drammen

herkenbaar. en ook passend bij de leeftijd. Ze snappen het even moeten wachten gewoon nog niet.


Mijn zoon wil ook wel eens een schaar van het aanrecht, en wordt dan heel boos en verdrietig als het niet mag. Hij kijkt me dan ook aan van: snap je niet wat ik bedoel? Dat het niet mag omdat het gevaarlijk is, is een link die hij nog niet legt.


Hoe ik hiermee omging? Zolang het veilig is, gewoon in meegaan. En dan eet hij die dag maar 5 rijstwafels. Lol gaat er vanzelf wel af.

 

Herkenbaar en ook ik vind het lastig. Vooral omdat hij echt heel erg verdrietig wordt als hij niet (meteen) zijn zin krijgt. Ik probeer dan dus wel af te leiden, hem aan het lachen te maken, maar dat werkt inderdaad niet altijd. Echt dikke tranen zijn het dan...en oh...dat vind ik moeilijk!!! Soms wil hij echt dingen die niet mogen of kunnen, dus dan is hij inderdaad even heel bedroefd.

 

Ja hoor herkenbaar.
Hier krijgt hij dan niet zijn zin. Daar begin ik niet aan.

Ik benoem het: jij wilt nu ... maar dat mag niet. En nu ben je boos en je mag best even boos zijn. Ga hier maar even boos zijn (dan zet ik hem even ergens op de grond). Dan negeer ik hem verder en ga vooral mijn eigen ding doen (wel zo dat ik hem in een ooghoek in de gaten kan houden). Dan komt hij vanzelf weer naar mij toe om iets te gaan doen. Doorzetten en volhouden dan worden die buien steeds iets minder lang is mijn ervaring.

Afleiden oid werkte hier ook niet.
Troosten ook niet want hij wil het gewoon.

 

Ik ben ook van de makkelijke, maar ik vind het vooral lastig nu dit dus ook met de tv gebeurt, ipad en telefoon. Hoe doe je dat dan?

 

Haha heeeeel herkenbaar! Die kleine snotneusjes..

Ik leg hem gewoon uit waarom ik iets niet hebben wil en bied hem dan wat anders aan als hij daar niet op ingaat dan houdt het voor mij op en dan is hij maar even boos.
Hij zal nu nog niet snappen dat niet alles kan, maar dat betekend voor mij niet dat ik alles maar toe moet staan omdat hij het nog niet snapt

 

zoveel mogelijk mijden. Ik merk dat hoe minder ik hem tv laat kijken, hoe minder hij ernaar toe trekt. dus veel de deur uit in zo'n periode.

 

Heb het hier inmiddels wel onder controle. Als het iets is wat dl niet mag, een schaar ofzo, dan til ik haar op en mag ze kijken hoe ik iets ermee doe. Vaak is ze gewoon ff nieuwsgierig en dan los ik dat zo binnen 1 minuut op. Als ze iets wil dat slecht uitkomt (filmoje kijken ofzo ) dan zeg ik wanneer het wel mag ( na het eten, als papa thuis is of dat is voor morgen ofzo).

 

of de lol gaat er niet vanaf en je hebt zelf een super verwend kind gecreeerd wat altijd zn zin heeft gekregen

now way dat ik daarin in mee zou gaan. IK maak uit of hij een rijstewijfel krijgt en hoeveel en wanneer. niet mn kind.
als ik daarin mee zou gaan dan zou de mijne blijven eten. nee, de lol is er dan niet af. die blijft eten en de kasten open trekken.

hetzelfde met tv, ipad enz. als ik dat elke keer toe laat dan verwacht ze dat dit altijd zo is en dan is er juist drama als het een keer niet gebeurd.

Hier is het dus inderdaad een nee. duidelijk zeggen dat je begrijpt dat ze dat wil hebben maar dat dat niet gebeurd omdat.........
dan probeer ik dr af te leiden met wat anders. meestal lukt dat.
en als ze boos worden dan zeg je: ik begrijp dat je boos bent omdat je geen tv mag kijken. je mag best even boos zijn. ga hier maar liggen enz.
en dan is dat heel snel afgelopen hoor.

 

Herkenbaar ja! Ik heb hier een kleine verkeersregelaar in huis. Als ik hem optil gaat er meteen een armpje naar links of rechts gepaard met het woord 'die'. En als mama niet gehoorzaamd wordt het 'diehieeehiee!! Weeeeh'. Vaak gaat het dan om iets op het aanrecht, de afstanbediening of mijn telefoon. Maar hij kan inderdaad flink boos worden als ie zn zin niet krijgt. Inclusief theatraal huilend op knietjes laten vallen of op op de grond op zn buik gaan liggen met beentjes trappelend en vuistjes op grond slaand. Pfff vermoeiend soms.
Ik probeer wel veel af te leiden met speelgoed, lekker tekenen of naar buiten, maat dat helpt niet altijd. Ik hoop eigenlijk dat het een fase is...

 

Ik moet stiekem ook wel eens (inwendig) lachen dan om de grote dikke krokodillentranen als iets niet mag. Alsof hem een groot onrecht wordt aangedaan. En na 1 min of korter staat hij weer lekker te lachen.

 

Hier ook heel erg herkenbaar!

De mijne gaat alleen met dingen gooien als hij zijn zin niet krijgt. Zo van: EN NU WIL IK DE TABLET. En als dat niet gebeurt, pakt hij zijn beker op en gooit hij zijn beker keihard op de grond.

Serieus; dan heb je mij echt boos! :x D... Stiekem vind ik het wel grappig - dat is mijn temperament wat ik terug zie in hem)

 

haha je laat me hardop lachen! ik zie mezelf en mn dochter zo erg in dit verhaal!
vooral het theatraal iets op de grond gooien en dr hoofd op mn benen laten vallen. super hilarisch ergens maar zo vermoeiend.

hier kruipt ze de hele dag achter me aan (soms gepaard met mekkeren). het enige huishoudelijke klusje wat zonder problemen gedaan kan worden is de vaatwasser want dan geeft ze me het bestek een voor een aan. De rest is drama. was opvouwen? mevrouw pakt was en sprint ermee weg, gooit mn gevouwen stapel om, wil op schoot etc.

fase fase fase.. puf puf puf.