Hi mijn baby van twee weken sliep tot tien dagen prima , maar nu slaapt z alleen nog maar in iemands armen. Logisch voor zon kleintje, mamahonger. Maar ik ben wel kapot omdat k overdag niet kan slapen en snachts ook amper. Voel me gewoon een zombie die moet overleven en heb soms ook negatieve gedachtes naar baby toe en ben er gwn soms zo klaar mee (stom i know). Man heeft het erg druk dus in principe sta k er bijna alleen voor. K geef ook bv op verzoek. Ben op. Moest het even kwijt. Iemand dit ook gehad sinds regeldag? Ps. Heb een draagdoek, heb geen energie gehad om m te leren knopen. Maar dan kan ik alsnog niet slapen natuurlijk.
Mijn baby sliep ook alleen bij mij.. Ik heb me eraan overgegeven. Ze heeft bij me geslapen tot 6 maanden en toen in haar eigen bed. De eerste 3 weken op mij (half zittend) en daarna naast me. Overdag sliep ze vaak in de doek of ik ging met haar lopen. vanaf 3 maanden kon ik haar overdag in haar bedje leggen en dan hielp ik haar in slaap. Daarna kon ik weg gaan om het riedeltje na 45 min weer te halen. Hier was een speen trouwens op een gegeven ogenblik echt een oplossing trouwens.. Het is allemaal goed gekomen. Het koste alleen veel energie. Dat je moe bent snap ik heel goed. Zeker als je er alleen voor staat. Kan je met je man niet wat afspraken maken over in de nacht? Dat hij je wat meer helpt al is het maar een luier verschonen oid?
Hier sliep ze in het begin ook echt niet in haar eigen bedje. De eerste paar dagen was het geen probleem, maar daarna weigerde ze. Wij hebben er ook aan toegegeven. Ze sliep bij ons in bed en soms was zelfs dat niet dichtbij genoeg, dan moest ze echt in m'n armen liggen. We hebben elke keer even geprobeerd of ze toch in haar eigen bed zou slapen en sinds een maandje ligt ze elke nacht tenminste een paar uur in haar wiegje Ik zou er nu ook lekker aan toegeven en je rust pakken. Het wordt echt vanzelf beter!
Jawel hoor, als jij met baby op je buik en een lekkere stapel kussens in je rug lekker gaat liggen, kun jij ook slapen. Is niet ideaal, I know, maar beter dan niet slapen iig
Ik heb ook in de eerste weken met hem op mijn borst geslapen. Voedingskussen om mij heen waar ik mijn armen op legde en ik kon even slapen. Na zes weken werd het hier in een keer beter. Hij.slaapt nog steeds naast me in een co sleeper, maar gelukkig niet tegen mij aan.
ik begrijp je gevoelens wel hoor! Wat vond ik de eerste maanden zwaar zoontje sliep alleen bovenop mij of af en toe in de kinderwagen. In de nacht sliep hij soms naast me maar vaak ook bovenop mij. Mede door dit forum wist ik dat ik niet de enige was en heb het gewoon geaccepteerd want ik gunde die kleine zijn rust zo. Draagzak werkte bij ons niet maar misschien bij jullie wel? Ik zat ook alleen maar rechtop te slapen of half liggend raak je aan gewend is natuurlijk niet ideaal maar het was niet anders. Als je gaat wandelen slaapt de kleine dan wel? Naast je in bed tegen je aan slaapt hij/zij dan wel?
Dit, hier was het niet anders en ik vond het ook zo zwaar. Echt even overleven die eerste 15 weken. Overigens maakte bij mij bv of kv geen verschil. Hier was de draagzak echt de uitkomst daar sliep hij uren in en ik had mijn handen vrij Veel sterkte
Waar slaapt ze in? Hier wou ze de 1ste dagen niet in haar wiegje liggen, we moesten haar ook regelmatig tussen ons in leggen Nu heb ik de draagmand in de wieg staan en daar slaapt ze heel goed in! Omdat dat warmer & meer geborgen is denk ik.. Ze wordt enkel wakker als ze aan de borst wilt
Hier was de draagdoek ook een uitkomst. Rechtop slapen lukt prima als je erg moe bent. Ik liet mijn zoon ook wel eens op een aankleedkussen naast me slapen. Als ik dan zijn handje vasthield sliep hij ook wel.
hier ook een mamaplakkertje. Wat ik deed was op mn zij liggen en dan hij ook op mn zij met zn gezicht naar mn toe. Zijn hoofd lag dan op mn arm. Ik lag tot mn middel onder de deken, hij lag op mn deken onder zn eigen dekentje. Doordat ik op mn zij lag met opgetrokken benen kon hij niet naar onderen zakken (al bleef hij in de praktijk netjes op mn arm liggen). Overdag sliep ik vaak half zittend op mn rug met hem op mn borst.
Ik heb de eerste weken ook met mijn kleintje op de bank geslapen.. Zowel overdag als snacht. En ondanks dat ik er toen op den duur zat van was heb ik spijt dat ik me er zo druk over heb gemaakt. Gewoon lekker aan toegeven. Komt allemaal wel weer goed!
Hier snacht's ook precies hetzelfde. Na een paar weken vond hij het goed om in de cosleeper te slapen snacht's en overdag heeft hij de eerste twee maanden gewoond in de draagdoek. Heerlijk vond ik dat allemaal. Gaat zo snel voorbij, dus ook echt nog van genieten van dat plakken want dat gaat ook snel weer voorbij helaas..
Och meid, het is zo herkenbaar. Hier ging het net zo. En het gaat vanzelf beter. Het enige wat je nu kunt doen is proberen het zo draaglijk mogelijk te maken. Samen slapen zoals al wordt genoemd. Er is op het internet veel te vinden over veilig samen slapen. Kijk ook eens naar ergonomische draagzakken als de tula, bondolino, ergo baby enz. Makkelijk om te doen. Voor mij was het een hele redding. Ook vond ik het schelen dat mijn man soms met hem ging zitten. Dan sliep ik bijvoorbeeld van 19:30 tot 23:00 alleen in bed. Of overdag een familielid laten oppassen en er even tussenuit gaan. Ik weet het, het klinkt onmogelijk omdat je moe tot op je botten bent, maar geloof me, het helpt als je er soms even een paar uur tussen uit gaat. Zorg ook goed voor jezelf. Eet goed en gezond. Of ga eens lekker uitgebreid douchen of in bad als er iemand is die bij je thuis op je kindje past. Dat soort dingen.. Kan een heel verschil maken. De gevoelens die je hebt zijn heel normaal, maar het is belangrijk om tijdig aan de bel te trekken in je omgeving. Ik weet nog dat ik nèt op tijd was en ik veel gehad heb aan praktische hulp.
Helemaal niet stom hoor. Je bent pas bevallen en pas mama.... (en nog hartstikke hormonaal) en de eerste weken kunnen best heel erg pittig zijn met zo'n kleintje. Ik kan je toch adviseren om tijd te maken om de draagdoek te leren gebruiken. Dat kan je zoveel energie schelen. Als je kindje dan in slaap valt in de doek, kun je heerlijk op de bank gaan liggen (ofzo) en zelf ook je ogen dicht doen. En anders toch eens kijken of er iemand is, die je een beetje kan helpen? Je partner bijvoorbeeld?
Als tussenstap naar een eigen bedje zou je kunnen proberen om het aankleedkussen tussen jullie kussens te leggen en je kindje daarop te laten slapen. (Kennis van mij kon het zo oplossen). Als dat lukt kun je na een tijdje een Cosleeper of wiegje/ledikant direct naast je bed proberen. Als jouw kindje eenmaal door gaat krijgen dat je ook dichtbij bent als hij in zijn eigen bedje slaapt, zal het vast stukken beter gaan maar dit kan best even duren. Neem verder echt de moeite voor de draagzak. Die zijn echt niet zo moeilijk om te knopen hoor. Na 2x kun je het zonder gebruiksaanwijzing. Succes!
Op de bank slapen met een baby schijnt gevaarlijk te zijn en vooral de oorzaak te zijn bij sterfte tijdens het samen slapen. Je kunt echt beter samen in bed slapen als je je aan de veiligheids voorschriften houd.