Nou ik moet eerlijk bekennen dat ik constant de schim vanaf de trap zie liggen als ik de trap af loop... En bij binnen komen in de kamer ik nare beelden voor mijn ogen krijg... Enge geluid wat hij maakte... bah.. Loop heel de dag al met een brok in mijn keel, maar huilen lukt me niet
He bah wat maar zeg om je man zo aan te treffen! Gelukkig is er niks ernstigs gebeurd en is hij weer lekker thuis, maar jij zal nog wel even de schrik in je benen blijven houden! Hadden ze in het zh nog een verklaring waarom hij bewusteloos is geraakt?
Ik ben al 12 jaar samen met hem en dit was de eerste keer dat hij een lage bloeddruk had. Normaal is daar nooit spraken van geweest. Mocht het vaker gaan voorkomen moeten we aan de bel trekken.
Meid wat een schrik. Gelukkig is het redelijk goed afgelopen. Beterschap voor je man en een knuffel voor jou voor de schrik.
Jeetje wat schrikken. Hoe is het nu met hem? Is de pijn in zijn rib een beetje te handelen? Hopelijk ben jij ook snel van de schrik bekomen!
Inderdaad wel in de gaten houden, mijn tante heeft dit ook. Hoe ouder ze wordt hoe vaker het bij haar voor komt. Ze heeft laatst buikgriep gehad en toen kreeg ze het ook en toen is ze echt een tijdje knock-out geweest. Vaak voelt ze het aankomen.. Ook bij haar lage bloeddruk. Sterkte!
Zo, wat eng zeg! Kan mij goed voorstellen dat je je nog naar voelt. Dat beeld krijg je voorlopig niet van je netvlies af denk ik.. Maar ook zo eng dat het ineens gebeurd! Moet hij niet wat vaker op controles komen om te laten checken? Ik zou doodsbang zijn dat het weer elk moment kan gebeuren
Ik word gek van mezelf.. ben heel de dag aan het analyseren... denk al zon 40 keer.... ik durf hem geen moment alleen te laten.. elke zuchtje raar geluidje.. Ik word er doodmoe van.. Ik weet het van mezelf maar kan er niets aan doen.. Heeft denk ik deels met vroeger te maken, mijn jeugd...
Dat zou ik ook hebben hoor. Dat is toch ook niet gek? Dikke knuffel! Hoop voor jullie dat het bij deze ene keer blijft, dat is al 1 keer teveel.
Jeetje dat is schrikken! Lijkt me idd ook heel heftig! Begrijp dat je ook nog steeds angstig bent, knuffel. En beterschap voor je man! Ik voel het idd ook aankomen (gehoor word anders en t word wazig en uiteindelijk zwart voor je ogen), ik ga dan vaak snel zitten of liggen en vaak na een kwartiertje gaat het weer, gelukkig nooit out geweest *klopt af*
Dat heeft " gewoon" tijd nodig. Je moet weer een beetje vertrouwen krijgen in het feit dat er niet ieder moment weer wat kan gebeuren. Probeer voor vanavond / vannacht het zo veilig mogelijk te maken voor je gevoel lichtje extra aan bv. ( niet die kapotte lamp dat zal niet meer gaan ) Je adrenaline pijl is w.s nog niet helemaal normaal. Bovendien is het gewoon super heftig wat er gebeurd is het is gelukkig goed afgelopen maar dat maakt de schrik van de eerste paar momenten niet minder. Je dacht toen echt even dat hij dood zou gaan. Hopelijk kunnen jullie een beetje slapen vannacht
Lief dat je er naar vraagt. Het gaat best oke, Zijn lijf doet gewoon zeer hier en daar wat blauw en zit onder de schrammen. hij hangt beetje op de bank en rookt af en toe een peukie in de keuken, dat is zijn loopje van de dag hahaha. Met mijn gaat het redelijk... Ik zie hem vaak weer liggen en hoor dan weer dat akelige gebrom en gekreun.. bah.. Zorg voor j komt nu wel op mijn schouders terecht. Dat valt me zwaar. Ik ben iig blij dat hij al veel zelf doet met douche bvb, Al huilt hij wel dat papa het moet doen...
ik had dit ook toen mijn zoontje zijn bovenbeen brak, ik kreeg mijn telefoon niet ontgrendeld en ik kon 112 ook niet meer typen. Veel sterkte! Gelukkig is hij alweer thuis
Jeetje Imensa dat is heftig! Gelukkig is hij weer thuis. Dit zal best een nasleep hebben. Voor hem lichamelijk en voor jou beide(ben ik bang) geestelijk heb je minstens zo'n smak gemaakt als je man en lichamelijk zal de zorg die nu op je schouders rust vast voor lichamelijke problemen zorgen(gebaseerd op wat ik wel eens gelezen heb). Mocht je in het midden van het land wonen, dan wil ik je best helpen! Al is het met boodschappen doen..... Natuurlijk mag je me ook pb'en mocht je willen praten. Die tranen.....die komen vast nog wel. Sterkte voor jullie!