Lastig he dames. Ik heb het nu erger dan bij me eerste. Bij me eerste had ik ook echt nog wel een bruisend leven. Veel de hort op, vakanties en lekker genieten van alle leuke dingen. Werkte ook nog 36u, dus had ik veel afleiding. Maar het was met vlagen ook dat ik me erop stortte. Mijn ei springt altijd rond dag 18 van me cyclus, dus vanaf dag 14 begin de ellende al. Voel ik wat, heb ik slijm enz enz. Vooraf al gepuzzeld wat de beste klusdagen zijn en of het uit komt met me werk voor die maand. En dan weer bijstellen. En als het dan voorbij is kruipennnnn maar dan ook kruuuuuuiiipen de dagen voorbij. Vreselijk! Bij me eerste werd ik zwanger toen ik het had opgegeven. Had het nooit meer verwacht op de normale manier. Hadden net intake gehad op fertiliteit. Dus de truuk is echt laat het los, maar ja dan hoe?
Ik geloof niet in 'als je het los laat dan lukt het'. Zelf 3 keer zwanger geworden toen ik er gewoon normaal mee bezig was. Niet obsessief, wel ovulatietesten en om de dag gezellig maken 1e was meteen raak. 2e keer ronde 8 werd een mk. 3e keer ronde 4 na mk. Het is ook gewoon geluk hebben.
Oh wat fijn om te lezen dit allemaal! Bij mij is het helemaal erg, pas sinds eind januari gestopt met de pil, onder het motto 'we zien het vanzelf wel'. Was er ook heilig van overtuigd dat ik er gewoon nuchter onder kon blijven en er niet echt mee bezig zou zijn. Nou niet dus. Ik baal van mezelf! Eerste keer normaal ongesteld nog niet eens geworden en nu al bezig met wat in theorie goede klusdagen zijn, wat ik allemaal voel etc. Bah bah, leer mezelf nu pas kennen. Maarrrr laten we niet vergeten, het heeft allemaal ook wel iets heel leuks en spannends en we hopen allemaal op de kortst mogelijke termijn op zo'n prachtig klein geschenkje.
Wat een herkenning! Soms krijg ik echt het gevoel dat ik me enorm aanstel, maar als ik dan hier lees dan ben ik zeker niet de enige. De eerste paar maanden ging nog wel, maar in mijn achterhoofd had ik toch wel dat ik mezelf zwanger zag met de kerst... dus sindsdien ben ik er erg op gefocust en voel ik ook vanillesuiker. Omdat ik toen wel heel erg teleurgesteld was probeer ik nu heel hard om het niet weer te doen, maar elke maand die teleurstelling is wel heftig...
Onze gynaecoloog zei: er niet mee bezig zijn bestaat niet en gelukkig maar want sperma zwemt niet naar je hoofd...
Dat hoop ik ook voor jullie! Ik was zelf erg verbaasd over mn cyclus, had het ergste al bedacht (lang wachten op eerste menstruatie). Nu maar hopen dat we gauw zwanger zijn.
Op zich valt het eigenlijk nog wel mee volgens mij, als ik er nog eens over nadenk..tussen de 30 en 36 dagen beide keren. Was in eerste instantie ook bang dat het allemaal heel lang zou duren. Gelukkig voor ons beiden valt het mee
nee dat bestaat zkrr niet , ik probeer er juist niet mee bezig te zijn omdat ik lichtelijk een beetje overspannen er van begin te raken en dat wil ik niet , opeens is iedereen om me heen zwanger , schoonzus, nichtjes vriendinnen ( op dit moment 7) erg moeilijk om er dan niet mee bezig te zijn . Iemand tips?
juist dat bedoelde ik nu net ook uit te leggen. ik heb hetzelfde en wil graag dat ik er niet zo mee bezig zou zijn ,
Blijft gewoon lastig haha want we willen allemaal zo snel mogelijk zwanger zijn! Hebben jullie ook dat je van alles voelt of denkt te voelen? Gister was ik echt heilig overtuigd dat het raak is...rond 19/20 feb mijn eisprong gehad en vanaf donderdag lichte krampjes die vrijdag erger werden en ben heel moe en gister erg misselijk...en heb het ook soms heel koud. Maarja... Ik heb de vroege testen in huis...wil eigenlijk morgen gaan testen op dag 25...maarja of het zin heeft??
Haha wat herkenbaar allemaal.. Ik wilde er ook niet teveel mee bezig zijn en had zoiets van 'we zien het wel'. Nou had al snel ovulatietesten in huis en denk er iedere dag wel aan. Heb inmiddels twee miskramen gehad en merk dat ik er nu nog meer mee bezig beb. Probeer het echt een beetje los te laten maar dat is moeilijker dan ik hier schrijf Loetje88, het kan wel hoor. Ik teste twee keer vroeg positief. Spannend hoor!
Hopen dat het hier ook zo gaat, deze maand rond mijn vruchtbare dagen kwam de oma van man te overlijden. Die dagen waren we even écht niet bezig met zwanger worden. Vorige week bij de dokter geweest met rare pijn in mijn buik, en ik zie net dat ik rond die dagen ook mijn innesteling gehad moet hebben als het toch wel raak is..... Spannend!!
ik heb net een lichte streep gehad op mijn kv 2v5 test....op dag 24... Fingers crossed... NU KAN IK AL HELEMAAAAAAAAAAAAAL NIET MEER ERGENS ANDERS AAN DENKEN
Dat is net zoiets als 'niet aan een roze olifant denken', gaat je ook niet lukken Tips... tja, ben er zelf ook niet zo goed in er niet me bezig te zijn, maar zorgen voor een beetje afleiding is in elk geval nuttig. Daarnaast probeer ik ook te accepteren dat ik er veel mee bezig ben, omdat het iets is wat ik heel graag wil en dus ook mee bezig mag zijn. Dat geeft met soms ook wel wat rust.
Spannend Loetje! Ik herken dat wel van in het begin... Van alles voelen en ook denken te voelen! Inmiddels wordt dat wat minder naarmate we er langer mee bezig zijn. Wel fijn om mezelf niet te gek te maken
Ik vind het zo dodelijk als mensen zeggen dat je er niet mee bezig moet zijn. Dat kan toch niet? Ik bedoel je wilt iets graag dan is het logies dat je ermee bezig bent. En de grootste onzin vind ik dat als mensen zeggen dat je er teveel mee bezig bent en daardoor niet zwanger raakt. Alsof een spermazaadje dat aanvoelt! Onee die is er veel te veel mee bezig geweest die ga ik niet bevruchten. Het wordt natuurlijk iets anders als je er stress van gaat creëren! Ik geloof best dat er vrouwen zijn die er niet echt mee bezig zijn hoor maar die zitten zo ie zo niet op een zwangerschap forum haha.
Haha, heel herkenbaar dit! We gingen er wel echt voor... maar.. een zwangere vriendin van mij had het over dat ze ging opletten wanneer de eisprong was enzo... Ik zei: Nou, dat kan ik echt niet hoor. Zo op commando en er mee bezig zijn! Hahahaha, ik heb echt wel goed in mijn achterhoofd gehouden wat ongeveer het beste moment zou zijn! Over anderhalve week/2 weken zal dit wel weer het geval zijn....
nee, er niet mee bezig zijn bestaat niet vanaf het moment dat je besluit om voor een kindje te gaan, ben je er mee bezig. Het kan wel zijn dat je er niet altijd aan denkt omdat er wat gebeurt (goed of slecht) maar t speelt altijd mee. Bij mij wel iig.
Nee dat is bijna onmogelijk. Maar geloof me als het niet lukt is de lol er wel vanaf. Dan komt er een tijd dat je er niet zoveel meer mee bezig bent. Het is nu bij mij enorm naar de achtergrond gegaan helaas. Maar het is niet anders.