Ja eigenlijk is het inderdaad heel sterk om de stap te nemen omdat ik het persoonlijk echt een flinke drempel vind. Ik heb de afspraak gemaakt en kan morgen terecht .
Ik ben blij dat je het zelf al zegt, het is inderdaad pas sterk om aan jezelf toe te geven dat je hulp nodig hebt en dan de eerste stap te zetten, super goed gedaan! Ik denk dat je over een tijdje tegen jezelf zegt, 'had ik die eerste stap maar veel eerder gezet' Succes meid!
Je hoeft je absoluut nergens voor te schamen! Als je naar de dokter gaat met een gebroken been dan is dat toch ook geen falen? Soms heb je gewoon even wat hulp nodig om dingen in het juiste perspectief te zien en te zorgen dat je je voorraad energie weer bij kunt vullen. Goed dat je nu een afspraak hebt gemaakt! Good luck
Heel erg bedankt voor al jullie lieve reacties! Jullie hebben mij net dat laatste zetje gegeven om de stap te nemen. Misschien valt het allemaal heel erg mee en lucht het morgen al genoeg op om even alles er uit te gooien wat ik tot nu voor mijzelf heb bewaard. Ik zal jullie morgen laten weten hoe het is gegaan!
Als ik je verhaal zo lees lijkt het alsof ik me eigen verhaal van een jaar geleden lees... Ik kan je alleen maar aanraden zeker naar de huisarts te gaan,ik heb te lang doorgelopen en altijd maar gedaan van ach het gaat wel over en toen kwam het moment dat ik instorte(sep '14) en de diagnose burn out kreeg... Binnen de hap gesprekken met iemand van de ggz (nu nog) en ik voel me nu weer een stuk beter,heb een nieuwe baan en zit een stuk beter in me vel. Het heeft mij erg geholpen eraan toe te geven,ook al ben ik normaal erg hard voor mezelf. Heel veel succes meid!
Hoi lieve allemaal, Vanmorgen ben ik naar de huisarts geweest. Vanaf het moment dat ik wakker werd had ik al onwijze hoofdpijn en was ik misselijk. Vond het dus toch behoorlijk spannend allemaal! Ik had stiekem ook een andere reden opgegeven dat ik langs kwam. Ik heb namelijk ook al een aantal maanden last van jeuk in mijn gezicht. Ik heb in ieder geval nadat we het over mijn gezicht hadden gehad verteld dat ik ook erg moe ben de laatste tijd en dat ik zo'n last heb van mijn schouders en nek. Ik kon er toen net nog uit brengen dat ik denk dat dit door spanningen komt en begon toen al heel erg te huilen. Ik heb toen nog een tijdje met mijn huisarts gepraat en hij is gelukkig ook de huisarts van mijn vader waardoor hij al wist wat er speelde. Nu ben ik doorverwezen naar de POH-GGZ om te gaan praten en dan kan ik na dat gesprek aangeven of ik vaker wil komen.
En ben je blij/opgelucht dat je de stap gezet hebt? Ik hoop dat de gesprek(ken) je goed zullen gaan doen!
Ja ik ben zeker al wat opgeluchter. Het gesprek met de huisarts was ook al prettig, hij nam al echt de tijd voor mij. Dankjewel! Ik kan gelukkig 20 maart al terecht.
Als je je been breekt, twijfel je ook niet en ga je naar de dokter. Nu heb je psychische hulp nodig, dus twijfel niet en ga naar de dokter.