Ik doe het alleen als ik alleen thuis ben, niet in het bijzijn van mijn man. Vind dat niet netjes.. Toen ik zwanger was liet ik er per ongeluk wel eens een, daar moest ie dan wel hard om lachen, was in de twee jaar dat we samen waren nog nooit gebeurd.. Nu is zoonlief inmiddels 9 maanden en gebeurt het nog maar sporadisch dat ik een scheetje laat in bijzijn van anderen. Alleen bij mijn zoon, maar die merkt het toch nog niet en die laat zelf de hardste van allemaal.. Maar ik moet zeggen dat ik ze uberhaupt niet veel moet laten hoor.. Dus van echt 'ophouden' is geen sprake gelukkig. Mijn man laat ze wel ongegeneerd, zeg ik wel eens wat van maar helpt voor geen meter.. 😁 mannnhumor denk ik ☺️
Wat een hilarisch topic. Het zal dan ook wel duidelijk zijn dat hier ook gewoon gescheten en geboerd wordt. Mijn man laat ze 's avonds in bed ook vaak. Zelfs onze jongste vindt zijn eigen scheten grappig.
Whahahahahahahaha M'n broertje was gister ff bij ons Ze waren (hij en vriendin) ff naar de stad geweest. Belt ze op of we thuis waren ik zeg ja hoor. Oh ok nou doe de deur maar vast open want hij(broer)moet heeeel nodig naar de wc. Ik de deur open gezet hij komt naar boven gerend zegt vluchtig hallo en stort zich op de wc,hoor een zucht van opluchting en hij komt even later lijk bleek weer van de wc af hahahahaha. Tijden het handen wassen zegt i nou kom daar voorlopig maar ff niet en boert n keer flink.waar mijn vriend een scheet salvo achter aan plakt en ik weer onder de tafel van het lachen ligt
Natuurlijk laten wij scheetjes bij elkaar, daarvoor houden we toch van elkaar. Zoiets moet kunnen na 10 jaar.
Ik zat dit topic te lezen en moest bij sommige reacties hardop lachen, waarop mijn man vraagt wat er zo grappig is. Dus ik vertel van dit topic, zijn antwoord was.. Nou als je in elkaars bijzijn al geen scheet durft of mag laten, dan zal het er in bed ook wel niet echt losjes aan toe gaan Wij hebben totaal geen schaamte voor elkaar, en het is echt niet zo dat wij als een stel Varkens in huis leven. Maar als ik iets dwars heb zitten, of mijn man verwacht ik echt niet dat hij weg loopt. We hebben wel heftigere dingen samen doorstaan. Ik ben eens een keer bijna out gegaan, ik voelde me ineens zo ziek als een hond worden, kon niet meer op mn benen staan! Ik voelde nog wel net dat er bijna iets aan zat te komen, voordat mijn benen me echt niet meer konden dragen. Mijn man heeft mij opgetild en kon me nog net op tijd op de wc zetten. Ik was zo ziek, ik hing gewoon aan hem, terwijl ik leegliep doodziek.. Hoe erg zou dat zijn als je dan nog geen scheet zou mogen laten in elkaars bijzijn. Toen ik beviel, en het hoofdje stond heeft hij ons kindje geboren laten worden. Dat vond hij ook niet vies of een onsmakelijk uitzicht, maar een mooie ervaring Het zijn allemaal menselijke dingen Een scheetje dat wordt ik echt niet warm of koud van. (wel misselijk soms)
Het 1 heeft niks met het ander te maken vind ik. Voor elk argument wat je aanhaalt trouwens. Ook ik heb kotsend boven de pot gehangen terwijl mijn man mijn haar vasthield en alles heeft opgeruimd. Ook toen de kleine in het vruchtwater had gepoept en het maar bleef komen, pakte hij doekjes en heeft het opgeruimd. Hij heeft mij gewassen en heeft mijn kraamverband verschoond toen ik na de bevalling niet meer kon bukken. Diarree? Kom maar hier met een broek. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Alleen in bed gaat het er stijfjes aan toe, maar dat is maar goed ook Maar scheten laten vinden wij niet fris en als het kan dan loopt iemand naar de wc. Zo zijn wij opgevoed.
Hihi wij zijn dus 1 van de weinigen die het niet graag doen in elkaars bijzijn. Alleen een keer perongeluk in een lachbui ofzo! Ik kan er niets aan doen, maar vind het zoooo smerig! Ben blij dat ik een vent heb getroffen die er het zelfde over denkt'
Ik ook, dat hoef je bij mij ook maar 1 keer te proberen. Gelukkig nog nooit meegemaakt in onze familie/kennissenkring.
Soms glipt er wel eens eentje, maar echt bewust laten wij geen scheten in elkaar nabijheid. Idem met boeren laten. Die kleine komt het btw keurig melden als ze een scheetje heeft gelaten haha. 'Carmen peetje laten' zegt ze dan hahaha.
Hm nee...ik vind het niet fijn om misselijk te worden van mijn vriend, en zou het niet fijn vinden als hij misselijk zou worden van mij. We zijn niet preuts, en als er wat is dan helpen we elkaar, hij heeft een bevalling mee gemaakt en nu een spoed keizersnee waar het er niet al te charmant aan toe ging en gaat (herstel etc) en als onze dochter een poepje of boertje laat is dat geen ramp, maar we zeggen wel even dat ze dan pardon moet zetten, en als ze heel erg stinkt zeggen we ook loop even naar het toilet. Verder gaan we niet stijf of wat dan ook met elkaar om, maar ik ga niet vrijwillig in een stront lucht zitten, dan kan ik net zo goed een schaal hondenpoep op tafel neer zetten.
Idem, na 4 kinderen en nasleep, ziekte ed zijn we echt wel vertrouwd, maar dat betekent niet dat alle omgangsvormen aan de kant geschoven kunnen worden.
Alle 16 pagina's met veel humor en inbeeldingsvermogen gelezen. Zoveel herkenbaars terug te vinden! van poging tot vergassing in de wagen tot het allombekende dekenwapperen Hier bestaat er rond lichaamsgassen geen gene, maar uiteraard op het werk en in gezelschap gebeurd het niet. ML heeft nogal snel last van zijn darmen en onze dag (lees: de zijne) begint dan ook steevast met een toeterconcert waarbij de symfoniëen van Beethoven en Bach niets tegen zijn Ook van boeren heeft hij een handje weg. Gebeurd regelmatig dat onze nijntjes hun huisje inschieten en eens stampen (wil zeggen dat ze verschoten zijn en de ander willen waarschuwen voor aankomend gevaar). Arme dropjes Ik herinner me ook dat ik eens met men oma in de supermarkt liep en ze liet een wind waaien. Ik schaamde me dood en een voorbijganger zei heel serieus: madam, alstemblief he Waarop mijn oma zei: Meneer die van mij stinken niet Kon wel door de grond zakken
Expres lopen scheeten naast elkaar heeft niks net gene voor elkaar te maken hoor. De meeste vrouwen in deze topic zijn bevallen, dus heeft hun man al heel wat mogen zien en meemaken. En natuurlijk zorg je voor elkaar tijdens de ziekte. Maar betekent in jouw geval dat dat je de rest van je leven in strontlucht moet zitten omdat je als gezin in de woonkamer en slaapkamer een scheetconcert gaat houden? Als ik naar de badkamer kan lopen om het daar te doen, doe ik dat. Ook als ik alleen ben, ik hoef echt niet in dat lucht te zitten..