Ik snap je gevoel frummelk Het is heel dubbel he! Graag een meisje willen maar ook heel blij zijn met het knulletje in je buik. Ik vind dat je het mooi omschrijft, het staat los van elkaar.
Hier ook een jongensgezin, de oudste is net 4 en de jongste wordt over drie maandjes alweer 3. Ik vindt het heel erg leuk, ze spelen erg veel samen en kunnen ook soms heerlijk samen stoeien, de jongste laat zich dan ook steeds minder vaak op zijn kop zitten. Ondanks dat hij een stuk kleiner is (mijn oudste groeit ook nog eens op de +2 lijn en de jongste op de 0-lijn) laat hij zich niet kennen. Wij zitten nog te dubben of we voor een derde zullen gaan. Mocht dat wel gaan gebeuren dan zou ik een jongetje erg leuk vinden, maar stiekum een meisje ook wel (had ik bij mijn tweede zwangerschap totaal niet, was zo blij dat het weer een jongen werd). Ben nu een beetje bang dat een derde jongen een beetje buiten de boot zal vallen omdat het leeftijdsverschil tussen de eerste en tweede heel klein is (16 mnd) en zij heel erg naar elkaar toe trekken. Een meisje zal denk ik sowieso wat meer haar eigen gang gaan.
Hier ook een echt jongens gezin van 3 zoontjes, de oudste wordt bijna 3 en de jongste twee zijn bijna 9 maand oud.
Hier zijn de twee oudste ook beste vrienden. Nu ze allebei op school zitten, krijgen ze toch ook allebei meer een eigen leven. Maar in vakantie periode zijn ze de hele dag samen aan het spelen. Wat dat betreft vind ik het juist een voordeel dat deze derde weer een jongen is. Ik heb nml het idee dat hij makkelijker aansluiting zal vinden en daarnaast heb ik het idee dat jongens zich beter zelf kunnen vermaken dan meisjes. Absoluut niet wetenschappelijk onderbouwd, maar dat is wat ik in mijn omgeving ervaar.
En inderdaad staat het afscheid nemen van een dochter los van de zoon die ik kreeg. Het is gewoon een logisch gevolg in mijn geval: Wens dochter -> zwanger van een zoon -> afscheid nemen van het ooit hebben van een dochter. Overigens had ik dat gevoel pas echt bij nr drie. Ik had graag beide geslachten willen mee maken. Ik heb dus toch ook het gewenste geslacht gekregen.
Gezellig! Er komen al meer mama's bij! WhatsApp of Facebook ben ik vooralsnog niet zo van. Best wel gehecht aan mijn anonimiteit. Maar de rest staat natuurlijk vrij om dit wel te doen! Ik dacht eerst hier eens te kletsen en dan eventueel een anonieme groep te maken? Hier een drukke dag vandaag! verjaardag
Leuk al die jongensmama's! Hier ook een echte jongensmama (zou ook niet weten wat ik met al die strikjes, jurkjes, barbie's zou moeten ) Ik heb 3 jongens, die in de zomer 8, 6 en 4 worden. Heerlijk 3 mannen
Hier een mama met 2 jongens, waarvan de oudste 5,5 jaar is en de jongste richting de 2,5 jaar gaat. nu bezig om zwanger te worden van nr 3. nog een jongen erbij zou leuk zijn, vertrouwd, kleren doorschuiven ect. maar een meisje, ja dat zou ook erg welkom zijn. het belangrijkste is dat het gezond is bij de jongens klopte 2x de geslachtskalender en heb daar nu ook gekeken, laten we nu net de komende maanden kans maken op een meisje
Welke Chinese kalender gebruikte jij PLK? Er zijn er nml meerdere in omloop. Volgens de meeste zou ik twee meiden en een jongen moeten hebben
Volgens de Chinees zou ik drie meisjes moeten hebben Net als de skull theorie. De theorie van de s.eks ruim voor het ei te hebben etc etc. Bij mij klopt niks
Hier nog een jongens mama, de oudste is ruim 5,5 en de jongste bijna 2. Ik vind het erg leuk en ze kunnen leuk spelen samen. Soms breken ze de tent af en ze moeten echt hun energie kwijt. Heel herkenbaar stukje over het afscheid nemen van het idee dat ik ooit een dochter zou hebben. Ik heb daar wel even moeite mee gehad ondanks dat ik super blij ben met onze jongens en dat het voor hun leuker is dat ze van hetzelfde geslacht zijn.
Ik ben soms wel heel blij om dit te lezen (sorrie natuurlijk voor jou, ik had jou natuurlijk gewoon een dochter gegund). Ik zal het uitleggen. Zelf heb ik niets gedaan om een meisje te krijgen: niet op kalenders gekeken, geen rekening gehouden met mijn ovulatie of wat dan ook. Soms kan ik mezelf wel voor m'n kop slaan dat ik dit niet gedaan heb! Maar als ik lees dat het bij sommige niet heeft gewerkt, dan had dat bij mij ook net zo goed het geval kunnen zijn. Zelf ben ik niet eerder aan de derde begonnen, voordat ik zeker wist dat het mij niet om een dochter ging. Dat is onder andere de reden dat er zoveel tussen nr 2 en 3 zit. Toen ik, via NIPT, te horen kreeg dat we een zoon verwachtte sloeg dat in als een bom!!! Die had ik even niet zien aankomen. Natuurlijk was ik vooral blij dat mijn kindje gezond was, maar ergens had ik dus toch heel erg gehoopt op die dochter. Gelukkig wordt dat gevoel echt minder. Soms vlamt het nog even op (vooral als mensen met twee zoontjes een dochter krijgen), maar ik weet dat nu heel goed te relativeren. Ik mag het even voelen, maar niet te lang. Ik besef me dat ik super gelukkig mag zijn met drie gezonde kindjes en dat het gemis van een dochter in het niet valt bij alles wat je ook kan overkomen op het gebied van kinderen krijgen.
Ik begrijp het helemaal elvis. Ik heb het ook niet bewust gedaan maar achteraf opgezocht. Stiekem hoop gekregen maar mijn gevoel zei een jongen dus de schok was niet heel groot. Ik geloof in het lot. Dat dingen gebeuren wat je er ook aan doet. Dat het voor mij voorbestemd is dat ik drie jongens mag groot brengen. En dat ik er alles aan had kunnen doen om een meisje te maken dit tevergeefse moeite zou zijn geweest.
Ik wil hier nog wel aan toevoegen dat ik ook echt gelukkig ben met de situatie zoals hij is. Zoals frummel al schreef: het staat los van elkaar. Laatst vroeg mijn vriend wat ik zou doen als mijn zoon morgen een meisje kon zijn. Ik zou het dan niet doen. Dan is hij niet meer wie hij nu is.
Frummel, dat is zo waar! Het voelt ook een beetje ment to be. Bij mijn derde heb ik meer dan ooit het gevoel dat hij ons gezin heeft gekozen. Het voelt zo goed tussen ons allemaal. En hij is zo ontzettend verzot op ons en wij op hem. Echt niet te beschrijven.
Precies. Jongetjes zijn ook zoooo leuk! Ik heb nu twee zulk verschillende mannetjes. Een frustratie peuter die een flink temperament heeft en zich razendsnel ontwikkeld maar ook veel om zijn omgeving denkt en mijn bijna dreumes die heel relaxed is en heerlijk zelf kan spelen. Ik ben ook zo nieuwsgierig naar baby drie. Hoe zal dit mannetje weer zijn? Het is in elk geval een sterk kindje. Mijn man kon hem bij zeventien weken al met zijn hand op mijn buik voelen.
Wist niet dat er meerdere chineese geslachtskalenders zijn haha. Ik had hier gekeken bij de kalender. Ik geloof ook wel in het lot. Mocht er hier straks nog een jongen bij komen, dat is dat zo en is prima. Jongens zijn ook heel leuk.
Volgens de chinese geslachtskalender had de 3e ook een meisje moeten zijn. Haha, dus niet! Ik had best gehoopt op een meisje, maar nu ik weet dat het een jongen wordt, heb ik er vrede mee en vind ik het ook wel heel bijzonder! Alleen jammer van de meisjesnaam die we al 4 jaar 'klaar' hebben liggen
Ohhh wat een superfijn topic dit!! Hier een toekomstige jongensmama haha, heb een zoontje van anderhalf en 2e zoontje op komst! Gisteren de 20weken echo gehad waarin we dus heeeel duidelijk het piemeltje zagen. Erg blij en verrast en natuurlijk gelukkig alles zag er gezond uit! Maar oohhh wat snap ik jullie, frummelke en Elvis, van het feit dat je de wens voor een meisje moet loslaten. Ik had ook stiekem een beetje op een meisje gehoopt, heb zo'n mooie band met mijn moeder, dat zou ik ook graag met een dochter willen. Maar weet dat dit ook net zo goed met een jongen kan!! En of er een nummer 3 in zit, staat nog open, maar de kans op weer een jongen is geloof ik zelfs wat groter! Toch zou ik ook graag 3 kindjes willen en niet zozeer doorgaan voor een meisje. Maar heb ook (nog steeds ff) mijn schakelmomenten. Geen jurkjes, niet samen shoppen later of meemaken dat je dochter zelf een kind krijgt. En inderdaad het Staat helemaal los van mijn mooie mannetje wat er nu aan komt!!