Het duurt nog even, maar toch ben ik er al mee bezig! Wat is jullie tip om te ontspannen tijdens de bevalling? Hoe vingen jullie je weeen op en hoe kon je partner je helpen? Alle tips zijn welkom
Ik wist niet hoe ik moest doen met die weeen .die waren pijnlijk en ik kan niet tegen . pijn. Maar ja zie me weer zwanger van de 3 ik zeg altijd tegen me zelf het gaat pijn doen maar je krijg iets moois voor terug.ik weet nog ik heb de hele zieken huis geschreeuwd. Ik dacht dit pijn gaat nooit meer over pffff.alleen als ik eraan denk word ik helemaal paniekerig.
Hahaha herkenbaar (de post hierboven) ook mijn 3e.. en toch weer angstig voor de bevalling.. en idd je weet het gaat pijn doen, en je kunt je er maar het beste bij neerleggen.. Het neemt je eigenlijk vanzelf wel over.. je raakt in je eigen bubbeltje.. je lichaam maakt ook eigen pijnstilling aan.. en geruststelling.. In het ziekenhuis hebben wij de keuze om pijnstilling te krijgen.. Uiteindelijk moeten we gewoon even door een korte periode van pijn heen.. Maar dan heb je er idd ook iets heel moois voor terug!!
Hier was afleiding zoeken (lezen, tablet, filmpje), douchen en lekker rondlopen een afleiding, maar moet zeggen dat ik ook t/m 8 cm weinig pijn/last had bij alle 3 de bevallingen....
Hier hielp douchen heel goed. Lekker op een stoeltje thuis onder de douche met de warme straal op mijn buik. Tussendoor lag ik gewoon op bed. Bij mij hielp het om rustig te blijven, accepteer de pijn, want je doet er niks aan. Vriend kon tijdens de weeën niet zo veel doen, was echt in mijn eigen wereldje. Vond het ook niet fijn als hij me aanraakte ( probeerde heel lief mijn haar te aaien enzo ), alleen af en toe mijn onderrug wat tegendruk geven.). Bij de pers weeën juist wel door mijn hoofd vast te houden. Wat ik ook fijn vond tijdens de bevalling was dat iedere keer de pijn even stopte, tijdens de wee was ik die dan echt aan het uitzitten, zegmaar. Ik moest wel bij 8cm overgeven, daar heb ik echt een hekel aan, dus dat vond ik wel vervelend (a)... Had je bij je eerste een erg moeilijke bevalling?
Klinkt heel suf misschien maar haal adem... Inademen door je buik goed bol te maken en dit ook heel bewust te doen. Was een erg prettige aanwijzing die ik kreeg van de verloskundige. Hielp mij ontzettend bij het "erbij blijven" en niet in paniek te raken. Met in paniek raken wordt het alleen maar lastiger om de weeen op te vangen. Merk je dat je die kant op gaat, probeer jezelf dan ook toe te spreken of spreek met je partner af dat die dat doet. Koppie erbij houden, want elke wee brengt je weer dichterbij je kindje! Qua houding vond ik het erg prettig om staand (tijdens de persweeen op mijn knieen op bed, armen over het hoofdeinde) voorover te hangen over bijv een hoge stoel. Tijdens een wee trappelde ik een beetje met mijn voeten. Weet ff niet hoe ik het anders moet uitleggen, maar dezelfde bewegingen die je ook op zo'n step- apparaat in de sportschool zou doen. Probeer vooral ook verschillende houdingen uit tijdens de weeen. Je voelt gauw genoeg aan of het prettig is of niet. Liggend op mijn rug op bed bijvoorbeeld vond ik in ieder geval niet te doen, maar voor jou kan dit weer heel anders zijn!
Rustig blijven en niet vechten tegen de pijn. Dit werkt alleen maar averechts waardoor het nog meer pijn doet en je in paniek raakt. Maar het ligt er zo aan hoe je bevalling is en waar je bent. Ik heb het tot 6 cm als een eitje ervaren, daarna werden ze wat pittiger en pas vanaf 9 cm heb ik het zwaar gehad maar dan ben je er al bijna. (niet in mijn geval maar dat is een lang verhaal. )
Ik denk dat mijn bevalling wel 'meeviel' ik werd alleen ingeleid en was dus erg bed gebonden in het ziekenhuis (had ook een weeenstorm waarbij ik in een half uur van 4 naar 10 ging). Ik hoop dat het dit keer gewoon thuis begint en dat ik minder overvallen wordt door de weeën. Vandaar ook mijn vraag hoe anderen kunnen ontspannen. Hoop dat ik wat van jullie mee kan pikken en toe kan passen als het zo ver is Het accepteren van de pijn klinkt wel een beetje als de sleutel voor een 'goede' bevalling...
Gow with the flow, vertrouw op je lichaam en laat het gewoon gebeuren. Zoals hierboven al gezegd, niet verzetten tegen de pijn. Elke (pijnlijke) wee brengt je dichter bij je kindje!
Tijdens de ontsluitings weeën heen en weer wiebelen op het randje van de bank.. Ml moest heel hard met zijn knokkels in mijn onderrug duwen. Tijdens pers weeën ook op knieën op bed en met bovenlijf hoger leunend.
Tijdens de wee echt goed ademen en vooral niet je adem inhouden. Op een gegeven moment merk je hoevaak je moet ademen/puffen om over die pijnpiek te komen en dan kom je in een soort ritme/flow van de weeën opvangen, dat geeft ook meer vertrouwen in de weeën die vilgen, dan weet je dat je ze aankan en hoe je dat doet. Je partner met warme (!) handen tegendruk laten geven in je onderrug, jezelf er ook tegenaan duwen en tijdens de pijnpiek de pijn eruit 'schudden', dus zelf je rug tegen zijn handen aandrukken en schudden. Moeilijk uit te leggen maar werkte wel.
Het is zo makkelijk gezegd, maar ik denk echt "loslaten" en "accepteren" dat dingen soms anders gaan dan je graag zou zien. O ja, en denken "elke wee die geweest is, komt niet meer terug" . Maakte mij ook heel erg druk om de bevalling en het ging totaal anders dan ik had kunnen dromen. Weeënstorm met buik-been- én rugweeën, geen tijd om adem te halen, maar ook geen tijd om mij ergens druk om te maken. En wat mijn partner deed? Geen idee... ik had het nogal druk met het verwerken van weeën.
Ik had thuis zo een bal om op te gaan zitten draaien.... heerlijk! En in het ziekenhuis hadden ze die ook dus kon ik daar eenmaal aangekomen de laatste weeën ook nog opvangen. Zonder bal daar kon ik het echt niet want liggen deed te veel pijn op het laatst. Had namelijk vreselijke last van mijn stuit en onderrug. Verder puffen op het ritme van Altijd is Kortjakje ziek hielp ook heel goed....
Ik wou thuis bevallen, maar met zes centimeter wou ik naar het ziekenhuis voor pijnbestrijding. Daar bleef ik vervolgens drie uur hangen op zes centimeter en ik kreeg een infuus met een pompje zodat ik mijn eigen dosis pijnbestrijding kon bepalen. In ziekenhuis kon mijn vriend af en aan lopen naar de kantine voor chocomel met extra suiker. Na het breken van de vliezen ging het supersnel, maar heb wel 15 glazen chocomel gedronken die me de suikerkick en de extra energie gaven die ik wel nodig had. Mijn tip: snelle suikers!
In de laatste fase, echt tussen de weeen in iets van suikers, dat heeft mij er echt doorheen geholpen (weet even niet hoe ik mijn banner aan moet passen op de mobiele versie maar ik ben 6 maart bevallen)
In het hoofdmenu, zie je "banners" staan.. dan maak je er eentje voor je kleintje, kopieer je de link en dan bij gebruikers instellingen je handtekening wijzigen.. Moet je even de andere link weghalen... En natuurlijk ontzettend gefeliciteerd!! Is alles goed gegaan?? Genieten..