Ik twijfel of ik dit keer wil weten of we een jongen of een meisje krijgen. Hoe vonden jullie het om het niet te weten wat je kreeg?? En als je het ook een keer wel wist voor de bevalling, was het werkelijk anders? Gewoon nieuwsgierig.... De vorige keren wist ik dat we een meisje kregen, nu wel heel nieuwsgierig, maar aan de andere kant lijkt me het ook leuk om een keer er pas achter te komen als hij/zij geboren wordt.
Wij wilden het beide keren wel weten, want we wilden geen neutrale kamer, en roze en blauwe accenten toevoegen. Ook alleen witte of beige en grijze kleding vonden we een beetje saai. En we vonden het wel handig ivm namen en geboortekaartjes 😊 Dus aan mij heb je eigenlijk niets, hihi.
Bij de eerste wilden we het wel weten, het was heel fijn om gericht te kunnen zoeken naar spullen en namen. Bij de bevalling was de verrassing net zo groot als toen we het niet wisten. De tweede zwangerschap wilde mijn man echt niet het geslacht weten dus hebben we besloten het niet te weten, vreselijk vond ik dat. Mocht ik nog eens zwanger raken dan wil ik het zeker weer weten. Het niet weten leverde mij alleen maar meer stress op. En de verrassing is echt niet groter als je het geslacht niet weet is mijn ervaring.
haha nee....de redenen voor wel weet ik wel, na drie keer wel. Babykamer maken we dit keer niet en kleertjes, tja voor een meisje heb ik zo en zo van alles. En voor een jongentje zou ik gewoon een paar dingetjes kopen, kan het altijd weer aan een vriendin geven.
Wij wisten het bij de eerste niet en hadden wat neutrale kleertjes gekocht, groen, geel en wit/beige, rood. We vonden het hartstikke leuk om verrast te worden, hoewel we beiden heel sterk het gevoel hadden dat het een jongen was. Toen het een meisje bleek bij de geboorte waren we alsnog helemaal in de wolken. Mijn man is in de kraamweek toen nog wezen shoppen voor meisjesspulletjes. Wij hebben er nooit spijt van gehad en vonden het leuk om verrast te worden. Nu met de tweede wilden we het wel weten ivm eventuele aanschaf van kleding e.d. Het blijft altijd een tikkeltje spannend want 100% zeker ben je pas bij de geboorte.
Wij willen het ook niet weten. Tot nog toe bevalt het me prima. Ik vind het juist leuk, bijzonder dat het straks een verrassing is. Anders voelt het voor mij een beetje als een spoiler of zo ik weet niet. Maar, ik heb natuurlijk nog niet ervaren hoe het is het nog steeds niet te weten wanneer de baby geboren wordt.
Wij willen het niet weten. Heb ook niet de behoefte om het te vragen of de nieuwsgierigheid naar het geslacht. of dit constant zo blijft weet ik natuurlijk niet, maar vind dit wel erg leuk
Hier wisten/weten we het bij allebei. Het gaat niet alleen om dat ik het makkelijk vind ivm aanschaf van spulletjes maar omdat ik het weet kan ik er me beter op voorbereiden en visualiseren.
Wij wisten het bij de eerste niet, bij de tweede wel (vanaf 20 weken). Nu willen we het weer niet weten. De spanning was er zo vanaf, ik vond het niks. Ik had zoiets, nou weet ik dat het een meisje is en moet ik nog 20 weken wachten om haar te zien. En ik vond het bij de eerste toch heel erg bijzonder om in het echt te zien dat het een jongetje was, ipv op een scherm. Nou moet ik zeggen dat we de babykamer hetzelfde hebben gelaten (want die was toch al unisex ivm de eerste) en ik dol ben op de grijs/witte (groen, rood en blauw kan in mijn ogen ook trouwens) pakjes en roze mwoah vind. Dus daar hoeven wij het niet voor te doen. Gelukkig denkt mijn vriend er hetzelfde over.
Wij willen het ook niet weten. En ja natuurlijk ben ik nieuwsgierig, maar we houden het heel goed vol. We zijn nu bijna 28 weken onderweg, dus de laatste 12 weken (zo om en nabij ) moeten ook nog wel lukken. Wat betreft de babyspullen. Dat is ons prima gelukt. Het enige wat iets moeilijker is, is neutrale kleding vinden. Maar ach, we kopen gewoon niet te veel. Zodra de kleine er is kan er nog vrolijk verder geshopt worden
Bij onze dochter wisten we het wel. Wilde ik perse. Nu wilde mijn man het echt niet weten. Ik wel.. Maar moet eerlijk zeggen dat ik het eigenlijk hartstikke leuk vind! En dat voor iemand die niet van verassingen houdt hahah! Het valt me alles mee. Heb leuke neutrale dingen gekocht en een toffe kamer gemaakt. Het lijkt me echt heel leuk om straks na hard werken zelf te kunnen kijken wat ons gezin rijker mag maken.
Wij wisten het bij de eerste niet. Hadden gekozen voor een kleurrijke kamer die voor beide zou kunnen. Ik vond het niet vervelend om niet te weten wat het zou worden. Het enige wat ik irritant vond waren de opmerkingen van anderen dat ze het maar raar vonden dat wij het niet wilden weten. Ik vond het de mooiste verrassing toen onze zoon geboren werd en de reactie van mijn man was onbeschrijfelijk. Zo mooi en puur. Nu we zwanger zijn van de tweede willen wij het wel weten. Meer uit praktisch oogpunt. Moet ik opnieuw behangen. Kan ik jurkjes kopen of blijven het stoere broekjes...
Ik weet ook niet wat het is en vind dat zelf echt heel leuk en spannend. Ik hou ook wel van verrassingen. Ik heb kleertjes in alle kleuren gekocht, behalve roze want dat is de enige kleur wat ik niet leuk zou vinden als het evt een jongetje zou zijn. En het kamertje wordt saffiergroen. Het kaartje vind ik wel lastig, omdat ik nog niks leuks voor een meisje heb kunnen vinden. Kan niet wachten tot het zover is!
Bij beiden wisten we het niet. Nu hebben we een meisje en een jongen gekregen. Ik vond het wel heel speciaal om de kleine pas een naam te geven bij de geboorte. Bij de geboorte van onze dochter was ik alleen maar blij dat ze eruit was en boeide het me helemaal niet wat het was. Bij zoon was het een keizersnede dus toen hielden ze hem in vol ornaat boven het doek Dat gericht shoppen heb ik bij zoonlief wel gedaan, toen heb ik voor zowel een jongetje als een meisje kleertjes gekocht. Dat kwam ook meer omdat ik wist dat hij/zij op 24 december zou worden gehaald, dus dan zijn direct de winkels een paar dagen dicht. De meisjeskleding hebben we weer teruggestuurd en de jongenskleding heeft mijn moeder snel gewassen. Kamertje is ook zonder roze/blauw erg leuk geworden (lime groene muur en gordijnen met kaboutertjes) en de oudste kreeg voor de geboorte van haar broertje een meisjeskamertje. Kleertjes dat is inderdaad een paar dagen creme, groen, rood, maar dat vind ik niet zo heel erg. Kaartje: er zijn echt genoeg unisex kaartjes te verkrijgen, dus die hebben we dan ook gewoon uitgezocht bij de drukker. Zonder al te veel knip, plak en strikwerk. Als ik nog meer kinderen zou krijgen dan zou ik het weer niet willen weten. Ik vind de verrassing echt te leuk. Ik moet zelfs altijd even slikken als iemand zegt: ja het is een jongen Ik schrik dan van je verspreekt je toch niet etc. Nee gewoon niet mijn ding. Maar dat mag iedereen voor zich weten, dat is het voordeel van die mooie echo-apparaten.
Ik vond het een fantastische ervaring om na de bevalling mijn kindje op te tillen om tussen de beentjes te kijken om te zien of het een jongen of meisje was. Bij een eventuele volgende willen we het ook niet weten.
Wij weten het niet en het is echt super leuk! Alleen die opmerkingen van de omgeving! :x je weet het wel he, maar wil het niet zeggen, weet je t echt niet, wat raar.. Nou het is echt heerlijk en kan niet wachten tot we eindelijk ons wondertje kunnen bewonderen!
Wat goed dat jullie zo lang kunnen wachten. Ik was bij alle drie mega nieuwsgierig en nu bij nummer vier ook weer. Kan niet wachten tot het te zien is.
Ja dat helaas wel. Ooh, je zegt 'hij', zie je wel je weet dat het een jongen is! Tja, vind het zo onpersoonlijk om hem 'het' te noemen Dus hier is het een 'hij' totdat het tegendeel bewezen is. Al heet 'hij' nu 'catootje' omdat dochter overtuigd is dat ze een zusje krijgt haha. Al voordat ik zwanger was trouwens. Dus wij zijn zeker nieuwsgierig of ze gelijk heeft of niet, maar we weten het echt pas in september.
ach, als ik het leuker had gevonden om het wel te weten had ik het zeker ook willen zien zodra het kon. Zolang iedereen lekker doet waar ie zich goed bij voelt, prima toch?