Weetje ik snap gewoon dat hele gezemel niet. Ieder doet wat hij of zij denkt dat goed is. En er is nog steeds geen manier van opvoeden die voor ieder kind werkt anders hadden we allemaal perfect luisterende kotertjes gehad. Laat elkaar in hun waarde geen enkele opvoeding ( mits er drank drugs geweld seks in voor komt ) is slecht. En elke ouder probeert zijn kind op te voeden op de voor hun juiste manier. Is dat de Jo frost manier prima zo niet dan niet.
gaat er vooral om dat de ouders weer in een baan geleid worden, welke koers ze uiteindelijk kiezen is idd aan hun. maar zoals die vader helemaal in paniek met een klein driftbuitje niet wist wat ie moet doen....dan is het wel goed dat je een manier aangeboden krijgt... of iemand die zorgt dat je stopt met jezelf compleet uit te putten met bv
In mijn werk ervaar ik dat het bij de meeste kindjes wel werkt. Ik was laatst bij een lezing van Steven Pont, kennen jullie hem? Hele inspirerende ontwikkelingspsycholoog. Toen werd er ook gediscussieerd over de aanpak van Jo Frost. Steven Pont vergeleek de situaties van de gezinnen in dat programma met een oorlogssituatie en in die situatie heb je een tank nodig (Jo dus). Ik kon daar wel inkomen. In de situaties van de gezinnen op tv is het gedrag zo extreem dat je ook extreme maatregelen nodig hebt. Ik kan me dus voorstellen dat dit dan de juiste manier is. Maar het hoeft niet de manier te zijn om met je kinderen om te gaan in een liefdevol en stabiel gezin. Maar ik ben het helemaal met je eens dat iedereen zijn eigen keuze daarin moet maken. Het is alleen wel fijn als ouders ook alle info en manieren kennen zodat ze gericht een keuze kunnen maken.
Beetje raar om de manier van Jo extreem te noemen en het met oorlog en een tank te vergelijken . Als ouders deze manier al van begin af aan hadden gehanteerd dan was er geen "oorlog" geweest of "tank" aan te pas hoeven komen!
Wauw.. Inderdaad, dit denk ik zo vaak! Paar weken terug hadden we verjaardag van mijn oma, het hele huis zat vol met ouderen. Mijn zoontje loopt naar de salontafel en graait in de bak met lepeltjes. Ik zeg tegen m'n zoontje: mama wil dat je dat nu terug legt want het is geen speelgoed. Zonder te aarzelen legt m'n zoontje de lepel terug in het bakje. Daarop riepen een paar vrouwen; zo! Dat zie je tegenwoordig niet vaak meer, tegenwoordig maken de kinderen uit wat er gebeurd. En eerlijk.. Dat lijkt tegenwoordig inderdaad de normaalste gang van zaken te zijn, zou me dood schamen als m'n zoontje zo was. Hier hanteren we tot zekere hoogte de ouderwetse opvoed methode en daar is volgens mij niets mis mee! Ik heb ook niks tegen jo frost
Hier totaal geen ouderwetste opvoedingsmethode, helemaal geen zelfs. Ik kijk naar mijn gevoel, naar wat mijn zoontje kan begrijpen en hoe ik dit of dat het best bij mijn zoontje kan klaarkrijgen. ik hoef maar uhhhhhh te zeggen en hij draait zich om en geeft zichzelf een applaus. Soms kan hij ook drammen hoor maar in het algemeen luistert hij goed. Kinderen van tegenwoordig ik kom ze wel zelden tegen, die kinderen van tegenwoordig tonen geen respect omdat het apekes zijn en apekes apen apen na. Ons dus. Het respect tussen de volwassenen is miniem. dit gedrag heeft volgens mij weinig te maken met de opvoeding binnen de muren maar veel te maken met het gedrag van mama en papa buiten de muren. Ik leer mijn kind respect te hebben voor iedereen maar iedereen moet ook voor hem respect hebben Wil er nog aan toevoegen dat ik de kinderen van tegenwoordig best wel lief vind. Heb nooit last van ze en vind ze best vriendelijk. Hoor ook weinig gejank in speeltuinen, binnenspeeltuinen, supermarkten,... Ik vind het goed meevallen
Wat grappig. Zie nu pas dat het om de hoek is. Ik heb in dat dorpje gewerkt... ons kent ons... 9 van de 10 zijn boeren daar. Kijk er dus helemaal niet gek van op dat die beste man geen woord Engels kan.
Dat vraag ik me ook af. Wij zijn vrij streng, maar als ik dan vriendjes van mijn zoon hier over de vloer krijg... Sommige luisteren echt niet, zeggen gewoon dat ze niet willen opruimen e.d
Mijn kinderen zitten op school en we beginnen inmiddels in aanraking te komen met minder gewenst gedrag. Ik deel totaal jouw mening om met het kind te praten en oorzaak van het gedrag te achterhalen. Mijn zoon zit nu in een zeer dwarse fase. een paar weken geleden heeft hij een dag totaal niet geluisterd naar de juf. Zij heeft het met ons en met hem besproken. Thuis heb ik uitgebreid met hem gepraat en daardoor kwam ik achter dat hij zich verveelde in de klas en uitdaging nodig had. Prima, dit is heel goed opgepakt door de juffen. MAAR, een ander onderdeel van de opvoeding vind ik ook om hem te leren dat hij gewoon te luisteren heeft op school. Verveling of niet, hij dient respect te hebben voor de juf en niet zomaar van alles te lopen uithalen. Dat hebben we hem duidelijk verteld, met de waarschuwing dat de volgende keer ook thuis een consequentie komt voor zo´n gedrag. Hoe goed we ook met kinderen praten en de oorzaken begrijpen, vind ik dat net niet voldoende voor een goede opvoeding. Goed gedrag is niet altijd afhankelijk van je eigen zin, of gemoedsrust. Als hij zich niet fijn voelt mag hij dat altijd vertellen, maar we leren hem ook dat dit geen impact mag hebben op zijn gedrag tov anderen.
niet alles hierna gelezen, maar waarom zou een kind van 2 dat niet snappen??? mijn zoon vertelde al hele verhalen rond zijn 2de verjaardag... je kan die echt wel duidelijk maken dat je bijv. alleen smorgens en savonds de borst mag... lijkt me niet gek.
Mooi verhaal, fijn dat je het deelt! Ik vind ook zeker dat er consequenties mogen zijn voor bepaald gedrag hoor. Fijn dat jullie goed geluisterd hebben, dat zal hem al enorm helpen!
Ik vind dat helemaal geen rare vergelijking. En niet iedereen doet het meteen perfect zoals sommige hier blijkbaar wel doen, dus kan er "oorlog" komen. Ik vind opvoeding heel persoonlijk, elk kind heeft een andere manier nodig. Ik heb een makkelijk kind, dus pas de manier van opvoeden daar op aan. Als ik een pittig kind zou hebben zou ik nog strenger en consequenter zijn, al ben ik dat nu ook wel, maar kijk makkelijker een andere kant op. Vind de tips van Jo goed, niet te soft! En mn kind knuffelen als ze iemand slaat of iets dergelijks gaat hier niet gebeuren.
Ik was voor mijn gevoel ook consequent, volgens mijn vriend niet ( zijn niet zijn kinderen). Ik ben wel iemand van de time out maar waarschuw vaak, veel te vaak van te voren waardoor ze mij niet altijd serieus nemen.... Enige tijd terug was ik gewoon zo moe, dus met vriend om tafel gezeten hoe ik dit het beste aan kon pakken. Ik ben nu wel een stuk consequenter, dit geeft mij en de jongens veel meer rust want ze weten nu duidelijker de grenzen. Nee is nee, ja is ja en ik ga er niet tussen in zitten, word er niet geluisterd dan ga je maar een tijdje naar boven toe om na te denken. Ze mogen alles aangeven wat hun dwars zit, daar word ook gewoon over gepraat. Maar ze weten beide heel goed wat wel en niet mag. Door consequent te zijn hebben we een stuk meer rust. Aan ouders die geen time out geven, over alles praten, en zoals sommige aangeven het kind knuffelen bij iets fout doen wil ik vragen hoe jullie de schooltijd zien? Zijn jullie niet bang dat de kinderen tegen dingen aan gaan lopen? School is ook consequent, en worden strenge regels gehanteerd.
Ik heb geen moeilijke kinderen maar ik hanteer wel veel methodes van Jo, hierboven werd gezegd dat dit alleen nodig is bij extreme gevallen en dat dat ook extreme maatregelen vereist waarbij er o.a. vergeleken wordt met een tank, ik vind deze maatregelen helemaal niet zo extreem en ook prima toepasbaar bij een "normale" gezinssituatie en daarom vind ik het een rare vergelijking.
Even over knuffelen na bijten en slaan. Het gaat toch om de situatie. Met knuffelen bedoelde ik bijvoorbeeld na staf. Berisping hoort ook het uit zoeken van de oorzaak? Ook na een grote fout van v en v kind bijvoorbeeld bijten moet je er toch over praten. Je mpet als ouder ook het negatieve gedrag bespreekbaar houden. Toch?? Daar in behoord na mijn mening ook een stuk acceptatie en het gevoel overbrengen. Van we moeten van onze fouten leren. Maar ik hou toch ook echt van jou ondanks alles. Het kind serieus hebben. Is na consequent zijn ook echt zeer belangrijk. Praten over gevoelens etc etc. Merk zelf ook echt door aandacht voor het probleem te nemen je kind na stoot zijn toch bij je durft te komen. En een verhaal eerlijk kunnen vertellen.
Het misverstand is dat je niet consequent kunt zijn zonder time outs. Nee is hier ook nee. Ik hoef mijn zoontje niet te waarschuwen. Als ik iets uitleg dan doet hij het eigenlijk altijd, uiteraard soms met tegenzin maar hij weet heel goed wat de regels zijn en wat wij van hem verwachten. Misschien verandert dit nog hoor als hij ouder wordt, maar nu is hem afzonderen geen optie om dingen op te lossen en ik hoop dat dat ook niet nodig zal zijn in de toekomst.
Zoiets idioots heb ik nog nooit gehoord...vest erg dat jij in de hulpverlening zit als je zulke uitspraken doet.