Haha, héél herkenbaar! Inderdaad is hier standaard de vraag wanneer ik weer ga werken of soms zelfs 'wanneer wil je weer wat gaan doen?' Ehh ja ik doe dus werkelijk niets anders dan de hele dag uit mijn neus eten..
Herkenbaar...ik 'zit' ook sinds kort thuis al ben ik niet 100% thuisblijfmoeder , ik werk een paar uur freelance vanuit huis maar toch word ik als een buitenaardse wezen gezien door sommige mensen. Ik heb nog een paar gemene opmerkingen ontvangen zoals: Heb je geen zin meer om te werken? Nee joh ik zit voor mijn lol thuis en het allerergste Het lijkt mij vreeslijk om de hele dag NIETS te doen... Niets ja niets...met een huilbaby die maar een half uurtje slaapt per dag en een drukke peuter, een huis die elke dag ziet eruit een bom ontploft is en die ik maar blijf opruimen en ook werken erbij ...hmmm kom even een dagje meedraaien zou ik zeggen...
Dit idd. Het is maar net hoe je het op wilt vatten... en ik vind veel thuisblijfmoeders dan vaak wel onnodig snel in de verdediging gaan. Net als nummer 6: "Ik zou dat nooit kunnen, ik zou gek worden zonder volwassenen om tegen aan te lullen". Dat betekent toch echt niet dat een thuisblijfmoeder dan direct een simpele ziel is waar op neergekeken wordt? Ik heb 2 jaar thuisgezeten, werkloos, en ik werd echt knettergek regelmatig van de hele dag de kinderen. Ben daar gewoon echt niet voor gemaakt. Ik vind het super dat er vrouwen zijn die daar wel voor gemaakt lijken te zijn, maar ik dus niet. Dat is geen waarde-oordeel, maar simpelweg een constatering.
Ik denk precies zo, ja. Maar soms voelt het toch wel een beetje neerbuigend. Ik denk dat het ook heel erg ligt aan de toon waarop het gezegd wordt, maar die nuance mis je natuurlijk weer via internet.
Ook leuk: Dan is je huis en tuin natuurlijk altijd spiek en span, want je hebt zoveel tijd ervoor over! Natuurlijk alleen van mensen zonder kinderen/kinderwens, die er raar van opkijken dat hier overal speelgoed mag liggen. Of, waarom heb je nou geen tijd om even op de koffie te komen? Je moet toch niet werken?
nou tegen mij is al eens gezegd: wordt je niet heel dom van al dat thuiszitten...dat je geen enkele cognitieve uitdaging meer hebt?? Dus nee het is niet altijd hoe je het opvat.
Het is met een hè.. Van mij mogen ze alles tegen me zeggen, ik heb er voor gekozen op dit moment, dus waarom zou ik me gaan verdedigen? Ik roep hier soms ook wel eens, ik ga weer een baan zoeken, dan krijg ik wat meer waardering. Thuis wordt het allemaal maar gewoon gevonden dat ik zorg dat alles reilt en zeilt. Ik verwacht ook geen complimenten hoor, als de was weer schoon in de kast ligt of als er een heerlijke maaltijd op tafel staat. Maar soms... zou het best leuk zijn... Ik haal mn voldoening dan maar uit het vrijwilligerswerk wat ik doe, dat geeft me ook een goed gevoel gelukkig!
Nee, maar dan is het wel duidelijk En ik ben me bewust van het feit dat die horken rondlopen tussen ons mensen. Maar puur zoals in het voorbeeld gesteld wordt: dan is het toch echt vaak maar hoe je het op wilt vatten hoor....
Haha geniaal! Vooral dat mensen zich afvragen waar je het allemaal van doet. Tja wij gaan niet elke maand uit eten, kopen schoenen, gaan niet 3x per jaar op vakantie 😁 keuzes.. Allemaal keuzes
Het is niet altijd voor iedereen een kwestie van keuzes. In sommige gezinnen is het gewoon keiharde noodzaak dat beide ouders werken. En dan gaan ze nog geen 3 keer per jaar op vakantie, kopen ze niet elke maand nieuwe schoenen en gaan ze niet maandelijks uit eten. Denk dat je je daar wel van bewust moet zijn. Verder leuk artikel. Je hebt er ook een tegenhanger van geloof ik, wat je nooit tegen werkende vrouwen moet zeggen.
Ik wil niet zeggen dat een tbm niks doet maar dat je voor alles de tijd kan nemen is wel gewoon een feit. Ik heb nu vakantie en het is heerlijk dat ik niks hoef te haasten, kind niet hoef weg te brengen en huishouden gaat ook prima. Als ik werk dan moet ik veel dingen in het huishouden op vrije dagen plannen en na mijn werk. Toch ben ik blij dat ik 3 dagen werk en zou er niet bewust voor kiezen om tbm te zijn.
Vergis je niet in hoeveel troep ze gaan veroorzaken als ze groter zijn hoor Ik vind het nu inderdaad ook nog meevallen, maar vergeleken met toen ie een babytje was ben ik er wel steeds drukker mee, bijvoorbeeld.... Laat staan als je er 3 of 4 hebt rondlopen Ik kan me niet eens goed een voorstelling maken van hoe druk het dan moet zijn als thuisblijfmoeder.
De tijd nemen met 5 kinderen.... was t maar waar... Om 8 uur moeten we de deur uit, dus 't is elke dag haasten. En tussen de middag eten ze vaak thuis, dus tussen 12 en 1 is 't ook spitstijd. En 's middags moeten ze vaak naar clubjes oid gebracht worden, speelafspraakjes, feestjes enz. Maar ik ben wel en uitzondering met 5 kinderen hè.. Ik zou niet weten hoe ik t zou moeten doen als ik nog een paar dagen buitenshuis werkte. Ik werk nu 2 tot 3 avonden thuis, als ze allemaal op bed liggen, heerlijk!
Ja oke met 5 is het ook aardig druk dan zit je volgens mij ook geen minuut stil. . Ik heb ook niks tegen tbm hoor, maar ik denk dat wanneer je 1 of 2 kinderen hebt toch wel relaxed dingetjes kan doen, je hebt geen druk op je dat alles buiten werktijd moet gebeuren. Achja iedereen zijn eigen ding, de 1 is liever thuis en de ander vind het fijn om ook te werken.
Haha idd net of ze nooit met andere kinderen kunnen spelen zonder gebruik van een opvang te maken. Emma ging trouwens wel hoor, maar omdat het hier veranderd is hebben we de keuze moeten maken om Julia niet naar de psz te doen. En over die volwassenen. Net of je alleen op het werk met volwassen mensen in contact komt Ik vind hem leuk.
Ik heb 2 dagen per week gewerkt tot mijn 3e werd geboren en dat vond ik prima te doen. Toen ging de oudste naar school en kon ik er voor kiezen om tbm te worden. Voor mij een perfecte keuze, icm het werk wat ik 's avonds voor mijn man doe. Maar ik ben ook blij dat ik daarvoor nog gewoon gewerkt heb, met twee thuis had ik me waarschijnlijk ook een beetje 'verveeld'.
Hij is echt goed en zo waar! Ik ben ook thuisblijfmama, omdat wij een eigen bedrijf hebben waar mijn man heel erg druk mee is. Het loonde niet om zelf te gaan werken in zo'n situatie, dan zou namelijk het geld wat ik verdien naar de créche of oppas gaan. Ik zou het ook niet kunnen, werken en een kind/huishouden. Gelukkig heb ik geen universitaire studie gedaan of een goeie baan op moeten geven, dus schuldgevoelens op dat gebied heb ik gelukkig niet. Het is niet altijd makkelijk, fulltime thuis, maar als ik zie hoe sommige gezinnen in totale stress leven omdat de ouders allebei een baan hebben, dan ben ik blij dat ik alles op mijn eigen tempo kan doen. Ik kan me echter wel indenken dat als je een goede studie hebt gedaan en daarin een leuke baan hebt gevonden, je dit niet zomaar opgeeft en toch probeert gezin en werk te combineren. Ook heb ik respect voor gezinnen waarbij beide ouders moeten werken om rond te kunnen komen.