Hallo, Momenteel ben ik zwanger van mijn 3e kind. Dit is niet de vader van mijn 2 dochters. Al meer dan een jaar heb ik geen contact met mijn ouders. Zij zijn het niet eens met mijn partnerkeuze en hebben daarom de keuze gemaakt ook met mij niks meer te maken te willen hebben omdat ik voor hem kies. ( hun zien het als een keuze, terwijl ik niet wil kiezen tussen mijn grote liefde en mijn familie ). Ondanks de ruzie heb ik er voor gezorgd dat mijn 2 dochters in schoolvakanties naar mijn ouders gaan. Mijn zus haalt ze dan bij mij op, en brengt ze terug. ( deze woont nog thuis ). Dit gaat allemaal prima. Nu ben ik zwanger van de 3e en hebben zij aangegeven dat zij ook niks te maken willen hebben met mijn 3e kind. Ze willen er geen doen mee hebben. Dit doet mij en mijn vriend pijn. Waarom zo'n onschuldig kindje afwijzen? Dit kind heeft net zoveel hun bloed als dat van mijn dochters. Ik heb al vaak aangegeven of wij het niet gewoon uit kunnen praten, maar daar reageren ze niet eens op. Ze reageren alleen maar als 1 van mijn dochters een vraag heeft. Nu heb ik ze dus aangegeven dat ik geen onderscheid ga maken als de baby geboren is tussen mijn kinderen. Ik ga niet tegen de kleine straks zeggen jij mag niet naar oma, maar je zussen wel. Jij bent niet welkom. Daar pas ik voor. Dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Dit vinden zij schandalig dat ik dit zeg, dan hou ik de kinderen bij hun weg. Hoe kan ik dit maken? Sturen mijn andere zus op mij af met " Als DAT kind geboren is, ga jij dan de andere 2 kids bij ma en pa weghouden, dat kan je niet maken dat is slecht voor de kinderen" . En dat er een wet komt voor grootouders en de kleinkinderen en dat ze daar gebruik van gaan maken Ben ik nu zo slecht bezig door geen onderscheid te maken? Wat zouden jullie doen?
Ik zou d'r helemaal geen zin meer in hebben, of alle 3 accepteren en normaal doen en anders helaas geen contact meer.
Ik had ze dan niet meer daarheen laten gaan.. Hun willen dat jij kiest tussen je eigen kinderen! Nee hun maken nu een verkeerde keuze en dit zal ik ze dus ook zo duidelijk maken.. Hoe jammer ook!
Ik zou denk ik ook geen onderscheid maken. Dat zou niet goed voelen. Maar in deze situatie is er geen goed, alleen fout. Jammer dat je ouders er zo in staan, ik vind het al heel dapper van jullie dat de kinderen opa en oma nu mogen zien.. En jij creƫert deze nieuwe situatie niet, dat doen je ouders
Hmm heel erg duidelijk. Alle drie je kinderen zijn gelijk als je ouders dat niet accepteren is dat HUN probleem. Ik zou echt niet zulke moeilijke fratsen uithalen. Em wat kinderachtig dat ze niet met je willen praten en alles via je zus spelen. Ik zou daar hoeveel pijn het ook doet dan volledig afstand van doen.
Wel apart zeer apart. Ouders leggen zich er meestal wel bij neer de keuze van de partner. Wat is er mis( met jou partner) dat ze er zo op tegen zijn? Maar je hebt gelijk of alle drie of de andere twee ook niet. Kan er verder ook niks zinnigs op zeggen! Doe wat je hart je verteld. Als het oneerlijk voelt( waar in ik je gelijk geeft) Of ze draaien bijna de geboorten maar alles ik weet het niet!!
Niet meer doen! Of alle 3 of niet.. idd de keus bij hun .. Die nieuwe wetgeving is er nog lang niet en dan nog .. jij houd opa en oma niet bij je kinderen vandaan.. hun doen zo raar, zal naar mijn inzien geen rechter zijn die zal zeggen mevrouw kind 1 en 2 gaat naar opa en oma, kind 3 blijft thuis ..
Ik vind dat erg lullig van je ouders. Hoe willen ze dat straks gaan uitleggen aan je dochter?!? Alsof het kind er iets aan kan doen! Nee hoor, hier zou ook gelden: alle kleinkinderen gelijk behandelen en anders hebben ze pech. Zou alleen wel bang zijn dat ze nr 3 dan toch anders gaan behandelen als je er zelf niet bij bent. En wat betreft dat je je kinderen weg houdt bij opa en oma: nee, dat doe je niet! Alsze alle 3 de kinderen gelijk behandelen mogen ze de kinderen toch blijven zien? Het is hun keus om je dochters straks niet meer te zien. Sterkte met deze rotsituatie met je ouders
Natuurlijk kun je geen onderscheid maken tussen de kinderen! Ik vind het al bewonderenswaardig dat je via via regelt dat ze hun kleinkinderen uberhaupt kunnen zien. Van de zotte dat ze een derde kindje niet accepteren en dat maar gewoon willen weigeren. Dan ga je op een hele vreemde manier met mensen om, ik vind het niet kunnen. Wat leer je een kind dan?! Het zou voor mij dus wel klaar zijn. Jij houdt de kinderen niet bij hen weg, als je dat zou doen. Zij kiezen ervoor om mensen niet normaal te behandelen, dus een gevolg van hun eigen gedrag! En als ze je zus op je af sturen, jammer dan. Als je zus er in mee gaat, zegt dat een hoop over jouw zus. Niets van aantrekken! Helaas herken ik een hoop in jouw verhaal. Het verschil is alleen dat mijn ouders er zelf voor gekozen hebben om ons en hun enige kleinkind niet meer te zien. En ik moet zeggen dat ik niet anders meer zou willen, het geeft een hoop rust. Al die jaren van vechten, je best doen, jezelf bewijzen, en het maakt allemaal niet uit. Wat je ook doet, het is nooit goed genoeg. Sommigen leven zo in hun eigen wereld, hebben hun eigen afwijkende normen en waarden waar niemand aan kan voldoen. Kies voor jezelf en je eigen gezin, en steek je energie in de mensen die het waard zijn.
dat zou een simpele kwestie zijn vanaf nu compleet geen kindje meer naar opa en oma.. Laat ze lekker die wet pakken.. Sjonge jonge mafkezen.. hier dachten ze ook te zeggen dat we kleinkinderen van hun afpakte omdat ze niet naar ons luisterde na meerdere gesprekken, terwijl dat nooit niet de bedoeling is geweest.. mijn advies lekker je dochters thuishouden totdat ze bijgedraaid zijn..
Het zijn elkaars tegenpolen qua karakter en liggen elkaar absoluut niet. Er is een keer ruzie geweest en daarna hebben ze mij die keuze gesteld. Mijn ouders zijn hele aparte mensen, leven in hun eigen cocon en zien niks anders verder. Ze zullen ook nooit sorry zeggen, want zij zijn nooit fout. Ik ben niet voor niks al op 17 jaar het huis uit gegaan...
Ik zou zeggen.. Of je praat het uit met ons (in zoverre dat gaat) en ze komen later alledrie, of je krijgt ze sowieso niet meer te zien.. Ik zou inderdaad geen onderscheid gaan maken tussen je kinderen. Dat is toch hartverscheurend?! "Ik heb een andere papa dus ik mag niet met mijn grote zussen mee naar opa en oma") Dat kan toch niet?! :x
Alle 3 of helemaal niet. Zijn zij nou gek. Ben wel benieuwd waarom jouw ouders zo'n ontzettende hekel hebben aan jouw vriend. Dat moet een grote ruzie zijn geweest. Sterkte!
Dat was het ook, hun waren al kwaad dat ik bij mijn ex weg ging ( vader van mijn dochters ) want dat kan niet, en dat hoort niet terwijl ik 10 jaar samen was. En mijn vriend is de tegenpool van mijn ex en kan niet overweg met hun manier van doen. Hoe ze met mij omgaan ( ben altijd bang geweest voor mijn vader, ze waren van de porties billenkoek ). Het zichzelf geweldig vinden, maar ze maken nooit fouten. Dat is een keer geklapt. Tot nu toe hebben ze altijd de hoop gehad dat ik nog bij hem weg zou gaan en voor hun zou kiezen, en nu merken ze dat ik niet weg ga, want ik ga ook trouwen en we krijgen een kind samen.
Ik zou kind 3 er al helemaal niet meer heen durven te sturen. En als ik het bij kind 3 niet durf dan krijg ik ook enge gedachtes bij 1 en 2. Sorry maar waar op de wereld is het normaal dat een 3e kind niet geaccepteerd wordt, wie de vader ook is, het gaat hier om een kind. Knap dat je het bij 1 en 2 zolang gedaan hebt, maar deze reactie vind ik niet alleen belachelijk maar ook eng. Mocht de deur uiteindelijk wel open gaan voor kind 3. Krijgt hij dan ook een ijsje als 1 en 2 aan het smikkelen zijn? Zit kind 3 straks niet super alleen een week in het hoekje te wachten tot hij weer terug mag naar ouders terwijl 1 en 2 de leukste spelletjes met opa en oma aan het spelen zijn? Krijgt kind 3 niet een ongelooflijk onwenselijk gevoel wat hem zal tekenen de rest van het leven omdat het niet welkom is of als enige andere aandacht krijgt? Veel sterkte met je besluit! Al het goede maakt dit vreselijke mensen bah. !