met waar hij mee bezig is en het bed gaan verschonen? Dat bedoel ik. Overigens: TS: dat je dit berichtje uit frustratie hier neer zet, snap ik wel hoor. Het gaat er mij meer om dat de reacties hier zijn van mensen, die niet in die emotie zitten en dan al beweren rigoureuze acties te ondernemen... En ja, ook ik vind het handiger om het met z'n tweeën te doen, maar omdat ik zelf game weet ik hoe onhandig/vervelend het is om tijdens een real time spel (meestal in een gevecht of zo) weg te moeten. Wat nou als je man aan de telefoon is, met iemand/over iets, waarbij hij niet zomaar kan zeggen: "Ik moet nu ophangen, ik bel je zo terug"? Dan moet je het toch ook zelf oplossen? Dat gebeurt hier ook wel eens. Dan roep ik van boven, hij reageert niet, ik loop (een beetje verontwaardigd) naar beneden en zie dat hij aan het bellen is. Dan snap ik het ook meteen. Met gamen is die verwachting er al (dat ie niet komt helpen), omdat ik weet wanneer hij wat zit te doen.
Ik zou eerst mijn dochter verschonen of helpen ipv haar kussen? Had hij toch haar kussen kunnen doen zodra die klaar was endan had jij haar intussen al geholpen..
Bekend probleem hoor! alleen is het hier met een spelletje op zijn telefoon. En vaak hoort hij dan niet eens dat ik wat zeg! Ik heb echt al heel vaak tegen hem gezegd dat ik zijn telefoon nog een keer het huis uit gooi, maar tot nu toe heb ik dat nog steeds niet gedaan...
haha zo erg is de mijne nog net niet, maar kan me er iets bij voorstellen. Ik zou boos zijn en idd dat ding de deur uit smijten.
Tja, weet je...mijn priveleven gaat altijd voor als er echt wat is...OOK wanneer ik aan de telefoon ben. Ik zeg dus gerust dat ik even moet ophangen en zo weer terug bel. en dat maakt mij dan niet uit of ik mijn baas, de bank of een klant aan de telefoon heb. Bovenstaande geldt niet als mijn man thuis is, of zoals bij jou jij er bent om het op te vangen. Maar als ik alleen ben en mijn kind is aan het overgeven bijv zeg ik dat gerust.
Tijdens mijn eerste weeën om half drie 's nachts heb ik mijn man bewust laten slapen. Hij kon toch niets doen en ik kon tussendoor ook nog slapen. Toen hij wakker werd om 7 uur zei ik dat ik wat weeën had (en 4 uur later was Lisa er )
Dan kies jij er voor, maar jouw man zou toch niet uit zichzelf zeggen "zoek t maar uit, ik ga nog ff pitten"? Nou heb ik niet zo'n last van m'n weeën gehad, maar de baby's waren er wel vlak nadat de weeën begonnen.
Ik denk dat hij dan had gevraagd of hij nog mocht gaan slapen. Maar als hij wakker is komt hij moeilijk in slaap dus ik liet hem maar slapen. Al had ik wel heel erg de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen. Maar ik snap zelf niet zo dat iemand haar man midden in de nacht wakker zou maken met weeën die goed te handelen zijn.
Hahaha ja ik ook hoor! Maar het ging er dus om als je wel samen thuis bent, maar de een is ergens mee bezig. Kan ook iets anders zijn. Als ik sta te koken en de kleine poept z'n luier zo vol, dat het er aan vier kanten uit komt, dan mag m'n man het ook zelf oplossen. Als ik klaar ben met hetgeen waar ik even niet bij weg kon, dan wil ik best helpen als dat (nog) nodig is, maar als hij het alleen af kan en het is niet ernstig (als in: we moeten nu een dokter of 112 bellen), hoef ik toch niet alles uit mijn handen te laten vallen, alleen maar omdat het makkelijker of sneller gaat met z'n tweeën?
Zo gaat het hier ook hoor. Maar ik vind het wel anders of je aan het koken bent en je kunt niet bij je pannen weg ivm verplicht roeren of kans op aanbakken of dat je een stom spelletje zit te spelen....Maar dat is mijn bescheiden mening
En daar zit het euvel. Voor jou is het een stom spelletje, maar je man denkt daar héél anders over. Zo zijn er ook bosjes vrouwen, die (als de tv niet op 'pauze' of 'opnemen' kan) 5 minuten vóór het einde van hun favoriete soap "Ik kom zo! Even dit afkijken!" roepen tegen hun partner in een dergelijke situatie.
Nou, MIJN man gelukkig niet, die speelt geen games Godzijdank! Hij vind het net zo stom als ik dat vind. Sterker nog: ik zou absoluut niet getrouwd kunnen zijn met een gamer, noch met een voetballiefhebber die alle zondagen naar zijn sportclub moet of alle wedstrijden moet volgen op de tv. Wij hebben gelukkig een" echt" leven
Ja, en wij niet. Wij leven in een fantasiewereld, denken dat elven en dwergen echt zijn en hebben alleen maar cybersex. Sjonge zeg, wat een denigrerend opmerking. Zowel naar gamers als sportfanaten. En hun partners.
Nee, wat ik ermee bedoel is dat games en kijken naar sport in mijn ogen niet het echte leven is. In het echte leven beoefen je dan zelf die sport is mijn mening. Kijken naar is naar mijn mening niet echt. En het eerste stukje zal ik dan maar helemaal niet op reageren.
En een boek lezen dan? Of films kijken? Dat is ook niet echt. Als je dat doet, heb je dan ook geen "echt" leven? Sorry, maar ik vind jouw gedachtegang een beetje uhhh... kortzichtig... Na nog even gelezen te hebben zie ik wel in dat het niet denigrerend bedoeld is, trouwens... Maar het is wel goed... Ik stop met de discussie, want het heeft niks meer met het topic te maken.