Tuurlijk verschilt het per kind maar het is best fijn om als (onzekere) ouder wat ervaringen te delen met ouders die het traject als zijn ingegaan om een beetje te weten wat je kunt verwachten. Het is al heftig genoeg allemaal.
Ik denk toch bij ALLE kenmerken meteen aan autisme, aangezien mijn zoontje ook al deze kenmerken heeft. Maar ze zal vast ook kenmerken missen dan van autisme, want anders had ze de diagnose wel gekregen neem ik aan. Hier trouwens geen ervaring met ritalin, want ondanks de hyperactiviteit van ons zoontje is er nooit over adhd gesproken hier. Bij hem komt dat echt van zijn autisme.
tessa is inderdaad uitvoerig onderzocht en het is inderdaad geen autisme, daar waren ze heel duidelijk in en staat ook goed onderbouwd in de diagnose....ze dachten aan ADHD, een vorm van autisme en NLD, maar heel veel van die die aandoeningen hebben wel een overlap vind ik. Ik zelf herkende ook veel in NLD , alleen is tessa niet verbaal zo vaardig.
Sommige kinderen zijn ook heel lastig te diagnosticeren idd, omdat voor alle aandoeningen geldt dat ze bepaalde kenmerken moeten hebben, en als ze dan een kenmerk missen dan is het dus niet die diagnose. Inderdaad hebben die diagnoses veel overlap, dat maakt het soms nog extra moeilijk, zoals bij jullie dochter blijkbaar. Het is vooral lastig dat je voor hulpverlening wel een diagnose nodig hebt, terwijl je voor de aanpak die eigenlijk niet altijd nodig hebt. Zowel bij adhd en autisme hebben kinderen veel baat bij structuur en duidelijkheid bijv. Ik denk dat je met je gevoel als ouder snel goed zit, zelf ken je toch je kind het best. Toen ik ging lezen over autisme wist ik voordat we het diagnose gesprek hadden al wel dat onze zoon autisme had, ik kwam ook aan evenveel kenmerken als de psychiater bijvoorbeeld.
Ik denk ook dat veel kenmerken wel bij bepaalde stoornissen voorkomt. Alleen ligt de focus dan weer anders. Ziet jou dochter het zelf ook zo dat ze iets heeft?
Ja , zij heeft veel inzicht in haar eigen functioneren en wat haar zwakke kanten zijn....heeft soms wel de neiging om zich zelf te overschatten of te onderschatten. dus als ze denkt dat ze iets niet goed kan dan kan ze het ook echt niet,terwijl dat natuurlijk relatief is... ik ben niet goed in tekenen wil niet zeggen dat ik helemaal niks kan tekenen. Maar ze kan best goed vertellen wat er in haar hoofd omgaat en zo, ze merkt ook dat ze zich niet kan concentreren en dat ze sms moeilijk heeft met stil zitten etc....
Mijn zoon gaat ook aan de Ritalin. We hebben over 2 weken een afspraak bij de jeugdpsychiater en dan gaat het echt gebeuren. Ik hoop zo dat het helpt en dat hij er goed op gaat reageren.
Bij tessa gaat het nu best goed, zelf heb ik het gevoel dat de dosis nog wel verhoogd kan worden iets. Maar op school merken ze verschil, cijfers gaan ook wat omhoog. hopelijk gaat het bij jullie ook zo Laika
Wat goed dat het bij Tessa zo lekker gaat. Hier waren zijn toetscores dramatisch. Dus ik hoop dat het hem gaat helpen. We hebben ook Squla aangeschaft, zodat hij thuis (waar hij zich beter kan concentreren) ook kan oefenen met de lesstof. Op school mist hij nog te veel van de uitleg.
Wat fijn Evelien dat je wel wat positieve verandering ziet. Goed om te horen! Hier worden we nu naar een centrum doorgestuurd die gespecialiseerd zijn in kinderen met stoornissen dus daar weer verder kijken/testen/behandelen.
Spannend Laika! Ik hoop ook dat het hem helpt. Hier gaat het in ieder geval beter met de medicijnen. Wat ik wel lastig vind is dat we ook graag dagen met minder of zonder doen en dat is nog heel lastig. Weet niet of het het verschil is (wat we niet meer gewend zijn), de rebound of iets anders, maar het is nog even zoeken naar wanneer wel, wanneer niet en wanneer minder...
Wat gaan ze precies doen dan! Hij is toch al getest, of gaan ze iets anders doen. Voor jullie ook weer spannend. En ik vind het ook zo vermoeiend al dat heen en weer gereis. Wanneer kunnen jullie in dat centrum beginnen? Komt dat voorstel om daar heen te gaan van jullie uit? X
Wat fijn dat het werkt. Nadeel vind ik het reboundeffect. Op school adviseren wij altijd therapie/workshops e.d. In combi met medicatie.
We zijn hier ondertussen begonnen met Ritalin. Nog geen effect, dus mogen we de dosis ophogen. Van 5 naar 10 mg per keer.
Hier sinds vier weken rilatine. En het is een wereld van verschil. Huiswerk dat wordt gemaakt, een gesprek kunnen voeren. Ik merk dat er meer rust in zijn hoofd is. Dus ook de uren dat de pillen zijn uitgewerkt, is hij meer aanspreekbaar omdat er nog energie over is. We gebruiken het alleen op schooldagen. In het weekend en laatst in de vakantie had ik de gebruikelijke chagrijnige, explosieve, schreeuwende, agressieve jongen weer terug. Onze zoon is 7 jaar, add en ass.
Ik zou mijn kind dat nooit geven maar kijken naar wat voeding en alternatieve middelen kunnen betekenen. Bach bloesem bijvoorbeeld. Ik zie daar goede resultaten mee. Ritalin is drugs, en is aanverwant aan amfetamine (speed). Mensen die geen adhd hebben en ritalin gebruiken worden er onwijs hyper van. Andersom is het ook zo dat wanneer iemand die wel adhd heeft en amfetamine/speed gebruikt rustig wordt. Zichzelf beter kan focussen etc. Mijn ex deed aan zelfmedicatie en gebruikte speed om overzicht te houden en "rustig te worden". Anderszijds had hij een hekel aan Ritalin. Hij voelde zich een kasplantje en alle creativiteit was weg. Het rebound effect was bij beide middelen een ramp. Neej ik zou mijn kind die rommel niet geven... Ik wilde dit toch even vertellen, maar ieder der voor zich.
Heb je dan niet de neiging om het op niet-schooldagen ook te gaan gebruiken? Ben zelf ook geen fan hoor... Maar als het verschil zo groot is? Voor je zoon ook fijn dat je normaal met hem kunt praten uiteindelijk.
Eigenlijk wilden we geen medicijnen gebruiken en hebben we eerst allerlei alternatieven gezocht in homeopathie en voeding. Daar hebben we kleine vorderingen mee gemaakt. Maar nu is het zover dat de school niets meer voor hem kan beteken. Zelfs niet met de extra hulp die hij krijgt. Dus als proef toch geprobeerd. En ja, laatst waren we een weekend weg en had ik hem de pillen willen geven, maar het blijven medicijnen, en die willen we hem niet meer toedienen dan echt nodig. Voor ons hoeft het niet, maar ik vind het zo naar voor zijn zusje, die krijgt veel te verduren van hem.