Misschien een domme vraag, maar vetcellen worden toch niet aangemaakt op basis van hoe vet het voedsel is,maar op basis van of een kindje wel of niet voldoende verbrand? (Misschien denk ik te simpel, dan hoor ik dat graag.... ) Overigens frikandel vind ik echt zó eng. Ik kreeg het nooit als klein kind, maar mijn zusje wel, want die zag mij het eten en wilde het dan natuurlijk ook. En kreeg toen op haar 3e opeens borstvorming, door de hormonen die in dat eten zat (Volgens de dokter). Toen mijn moeder stopte met frikandellen geven ging dat weer weg. En we aten niet eens elke dag frikandellen ofzo
Ja klopt dat denk ik ook...men meent dat koek lekkers is...terwijl voor een kind fruit ook lekkers is. Dat is hoe ze het gewend zijn.
Aaa bah. Na 2 frikandellen zou ik al opgeven. Het klopt wel wat tuc en adi zeggen. Wat ze niet kennen missen ze niet dus waarom ongezond lekkers geven? Ik ben er ook schuldig aan hoor maar wat wij doen is slecht aangeleerd gedrag en we geven dit ook door aan onze kinderen. In ons geval is dat met smarties, dit krijgt hij bijna dagelijks, geen zakje vol maar 2 tot 6. Maar als we hem dat nooit hadden gegeven dan zou hij er ook niet om vragen. Fruit is ook lekker. Peren, aardbeien,druiven en rozijnen heeft hij liever dan koekjes dus hij eet op het moment best veel fruit, bananen moeten voor hem bijna groen zijn, appels vind hij ook lekker en zomerfruit, ja wie lust dat niet? Hij eet dus zelden koekjes of snoep buiten die smarties. In de week 2 smarties, soms 4 en als papa weekend heeft max 6.
Nee ik snap wel wat je bedoeld, en ben het er wel deels mee eens, alleen wanneer wij (en dit gebeurt alleen in het weekend) iets lekkers nemen krijgt onze dochter dat dus ook, maar inderdaad niet exact het zelfde. Ik vind het beetje bekrompen allemaal. De mensen die wat "makkelijker" zijn irriteren zich aan de bewuste mama's en andersom. Waaaarom? Laat elkaar lekker doen op zijn/haar manier. Deel je mening maar zolang het niet gevaarlijk is laat het dan daar bij? Ik snap niet dat je je daar druk om kan maken.
Mijn dochter denkt daar anders over. Heeft altijd al niet echt genoten van fruit (ook niet toen ze geen koek e.d. kreeg) maar nu word het gewoon geweigerd! Ben nu drastisch aan het veranderen, alle tussendoortjes bestaan uit rauwkost of fruit hopelijk helpt dit.
Ik snap inderdaad ook niet waarom kinderen op zo jonge leeftijd aan de danoontjes en snoepjes moeten. Mijn dreumes van 15 minuten is al heel blij met zijn snoepkomkommers of een lekkere dadel. Gelukkig ook geen diksap maar lekker water. hij vindt het heerlijk dus ja waarom iets anders aanbieden. Ieder voor zich natuurlijk, maar heel snel wordt het al als heel zielig gezien als je kindje geen danoontje krijgt of diksap.
Hier ben ik het wel mee eens Ik ben ook erg blij dat dit ook voor mijn dochter geldt, hoewel ze af en toe een snoepje natuurlijk ook erg waardeert (ze is nu 4). Dat vind ik namelijk wel belangrijk; dat ze met mate leert snoepen. Ik heb te vaak in mijn omgeving gezien dat kinderen die nooit wat kregen thuis daarna compleet doorslaan zodra ze elders waren waar dus wel veel snoep voorradig was. Alleen voor water gaat het bij ons niet op, dat heeft ze eigenlijk nooit willen drinken. Alleen s' nachts als ze dorst heeft maar zelfs dan met tegenzin. Dikzap heeft ze ook nooit willen drinken, thee idem.. Hier dus vooral erg zwaar aangelengde sapjes. Anders drinkt ze namelijk pertinent niet. Verder is het hier gewoon biologisch, geen zakjes of pakjes en (vrijwel bijna altijd) vers. Af en toe eens iets "lekkers" zoals patatjes oid, verder gebruik ik gewoon gezond verstand.
Ze krijgt hier trouwens standaard een snoepje per dag. Maar dat is haar vitamine D, vind ze heerlijk en is er super blij mee haha.
Het bovenstaande geldt alleen voor mensen die opgroeien met het idee dat snoep verboden vrucht is, dus iets heel speciaals wat het kind niet mag. Een kind dat spekjes, lollies, zuurtjes of wat dan ook niet lekker vind gaat dat ook niet naar binnen lopen werken buitenshuis. Dat doe je alleen als je leert dat iets heel lekker of speciaal is. Eten waar je niks om geeft doet je ook niks. Al zetten ze een hele berg voor je neus. .
Het gaat volgens mij om de balans en de variatie. Hier een nogal lichtgewichtje (21 maanden en net 9,2 kilo) die mee gaat in ons eetpatroon. Dat betekent: bruin brood, zoet beleg alleen in de ochtend, 1 a 2 keer per dag fruit, waar mogelijk volle melkproducten en 's avonds groente/vlees/aardappelen of rijst of pasta, zo min mogelijk zakjes en pakjes. Als dat de basis is, zie ik geen probleem in een glaasje Roosvicee of een koekje bij de thee. Er zit nog heel veel tussen je dreumes af en toe wat lekkers te geven en hem/haar vol proppen met frisdrank, chips en frikandellen
Ik geef ook zo min mogelijk suikers, geen liga's of iets dergelijks in huis. Ik begrijp ook niet zo goed waarom je kind yogi zou geven..weten zij veel. Ik heb laatst gewoon karnemelk gegeven, drinkt een flesje leeg. Ook gewone yoghurt, gaat erin als koek . Zij weet het bestaan niet van een danoontje of iets anders. Ik heb laatst havermout/bananen pannenkoekjes gebakken en ik doe voor mijzelf een beetje maple syrup erop. Ik weet dat het lekkerder is met, maar mijn dochter niet, die eet het pannenkoekje zonder iets erop en at er 3 op! Klinkt stom, maar waarom zou ik haar iets geven wat voor haar niet nodig is? Ik geef ook soms alleen roomboter op brood en ik maak zelf abrikozen jam. het is zoooo makkelijk ( gedroogde abrikozen inkoken, pureren en klaar!). Veel mensen weten niet het effect wat bijvoorbeeld suikers in een lichaam doet, feitelijk niets. Je lichaam kan er niets mee, moet alleen een tijdje hard werken om het te verwerken. Ik ben van mening dat op zich een beetje suiker geen kwaad kan, maar bedenk dat in zoveel producten al suikers zitten, trek je keukenla maar open en lees de ingrediënten. Bijv. kipfilet voor op brood, ketchup... Mijn dochter heeft van t weekend een halve krentebol op, ik wil ze vanaf nu zelf maken en dan zonder suiker. Op een gegeven moment is ze oud genoeg om zelf te kiezen wat ze wilt proeven en dan mag ze echt wel wat meer maar nu beslis ik.
Ik probeer al het 'lekkers' (om het zo maar even te noemen) zoals koekjes, snoepjes e.d. zo lang mogelijk uit te stellen. Inderdaad onder het mom wat hij niet kent mist hij niet. Zoon krijgt alleen water (en thee), maar wij drinken zelf ook niets anders. Bij oma pikt hij soms de drinkbeker van zijn nichtje waar diksap in zit en drinkt daar dan gulzig van haha. Ach. Maar ik ben niet van plan dit zelf in huis te halen, simpelweg omdat ik vind dat het niets toevoegt en (nogmaals) wij zelf ook niets anders dan water drinken. Op zijn 1e verjaardag heeft hij natúúrlijk taart gehad! Dat ging ook gretig naar binnen en was fantastisch om te zien! Pas een week of 2 geleden heeft hij voor het eerst een hapje van een gebakje gehad, die ik kreeg toen ik ergens op visite was. Daar word ik langzaamaan iets soepeler in merk ik. Maar hem dagelijks iets 'lekkers' of een bekertje sap geven, nee, dan zal ik voorlopig nog niet doen (denk ik)
Hier zijn we van mening dat je gewoon je gezond verstand moet gebruiken. Geen diksap of ranja, maar gewoon water. Zo af en toe een frietje of koekje moet kunnen. S'avonds gewoon met de pot mee eten (groente, koolhydraten en vlees/vis). Denk dat je daar een heel eind mee komt. Tegenwoordig slaan sommige mensen wel heel erg door in het gezond willen leven.
Inderdaad, en daarom leer ik haar ook dat het niet verboden is, en dat het af en toe best mag Dan heb ik het dus niet over een kindje van 1 a 2 jaar he. Ze zit nu op een leeftijd dat ze ook veel meer met snoep in aanraking komt (vriendjes en vriendinnetjes op school e.d).
natuurlijk...mijn kleuter eet ook wel snoepjes hoor en dat vind ik geen enkel probleem. Maar ik heb het haar nooit aangeboden...dat heeft ze sinds de kleuterschool leren kennen..nou prima. Maar ik begrijp ouders niet die dus op het kdv en de psz al op snoep trakteren...waarom moet een kind op die leeftijd al snoep? Als geen enkel kind dat aangeboden krijgt thuis dan kennen ze het allemaal niet. En ja hier ook een 2 jarige met een zus van 6 en hij krijgt ook geen snoep. Verder leert hij dingen vast eerder kennen als tweede kind, maar ik heb grenzen.