Ik vind het eerlijk gezegd echt zorgwekkend hoe je jezelf voor de gek kunt houden door jezelf maar aan te praten dat je zwanger bent. Ik hoop dus echt dat je je er nu bij neer kan leggen, hoe moeilijk het misschien ook is. Praat er met anderen over, dat helpt denk ik echt.
Oké goed dat je duidelijkheid hebt. Maar ik denk dat je wel moet inzien dat je door zo stellig te zeggen dat je zeker weet zwanger te zijn mensen je niet gauw meer serieus nemen. (als je één van je laatste reacties terug leest snap je misschien wat ik bedoel..) Hopelijk heb je daarvan geleerd want ik denk dat het voor jezelf ook niet leuk is.
Goh.. ( zal er niet teveel over zeggen) Maar ik weer bijna zeker dat je zeker obsessief hiermee bezig bent & zeker nog wel een kindje wil.. Maar goed, als jij denkt geen hulp nodig te hebben dan lezen we over een tijdje waarschijnlijk weer een nieuw topic van je .. Succes .. Hoop dat je zelf inziet dat je toch wel enigszins hulp nodig hebt .
Jammer voor je, want blijkbaar had je het toch graag gewild. Ik hoop dat je het een plekje kunt geven en een manier vindt om ermee om te gaan. Sterkte & succes!
Fijn dat er duidelijkheid is, dat vooropgesteld. Wel vind ik het heel vreemd dat je nu doodleuk zegt nee niet zwanger en geen kinderwens ik ga verder terwijl je de dag ervoor bijna 100% zeker weet zwanger te zijn en eigenlijk alle overige reacties aan je laars lapt..
Ja daar kan ik ook maar moeilijk in komen. Je zei dat je ging genieten van de bewegingen in je buik, zo overtuigd dat het een kindje was die die bewegingen veroorzaakte. Het lijkt me heel sterk dat je dit zo gemakkelijk naast je neer zult leggen. Wat ik al eerder heb gezegd: voor veel vrouwen is de wens voor nog een kindje erg herkenbaar en niets om je voor te schamen. Ik weet wel dat mijn partner mij zou verplichten hulp hierin te gaan zoeken, want als ik hem toch mee zou sleuren naar een pretecho terwijl alle zstesten negatief zijn alleen maar omdat ik overtuigd ben dat mijn darmen een baby nadoen, zou ik daar toch wel commentaar over krijgen. (Ik krijg mijn partner al bijna niet mee naar een pretecho als ik wél zwanger ben, omdat johDat zonde van t geld vind )
Als je in het ene berichtje schrijft dat je aan het genieten bent van de bewegingen van je kindje en ervan overtuigd bent dat je zwanger bent, dat je geen twijfel meer hebt, en vervolgens een echo hebt waarop geen zwangerschap te zien is, kun je mij niet wijs maken dat dat geen dreun in je gezicht is... Je bent er in de volle overtuiging naar toe gegaan dat je een bewegend kindje zou zien, tenzij je hier iets anders schrijft dan je eigenlijk wel wist. Ik neem aan dat de echoscopiste aan de hand van de lege echo vragen heeft gesteld, dat je man met vragen is gekomen, je eigen lichaam en hoofd hebben je in de maling genomen. Je hebt doodnormale hormonale klachten voor zwangerschapskwaaltjes aangezien, je hebt gerommel van darmen als babyschopjes herkend. Terwijl al je zwangerschapstesten negatief waren. Maar toch heb je jezelf aangepraat dat je zwanger was. Dan moet zo'n echo enorm confronterend zijn geweest, tenzij je nu voor jezelf toch weer redenen en uitvluchten aan het bedenken bent waarom de echo vals-negatief kan zijn geweest. Uit je gedrag en posts komen naar voren dan je nog een kindje wilt, anders was je niet in deze situatie verzeild geraakt. Dan had je alles niet voor een zwangerschap aangezien en had je niet al het tegenbewijs aan de kant gegooid. Dan had je er nuchter in gestaan en het gezien zoals het werkelijk was. Je kunt dat allemaal als "door het slijk halen" zien, maar het is terechte bezorgdheid. Je zegt dat je geen kindje wilt, maar je gedrag wijst op totaal iets anders. Waarom is dat iets om je voor te schamen? Waarom kun je niet eerlijk zeggen dat je het graag zou willen? En gaan onderzoeken of het nog een mogelijkheid is? Is het geen mogelijkheid, dan heb je blijkbaar toch nog een wens, die je een plekje moet geven. Als je daar hulp bij nodig hebt, is dat ook niks om je voor te schamen. Ik denk dat je eerlijk moet zijn naar jezelf en je man toe. Daar kom je uiteindelijk het verst mee.
Dit dus! Gisteren was je ZO overtuigd dat je echt 100% zeker weten zwanger zou zijn en je lekker ging genieten van het getrappel in je buik. En nu na die echo,blijk je dus helemaal niet zwanger (wat hier al tig keren gezegd is) en je gaat gewoon even je leven oppakken alsof het je eigenlijk niks doet dat op de echo te zien was dat je niet zwanger bent. Ik kan mij haast niet voorstellen dat het geen flinke dreun voor je geweest moet zijn omdat je zo overtuigd was wel zwanger te zijn. Ik denk dat ik er echt helemaal door van slag zou zijn als ik zo zeker was als dat jij gisteren was. Daarbij kan ik mij de heftige reacties in dit topic wel voorstellen. Er zijn hier veel vrouwen die niets liever dat een kindje willen maar niet of met veel moeite zwanger raken en dan lezen ze dit... Kan mij heel goed voorstellen dat dat bij sommige flink in het verkeerde keelgat kan schieten. Ik hoop heel erg,vooral voor jou en je man,dat je het nu helemaal kan los laten nu je gewoon weet dat je echt niet zwanger bent en je inderdaad ook echt je leven weer kan oppakken. Maar ik denk dat met iemand hier over praten niet verkeerd is. En dat is echt niet lullig bedoeld,totaal niet. Maar ik heb je zo in dit topic gevolgd en ik ben eerlijk gezegd echt geschrokken over hoe je er toch wel heel erg mee bezig bent en het toch echt lijkt dat je geen kindjes meer zou willen toch niet helemaal geaccepteerd hebt. Wat ook helemaal geen schande is want als jou hart zegt dat je nog heel graag een kindje wilt maar door welke reden dat ook toch geen kindje meer bij komt maar je wel dit soort topics opent,dan ben je er toch enorm veel mee bezig voor iemand die geen kindjes meer zou willen. Hoe dan ook,Ik ben blij voor je dat je nu 100% zeker weet waar je aan toe bent. Ik wens je veel sterkte toe
Fijn dat je het zo goed oppakt . En goed van je zeg dat je gewoon eerlijk bent terwijl je botte reacties hebt gehad .
Ja? Noem je dat goed oppakken? Ik vind het nogal een een vreemde reactie na het eerdere "ik heb er nu geen twijfel meer over!!!" Ik hoop dat TS alle goedbedoelde adviezen hier ter harte neemt en echt serieus met iemand gaat praten over het feit dat ze zichzelf een schijnzwangerschap aanpraat. En ook IK bedoel het goed TS. Want zoals je in mijn onderschrift kunt zien weet ik als geen ander hoe heftig een niet vervulde kinderwens kan zijn. Succes toegewenst!
ben het hier mee eens en wil je heel veel sterkte wensen. Want ook ik geloof dat je je nu hartstikke rot zal voelen. Een hele dikke knuffel voor jou, ik hoop ook oprecht dat je hulp gaat zoeken.